หุ้นส่วนป่วนหัวใจ (nc นิดๆ)

เช้าที่แสนสดใส

-ร่างบางและร่างหนานอนหลับไหลกอดกันกลมอยู่บนเตียง

//อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!//เสียงร่างบางกรี๊ดลั้นห้อง เมื่อตื่นขึ้นมาพบกับตัวเองซึ่งนอนเป็นชีเปลือย...เอ้ย...นอนเปลือยกายอยู่บนเตียงกับร่างสูงที่อยู่ในสภาพเดียวกัน

//อะไรคุณ....//งัวเงียนิดหน่อย//เฮ้ยยยยยยย  อะไรเนี่ย//ลุกขึ้นตาสว่างทันที

//ฉันสิต้องถามคุณ ตาบ้า ฮื่อๆๆๆเวอร์จิ้นนช้านนนนนนนนนนน//แก้วพูดพร่ำเมื่อรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกะตัวเอง

//ฮ่ะเวอร์จิ้น ฮิฮิ ผมได้พรากคุณหรอนี่ โชคดีจังแฮะ ฮุฮุ^^//โทโมะหัวเราะชอบใจ

//บ้านป๊ะป๋านายหรอ ฮือๆๆๆ//แก้วร้องไห้ตาบวม

//ฮึ่ยผมล้อเล่นไม่ร้องนะโอ๋เอ๋//ดึงแก้วมากอด//ผมว่าผิวคุณเนี๊ยนเนียนแถมขาวอีก จุ๊ฟ//จูบหัวไหลแก้ว//พลั๊วววว//โดนแก้วตกหน้า

//ไม่ต้องมายุ่งกะชั้นไอ้คนชั่ว เลว ระยำ หื่น บ้ากาม $$#%$#%^&%$%&^%^%^//และนางก็ด่าอีกสารพัด -..-

//พอแล้วๆ ผมยังไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น อย่ามาด่ามั่วๆดิ//โทโมะห้าม

//ก..ก็ๆๆฮื่อๆๆๆฮึกๆ อ..อ..โอ๊ยเจ็บๆ//แก้วร้องไห้มาเกินจนเจ็บท้องน้อยจากกิจกรรมเมื่อคืน

//เป็นไร!!//โพล่งถามเสียงดัง

//เจ็บท้อง อ..อ..โอ๊ยย เจ็บท้องน้อย ฮื่อๆๆๆๆ//แก้วร้องแล้วล้มตัวลงบนที่นอน

//แสดงว่าเมื่อคืนเราา...อืม....เรา...เอ่อ...แฮะๆ..เรา..ค..คง..ม..มี....//โทโมะจะพูดว่าเราคงมีอะไรกันแต่แก้วพูดดักไว้

//หยุดนะ ฉันไม่ทำอะไรบ้าๆหรอก...ฉันอาจเป็นประจำเดือนก็ได้นิ ดูดินี่เลือดเต็มผ้าปูเลย อีกอย่างที่ฉันอยู่สภาพนี้อาจจะเพราะเมื่อคืนชั้นดื่มหนักจนร้อนเลยถอดเสื้อก็ได้//แก้วแก้ต่างเพื่อไม่อย่างคิดว่าเมื่อคืนนี้มีอะไรกะโมะจริงๆ

//ไม่หรอก เธอไม่รู้อะไร ฉันสิรู้จริงฉันผ่านมาเยอะแล้วกับผู้หญิงที่ยังเวอร์จิ้น น้ำเลือดนี่ก็มาจากการที่คุณยังไม่เคยมีอะไรกับใคร มันเลยมีเลือดไหลออกมาเพราะเมื่อคืนคุณกะผมมีอะไรกัน//โทโมะอธิบายอย่างเป็นวิชาการ ทำให้ตอนนี้หน้าแก้วซีดลงหน่อยแล้ว //ถ้ายังไม่เชื่ออีกมี1วิธี คุณไปส่องกระจกดูคอคุณสิ//แล้วแก้วก็เอาผ้าห่มคลุมตัวแล้วลุกไปที่กระจก

//อะไรอ่ะ//แก้วถาม//ทำไมคอชั้นมันมีเป็นจ้ำๆแบบนี้//แก้วเห็นรอยแดงที่คอขาวของตัวเองก็เริ่มตัวสั้นริกๆเพราะเริ่มหวั่นใจ

//นั้นคงเป็นรอยดูดที่ผมดูดคุณละมั้ง เอ๋แต่ถ้าเป็นผมนะเวลาจะมีอะไรกับใคร ผมจะไม่ดูดแค่นั้น เพราะผมจะดูดตั้งแต่หัว...ไป....ตรงนั้นอ่ะ^^//ใช้สายตามองไปตรงนั้นของแก้ว

//อร๊ายยยยยตาบ้าชั้นเกลียดนาย นายมันทุเรศ ขนาดตรงนั้นยังไม่เว้นอ่ะ//แก้วด่า

//เอ้า....เอ๋ผมว่าผมเริ่มนึกออกแล้วนะกับเหตุการณ์เมื่อคืน//โทโมะพูด

//ยังไง..//เอียงคอถาม//ฉันไม่ได้มีอะไรกับนายใช่ม่ะ><//แก้วตะโกนอย่างดีใจ

//ก็.................//

.

.

.

.

.

_______________________________________________________

ตกลงยังไงกันแน่น๊าพ่อนักวิชาการใหญ่5555555

ต้องขอโทดทั้งผู้อ่าน ผู้เม้น ผู้โหวดทั้งหลายด้วย พอดีกระหม่อมไปเที่ยวมา

แน่นอนกระหม่อมต้องเที่ยวเผื่อ ผู้อ่าน ผู้เม้น ผู้โหวดทุกคนอยู่แล้ว

ยังไงก็รักทุกคนที่เข้ามา อ่าน เม้นและโหวดให้

ก็ใกล้เปิดเทอมแล้วนะยังไงก็อืม..เตรียมตัวให้พร้อมด้วย

ส่วนคนที่เปิดเทอมแล้วก็อืม...ตั้งใจเรียนนะจ๊ะ

ยังไงวันนี้ก็จะอืม..พยายามอัพให้มาที่สุดนะคร๊าบบบบ

แต๊งกิ้วหลายๆเด้อ(มันลาวออก)5555

ก็ฝากเรื่องนี้และอีกเรื่องไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของผู้อ่านด้วยนะค๊าาา
http://www.keedkean.com/novel/KK0003443.html?page_article=1

ปล.อย่าเม้นแต่ อัพพพพพพพพพพพพ ได้มั้ยอ่ากำลังใจหดT_T #เค้ามาเม้นให้เราก็ดีแล้ว

ปล.(รอบ2) อยากจะเม้นแต่ อัพพพพพพพพพพพ ก็ได้ไม่ว่าหรอก ฮิฮิ^^ แต่หนูจะมาอัพช้ากว่าปกตินะ55555

 ก็มาอ่านกันเยอะๆน๊า

^

^

^

มันยาวไปแล้ว