รักนี้มีแต่เธอ
10.0
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตกเย็น
แก้วมานั่งรอโทโมะที่หน้าตึกรอสักพักเขาก็เดินออกมาพอดี
"ว่าไงครับ รอพี่นานมั้ย"พอเขาเห็นหญิงสาวก็บอกลาเพื่อนๆแล้ววิ่งมาหญิงสาวทันที
"ไม่นานหรอกคะ แก้วก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน"หญิงสาวตอบยิ้มๆ
"โอเคครับ งั้นกลับกันเลยดีกว่า"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจูงมือแฟนสาวเดินออกไป
ด้านเพื่อนๆ
"แกว่าไอ้โมะจะคบกับน้องแก้วได้นานเท่าไหร่ว่ะ"ป๊อบปี้ถามเขื่อน
"ทำไมแกถามแบบนี้ว่ะ"เขื่อนสงสัยที่ป๊อบปี้จู่ๆก็ถามเรื่องนี้ออกมา
"แกก็รู้อยู่แก่ใจ"ป๊อบปี้ตอบแต่ไม่มองหน้าแล้วเดินออกไปหาฟางทันที
"อะไรของมันว่ะเคโรโระงงนะครับคุณหมีใหญ่"เขื่อนเกาหัวแกรกๆ แต่ก็เดินตามป๊อบปี้ไป
ด้านโทโมะ-แก้ว
พอชายหนุ่มส่งหญิงสาวกลับบ้านแล้วก็รีบกลับไปยังบ้านของตัวเองทันที
บ้านโทโมะ
"คุณแม่ครับนี่มันอะไรกัน!"ชายหนุ่มตะวาดลั่นบ้าน ทำให้พ่อกับแม่ที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ถึงกับสะดุ้ง
"อะไรกันตาโมะ"ผู้เป็นพ่อถามลูกชายอย่างงงัน
"ก็วันนี้ยัย..เอ่อ..น้องพิมอะไรของคุณแม่ตามผมไปถึงมหา'ลัยเลย"ชายหนุ่มตะวาดลั่นอย่างโมโห
"อ๋อ แม่เป็นบอกให้หนูเขาไปเองแหละ"ผู้เป็นแม่เอ่ยยิ้มๆอย่างไม่สนใจว่าลูกชายจะโมโหมากขนาดไหน
"อะไรนะครับ! คุณแม่ก็รู้ว่าผมมีแฟนแล้ว"ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาผู้เป็นแม่อย่างเดือดๆ
"เป็นแฟนแล้วไง ก็มีวันเลิกกันได้นิ"ผู้เป็นแม่ยังคงไม่สนใจ
"ผมไม่มีวันเลิกกับน้องแก้วแน่นอน!!"ชายหนุ่มตะวาดลั่นบ้านอย่างโมโหแล้วเดินออกจากบ้านไปทันที
+
+
+
+
ตกดึก
วันนี้ชายหนุ่มมานอนค้างบ้านเขื่อนเพราะไม่อยากทะเลาะกับแม่ของตนเอง
"ห๊ะ! แต่งงาน!"เขื่อนอุทานออกมาอย่างตกใจ
"เออ! แต่งงาน"ชายหนุ่มพูดอย่างเซ็งๆ
"แล้ว...น้องแก้วล่ะว่ะ"เขื่อนพูดเบาๆพอให้ได้ยินแค่สองคน
"กูไม่รู้! แต่ยังไงกูก็ไม่เลิกกับน้องแก้วเด็ดขาด!"ชายหนุ่มเอ่ยอย่างหนักแน่น
"เออๆ เรื่องของมึงก็แล้วกัน แต่กูขอบอกไว้อย่างนะเว้ยว่าเรื่องของหัวใจอ่ะใครก็บังคับไม่ได้แม้แต่ตัวเราเอง"เขื่อนพูดแค่นั้นก็เดินขึ้นบ้านไป ทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งคิดอยู่คนเดียว เขาไม่อยากเสียแก้วไป ไม่อยากเลยจริงๆ
+
+
+
เช้า
"เฮ้ย!"
ตุ้บ!
"โอ๊ย อะไรว่ะเนี่ย"เขื่อนพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
"ก็..ก็มึงมานอนกอดกูทำไมว่ะ"ชายหนุ่มพูดอย่างอายๆ(?)
