ที่รักของผม... I Love U ♥♥♥

6.00 A.M.
กริ๊งงงงงงงงงงงงง
เสียงจากนาฬิกาปลุกสีม่วงเข้มออกไปทางดำ ทำให้คนตัวเล็กที่โดนคนตัวใหญ่กอดไว้อยู่ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเซ็ง
ใช่... เซ็งโคตร -_-^
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาสะดุ้งตกใจเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะเสียงนาฬิกาปลุก แต่ตกใจเพราะลืมตาขึ้นมาก็เห็นหน้าใสๆของโทโมะที่นอนหลับตาพริ้มต่างหาก เอ๊ะ ถ้าฉันหันหน้ามาแล้วเจอหน้าโทโมะแบบนี้...ก็แสดงว่าฉัน...นอนกอดโทโมะทั้งคืนเลยน่ะสิ! T[]T อ๊ากกกกกกกก
และก็ใช่จริงๆ เมื่อฉันชำเลืองตาไปมองแขนของตัวเองที่สอดอยู่ใต้แขนของโทโมะ เหอะๆ - -* กลายเป็นว่าฉันกับโทโมะนอนกอดกันทั้งคืน น่าดีใจเนอะ -_-
“อื้อ~ ปล่อยนะ” ฉันยันตัวออกห่างจากโทโมะ
“เฮะ? อะไร อ้าว ตื่นแล้วเหรอ ^^” โทโมะค่อยๆลืมตาขึ้นมาก่อนจะสะบัดหัวตัวเองแรงๆให้ตื่นตัว แล้วหันมาทักทายฉันด้วยใบหน้าสดใส แต่มือก็ยังจะกอดฉันอยู่ดี - -*
“มะ...มืออ่ะ” ฉันชี้ไปที่มือของโทโมะที่กอดฉันไว้แบบเขินๆ
“อ้อ จริงด้วยสินะ ^^” โทโมะยิ้มแล้วปล่อยมือทันที
โทโมะบิดขี้เกียจสองสามรอบพลางหาวหวอดๆ ส่วนฉันก็นั่งเหม่ออยู่บนเตียงนี่ล่ะ -*-
“ไปอาบน้ำกัน เดี๋ยวไปโรงเรียนสาย ^^” โทโมะว่าพลางลงจากเตียง ก่อนจะจับข้อมือฉันไว้
ทำไมต้อง ‘อาบน้ำกัน’ ด้วย ทำม้ายยยย T[]T
“มะ...นะ...นายไปอาบก่อนเหอะ เดี๋ยวฉันไปอาบห้องพี่มากิแทน”
“อ่า เอางั้นเหรอ -3-” โทโมะทำท่าฉุกคิดนิดนึง ก่อนจะยิ้มให้ “อื้ม เอางั้นก็ได้ แต่ว่าพี่มากิยังไม่ตื่นเลย ^^”
“อ่า...”
 
สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องอาบน้ำห้องโทโมะอยู่ดีนั่นแหละ โชคดีที่แม่เคยซื้อเสื้อนักเรียนให้ฉันใหม่อีกสามตัวพร้อมกับชุดพละแล้วก็พวกข้าวของเครื่องใช้อื่นๆ อีกเพื่อเอามาไว้ที่บ้านโทโมะ เพราะแม่บอกว่านอนบ้านโทโมะบ่อยเหลือเกิ๊นนน
ตามจริงฉันก็ไม่ได้นอนบ่อยเท่าไหร่หรอก ก็แค่นอนมากกว่าบ้านตัวเองเท่านั้นเอ๊ง >_<
ส่วนเรื่องตารางเรียนก็ไม่ต้องห่วง เพราะบ้านพวกเราอยู่ใกล้กันอยู่แล้ว เดินไปจัดตารางเรียนที่บ้านใหม่ก็ได้
ฉันกับโทโมะเดินกลับมาที่บ้านเพื่อจัดตารางเรียนอย่างที่พูดไว้ ฉันจัดแป๊บเดียวก็เสร็จ ไม่ปล่อยให้โทโมะ (แอบ) ฉกของว่างของฉันที่แม่โทโมะทำให้หลังจากทานข้าวเช้าเสร็จ
...คิดจะขโมยของของฉัน มันเร็วไปอีกร้อยปี หึๆ - -+
 
ฉันเดินลงมาจากรถของโทโมะ เพื่อให้โทโมะขับรถไป (หาที่) จอดรถ อื้ม อ่านไม่ผิดหรอก โทโมะขับรถ...รถของโทโมะจริงๆ - -ก็ไม่รู้ว่าวันนี้แอบไปกินยาแล้วลืมเขย่าขวดตอนไหน ถึงได้ (เกิดอารมณ์) อยากขับรถของตัวเองเพื่อเพิ่มปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ให้โลกมันร้อนขึ้นมาซะงั้น
...สงสัย...เอามาอวดสาวมั้ง รถเปิดประทุน..ออกจะเท่ขนาดนั้นนี่นา อืมม...เป็นไปได้ (_ _ )
ฉันเดินขึ้นตึกเรียนเพื่อจะเอากระเป๋าไปเก็บ แต่ยังไม่ทันจะถึงห้องเรียน ไอ้บ้าตัวไหนก็ไม่รู้ มันวิ่งขึ้นมาตบไหล่ฉันแรงๆ ก่อนจะเอาแขนมาพาดบ่าฉันไว้ เจ็บนะเว้ย T^T อย่าให้รู้นะว่าใคร แม่จะด่าให้ = =^
“ไอ้เวรเอ๊ย! ตบบ่าแบบนี้มันเจ็บนะเว้ย ความอ่อนโยนน่ะทำ...” ฉันหันหลังไปบ่นใส่ แต่แล้วก็หยุดชะงักเมื่อเป็นคนหน้าหวานที่ฉันเพิ่งจะได้นอนกอดเมื่อคืน -_-
“ทำ... อะไรครับ ^^”
“วู้ว! คราวหน้าอ่ะ เรียกกันดีๆ ก็ได้ ไม่ต้องมาตบ ฉันเจ็บ” ฉันคิ้วขมวด
“ฮ่ะๆ งั้นก็ขอโทษด้วยละกันนะ แต่ฉันเห็นตรงบอร์ดหน้าเสาธงมันมีอะไรติดประกาศไว้ด้วย เห็นคนมุงกันเต็มเลยอ่ะ ไปดูเป็นเพื่อนหน่อยดิ”
“ไปดูคนเดียวดิ นายอยากแต่ฉันไม่อยาก”
“เฮ้ย เพื่อนกันต้องไปด้วยกัน ไปๆ” โทโมะโอบบ่าฉันไว้แล้วพาลงบันไดมาดูไอ้ประกาศบ้าบออะไรไม่รู้ที่เขาอยากดูนักหนา = =^ ฉันก็อุตส่าห์แย้งระหว่างทางแล้วนะว่าฉันจะเอากระเป๋าไปเก็บ แต่อีตานั่นก็บอกว่าสบายๆ แล้วเอาไปถือเองซะเลย
เออ ดีมาก = =
เราสองคนมาถึงกันแล้วสำหรับบอร์ดที่ติดไอ้ประกาศต่างๆ กว่าจะแหวกฝูงชนเข้าไปได้ก็ยากพอควร -*-
 
 
ประกาศด่วน!!! สำหรับใครที่อยากเด่นอยู่บนเวที หรืออยากเป็นดาวเด่นของโรงเรียน!
ขณะนี้ทางรุ่นพี่ ม.6 #27 ได้มีกิจกรรมดีๆ สำหรับรุ่นน้องที่อยากแสดงละครของโรงเรียนในวันคริสต์มาสที่จะถึงนี้ ครั้งนี้เราจะแสดงละครเวทีเรื่อง ‘บัลเล่ต์ของนัทแครกเกอร์’ อยากรู้ก็อ่านรายละเอียดข้างล่างด่วนๆ
 
คุณสมบัติ : ต้องศึกษาอยู่ระหว่างชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2-5 กล้าแสดงออก ไม่จำเป็นต้องมีความสามารถทางด้านการแสดง
 
รายชื่อนักแสดงบทบาทสำคัญที่พี่ๆ ได้กำหนดและเล็งไว้แล้ว มีดังนี้ 
 
พระเอก : นาย วิศว ไทยานนท์ ชั้น ม. 4/4
นางเอก : นางสาว ชนาภา จิรกุลรุ่งเกียรติ ชั้น ม. 4/6
 
ออดิชั่นที่หน้าห้องอภิบาลวันที่ xx เดือน ธันวาคม พ.ศ. 25xx
แล้วเจอกันนะคะน้องๆ 
 
สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่คุณครู ม.6 ทุกท่าน
รายชื่อพี่ ม.6 ที่สามารถติดต่อสอบถาม : - พี่ซาร่า (ประธานรุ่น)
- พี่มาร์
- พี่เบย์
- พี่จอม
- พี่เชง
- พี่เง็ก
- ฯลฯ
(สรุปแล้ว พวกม.6 ทุกคนอ่ะค่าา~!! ยิ่งพวกพี่ม.6 ที่ป๊อบ ก็จะติดต่อง่าย ตามเจอตัวง่ายหน่อย)
 
*** อย่าลืมมาสมัครกันนะคะ!!! ***
 
พี่ ม.6 ทุกคนค่า~!!
 
ฉันกับโทโมะยืนอ่านประกาศงานแสดงละครเวทีบ้าๆ นั่น เหอะ! ตามจริงไอ้งานพวกนี้ พวกพี่ ม.6 ต้องเป็นคนจัดการและแสดงเองด้วยซ้ำ แต่ไหงพอมาปีนี้กลับโยนให้รุ่นน้องแทนล่ะ??
แถมไอ้ชื่อละครบ้าๆ นั่น ฉันว่าพวกพี่แกต้องบ้าบาร์บี้แหง ก็ไอ้ชื่อละครนั่นน่ะ ฉันจำได้นะว่าลูกของน้าฉันมีเก็บไว้น่ะ ถ้าจำไม่ผิดล่ะก็นะ เนื้อเรื่องในนั้นก็จะประมาณว่ายัยบาบ้า ผู้ที่ชอบการเต้นบัลเล่ต์เป็นอย่างมาก (หา บาร์บี้? กับ บาบ้า? =_=?) ได้ของขวัญคริสต์มาสเป็นตุ๊กตาทหารไม้ และในคืนนั้นเอง มีเหล่าหนูร้ายได้เข้ามาหมายจะทำร้ายเธอ ตุ๊กตาทหารก็กลับมีชีวิต มาช่วยชีวิตและปราบเจ้าหนูร้ายพวกนั้น โดยที่เจ้าตุ๊กตาไม้ได้ขอให้เธอช่วยให้เขากลับเป็นคนหรือเจ้าชายอะไรนี่แหละ (จำไม่ได้ = =;) ทั้งสองฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย สุดท้าย ทั้งสองก็ได้รักกันไปตามเสต็ป
ถ้างานนี้อีตาโทโมะเป็นตุ๊กตาไม้นั่นล่ะก็นะ... นึกไม่ออกเลยจริงๆ = =; คงจะยกแขนขาขึ้นลงแข็งๆ เหมือนหุ่นยนต์ล่ะมั้ง ฮ่ะ~! นึกแล้วแปลกๆ อ่ะ = =;