SORRY' baby อยากให้รักนี้....ไม่มีน้ำตา

"......คุนเคยแอบชอบใครสักคนไหม? ถ้าเคย.....แล้วคุณบอกเขาไปรึเปล่า แล้วคำคอบที่ได้มันน่ากลัวไหม?"
 
 
ฉัน ......... หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่งไม่ได้สวย ไม่ได้รวย ไม่ได้เก่ง แถมยังอ่อนแอ และขี้โรค ฉันมีชื่อว่าแก้ว
สาเหตุที่ฉันชื่อแก้ว คงเป็นเพราะว่า ฉันบอบบางมาก มากเกินกว่าที่ใครคนใดคนนึงจะรักษาไว้ได้
 
.....วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของการเป็น นร. ชั้น ม.5 ภาพบรรยากาศเดิมๆ สถานที่เดิมๆ คนเดิมๆ
ฉันมีเพื่อนสนิท 5 คน พวกเราสนิทกันมาตั้งแต่อยู่ ม.1 เรา 5 คน รักกันมากๆเรียกได้ว่าตายแทนกันได้เลย
 
.......คงไม่ว่าอะไรนะถ้าฉันขอแนะนำเพื่อนฉันสักนิด
 
เฟย์ เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารัก ร่าเริง สดใส ยิ้มได้ตลอดเวลา แต่จริงๆแล้วเฟย์น่ะเป็นหญิงแกร่ง
รักเพื่อนมาก เวลาใครมาแกล้งพวเรา เฟย์จะคอยปกป้องเสมอ เฟย์เลยเหมือนพี่สาวของเรา
ทั้งที่จริงๆแล้วเฟย์อายุน้องที่สุดในกลุ่ม ทุกๆคน เอ็นดูเฟย์มาก ด้วยความน่ารัก โอก๊ะๆ เปิ่นๆ นี่ล่ะ
 
ฟาง เธอเป็นพี่สาวเฟย์ ฟางมีความเป็นผู้ใหญ่หน่อยๆ เธอเลยเป็นผู้นำของกลุ่มเรา
ด้วยความที่ฟางเป็นเข้าอกเข้าใจผู้อื่น เธอเลยเป็นที่ปรีกษาที่ดี เมื่อเพื่อนเดือดร้อน
ฟางเป็นคนรักศักดิ์ศีีและความยุติธรรม ทั้งวาจาและคำพูดจึงดูเป็นผู้ใหญ่
แต่ถ้าใครได้สนิทกับฟางจะรู้ว่าฟางก็มีมุมที่น่ารักๆเหมือนกัน
 
พิม เธอเป็นคนที่สวยน่ารัก บ้านก็รวยมากกกกกกกกก พ่อเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของ รร.แห่งนี้
แต่ถึงอย่างนั้นพิมก็นิสัยดี ไม่ถือตัว ไม่อวดรวย พิมชอบหากิจกรรมให้เราทำ
บางทีก็พาไปช๊อปปิ้ง กินข้าว ดูหนัง โดยเธอออกเงินเองั้งหมด เวลาเพื่อนมีปัญหา
พิมจะพยายามช่วยเสมอ ถ้าเธอทำได้ ถึงเธอจะดูคุณหนู ไอโซๆ
แต่จริงๆแล้วเธอออกแนวบ้าๆบอ เพี้ยนๆ ด้วยซ้ำ
 
ขนมจีน เธอเป็นสาวแกร่ง ทั้งจิตใจและร่างกายบ้านขนมจีนไม่ได้ร่ำรวยมาก
แม่ของเธอเป็นคนรับใช้ให้กับจองเบ เคโอ ขนมจีนเลยต้องทำงานเสริมเพื่อหาเงินมาจ่ายค่าเทอมให้ตนเอง
และน้องชายวัย 7 ขวบเธอเป็นคนดี คนเก่ง ขยัน ประหยัด ซื่อสัตย์ อดทน --
 