"55+ โอ๊ย ทำไมว่ะ กลัวน้องแก้วของมึงมาเห็นรึไง? น้องเค้าไม่เห็นหรอกเว่ย"เขื่อนพูดพร้อมกับเขยิบเข้ามาใกล้ๆโทโมะ จนโทโมะเร่มกลัว(?)
"เฮ้ย! มึงจะทำไรอ่ะ เฮ้ย อย่านะมึง"โทโมะพูดพร้อมกับจะกระโดดหนีแต่ก็โดนเขื่อนจับขาไว้ซะก่อน
"จะไหนล่ะคะ ที่รัก มาๆๆ มาให้เคโรโระจุ๊บหน่อย เร็วๆ"เขื่อนแกล้งจะหอมแก้มโทโมะแต่ก็โดนโทโมะถีบเข้าให้
"เดี๋ยวเหอะมึงนิ เดี๋ยวกูฟ้องเฟย์ซะหรอก"โทโมะแกล้งขู่ว่าจะฟ้องแฟนสาวของเขื่อน
"แล้วมึงจะฟ้องเรื่องไรว่ะ?"เขื่อนถามโทโมะอย่างสงสัย
"ก็เรื่องที่มึงไปขอเบอร์น้องพลอยไง"
"เฮ้ยๆๆ อย่านะๆ กูขอโทษกูจะไม่ทำอีกแล้ว"เขื่อนรีบมาเกาะขาโทโมะอย่างออดอ้อน(?)
"555+พอแล้ว! ไปอาบน้ำซะนะมึงกูจะพามึงไปที่ที่นึง"โทโมะพูดแล้วสะบัดขาออก
"ที่ไหนว่ะ"เขื่อนพูดอย่างสงสัย
"เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละ"โทโมะพูดแล้วหยิบผ้าขนหนูออกไปอาบน้ำที่ห้องน้ำข้างล่าง
"อะไรว่ะ? ทิ้งให้เคโรโระสุดหล่องงอีกแล้ว แต่ไม่เป็นไรเพื่อนกันเราม่ายโกรธ ฮะๆ"เขื่อนพูดอย่างอารมณ์แล้วหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป
แก้วมานั่งรอโทโมะที่หน้าตึกรอสักพักเขาก็เดินออกมาพอดี
"ว่าไงครับ รอพี่นานมั้ย"พอเขาเห็นหญิงสาวก็บอกลาเพื่อนๆแล้ววิ่งมาหญิงสาวทันที
"ไม่นานหรอกคะ แก้วก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน"หญิงสาวตอบยิ้มๆ
"โอเคครับ งั้นกลับกันเลยดีกว่า"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจูงมือแฟนสาวเดินออกไป
ด้านเพื่อนๆ
"แกว่าไอ้โมะจะคบกับน้องแก้วได้นานเท่าไหร่ว่ะ"ป๊อบปี้ถามเขื่อน
"ทำไมแกถามแบบนี้ว่ะ"เขื่อนสงสัยที่ป๊อบปี้จู่ๆก็ถามเรื่องนี้ออกมา
"แกก็รู้อยู่แก่ใจ"ป๊อบปี้ตอบแต่ไม่มองหน้าแล้วเดินออกไปหาฟางทันที
"อะไรของมันว่ะเคโรโระงงนะครับคุณหมีใหญ่"เขื่อนเกาหัวแกรกๆ แต่ก็เดินตามป๊อบปี้ไป
ด้านโทโมะ-แก้ว
พอชายหนุ่มส่งหญิงสาวกลับบ้านแล้วก็รีบกลับไปยังบ้านของตัวเองทันที
บ้านโทโมะ
"คุณแม่ครับนี่มันอะไรกัน!"ชายหนุ่มตะวาดลั่นบ้าน ทำให้พ่อกับแม่ที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ถึงกับสะดุ้ง
"อะไรกันตาโมะ"ผู้เป็นพ่อถามลูกชายอย่างงงัน
"ก็วันนี้ยัย..เอ่อ..น้องพิมอะไรของคุณแม่ตามผมไปถึงมหา'ลัยเลย"ชายหนุ่มตะวาดลั่นอย่างโมโห
