Change in to love…จาก ร้าย กลายเป็น รัก

9.8

เขียนโดย OphraU123

วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.54 น.

  19 ตอน 1
  134 วิจารณ์
  41.73K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ตอนที่ 4

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 4
                ร่างสูงลืมตาขึ้นในยามเช้ามองร่างบางที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างกาย แม้ในใจรู้ดีว่าคงไม่มีวันที่ร่างบางที่นอนข้างกายจะชายตามองตน แต่เขาขอเพียงได้อยู่ข้างๆเธอก็เท่านั้น แม้มันจะดูฉวยโอกาส แต่...ยัยนี่
เอ็กซ์ขนาดนี้ เขายอมให้คนตราหน้าว่าหน้าด้านเขาก็ยอม เวลาใครถามถึงสเปกสาวในฝันเขามักตอบว่าต้อง สูง
คล้ำและเซ็กซี่ ทั้งๆที่มันตรงข้ามกับร่างบางที่เขาหมายปองแต่ก็ด้วยสาเหตุที่แม่ของร่างบางนั้นมีปัญหากับเขานิด
หน่อย เนื่องตั้งแต่เขายังเป็นแค่นักศึกษาฝึกงานมีเคสคนไข้ที่ควรตัดขาทิ้งแต่แม่ของร่างบางนั้นกลับขัดความคิด
เห็นเขาและยื้อให้รักษาต่อ     ด้วยอายุที่อวุโสกว่าทำให้หมอทั้งWARDตัดสินใจตามแม่ของเธอ  จนกระทั่งแผล
ที่ขานั้นเรื้อรังจนร่างกายทนไม่ได้จึงเสียชีวิตไป จึงมีพยาบาลนำเรื่องนี้มาเป็นtopicร้อนประจำวันจนถึงหูแม่ของ
เธอแล้วก็ไม่ถูกกันในที่สุด แต่ตอนนั้นร่างบางก็เพิ่งปี2เท่านั่นแต่เขาปี7 ช่างห่างไกลกันเหลือเกิน และยามใดที่
คนถามถึงสเปกแล้วเขาตอบว่า ตัวเล็ก ขาว น่ารัก ก็มักจะถูกแซวทุกครั้ง และก็ทำให้ความบาดหมางระหว่างเขา
และแม่ของเธอยิ่งไปกันใหญ่ เขาจึงเก็บความรู้สึกนี้ไว้ ทั้งๆที่คิดว่าเดี๋ยวก็ต้องเลิกชอบไปเอง แต่มันกลับตรึงใจเขา
ไม่จางหาย จนยัยเด็กคนนั้นกลายเป็นซุปเปอร์สตาร์โด่งดังเขาก็ยังไม่คิดเปลี่ยนใจซักที
“นี่นาย!!! นอนยิ้มอยู่ได้ บอกว่าหิว!!” ร่างบางโวยวายเสียงดัง หลังจากที่เห็นร่างสูงนอนอมยิ้มอยู่คนเดียว
“หะ..หา หิวเหรอ งั้นเช็กเอาท์ไปหาไรกินเถอะ” ร่างสูงตอบ
                ร่างบางมองร่างสูงที่กำลังขับรถพาเธอไปหาอะไรกิน เธอเพิ่งสังเกตได้ว่า ‘ถ้าไม่ปาก...ก็ดูดีนี่’
“มองอะไร...หิวจนจะกินชั้นเหรอไง” ร่างสูงเอ่ย
“บ้าน่า ว่าแต่จะไปไหน” ร่างบางถาม
“เอาเหอะ เจอร้านไหนก็แวะๆไป” ร่างสูงตอบปัดๆ
                เมื่อรถแล่นมาได้เพียง 15 นาทีบรรยากาศรอบๆเริ่มอึดอัด จนทั้ง2เริ่มนั่งกระสับกระส่ายกันไม่อยู่นิ่ง
“นี่นาย/คุณกินผัดไทยมั๊ย!!!???” ทั้ง2เอ่ยพร้อมกันเมื่อเห็นร้านผัดไทยริมทาง
“ถ้าอยากกินแวะก็ได้” ร่างสูงตอบแล้วหักรถจอดข้างทาง “คุณรอ บนรถนี่แหละ เดี๋ยวแม่ค้าแตกตื่นหมดพอดี” ร่างสูงบอกแล้วเดินลงไป
                ร่างบางมองร่างสูงที่กำลังซื้อผัดไทยอยู่ แต่สิ่งที่ทำให้เธอถึงกับต้องเอนเบาะนอนลงนั่นคือเพราะมี
สายตาจากใครหลายๆคนมองมาที่เธออย่างจับผิด อาจเป็นเพราะรถที่พวกชาวบ้านไม่คุ้นเคย หรือว่าเพราะชาวบ้าน
จำได้ว่าเธอเป็นใคร แต่ก่อนจะคิดอะไรมากไปกว่านั้นร่างสูงก็ขึ้นรถมาพอดี
 
