Love Plan วางแผนลับจับหัวใจยัยทอมบอย
10.0
nongpear_ruk_tk
แชร์นิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 2
“ อะ อ้าว คุณ ว๊าาา ไปซะแล้ว” ชายหนุ่มพูดขึ้นมาอย่างเสียดายอุตส่าห์เจอเนื้อคู่(?)แล้วเชียว ปากหนอปากไม่น่าไปว่าเขาเลย ไอ้เราก็ไม่คิดว่าจะน่ารักขนาดนี้ ชายหนุ่มคิดอย่างเสียดาย
“ ไอ้โทโมะ!” เสียงหนึ่งปลุกเขาจากภวังค์
“ อ้าว ไอ้เควิน ว่าไงเพื่อนไม่เจอกันตั้งหลายปี ”
“ สบายดีเว้ย นี่ตอนแรกฉันก็กะจะไม่มาแล้วนะเนี่ยแต่คุณแม่บอกว่าวันนี้แกจะกลับมา แล้วจะมาเปิดตัวในงานนี่อีก”
“ เออ ขอบใจล่ะกันที่อุตส่าห์มา”
“ นี่เกลคู่หมั้นฉัน” ชายหนุ่มร่างเล็กโอบไหล่แฟนสาวพลางแนะนำ
“ สวัสดีครับน้องเกล พี่ชื่อโทโมะ เป็นเพื่อนเควินมัน”
“ สวัสดีค่ะพี่โทโมะ” หญิงสาวยิ้มรับ
“ ต้องขอโทษด้วยนะครับน้องเกลที่วันงานหมั้นพี่ไม่ได้ไป พอดีติดสอบน่ะครับ”
“ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เกลสิค่ะต้องขอบคุณที่พี่อุตส่าห์ส่งของขวัญมาให้”
“ ไม่เป็นไรหรอกครับ เพื่อนมันหมั้นทั้งที ถึงงานหมั้นพี่จะพลาดแต่...งานแต่งพี่ไม่ทางพลาดอยู่แล้วล่ะครับ ฮ่าๆๆ^^ ” ชายหนุ่มเอ่ยแซวนิดหน่อยแต่กลับทำหญิงสาวหน้าแดง
“ โอ้โห ไอ้โมะแกพูดถูกใจเดี๋ยวฉันแนะนำสาวให้รู้จัก” เควินพูดติดตลก
“ จริงอ่ะ สวยป่ะ” โทโมะตาลุกวาว
“ ออกแนวน่ารักๆ และที่สำคัญขาวมาก” เควินทำเป็นกระซิบ
“ จริง!!!” โทโมะเอ่ยถามเพื่อย้ำให้แน่ใจ
“ ฉันเคยหลอกแกรึไงกัน ”
“ เออๆ แล้วชื่อไรว่ะ” โทโมะถาม
“ ชื่อ...แก้วเป็นพี่สาวของเกลเขา”
“ เควิน!” เกลสะกิดและเอ่ยชื่อคนรักเสียงดัง
“ อะไรคร้าบบบ ดาร์ลิ่ง”
“ (กระซิบ) เควินเล่นไรเนี่ย....เควินก็รู้ว่าพี่แก้วเขา...ไม่ชอบผู้ชายอ่ะ”
“ (กระซิบ) เอาน่า เชื่อผมเถอะ”
“ (กระซิบ) แต่...”