"อ๋อ แม่เป็นบอกให้หนูเขาไปเองแหละ"ผู้เป็นแม่เอ่ยยิ้มๆอย่างไม่สนใจว่าลูกชายจะโมโหมากขนาดไหน
"อะไรนะครับ! คุณแม่ก็รู้ว่าผมมีแฟนแล้ว"ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาผู้เป็นแม่อย่างเดือดๆ
"เป็นแฟนแล้วไง ก็มีวันเลิกกันได้นิ"ผู้เป็นแม่ยังคงไม่สนใจ
"ผมไม่มีวันเลิกกับน้องแก้วแน่นอน!!"ชายหนุ่มตะวาดลั่นบ้านอย่างโมโหแล้วเดินออกจากบ้านไปทันที
+
+
+
+
ตกดึก
วันนี้ชายหนุ่มมานอนค้างบ้านเขื่อนเพราะไม่อยากทะเลาะกับแม่ของตนเอง
"ห๊ะ! แต่งงาน!"เขื่อนอุทานออกมาอย่างตกใจ
"เออ! แต่งงาน"ชายหนุ่มพูดอย่างเซ็งๆ
"แล้ว...น้องแก้วล่ะว่ะ"เขื่อนพูดเบาๆพอให้ได้ยินแค่สองคน
"กูไม่รู้! แต่ยังไงกูก็ไม่เลิกกับน้องแก้วเด็ดขาด!"ชายหนุ่มเอ่ยอย่างหนักแน่น
"เออๆ เรื่องของมึงก็แล้วกัน แต่กูขอบอกไว้อย่างนะเว้ยว่าเรื่องของหัวใจอ่ะใครก็บังคับไม่ได้แม้แต่ตัวเราเอง"เขื่อนพูดแค่นั้นก็เดินขึ้นบ้านไป ทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งคิดอยู่คนเดียว เขาไม่อยากเสียแก้วไป ไม่อยากเลยจริงๆ
+
+
+
เช้า
"เฮ้ย!"
ตุ้บ!
"โอ๊ย อะไรว่ะเนี่ย"เขื่อนพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
"ก็..ก็มึงมานอนกอดกูทำไมว่ะ"ชายหนุ่มพูดอย่างอายๆ(?)
"55+ โอ๊ย ทำไมว่ะ กลัวน้องแก้วของมึงมาเห็นรึไง? น้องเค้าไม่เห็นหรอกเว่ย"เขื่อนพูดพร้อมกับเขยิบเข้ามาใกล้ๆโทโมะ จนโทโมะเร่มกลัว(?)
"เฮ้ย! มึงจะทำไรอ่ะ เฮ้ย อย่านะมึง"โทโมะพูดพร้อมกับจะกระโดดหนีแต่ก็โดนเขื่อนจับขาไว้ซะก่อน
"จะไหนล่ะคะ ที่รัก มาๆๆ มาให้เคโรโระจุ๊บหน่อย เร็วๆ"เขื่อนแกล้งจะหอมแก้มโทโมะแต่ก็โดนโทโมะถีบเข้าให้
"เดี๋ยวเหอะมึงนิ เดี๋ยวกูฟ้องเฟย์ซะหรอก"โทโมะแกล้งขู่ว่าจะฟ้องแฟนสาวของเขื่อน
"แล้วมึงจะฟ้องเรื่องไรว่ะ?"เขื่อนถามโทโมะอย่างสงสัย
"ก็เรื่องที่มึงไปขอเบอร์น้องพลอยไง"
"เฮ้ยๆๆ อย่านะๆ กูขอโทษกูจะไม่ทำอีกแล้ว"เขื่อนรีบมาเกาะขาโทโมะอย่างออดอ้อน(?)
"555+พอแล้ว! ไปอาบน้ำซะนะมึงกูจะพามึงไปที่ที่นึง"โทโมะพูดแล้วสะบัดขาออก
"ที่ไหนว่ะ"เขื่อนพูดอย่างสงสัย
"เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละ"โทโมะพูดแล้วหยิบผ้าขนหนูออกไปอาบน้ำที่ห้องน้ำข้างล่าง
"อะไรว่ะ? ทิ้งให้เคโรโระสุดหล่องงอีกแล้ว แต่ไม่เป็นไรเพื่อนกันเราม่ายโกรธ ฮะๆ"เขื่อนพูดอย่างอารมณ์แล้วหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