“นี่ ง่วงหรือไง เอนเบาะลงไปขนาดนั้น” ร่างสูงเอ่ย
“นี่เงียบไปเลยนะ ออกรถเร็ว” ร่างบางสั่ง แต่ดูเหมือนร่างสูงยังไม่เข้าใจ “อยากเป็นข่าวหน้าหนึ่งกับชั้นหรือไง?” เพียงเท่านั้นร่างสูงก็สตาร์ทรถออกทันที 
“นี่นาย หยุดรถเหอะ คงไม่มีอะไรแล้วล่ะ กินก่อนเหอะ หิ๊ว หิว” ร่างบางบอก
“หิวก็กินก่อนเลย ไม่รู้ว่าพี่พิชญ์จะเป็นยังไง คงเป็นห่วงคุณจนนั่งไม่ติดแล้ว” ร่างสูงตอบ
“แต่ถ้านายไม่กิน เกิดนายหิวตาลาย เป็นลมขณะขับรถ แล้วรถชน แล้วถ้าชั้นตายล่ะ นายจะรับผิดชอบได้ยังไง เผลอๆนายก็ตายไปด้วย นายจะทำยังไง เพราะฉะนั้น จอดรถแล้วกินซะ”
“นี่ ไม่ต้องเอาเรื่องความเป็นความตายมาขู่ผมหรอก ผมช่วยชีวิตคนมาเป็นร้อย ผมไม่เป็นไรง่ายๆหรอกน่า” ร่างสูงตอบปัดๆ แม้ในใจจะหวั่นลึกๆ
˜˜˜˜..ออ...ออด...ออด˜˜˜ (เสียงท้องร้อง Imagine please)
“นี่จอดรถเลยนะ เสียงท้องนายมันร้องจนแทบจะกินคนได้อยู่แล้ว จอดๆๆๆ” ร่างบางเอ่ยท้วงเมื่อได้ยินเสียงกระเพาะของร่างสูงคำราม
แล้วรถคันงามก็หยุดลง
            ร่างบางไม่รีรอรีบแกะห่อผัดไทยทั้งของตนเองและของร่างสูง
“นี่เป็นค่าตอบแทน ที่นายลงไปซื้อให้ชั้นกินชั้นก็จะแกะให้นายกิน OK หายกัน” ร่างบางเอ่ยแค่นั้นแล้วก็จัดการกับ
ผัดไทยห่อของตน แต่กินๆได้ไม่ถึง 3 คำ ก็มีแสงไฟวาบขึ้น3-4ครั้ง ก่อนจะพบว่า เธอถูกแอบถ่าย
โดยpaparazzi ห่อผัดไทยตกลงพื้นรถทันที ประวัติของเธอที่ขาวบริสุทธิ์มาตลอด โดนแอบถ่ายง่ายๆแบบนี้น่ะเห
รอ ร่างสูงมองมาที่ร่างบางอย่างช่วยไม่ได้ เพราะเขาก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เธอต้องเจอเรื่องแบบนี้ เพราะเขา เพราะ
เขาแท้ๆ
 
                โฟร์หันมองฟางอย่างช่วยไม่ได้ พอกลับถึงโรงแรม ฟางก็ปล่อยโฮออกมาทันที และขอกลับกรุงเทพ
โดยเร็วที่สุด ส่วนพิชญ์และป๊อปปี้ ขอแยกไปก่อนเพราะมีเคสด่วนที่ต้องไปดูแล และป๊อปปี้ก็สัญญาหากเกิดอะไร
ขึ้นเค้าพร้อมจะช่วยเหลือ แต่ที่น่าห่วงก็คงจะเป็นฟาง เพราะไม่เคยมีข่าวเสียๆหายๆเลยสักครั้ง พอมาเจอเข้าจริงๆ
ก็คิดไม่ตกต้องนั่งเครียดจงปวดขมับ
2วันผ่านไป ไวปานขี่ Time Machine
 
            ‘ถึงคราวซวย ซุป’ตาร์ สาว ฟาง ธนันต์ธรญ์ ตกเป็นข่าวฉาว กับหนุ่มนิรนาม เข้าม่านรูดกัน2ต่อ2 แถมไม่พอยัง 
สวีทกันต่อบนรถ ถึงเช้า แหม..เห็นใสๆแบบนี้ก็ใช่เล่น แต่ตอนนี้ทางตัวน้องฟางเองก็ไม่ได้ออกมาแก้ข่าวแต่อย่างไร และยังCancel งานทุกงานแล้วเก็บตัวเงียบ เห็นทีคงต้องมีการแถลงข่าวครั้งใหญ่ซะแล้ว..’
 
