Music love ดนตรีรักจังหวะหัวใจยัยตัวตัวแสบ

Poppy mode

ตอนนี้ผม พี่โมะ แล้วก็เขื่อน ก็กำลังนั่งคุยกันเรื่องการประกวดวงดนตรีของจังหวัด

โทโมะ : จะเอายังไงเนี่ยเรื่องการประกวด

ป๊อปปี้ : สมาชิกยังไม่ครบเลย

เขื่อน : พี่เคนตะ ก็จบไปแล้ว แล้วทีนี้ใครจะเล่นเบสล่ะ

ป๊อปปี้ : พี่จองเบ เล่นเปียโนก็ด้วยจบไปแล้ว

โทโมะ : ไอ้ป๊อป การประกวดเค้ากำหนดให้มีนักร้อง 2 คนด้วย แล้วจะไปหาที่ไหนเนี่ย

ป๊อปปี้ : แล้วยังเป็นคู่ชายหญิงอีก

ยังงงอยู่เลยนะครับว่าทำไมการประกวดครั้งนี้ต้องมีนักร้อง 2 คน ผู้ชายกับผู้หญิงด้วย

เขื่อน : ใช่แล้ว!!!

ป๊อปปี้/โทโมะ : ใช่?!?

ผมกับพี่โมะพูดออกมาพร้อมกัน

เขื่อน : นี่พวกพี่ลืมพี่แก้ว พี่ฟาง แล้วก็กิ๊กผมไปได้ไงเนี่ย

ป๊อปปี้ : ใครกิ๊กแก

เขื่อน : ก็เฟย์ไงพี่

เฟย์หรอกิ๊กไอ้เขื่อนมัน ไม่มีทาง เฟย์จะฆ่าไอ้เขื่อนตายอยู่แล้ว

โทโมะ : เฟย์ เค้าไปเป็นกิ๊กแกตอนไหน ฉันเห็นว่าเฟย์จะฆ่าแกตายอยู่แล้ว

เขื่อน : ไม่รู้

ป๊อปปี้/โทโมะ : เอ้า?!?

เขื่อน : เอ้าอะไร ก็ผมก็อยากกิ๊กกับเฟย์อยู่หรอก แต่…

ป๊อปปี้/โทโมะ : เฟย์ไม่เล่นด้วยว่างั้น

ผมกับพี่โมะพูดออกมาพร้อมกัน แล้วมองหน้ากันด้วยความงงที่พูดออกมาเหมือนกันเลย

เขื่อน : อือ…ไอ้พี่ป๊อป ไอ้พี่โมะ เฟย์เค้าเป็นคนที่แบบชอบความเพอร์เฟ็ก เค้าเป็นหัวหน้าห้องด้วย ผมว่าจะลองชวนเค้าให้เข้ามาเล่นเปียโนดีปะ

ไอ้เขื่อนฉันกับพี่โมะเป็นพี่แกนะเว้ย! เรียกไอ้ เนี่ยมันใช่มั้ยเนี่ย

ชอบความเพอร์เฟ็ก เค้าเป็นหัวหน้าห้องมันเกี่ยวอะไรกับการเล่นเปียโนมันคนละเรื่องกันเลยไอ้เขื่อน

ป๊อปปี้ : เค้าจะยอมหรอ

โทโมะ : เฟย์ยิ่งอยากจะฆ่าแกอยู่

เขื่อน : ไอ้พี่โมะผมรู้ไม่ต้องมาย้ำเลย แล้วเค้าจะยอมรึป่าวก็ยังไม่รู้ ยังไม่ได้ชวนเลย

โทโมะ : เขื่อนแกไปชวนเฟย์เล่นเปียโน ส่วนฉันจะไปชวนยัยทอมแก้วใจ เป็นมือเบสละกัน

ป๊อปปี้ : ให้พี่แก้วเล่นเบสหรอ

เขื่อน : มันจะรอดรึป่าว เบสกับกีตาร์มันต้องคู่กันนะ แล้วยิ่งพี่กับพี่แก้วชอบทะเลาะกันอีก

ป๊อปปี้/เขื่อน : มันจะไปรอดมั้ยเนี่ย

ผมกับไอ้เขื่อนพูดออกมาพร้อมกัน ความคิดเห็นตรงกันด้วย

โทโมะ : เออ ก็แก้วเล่นเบสเป็นนิ

ป๊อปปี้ : OK ก็ได้ ก็เหลือแค่นักร้องหญิงก็ต้องเป็นฟางอยู่แล้ว เดี๋ยวชวนเอง

เขื่อน : ชวนไปเถอะพี่ แต่ถ้าชวนไม่ได้ก็คงไม่แปลกหรอก

ไอ้เขื่อนมันพูด หมายความว่าไงเนี่ย ชวนไม่ได้ก็คงไม่แปลก

ป๊อปปี้ : ไอ้เขื่อน พูดงี้หมายความว่าไง

โทโมะ : มันหมายความว่าแกคงชวนฟางมาไม่ได้หรอก

ชวนไม่ได้หรอ ทำไมผมจะชวนฟางมาไม่ได้

ป๊อปปี้ : ทำไมจะชวนฟางมาไม่ได้

โทโมะ : เมื่อกี้แกเกือบจะโดนฟางต่อยแล้วนะ นำไม่ได้หรอ

ป๊อปปี้ : ไม่ต้องย้ำก็ได้ครับไอ้พี่โมะ

เขื่อน : พี่ก็ไม่ต้องไปว่าพี่ป๊อปหรอ พี่โมะเองก็เกือบจะโดนพี่แก้วต่อยแล้วด้วย

ป๊อปปี้ : ใช่พี่แก้วรุนแรงกับพี่มากเลยนะ หนักกว่าฟางอีก

โทโมะ : ฉันรู้ไม่ต้องมาตอกย้ำก็ได้ ไอ้เขื่อน…

เขื่อน : คร้าบ…

โทโมะ : แกเห็นด้วยหรอก

เขื่อน : ผมเห็น

ป๊อปปี้ : เฮ้ย!!! เห็นได้ไงแกเข้ามาทีหลังไม่ใช่หรอ

เขื่อน : ก็ใช่นะที่เข้ามาทีหลัง แต่อยู่ตรงหน้าต่างนานแล้ว ก่อนที่พี่จะเข้ามาซะอีก

ไปอยู่ตรงหน้าต่างเนี่ยนะ ว่าแล้วทำไมถึงโผล่มามางหน้าต่าง

โทโมะ : แกไปทำอะไรตรงหน้าต่าง

เขื่อน : ก็นั่งรอพวกพี่น่ะแหละ กะว่าจะเข้าไปแล้วตอนพี่โมะเล่นกีตาร์อยู่แต่เห็นเฟย์ พี่ฟาง พี่แก้วเดินมาเลยแอบอยู่ตรงนี้ก่อน แล้วก็เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างเลย

โทโมะ : เออ กลับบ้านกันได้แล้ว วันจันทร์ค่อยชวน 3 คนนั้น