“ ซุบซิบอะไรกันสองคน” โทโมะขัดขึ้น
“ ไม่มีไรเว้ย! เออ นี่เดี๋ยวงานจะเริ่มแล้ว แกไม่รีบไปเตรียมตัวเหรอ” เควิน
“ ไม่ต้องรีบหรอก เออ แล้วเรื่องสาวอ่ะ คุณแก้วอ่ะ”
“ จะรีบไปไหนเนี่ย แก้วมันไม่ยังไม่มีแฟนหรอกน่า”
“ เออๆแล้วไป แต่แกบอกฉันแล้วนะว่าคุณแก้วอะไรนั่น สวยจริง น่ารักจริง ถ้าฉันเห็นแล้วไม่ใช่นะแกตายแน่ไอ้เควิน”
“ เออน่า ฉันรับรองแกเห็นแล้วต้องชอบแน่ แกรีบไปเตรียมตัวไป๊!” เควินดันๆโทโมะไปแล้วพาเกลไปนั่งประจำที่ เพราะงานจะเริ่มขึ้นแล้ว
มาอีกด้าน
“ โถ่ คุณแม่อ่ะ แก้วยังไม่ได้กินอะไรเลย งานจะเริ่มแล้วเหรอ” ฉันโวยวายแล้วทำหน้างอ เมื่อกี้อยู่ๆมีไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้มาชนฉันเลยอดกินเลย เสียดายอ่ะ
“ นี่ยัยแก้วอย่าทำเป็นเด็กน่าเดี๋ยวเราค่อยกลับไปกินที่บ้านก็ได้ ยิ้มหน่อยสิลูก” คุณแม่พูดแล้วเอามือมาลูบใบหน้าฉัน
“ ก็แก้วหิว”
“ อย่างอแงน่ะลูก งานจะเริ่มแล้วไปนั่งไปลูก” คุณแม่ใจร้าย
จากนั้นก็มีพิธีกรมากล่าวเปิดงาน แล้วก็เปิด VTR เกี่ยวกับเพชรนิดหน่อยจากฉันก็มีการเดินแบบโชว์เครื่องเพชรต่างๆ น่าเบื่อชะมัดเลย ถ้าฉันนั่งหลับเนี่ยมันจะเป็นการเสียมารยาทมั้ยเนี่ย?
“ เอาล่ะค่ะ ขอเชิญคุณหญิงทิพวรรณมากล่าวอะไรสักนิดหน่อยเถอะค่ะ” พิธีกร
แปะๆๆๆๆ (เสียงปรบมือ)
“ วันนี้ดิฉันเองก็อยากจะขอบคุณทุกท่านมากเลยนะค่ะที่มาร่วมงานและวันนี้ดิฉันเองก็ไม่ได้จะแค่เปิดตัวเครื่องเพชรชุดใหม่นะค่ะ...แต่วันนี้ดิฉันจะเปิดตัวลูกชายคนเดียวของตระกูลไทยานนท์ค่ะ ” คุณหญิงคนนั้นพูด ถ้าฉันจะแวบออกไปหาอะไรกินมันจะเสียมารยาทมั้ยน้อออ~ (ยังไม่รู้ตัว)
แปะๆๆๆ (เสียงปรบมือ)
จะปรบมืออะไรนักหนาห๊ะ!!! ยุงกัดรึไง? (หิวแล้วพาล)
“ สวัสดีครับ ผมโทโมะนะครับ วิศว ไทยานนท์ ” จะชื่ออะไรทำไมต้องมาบอกด้วยล่ะ เอ๊ะ!แต่ไอ้ผู้ชายที่ยืนอยู่บนเวที หน้าคุ้นๆ....ใช่เลย!!!! ไอ้โรคจิตคนนั้น แล้วมันเสร่อขึ้นไปทำไมบนเวที (ไม่จะเคยรู้อะไรเลย)
“ นี่คือตาโทโมะค่ะ...ลูกชายคนเดียวของดิฉัน เพิ่งกลับมาจากอเมริกาค่ะ” หะ ห๊า!!!!! อะ ไอ้ปัญญาอ่อนคนนี้เนี่ยนะเป็นลูกชายของตระกูลไทยานนท์ อะเมซิ่ง! O_O จากนั้นนายนั่นก็พูดๆๆๆอะไรก็ไม่รู้ ตามด้วยยัยพิธีกรก็กล่าวปิดงาน เป็นอันภารกิจวันนี้จบสิ้น! เฮ้ออออ
“ อะ อ้าว คุณ ว๊าาา ไปซะแล้ว” ชายหนุ่มพูดขึ้นมาอย่างเสียดายอุตส่าห์เจอเนื้อคู่(?)แล้วเชียว ปากหนอปากไม่น่าไปว่าเขาเลย ไอ้เราก็ไม่คิดว่าจะน่ารักขนาดนี้ ชายหนุ่มคิดอย่างเสียดาย
“ ไอ้โทโมะ!” เสียงหนึ่งปลุกเขาจากภวังค์
“ อ้าว ไอ้เควิน ว่าไงเพื่อนไม่เจอกันตั้งหลายปี ”
“ สบายดีเว้ย นี่ตอนแรกฉันก็กะจะไม่มาแล้วนะเนี่ยแต่คุณแม่บอกว่าวันนี้แกจะกลับมา แล้วจะมาเปิดตัวในงานนี่อีก”
“ เออ ขอบใจล่ะกันที่อุตส่าห์มา”
“ นี่เกลคู่หมั้นฉัน” ชายหนุ่มร่างเล็กโอบไหล่แฟนสาวพลางแนะนำ
“ สวัสดีครับน้องเกล พี่ชื่อโทโมะ เป็นเพื่อนเควินมัน”
“ สวัสดีค่ะพี่โทโมะ” หญิงสาวยิ้มรับ
“ ต้องขอโทษด้วยนะครับน้องเกลที่วันงานหมั้นพี่ไม่ได้ไป พอดีติดสอบน่ะครับ”
“ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เกลสิค่ะต้องขอบคุณที่พี่อุตส่าห์ส่งของขวัญมาให้”
“ ไม่เป็นไรหรอกครับ เพื่อนมันหมั้นทั้งที ถึงงานหมั้นพี่จะพลาดแต่...งานแต่งพี่ไม่ทางพลาดอยู่แล้วล่ะครับ ฮ่าๆๆ^^ ” ชายหนุ่มเอ่ยแซวนิดหน่อยแต่กลับทำหญิงสาวหน้าแดง
“ โอ้โห ไอ้โมะแกพูดถูกใจเดี๋ยวฉันแนะนำสาวให้รู้จัก” เควินพูดติดตลก
“ จริงอ่ะ สวยป่ะ” โทโมะตาลุกวาว
“ ออกแนวน่ารักๆ และที่สำคัญขาวมาก” เควินทำเป็นกระซิบ
“ จริง!!!” โทโมะเอ่ยถามเพื่อย้ำให้แน่ใจ
“ ฉันเคยหลอกแกรึไงกัน ”
“ เออๆ แล้วชื่อไรว่ะ” โทโมะถาม
“ ชื่อ...แก้วเป็นพี่สาวของเกลเขา”
“ เควิน!” เกลสะกิดและเอ่ยชื่อคนรักเสียงดัง
“ อะไรคร้าบบบ ดาร์ลิ่ง”
“ (กระซิบ) เควินเล่นไรเนี่ย....เควินก็รู้ว่าพี่แก้วเขา...ไม่ชอบผู้ชายอ่ะ”
“ (กระซิบ) เอาน่า เชื่อผมเถอะ”
“ (กระซิบ) แต่...”
“ ซุบซิบอะไรกันสองคน” โทโมะขัดขึ้น
“ ไม่มีไรเว้ย! เออ นี่เดี๋ยวงานจะเริ่มแล้ว แกไม่รีบไปเตรียมตัวเหรอ” เควิน
“ ไม่ต้องรีบหรอก เออ แล้วเรื่องสาวอ่ะ คุณแก้วอ่ะ”
“ จะรีบไปไหนเนี่ย แก้วมันไม่ยังไม่มีแฟนหรอกน่า”
“ เออๆแล้วไป แต่แกบอกฉันแล้วนะว่าคุณแก้วอะไรนั่น สวยจริง น่ารักจริง ถ้าฉันเห็นแล้วไม่ใช่นะแกตายแน่ไอ้เควิน”
“ เออน่า ฉันรับรองแกเห็นแล้วต้องชอบแน่ แกรีบไปเตรียมตัวไป๊!” เควินดันๆโทโมะไปแล้วพาเกลไปนั่งประจำที่ เพราะงานจะเริ่มขึ้นแล้ว
มาอีกด้าน
“ โถ่ คุณแม่อ่ะ แก้วยังไม่ได้กินอะไรเลย งานจะเริ่มแล้วเหรอ” ฉันโวยวายแล้วทำหน้างอ เมื่อกี้อยู่ๆมีไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้มาชนฉันเลยอดกินเลย เสียดายอ่ะ
“ นี่ยัยแก้วอย่าทำเป็นเด็กน่าเดี๋ยวเราค่อยกลับไปกินที่บ้านก็ได้ ยิ้มหน่อยสิลูก” คุณแม่พูดแล้วเอามือมาลูบใบหน้าฉัน
“ ก็แก้วหิว”
“ อย่างอแงน่ะลูก งานจะเริ่มแล้วไปนั่งไปลูก” คุณแม่ใจร้าย
จากนั้นก็มีพิธีกรมากล่าวเปิดงาน แล้วก็เปิด VTR เกี่ยวกับเพชรนิดหน่อยจากฉันก็มีการเดินแบบโชว์เครื่องเพชรต่างๆ น่าเบื่อชะมัดเลย ถ้าฉันนั่งหลับเนี่ยมันจะเป็นการเสียมารยาทมั้ยเนี่ย?
“ เอาล่ะค่ะ ขอเชิญคุณหญิงทิพวรรณมากล่าวอะไรสักนิดหน่อยเถอะค่ะ” พิธีกร
แปะๆๆๆๆ (เสียงปรบมือ)
“ วันนี้ดิฉันเองก็อยากจะขอบคุณทุกท่านมากเลยนะค่ะที่มาร่วมงานและวันนี้ดิฉันเองก็ไม่ได้จะแค่เปิดตัวเครื่องเพชรชุดใหม่นะค่ะ...แต่วันนี้ดิฉันจะเปิดตัวลูกชายคนเดียวของตระกูลไทยานนท์ค่ะ ” คุณหญิงคนนั้นพูด ถ้าฉันจะแวบออกไปหาอะไรกินมันจะเสียมารยาทมั้ยน้อออ~ (ยังไม่รู้ตัว)
แปะๆๆๆ (เสียงปรบมือ)
จะปรบมืออะไรนักหนาห๊ะ!!! ยุงกัดรึไง? (หิวแล้วพาล)
“ สวัสดีครับ ผมโทโมะนะครับ วิศว ไทยานนท์ ” จะชื่ออะไรทำไมต้องมาบอกด้วยล่ะ เอ๊ะ!แต่ไอ้ผู้ชายที่ยืนอยู่บนเวที หน้าคุ้นๆ....ใช่เลย!!!! ไอ้โรคจิตคนนั้น แล้วมันเสร่อขึ้นไปทำไมบนเวที (ไม่จะเคยรู้อะไรเลย)
“ นี่คือตาโทโมะค่ะ...ลูกชายคนเดียวของดิฉัน เพิ่งกลับมาจากอเมริกาค่ะ” หะ ห๊า!!!!! อะ ไอ้ปัญญาอ่อนคนนี้เนี่ยนะเป็นลูกชายของตระกูลไทยานนท์ อะเมซิ่ง! O_O จากนั้นนายนั่นก็พูดๆๆๆอะไรก็ไม่รู้ ตามด้วยยัยพิธีกรก็กล่าวปิดงาน เป็นอันภารกิจวันนี้จบสิ้น! เฮ้ออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
