Love Plan วางแผนลับจับหัวใจยัยทอมบอย

ตอนที่ 3
 
                “ คุณแม่แก้วหิว” ฉันบ่นมาตลอด
                “ นี่ถ้าแกหิวมากนักก็ไปหากินเอาในห้องน้ำไป ก๊ากกกก ” ฉันไม่ใช่รถดูดส้วมนะย่ะ!!! (ผีกระสือเฟ้ย!)
                “ ไอ้เควินวันนี้หลายรอบแล้วนะ เดี๊ยะเถอะแก” ฉันชี้หน้ามัน
               
                “ อ้าว แล้วคุณแม่หายไปไหนอีกเนี่ย” หันไปทะเลาะกับไอ้เควินแปปเดียวคุณแม่หายเฉยเลย
                “ นู่นค่ะ ยืนคุยกับคุณป้าอยู่” เกลชี้ไปอีกทาง วันนี้ฉันจะได้กลับบ้านมั้ยว่ะเนี่ยยยย
               
            “ เควิน! ”
                “ อ้าว ไอ้โทโมะ”
                “ จะกลับแล้วเหรอไง” ไอ้ผู้ชายคนนี้มันคนๆเดียวกับที่ชนฉันนี่หว่า?
                “ ยังหรอก เอ้อ เกือบลืม ยัยแก้วนี่โทโมะลูกของคุณป้าทิพย์แล้วก็เพื่อนของฉันด้วย” เควินแนะนำ แต่...
ฉันไม่อยากรู้จักย่ะ! คนอะไรชื่อ ‘ห่อหมก’ แถมหน้าตาก็ไม่น่าจะใช่คนไทยแท้พวกกัมพูชารึเปล่าเนี่ย? หล่อสู้ฉันก็ไม่ได้ เหอะ!
 
                “ นาย / นางฟ้า” อีตาบ้า นางฟ้าอีกล่ะ ถามจริงหน้าฉันเหมือนยัยยาฆ่าหญ้าตราหมาแดงที่เล่นเกมร้าย เกมรัก รึไง (fc ญาญ่าอย่าเพิ่งตบแพรนะ TOT~)
 
                “ อ้าว รู้จักกันแล้วเหรอ?” เควินชี้มาที่ฉันกับนายนั่นอย่างงงๆ
                “ ไม่รู้จักหรอก” ฉันตอบ
               
           
 
 
“ (กระซิบ) นี่ไงยัยแก้วที่ฉันจะแนะนำให้แกรู้จัก” เควินหันมากระซิบกับโทโมะ
                “ (กระซิบ) น่ารักว่ะ นางฟ้าชัดๆ ^_^ ” โทโมะกระซิบตอบพลางมองหน้าแก้วอย่างเพ้อๆ (อาการหนัก)
 
                “ (กระซิบ) เดี๋ยวฉันจะเปิดทางให้แกสานต่อเองล่ะกัน”
                “ (กระซิบ) โอเช ”
 
                “ นี่ยัยแก้วเดี๋ยวแกอยู่คุยกับโทโมะไปก่อนล่ะกันนะ” เควินรีบพูดแล้วดึงเกลออกไปด้วย
                “ เอ่อ พี่โทโมะค่ะ...พี่แก้วเขาเป็นทะ...” เกลกำลังจะปริปากพูด
                “ อ้อ ยัยแก้วมันท้องผูกใช่มั้ยจ้ะที่รัก ไปกันเถอะครับเกล” เควินพูดแทรกอย่างเนียนๆแล้วรีบดึง(ลาก!)เกลไปทันที
 
                “ หมาบ้านแกสิท้องผูก ไอ้เควินรอฉันด้วย!” ฉันกำลังจะเดินตามไปแต่กลับมีอะไรบางอย่างมารั้งแขนฉันไว้
 
                “ จะรีบไปไหนล่ะครับ อยู่คุยกันก่อนสิ ” ที่แท้ก็ไอ้ห่อหมกปลาช่อนนี่เอง บังอาจมากมาแตะเนื้อต้องตัวฉัน
 
                “ ไม่จำเป็น ขอตัวนะ” ฉันพูดอย่างห้วนๆและสะบัดแขนออกจากการจับกุม
                “ โถถถ คุณคนสวยอยู่คุยกับผมก่อนสิคร้าบบบ” นายนี่ไม่พูดเปล่าแต่กลับดึงตัวฉันไปใกล้ๆอีกต่างหาก
                “ นี่!!! ไอ้โรคจิต”
 
พลั่ก!!!!
ฉันผลักเขาอย่างแรงแต่ดูเหมือนเขาแค่จะเซไปนิดหน่อยเท่านั้น
 
                “ ฮ่าๆๆ^^ เล่นแรงนะครับเนี่ย” ยัง ยังจะมีหน้ามาหัวเราะอีกนะ
                “ ฮึ่ย! หัวเราะหาอะไรไม่ทราบ!!! ”
                “ พูดจาไม่เพราะเลยนะครับเบบี๋~” แหวะ จะอ้วกกก
                “ นั่นมันเรื่องของฉัน นายห่อหมก”
                “ หืมมมม นี่ฉันชื่อ ‘โทโมะ’ ” มันต่างกันตรงไหนไม่ทราบ
                “ นายจะชื่อโกโกะหรือริดสีดวงทวารอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับฉัน ถอยไป! ”
 
 
 
มาอีกด้าน
 
                “ อุ้ย คุณหญิงดูสิค่ะ หนูแก้วกับตาโทโมะดูสนิทกันเร็วจังเลยนะค่ะ ”
                “  นั่นน่ะสิค่ะ เพิ่งเจอกันได้ไม่นานแท้ๆ”
                “ ใช่ครับ คุณแม่ตอนที่ผมแนะนำทั้งสองให้รู้จักกันนะครับ คุยกันนี่กระหนุงกระหนิงเลยครับ” เควินพูดใส่สีตีไข่เต็มที่ (หาความจริงไม่ได้สักคำ)
                “ เควินค่ะ” เกลหยิกแขนคู่หมั้นเธออย่างแรง
                “ อะ โอ้ยยย! ยาหยี ”
            “ ดูท่าทางตระกูลเราคงต้องเตรียมผูกมิตรกันแล้วล่ะค่ะ คุณหญิง ฮะๆ^^ ”
            “ ยินดีมากค่ะ คุณหญิง ”
 
 
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 
เย้ๆๆๆๆๆ^^^^ โรงเรียนปิดเทอมแล้ว ยะฮู้วววววว
ดองไว้จนเค็มเลยอ่า~ ยังมีคนอ่านอยู่รึเปล่า?