Love Plan วางแผนลับจับหัวใจยัยทอมบอย
10.0
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 4
มาอีกด้าน
“ อุ้ย คุณหญิงดูสิค่ะ หนูแก้วกับตาโทโมะดูสนิทกันเร็วจังเลยนะค่ะ ”
“ นั่นน่ะสิค่ะ เพิ่งเจอกันได้ไม่นานแท้ๆ”
“ ใช่ครับ คุณแม่ตอนที่ผมแนะนำทั้งสองให้รู้จักกันนะครับ คุยกันนี่กระหนุงกระหนิงเลยครับ” เควินพูดใส่สีตีไข่เต็มที่ (หาความจริงไม่ได้สักคำ)
“ เควินค่ะ” เกลหยิกแขนคู่หมั้นเธออย่างแรง
“ อะ โอ้ยยย! ยาหยี ”
“ ดูท่าทางตระกูลเราคงต้องเตรียมผูกมิตรกันแล้วล่ะค่ะ คุณหญิง ฮะๆ^^ ”
“ ยินดีมากค่ะ คุณหญิง ”
กลับมาต่อ
“ ดะ เดี๋ยวๆๆๆสิคร้าบบบ คุณผู้หญิงก็ แหมมม ฉันเองก็เพิ่งกลับจากอเมริกามาไม่นานอ่ะ เพื่อนก็ไม่ค่อยมี ”
“ แล้วมาบอกฉันเพื่อ?” ฉันเท้าสะเอวมองติดรำคาญ
“ ก็เธอช่วยเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ ^_^ ”
“ ไม่!!! จบมั้ย ถอยไปฉันจะกลับบ้าน” ฉันชักจะรำคาญนายแล้วนะ
“ เธอใจร้ายจังเลย ” นายนี่เบะปากเหมือนจะร้องไห้ เฮ้ยๆๆ ฉันแกล้งเด็กหรือเปล่าเนี่ย?
“ เฮ้ นายเป็นไรอีกเนี่ย”
“ ไม่ใครรักฉันสักคนเลยยย T^T ” ฉันโอ๋เด็กไม่เป็นนะ
“ ก็ ‘พ่อ’ ‘แม่’ นายไง”
“ ไม่ต้องเน้นมากก็ได้ -_- ”
“ ตกลงนายประสาทรึเปล่าห๊ะ! เปลี่ยนอารมณ์ไวเหลือเกิน ฉันไม่มีเวลามาคุยกับนายเยอะหรอกนะ ฉันอยากกลับบ้าน ฉันจะกลับบ้านแล้ว เข้าใจ๊?”
“ ไม่เข้าใจ ตกลงเธอจะเป็นเพื่อนฉันรึเปล่า” ยัง ยังไม่จบอุตส่าห์จะชิ่งแล้วเชียว
“ โว้ยยยย! จะอะไรนักหนาเนี่ย เอ้า อยากเป็นเพื่อนฉันใช่มั้ย เอ้อออ จะเป็นก็เป็นไปเลย จบแล้วใช่มั้ย? ฉันจะกลับบ้าน หิวข้าว!!!” ฉันโวยชุดใหญ่แล้วเดินกระแทกไหล่นายนั่นออกมาทันที น่ารำคาญชะมัด ฮึ่ยยย!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สั้นใช่มั้ย? (ยังจะถาม -*-)
แฮ่ๆ เดี๋ยวว่างๆค่อยมาต่ออีกล่ะกันเนอะ
ขอแว๊บไปหม่ำพิซซ่าก่อน บ๊ายบาย ^O^ จุ๊บๆ >_<
รักคนเม้นทุกคน จุ๊บุๆ อิอิ ^_^
มาอีกด้าน
“ อุ้ย คุณหญิงดูสิค่ะ หนูแก้วกับตาโทโมะดูสนิทกันเร็วจังเลยนะค่ะ ”
“ นั่นน่ะสิค่ะ เพิ่งเจอกันได้ไม่นานแท้ๆ”
“ ใช่ครับ คุณแม่ตอนที่ผมแนะนำทั้งสองให้รู้จักกันนะครับ คุยกันนี่กระหนุงกระหนิงเลยครับ” เควินพูดใส่สีตีไข่เต็มที่ (หาความจริงไม่ได้สักคำ)
“ เควินค่ะ” เกลหยิกแขนคู่หมั้นเธออย่างแรง
“ อะ โอ้ยยย! ยาหยี ”
“ ดูท่าทางตระกูลเราคงต้องเตรียมผูกมิตรกันแล้วล่ะค่ะ คุณหญิง ฮะๆ^^ ”
“ ยินดีมากค่ะ คุณหญิง ”
กลับมาต่อ
“ ดะ เดี๋ยวๆๆๆสิคร้าบบบ คุณผู้หญิงก็ แหมมม ฉันเองก็เพิ่งกลับจากอเมริกามาไม่นานอ่ะ เพื่อนก็ไม่ค่อยมี ”
“ แล้วมาบอกฉันเพื่อ?” ฉันเท้าสะเอวมองติดรำคาญ
“ ก็เธอช่วยเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ ^_^ ”
“ ไม่!!! จบมั้ย ถอยไปฉันจะกลับบ้าน” ฉันชักจะรำคาญนายแล้วนะ
“ เธอใจร้ายจังเลย ” นายนี่เบะปากเหมือนจะร้องไห้ เฮ้ยๆๆ ฉันแกล้งเด็กหรือเปล่าเนี่ย?
“ เฮ้ นายเป็นไรอีกเนี่ย”
“ ไม่ใครรักฉันสักคนเลยยย T^T ” ฉันโอ๋เด็กไม่เป็นนะ
“ ก็ ‘พ่อ’ ‘แม่’ นายไง”
“ ไม่ต้องเน้นมากก็ได้ -_- ”
“ ตกลงนายประสาทรึเปล่าห๊ะ! เปลี่ยนอารมณ์ไวเหลือเกิน ฉันไม่มีเวลามาคุยกับนายเยอะหรอกนะ ฉันอยากกลับบ้าน ฉันจะกลับบ้านแล้ว เข้าใจ๊?”
“ ไม่เข้าใจ ตกลงเธอจะเป็นเพื่อนฉันรึเปล่า” ยัง ยังไม่จบอุตส่าห์จะชิ่งแล้วเชียว
“ โว้ยยยย! จะอะไรนักหนาเนี่ย เอ้า อยากเป็นเพื่อนฉันใช่มั้ย เอ้อออ จะเป็นก็เป็นไปเลย จบแล้วใช่มั้ย? ฉันจะกลับบ้าน หิวข้าว!!!” ฉันโวยชุดใหญ่แล้วเดินกระแทกไหล่นายนั่นออกมาทันที น่ารำคาญชะมัด ฮึ่ยยย!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สั้นใช่มั้ย? (ยังจะถาม -*-)
แฮ่ๆ เดี๋ยวว่างๆค่อยมาต่ออีกล่ะกันเนอะ
ขอแว๊บไปหม่ำพิซซ่าก่อน บ๊ายบาย ^O^ จุ๊บๆ >_<
รักคนเม้นทุกคน จุ๊บุๆ อิอิ ^_^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