 
"แก้วใจจ๋า!~~~~~~" เสียงคุ้นหูดังมาแต่ไกลๆ
เสียงของเฟย์ น้องเล็กของกลุ่มวิ่งมากอดฉัน
"ฉันคิดถึงแกจัง แก้ว♥><" ฟางก็อีกคนพุ่งมากอดฉันกับเฟย์แน่นเลย
"งอนๆลืมน้องพิม คนฉวยย >O< ได้ไงอ่า......." พิมจูงมือขนมจีนวิ่งเข้ามากอดฉัน
ตอนนี้ฉันอยู่ในวงล้อมของเพื่อนๆ เรา 5 คน กอดกันอย่างมีความสุข
"ไม่ได้เจอกันตั้งนานแหน่ะ อิอิ ^O^ คิดถึงจังเลย" พิมพูดแล้วกอดแน่นขึ้นอีก
"รู้สึกว่าเราเพิ่งเจอกันเมื่อวานนะ -- " ฉันแย้งทันที
"อะ...อ......อิอิ เค้าจำบ่ได้อ่าาาาาาาา" พิมคลายกอดแล้วเกาหัว
"ไปกินข้าวกันดีกว่า ฉันหิวแล้ว>O<ฉัยจะกินแกได้แล้วนะเนี่ยะ แก้วใจ><"
เสียงเฟย์ตะโกนอยางไม่อายใคร
">///////<" แต่ฉันอาย.......
"กินตลอดอ่ะเฟย์ 55" ขนมจีนแซวเฟย์ รอยยิ้มเล็กๆผุดขึ้นบนใบหน้า
"เอ่อ.....หนมดูเครียดๆนะ เป็นอะไรรึเปล่า" ฉันถามด้วยความเป็นห่วง
".....หนมเป็นไรอ่า ใครทำอะไรห๊ะ ฉันจะไปฆ่ามันซ้า จงเบใช้งานเธอ หนักชะมะ?"
พิมเดินไปจับหน้าหนมพลิกไปมา--*
"คือ หนมยังหาค่าเทอมไม่ครบเลย นี่ก็จะวันจ่ายค่าเทอมอยู่แล้ว ( . .! )"
"เอ่อ...งั้น ยืมฉันกับเฟย์ก่อนไหม?" ฟางเสนอ แล้วเดินไปจับมือหนมอย่างให้กำลังใจ
"ใช่ๆ ยืมเราก็ได้น๊าาาาาา ผ่อน 0% ไม่มีดอกเบี้ย ><" เฟย์ พูดแล้วเดินไปจับมืออีกข้างที่ว่างอยู่
"ไม่เป๋นไรหรอก ^^' อย่าลำบากเลยนะ ยังไงก็ขอบใจทุกๆคนละกัน"
"โธ่ๆ หน๊มหนม อย่าเครียดเลยน๊า เรื่องค่าเทอมเดี๋ยวพิมช่วยเอง โทรบอกป๊ะปา แกร๊กเดียวก็จบ ^^"
"...เอ่อ อย่าเลยพิม หนมไม่อยากรบกวน หนมว่า หนมไปทำงานเพิ่งดีกว่า"
"ไม่อาวอ่า เธอทำงานเยอะมากแล้วนะ ทั้งล้างชาม เสิร์ฟอาหาร และยังจะไปสมัครขายเครื่องประดับอีก --
ไหนจะเรียนอีก ฉันเป็นห่วงเธอนะ " ฟางพูดแล้วทำหน้าเครียดแทน
"เอางี้ไหม!! เราจะช่วยทำงานหาเงิน " ฉันเสนออกไป
"เจ๋ง!! เอาด้วยๆ ^O^" เฟย์พูดแล้วกระโดดโลดเต้น
"พิมมี่เอาด้วยๆๆๆๆๆๆๆ น่าหนุก อิอิ " พิมจับมือเฟย์พร้อมกระโดดไปด้วยกัน --
"เปิดร้านขายขนมกับเครื่องดื่มกันไหม ร้านหน้าโรงเรียรว่างอ่ะ " ฟางพูดอย่างตื่นเต้นๆ
"น่าสนุกจัง ^^" ขนมจีนเริ่มยิ้มแล้ว
"เอาๆ ^O^ ฉันอยากมีร้านเป็นของกลุ่มเรานะ" พิมร่าเริงเกินไปแล้ว
"ดีเหมือนกัน ^^ ฉันก็อยากมีนะ คงจะน่ารักน่าดูเลยเนอะ
เราจะตกแต่งร้านเป็นสีชมพูกับฟ้าละกันแล้วเอาดอกไม่มาวางไปรอบๆเลย คงจะสวยน่าดู"
ฉันพูดแล้วอมยิ้มหวานเลยล่ะ ><'
"โอ้ แก้ว เธอนี่ช่างจินตนาการจริงๆ ฉันชอบๆ มันสวยมากกกกกกกกกกก" พิมวิ่งมากอดฉัน
รวมทั้งเฟย์ ฟาง และ หนมจีน
"ขอบคุณนะทุกคน ขอบคุณจริงๆ ฉันรักพวกแกว่ะ" ขนมจีนพูํดแล้วซับน้ำตา
"งั้น เย็นดีเราไปดูร้านกันไหม เดี๋ยวฉันจะซื้อไว้เอง " พิมเสนอ
"อื้ม ^^" ขนมจีนยิ้มแฉ่งเลย เวลาเธอยิ้ม ฉันก็พลอยยิ้มไปด้วย
"ว่าแต่..........เมื่อไหร่เราจะไปินข้าวอ่า --/" เฟย์ยกมือเสนอความเห็น
"55 งั้นไปกันเหอะ "
 
ฉันกับเพื่อนๆเดินเข้ามาในโรงอาหาร โดยเฟย์จะอาสาไปซื้อน้ำ
ขนมจีนและฟางจะไปซื้อข้าว ฉันกับพิมเลยนั่งจองโต๊ะไว้
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงกรี๊ดดังออกมาแต่ไกล ไม่บอกก็รู้พวกเคโอกำลังมา เคโอคือกลุ่มหนุ่มหล่อที่สุดของรร.
พวกเขาเป็นรุ่นพี่พวกฉัน 1 ปี และ 1 ในนี้ มีคนที่ฉันแอบชอบอยู่ด้วย (..)
"นั่นๆ พี่โทโมะของแก เดินไปนู้นแล้วอ่ะ " พิมสะกิดฉันให้หันไปมอง แต่ฉันคงไม่กล้า
"....."
"...แก ยังชอบเค้าอยู่อีกหรอ?"
"....." หงึกๆ ฉันได้แต่พยักหน้าให้พิม เธอยิ้มให้อย่างอบอุ่นแล้วจับมือฉันอย่างให้กำลังใจ
"เอาหน่าแก้ว ^O^ น้องแก้วของพิมมี่สวยจะตายไป น่ารักขนาดเน้
สักวันคุณซาบะนั่นจะต้องมาหลงรักจนโงหัวไม่ขึ้นเลย" เธอพูดอะไรของเธอ -/////-
"55 แก้วของพิมเขิลลลลลลลล"
"ปะ....เปล่านะ -//- ไม่ได้เขิน"
"หืม? กรี๊ดดดด ><' แก้วใจของน้องพิม กำลังมีความรัก♥ อ๊าาาาาา"
พิมยิ้มแฉ่งแล้วล้อเลียนฉันใหญ่เลย อะไรกันนี่ !?