ติ๊ดด
                ร่างบางกดปิดทีวี แล้วกุมขมับอย่างเหนื่อยหน่าย เพราะตอนนี้หนังสือพิมพ์และทีวีทุกช่อง มีแต่ข่าว
เธอพาดหัวตัวเท่าฝาบ้านอยู่ แลละที่สำคัญรูปที่ถูกแอบถ่ายนั้นไม่ใช่แค่ตอนอยู่บนรถ แต่มันมีรูปตั้งแต่เธอกำลัง
เข้าไปที่ไอ้ม่านรูดเฮงซวยนั่นอีก ซึ่งรูปที่หลุดก็น่าจะมาจากไอ้พนักงานต้อนรับ เธอไม่น่างี่เง่าขับรถออกมาจาก
โรงแรมในวันนั้นเลยจริงๆ
 
ติ๊ง หน่อง
“พี่ไปดูเอง” โฟร์อาสา
“นี่คุณ..ผมรู้สึกผิดจริงๆนะ” ร่างสูงที่เพิ่งเข้ามาใหม่เอ่ยขึ้น ทำให้ร่างบางหันไปมอง ซึ่งคนคนนั้นก็คือ หมอป๊อป นั่นเอง
“ช่างเถอะ มันก็ผิดที่ชั้นงี่เง่าในวันนั้นด้วยแหละ” ร่างบางตอบอย่างอ่อนใจ
“ฟาง ทางช่องเรียกพบ” โฟร์ที่แอบหายไปคุยโทรศัพท์จากทางสังกัด  เดินมาบอกฟางเพราะมันเป็นเรื่องที่ใหญ่
เกินที่จะแก้ไขกันเอง เพราะปกติฟางไม่เคยมีข่าวฉาวเลย พอเกิดเรื่องก็ไม่รู้จะแก้ข่าวยังไง
“ค่ะๆ” ร่างบางตอบอย่างเหนื่อยๆ
“อ้อ..หมอป๊อปด้วยนะ ทางช่องต้องการพบคุณเพื่อหาทางแก้ไข” โฟร์หันมาบอกร่างสูง
“ครับ..ผมยินดีที่จะรับผิดชอบอยู่แล้ว” ร่างสูงตอบอย่างมั่นใจ
 
ณ ช่อง9สีทีวีเพื่อทุกคน
                ทั้ง 3 เดินเข้ามาทางด้านหลัง เพราะมีนักข่าวมาดักรออยู่เต็มอาคาร พอเดินเข้ามาด้านใน เหล่า
พนักงานต่างวางมือจากการทำงานแล้วมายืนดูเหตุการณ์ เพราะข่าวนี้ถือได้ว่าเป็นข่าวช็อกวงการข่าวหนึ่งเลยที
เดียว
“เอายังไงเรา” บอสใหญ่ของช่องถามอย่างอารมณ์ดี เพื่อไม่ให้บรรยากาศในห้องเครียดเกินไป เพราะตอนนี้มี
เพียงบอส ร่างบาง ร่างสูงงและโฟร์ เท่านั้น
“หนูเสียใจค่ะ หนูขอโทษ แต่หนูไม่ได้ทำอะไรกันจริงๆนะคะ มันเป็นอุบัติเหตุ คือเรื่องมัน...” ร่างบางกำลังจะเล่าแต่บอสก็ยกมือห้ามไว้ก่อน
“ชั้นเชื่อๆ ชั้นเชื่อว่าคนอย่างเธอไม่มีทางทำแบบนั้นได้ ขนาดฉาก Love scenesเธอยังต้องให้โฟร์เล่นแทนเลย
แต่ที่เรียกมาคุยในวันนี้น่ะ ชั้นเพียงแค่จะถามว่าจะแก้ปัญหายังไง เพราะภาพที่หลุดออกมามันแรงพอสมควรเลย”
บอสบอกอย่างใจเย็น
“ผมยินดีรับผิดชอบครับ เพราะเรื่องทั้งหมดผมเป็นต้นเหตุ” ร่างสูงบอกอย่างสำนึกผิด
“เอางี้ๆ ไหนๆภาพที่หลุดมันก็ชี้ชัดอยู่แล้ว ชั้นขอให้พวกเธอประกาศแต่งงานซะ!!” บอสประกาศเกล้า และผลที่ตามมาคือ
“หา!!!!!!” เสียงพนักงานทั้งบริษัทที่มามุงดูตะโกนดังลั้น
oOo <<<<<< ฟาง
OoO <<<<<  ป๊อปปี้
และ
>O< <<<<<<<<<< กรี๊ดดดดดดด โฟร์
“ประกาศแต่งงานสายฟ้าแลบซะ พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส บอกว่าเป็นความรักที่ปิดไว้มาถึง5ปี แล้วสังคมจะต้องเห็นใจเรา ส่วนเรื่องผู้ใหญ่เดี๋ยวชั้นช่วยคุยให้” บอสบอกอย่างอารมณ์ดี แน่สิ เพราะท่านเอาตัวรอดเก่งขนาดนี้ เด็กในสังกัดทุกคนถึงไม่กลัวเรื่องข่าวฉาวเลย
                เรื่องราวช่างโกลาหลวุ่นวายไปกันใหญ่ ร่างบางและร่างสูงหันมามองหน้ากันอย่างช่วยไม่ได้ ส่วนโฟร์ก็ล้มพับลงบนโซฟามุมห้องอย่างอ่อนแรง เรื่องราวจะเป็นยังไงก็ไป ติดตามตอนที่ 5 นะตัวเธอ
 _________________________________________________
 
สัญญาว่าตอนหน้าจะแต่งให้สนุกนะ แล้วก็ใครที่เป็นคอนิยาย NC ล่ะก็ ในไม่ช้าๆ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา