หุ้นส่วนป่วนหัวใจ (nc นิดๆ)
9.6
MeanzReal
แชร์นิยายฟิคชั่น
12) เกลียด!!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกลับมาทางแก้ว
ก๊อกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ฟาง เฟย์ เปิดประตูให้ที"
"............"เงียบ
"ยัยฟาง ยัยเฟย์"เคาะประตูแรงขึ้น
"....................................."เงียบเหมือนเดิม
"....ยัยฟางงงงงงงงง!!!!!!!ยังเฟย์!!!!!!!เปิดประตูดิว่ะ ไม่งั้นชั้นถีบนะเว้ยยยยยยยยยยยย"โมโห
"มาแล้วๆๆๆๆๆ"เสียงฟาง
"ฮื่ออออออออออออ"
"เฮ้ยแก้วเป็นไรบอกฉันมาซิ"ฟางถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
"ฉันเกลียดเค้าฉันไม่อยากเจอเค้า พาฉันไปจากที่นี่ทีนะ"แก้วคร่ำครวนร้องไห้จนไม่สนว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในสภาพไหน
"แก้วแกเล่าเรื่องทั้งหมดมาซิ"เฟย์เดินเข้ามาช่วยปลอบอีกแรง
"เรื่องมีอยู่ว่า...."แก้วเล่าทั้งหมดที่ได้ยินไหนเพื่อนทั้ง2ฟัง"ฮื่ออ ฉันเกลียดแฟนเธอจังฟางเลวมากแฟนเธอด้วยเฟย์"
"ม..ม..ไม่นะ ฉันกับเชื่อนไม่ได้เป็นอะไรกัน"เฟย์รีบแก้ตัว
"พอๆๆ ในเมื่อเรื่องเป็นแบบนี้แล้วฉันก็ไม่อยากให้อภัยไอ้พวกผู้ชายนั่นเหมือนกัน"ฟางพูดอย่างจริงจัง
"อื่มมม ก็ถูกของเธอฟาง"เฟย์ออกความคิดเห็น"ฉันว่าเราควรจัดการเรื่องนี้อย่างเด็ดขาด"
"จะยังไงก็ช่าง พวกเธอไปจัดการเถอะ ฉันไม่อยากยุ่งกับไอ้พวกโรคจิตนั่นล่ะ"แก้วพูดพร้อมเช็ดน้ำตาที่เริ่มแห้ง
"โอเค ตอนนี้เธอก็ไปหายาคุมทานก่อนจะดีกว่านะ พักผ่อนเยอะๆ ส่วนเรื่องที่ทำงานเดี๋ยวฉันไปจัดให้ ร่วมหอกร่วมหุ้นอะไรนั่นไม่ต้องมีล่ะ"
"อื่มใช่ถ้ามีก็เหมือนกับว่าเธอต้องได้เจอเขาทุกวันเลยล่ะ"เฟย์พูด
"ฉันขอบใจพวกเธอมากนะที่คอยอยู่ข้างฉันมาตลอด"แก้วขอบใจเพื่อนสาวทั้งสอง
ก๊อกๆๆๆๆ
"ฉันรู้เลยล่ะว่าใครมา"ฟางพูดพร้อมกับมองไปทางประตู
"ทำไงดีฉันไม่อยากเจอหน้าพวกบ้านั่นเลยอ่ะ"แก้วพูดพร้อมกำมือฟางแน่น
"ไม่ต้องทำอะไรหรอกแก้ว ไปอาบน้ำล้างตัวซะนะ เดี๋ยวทางนี้ฉันกับเฟย์จะจัดการให้เอง"
"ขอบใจนะ ฉันรักเธอมากอ่ะ"แก้วของคุณเพื่อนทั้งสองแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
"ว่าไง??"ฟางถามแฟนตัวเองอย่างโมโห
"ฟางงงง อย่าทำเสียงแบบนี้สิ"
"เฮอะ มีไรว่ามา
ก๊อกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ฟาง เฟย์ เปิดประตูให้ที"
"............"เงียบ
"ยัยฟาง ยัยเฟย์"เคาะประตูแรงขึ้น
"....................................."เงียบเหมือนเดิม
"....ยัยฟางงงงงงงงง!!!!!!!ยังเฟย์!!!!!!!เปิดประตูดิว่ะ ไม่งั้นชั้นถีบนะเว้ยยยยยยยยยยยย"โมโห
"มาแล้วๆๆๆๆๆ"เสียงฟาง
"ฮื่ออออออออออออ"
"เฮ้ยแก้วเป็นไรบอกฉันมาซิ"ฟางถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
"ฉันเกลียดเค้าฉันไม่อยากเจอเค้า พาฉันไปจากที่นี่ทีนะ"แก้วคร่ำครวนร้องไห้จนไม่สนว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในสภาพไหน
"แก้วแกเล่าเรื่องทั้งหมดมาซิ"เฟย์เดินเข้ามาช่วยปลอบอีกแรง
"เรื่องมีอยู่ว่า...."แก้วเล่าทั้งหมดที่ได้ยินไหนเพื่อนทั้ง2ฟัง"ฮื่ออ ฉันเกลียดแฟนเธอจังฟางเลวมากแฟนเธอด้วยเฟย์"
"ม..ม..ไม่นะ ฉันกับเชื่อนไม่ได้เป็นอะไรกัน"เฟย์รีบแก้ตัว
"พอๆๆ ในเมื่อเรื่องเป็นแบบนี้แล้วฉันก็ไม่อยากให้อภัยไอ้พวกผู้ชายนั่นเหมือนกัน"ฟางพูดอย่างจริงจัง
"อื่มมม ก็ถูกของเธอฟาง"เฟย์ออกความคิดเห็น"ฉันว่าเราควรจัดการเรื่องนี้อย่างเด็ดขาด"
"จะยังไงก็ช่าง พวกเธอไปจัดการเถอะ ฉันไม่อยากยุ่งกับไอ้พวกโรคจิตนั่นล่ะ"แก้วพูดพร้อมเช็ดน้ำตาที่เริ่มแห้ง
"โอเค ตอนนี้เธอก็ไปหายาคุมทานก่อนจะดีกว่านะ พักผ่อนเยอะๆ ส่วนเรื่องที่ทำงานเดี๋ยวฉันไปจัดให้ ร่วมหอกร่วมหุ้นอะไรนั่นไม่ต้องมีล่ะ"
"อื่มใช่ถ้ามีก็เหมือนกับว่าเธอต้องได้เจอเขาทุกวันเลยล่ะ"เฟย์พูด
"ฉันขอบใจพวกเธอมากนะที่คอยอยู่ข้างฉันมาตลอด"แก้วขอบใจเพื่อนสาวทั้งสอง
ก๊อกๆๆๆๆ
"ฉันรู้เลยล่ะว่าใครมา"ฟางพูดพร้อมกับมองไปทางประตู
"ทำไงดีฉันไม่อยากเจอหน้าพวกบ้านั่นเลยอ่ะ"แก้วพูดพร้อมกำมือฟางแน่น
"ไม่ต้องทำอะไรหรอกแก้ว ไปอาบน้ำล้างตัวซะนะ เดี๋ยวทางนี้ฉันกับเฟย์จะจัดการให้เอง"
"ขอบใจนะ ฉันรักเธอมากอ่ะ"แก้วของคุณเพื่อนทั้งสองแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
"ว่าไง??"ฟางถามแฟนตัวเองอย่างโมโห
"ฟางงงง อย่าทำเสียงแบบนี้สิ"
"เฮอะ มีไรว่ามา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
