Music love ดนตรีรักจังหวะหัวใจยัยตัวตัวแสบ

10.0

เขียนโดย kwan

วันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.01 น.

  13 บท
  17 วิจารณ์
  22.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผมเป็นอะไรไม่รู้ ผมพูดไม่ออก และโมโห เมื่อยัยนั้นบอกว่าชอบพี่โมะมานานแล้ว

ฟาง : นะ...นายเป็นอะไรปะเนี่ย

ยัยฟางยื่นมือมาจับที่หน้าของผม

ป๊อปปี้ : ไม่ ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องมายุ่งกันฉัน

ผมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา แล้วสะบัดมือฟางออกจากหน้าผมอย่างแรง จมทำให้เธอเซ เล็กน้อยแต่ก็ เกือบจะล้มเหมือนกันเพราะยืนกระต่ายขาเดียวอยู่ด้วย

ฟาง : นายเป็นอะไรไป

ยัยฟางพูดด้วยความเป็นห่วง

ป๊อปปี้ : 555+ หน้าเธอตอนนี้ตลกชะมัดเลยอะ รู้ตัวบ้างป่ะ

ผมทำเป็นแกล้งหัวเราะเพื่อปิดบังอารมณ์ตัวเอง

ฟาง : อะไอ้บ้านี่นายแกล้งฉันหรอ

ป๊อปปี้ : ใช่ ทำไม

ฟาง : ไอ้!!! ป๊อปนายกล้าแกล้งฉัน รู้มั้ยว่าฉันเป็น

ฟางพูดทิ้งทายไว้แล้วไม่ยอมพูดต่อ

ป๊อปปี้ : เป็นอะไร อ๋อ! เป็นห่วงฉันอะเด ฉันรู้เเหมือนกัน ใครๆก็เป็นห่วงฉันกันทั้งนั้นแหละ

ผมพูดความจริงนะครับทุกคน ใครๆก็เป็นห่วงคนน่ารักอย่างผมอยู่แล้ว

ฟาง : ไอ้บ้า!!! ไอ้คนหลงตัวเอง!!! หน้าตาก็...โอ!!! นิสัยรับไม่ได้!!!

ป๊อปปี้ : เออ...

ฟาง : ชอบกวนตลอด!!! หึเถียงไม่ออกอะเด

ผมชี้ไปทางด้านหลังฟาง ให้ฟางหันไป ไม่ใช่ฉันไม่ได้เถียงเธอไม่ออกยัยบ๊องเอ้ย ไม่รู้อะไรบ้างเลยรึไงว่าครูศกลรัตน์เค้ายืนอยู่ข้างหลังเอาแต่ว่าฉันอยู่ได้ แต่ละอย่างที่ว่ามันตรงข้ามกันหมดเลย โดยเฉพาะหน้าตาอะ บอกว่าโอได้ไง ต้องบอกว่าหล่อขั้นเทพซิ

ครูศกลรัตน์ : ยัยธนันต์ธรญ์

ฟาง : คะ...ค่ะ

ครูศกลรัตน์ : ตอนนี้ตอนนี้พวกเธอยืนได้ 20 นาทีแล้ว แต่ยืนแค่ 30 นาทีไม่พอใช่มั้ย ครูขอสั่งให้เธอยืนไปจนกว่าเพื่อนจะสอบเสร็จ แล้วค่อยเข้าไปสอบทีหลัง

ยัยฟางฉันควรจะสงสารหรือสมน้ำหน้าเธอดีนะ แล้วครูศกลรัตน์ก็กำลังเดินเข้าห้องไป แต่ยัยฟางเรียกกครูไว้ก่อน เธอมีอะไรจะแกล้งฉันรึป่าวเนี่ย

Fang mode

ฟาง : ครูศกลรัตน์คะ

หึ หึ ป๊อปฉันไม่ปล่อยนายไปง่ายๆแน่ นายแกล้งฉันใช่มั้ย ฉันก็จะเอาคืนนายเหมือนกัน

ครูศกลรัตน์ : มีอะไรอีกล่ะธนันต์ธรญ์

ฟาง : ครูคะ ฟางคงคุยคนเดียวไม่ได้หรอคะ

ฉันมองค้อนไปให้นายป๊อป แต่นายนั้นหลบตาฉันไป

ครูศกลรัตน์ : จะว่าไปมันก็ต้องมีคนคุยกับเธอ

ฟาง : ใครล่ะคะที่จะคุยกับฟางได้

ครูศกลรัตน์ : ใช่ซิ ภาณุ ฉันลืมไปเลยว่าเธอก็ต้องคุยกับธนันต์ธรญ์ด้วย ไม่งั้นยัยนี้จะตะโกนว่านายทำไม

ป๊อปปี้ : คือ...ผม

ฟาง : ครูคะภาณุเค้าคุยกับฟางด้วยคะ

ฉันรีบแทรกนายป๊อปพูด

ครูศกลรัตน์ : งั้นพวกเธอ ทั้งภาณุกับธนันต์ธรญ์ ต้องยืนอยู่หน้าห้องจนกว่าเพื่อนคนแรกจะสอบเสร็จ แต่ครูเห็นใจก็จะลดโทษให้ ไม่ต้องยืนกระต่ายขาเดียวแล้ว

ครูศกลรัตน์จบก็เดินเข้าไปในห้องสอบ ข้อสอบตั้ง 120 ข้อฉันจะต้องยืนอีกนานเลยแน่ๆฉันกํบป๊อปต่างไม่มีใครพูดออกมาเลย

40 นาที ผ่านไป

เย้!!! ยัยจินนี่เพื่อนในห้องสอบเสร็จแล้ว ขอบใจมากนะเพื่อน

จินนี่ : เป็นไงบ้างเมื่อยมั้ยเนี่ย

ฟาง : มาก...ดีนะที่เธอสอบเสร็จแล้ว ฉันจะได้เข้าไปทำข้อสอบซักที

จินนี่ : ป๊อปคงเมื่อยน่าดูเลยสู้ๆนะ จินนี่เป็นกำลังใจให้

ยัยจินนี่หันไปพูดกับป๊อป หึน่าหมั่นไส้ เอ้ย แล้วฉันจะมาหมั่นไส้ทำไมเนี่ย

ป๊อปปี้ : อือ

จินนี่ : ไปก่อนนะ

ยัยจินนี่หันไปพูดกับป๊อป และฉันล่ะฉันเพื่อนแกนะ ถึงจะไม่สนิทก็เหอะ

ป๊อปปี้ : ให้ฉันไปส่งมั้ย

จินนี่ : ก็อยากนะ แต่จินนี่ว่าป๊อปคงไม่สะดวกหรอ

ก็อยากนะ แต่จินนี่ว่าป๊อปคงไม่สะดวกหรอแหวะ!!! มาพูดอะไรเลี่ยนๆตรงนี้หมั่นไส้!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา