รักวุ่นวายของสามสาว
8.5
7) ตอนที่7
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เมื่อเข้ามาในรถฉันก็โวยวายใส่ชายหนุ่มใหญ่เลย ไม่ร้อะไรนักหนากับฉัน โมโหอะไรมาเพรอถึงไม่มาแกล้งฉันแบบนี้นะ
" ปล่อยนะไอ้บ้า" ฉันบอกเมื่อโทโมะเข้ามานั่งในที่คนขับ แต่ยังจับมือฉันไว้อีก
" จะหยุดหรือไม่หยุด" ผมบอกแล้วเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาว
" อืม ปล่อยสิ" ฉันพูดออกไปเบาๆ ผมปล่อยมือเธอออกก่อนจะเอื้อมมือไปดึงเข็ดขัดนิรภัยมาคาดให้กับเธอ หญิงสาวที่นั่งอยู่เริ่มจะหน้าแดงขึ้นมาบ้างแล้ว
ผมขับรถมาเออกจากโรงเรียนมาแต่ไม่ได้ไปยังร้านไอติมที่นัดกันไว้ ผมพาหญิงสาวมายังร้านเค้กร้านประจำที่ผมชอบมา
" ลงมาสิ" ผมบอกเมื่อจอดรถก่อนจะเดินลงมา หญิงสาวเอื้อมมาปลดเข็มขัดก่อนจะเดินตามชายหนุ่มลงมา
" ไหนเพื่อนๆ บอกว่าจะไปร้านไอติมไง" ฉันตามมาคว้าแขนชายหนุ่มเพื่อจะถาม
" ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันอยากกินเค้กมากกว่า" ผมบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินเข้ามาในร้านเค้กทันที
" นายพาฉันกลับไปหาป๊อบปี้เถอะ" ฉันร้องขอชายหนุ่มที่เดินมานั่งที่โต๊ะ
" ทำไม ห่างกันไม่ได้เลยหรือไง เธอก็รู้ว่าไอ้ป๊อบมันมีแฟนแล้ว ทำไมต้องไปยุ่งกับมันด้วย" ผมถามหญิงสาวที่มองหน้าผมด้วยสายตาหวาดกลัว
" ฉันรู้ว่าป๊อบเป็นแฟนกับฟาง ฉันไม่ได้คิดกับป๊อบแบบนั้นซะหน่อย" ฉันแย้งออกไป
" กินเค้กก่อน เดี๋ยวจะพาไปส่งที่บ้าน" ชายหนุ่มบอกแล้วเดินไปสั่งเค้กกับเครื่องดื่ม
ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว ได้แต่ทรมาน ได้แต่ทรมาน เสียงมือถือของโทโมะดังขึ้นพร้อมกับเจ้าที่กำลังนั่งลง จึงหยิบมือถือออกมาดูแล้วกดรับสาย
" มีอะไรไอ้ป๊อบ"
( แกอยู่ไหนทำไมยังไม่มาอีก แล้วแก้วล่ะ) ป๊อบปี้ถามด้วยความเป็นห่วงน้องสาว
" อยู่ร้านเค้ก เดี๋ยวกินเสร็จแล้วจะพาไปส่ง" ผมบอกกับเพื่อนหนุ่ม
(เอ็งห้ามทำอะไรแก้วนะ แล้วกินเสร็จมาส่งที่บ้าข้าด้วย)
" ทำไมต้องไปส่งที่บ้านเอ็ง" ผมถามด้วยความสงสัย
(เออน่า ไม่ต้องถาม) ป๊อบปี้บอกแล้ววางสายไปทันที
" ป๊อบโทรมาเหรอ" ฉันถามขึ้น
" อืม" ผมบอกแล้วทานเคกตรงหน้าโดยไม่ใส่ใจ ฉันก็ไม่กล้าทำชายหนุ่มเลยต้องทานเค้กที่อยู่มนจานให้หมด ผมนั่งกินไปแล้วคอยแอบมองหญิงสาวที่กินเค้กไปแล้วยิ้มไปอย่างมีความสุข ก็ผู้หญิงทุกคนชอบกันเค้กกันทั้งนั้นนิ
" โทโมะขา ไม่เจอกันนานคิดถึงจังเลยนะค่ะ" หญิงสาวร่างอวบคนหนึ่งเดินมานั่งข้างๆ โทโมะพร้อมคล้องแขนที่คอชายหนุ่มก่อนจะหอมแก้มทั้งสองข้างอย่างไม่อายสายตาคนอื่น
" ปล่อยเถอะหวาย" ผมบอกแล้วแกะมือหญิงสาวจากคอผม
" หวายว่าเราไปที่เงียบๆ คุยกันดีกว่านะค่ะ" หญิงสาวบอกแล้วลากชายหนุ่มออกไปทันที โดยไม่สนใจว่าฉันยังนั่งอยู่ตรงนี้
ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป (เกลียดเขาไป) อย่างเธอนั้นไม่มีเหงาหรอก เหงาหรอก ว่างได้ก็ไม่นาน ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เขี่ยเขาไป (เขี่ยเขาไป) คนน่ารักทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด Baby Baby ทิ้งเขาซะ ป๊อบปี้กดรับสายเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของน้องสาว
" ว่าไงแก้ว"
( พี่ป๊อบมารับแก้วหน่อย แก้วกับไม่ถูก) ฉันบอกกับพี่ชาย
" แล้วแก้วอยู่ไหน" ป๊อบปี้ถามด้วยความเป็นห่วง
( ไม่รู้อ่ะ เดี๋ยวแปบนึงนะ) ฉันบอกก่อนจะเดินไปหาพนักงานของร้านแล้วส่งให้คุยกับพี่ชายทันที เมื่อคุยเสร็จพนักงานสาวส่งมือถือขึ้นมาให้ฉัน
" แก้วรอพี่อยู่ที่นั้นนะ ห้ามไปไหน" ผมบอกแล้วรีบคว้ากุญแจรถขับมารับน้องสาวทันที
" แก้ว" พี่ป๊อบเดินเข้ามาในร้านแล้วเรียกฉัน
" พี่ป๊อบ" ฉันวิ่งมากอดพี่ชายด้วยความกลัว
" ไม่ต้องกลัวนะ พี่มาแล้ว แล้วไอ้โมะมันไปไหนอ่ะ" ผมถามถึงเพื่อนตัวดีที่ทิ้งน้องสาวตัวเองไว้คนเดียว
" ไม่รู้ เขาออกไปกับผู้หญิงคนหนึ่ง" ฉันบอกพี่ชายก่อนจะพี่ชายเดินไปจ่ายค่าเค้กก่อนจะกลับมาที่บ้าน
" ปล่อยนะไอ้บ้า" ฉันบอกเมื่อโทโมะเข้ามานั่งในที่คนขับ แต่ยังจับมือฉันไว้อีก
" จะหยุดหรือไม่หยุด" ผมบอกแล้วเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาว
" อืม ปล่อยสิ" ฉันพูดออกไปเบาๆ ผมปล่อยมือเธอออกก่อนจะเอื้อมมือไปดึงเข็ดขัดนิรภัยมาคาดให้กับเธอ หญิงสาวที่นั่งอยู่เริ่มจะหน้าแดงขึ้นมาบ้างแล้ว
ผมขับรถมาเออกจากโรงเรียนมาแต่ไม่ได้ไปยังร้านไอติมที่นัดกันไว้ ผมพาหญิงสาวมายังร้านเค้กร้านประจำที่ผมชอบมา
" ลงมาสิ" ผมบอกเมื่อจอดรถก่อนจะเดินลงมา หญิงสาวเอื้อมมาปลดเข็มขัดก่อนจะเดินตามชายหนุ่มลงมา
" ไหนเพื่อนๆ บอกว่าจะไปร้านไอติมไง" ฉันตามมาคว้าแขนชายหนุ่มเพื่อจะถาม
" ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันอยากกินเค้กมากกว่า" ผมบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินเข้ามาในร้านเค้กทันที
" นายพาฉันกลับไปหาป๊อบปี้เถอะ" ฉันร้องขอชายหนุ่มที่เดินมานั่งที่โต๊ะ
" ทำไม ห่างกันไม่ได้เลยหรือไง เธอก็รู้ว่าไอ้ป๊อบมันมีแฟนแล้ว ทำไมต้องไปยุ่งกับมันด้วย" ผมถามหญิงสาวที่มองหน้าผมด้วยสายตาหวาดกลัว
" ฉันรู้ว่าป๊อบเป็นแฟนกับฟาง ฉันไม่ได้คิดกับป๊อบแบบนั้นซะหน่อย" ฉันแย้งออกไป
" กินเค้กก่อน เดี๋ยวจะพาไปส่งที่บ้าน" ชายหนุ่มบอกแล้วเดินไปสั่งเค้กกับเครื่องดื่ม
ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว ได้แต่ทรมาน ได้แต่ทรมาน เสียงมือถือของโทโมะดังขึ้นพร้อมกับเจ้าที่กำลังนั่งลง จึงหยิบมือถือออกมาดูแล้วกดรับสาย
" มีอะไรไอ้ป๊อบ"
( แกอยู่ไหนทำไมยังไม่มาอีก แล้วแก้วล่ะ) ป๊อบปี้ถามด้วยความเป็นห่วงน้องสาว
" อยู่ร้านเค้ก เดี๋ยวกินเสร็จแล้วจะพาไปส่ง" ผมบอกกับเพื่อนหนุ่ม
(เอ็งห้ามทำอะไรแก้วนะ แล้วกินเสร็จมาส่งที่บ้าข้าด้วย)
" ทำไมต้องไปส่งที่บ้านเอ็ง" ผมถามด้วยความสงสัย
(เออน่า ไม่ต้องถาม) ป๊อบปี้บอกแล้ววางสายไปทันที
" ป๊อบโทรมาเหรอ" ฉันถามขึ้น
" อืม" ผมบอกแล้วทานเคกตรงหน้าโดยไม่ใส่ใจ ฉันก็ไม่กล้าทำชายหนุ่มเลยต้องทานเค้กที่อยู่มนจานให้หมด ผมนั่งกินไปแล้วคอยแอบมองหญิงสาวที่กินเค้กไปแล้วยิ้มไปอย่างมีความสุข ก็ผู้หญิงทุกคนชอบกันเค้กกันทั้งนั้นนิ
" โทโมะขา ไม่เจอกันนานคิดถึงจังเลยนะค่ะ" หญิงสาวร่างอวบคนหนึ่งเดินมานั่งข้างๆ โทโมะพร้อมคล้องแขนที่คอชายหนุ่มก่อนจะหอมแก้มทั้งสองข้างอย่างไม่อายสายตาคนอื่น
" ปล่อยเถอะหวาย" ผมบอกแล้วแกะมือหญิงสาวจากคอผม
" หวายว่าเราไปที่เงียบๆ คุยกันดีกว่านะค่ะ" หญิงสาวบอกแล้วลากชายหนุ่มออกไปทันที โดยไม่สนใจว่าฉันยังนั่งอยู่ตรงนี้
ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป (เกลียดเขาไป) อย่างเธอนั้นไม่มีเหงาหรอก เหงาหรอก ว่างได้ก็ไม่นาน ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เขี่ยเขาไป (เขี่ยเขาไป) คนน่ารักทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด Baby Baby ทิ้งเขาซะ ป๊อบปี้กดรับสายเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของน้องสาว
" ว่าไงแก้ว"
( พี่ป๊อบมารับแก้วหน่อย แก้วกับไม่ถูก) ฉันบอกกับพี่ชาย
" แล้วแก้วอยู่ไหน" ป๊อบปี้ถามด้วยความเป็นห่วง
( ไม่รู้อ่ะ เดี๋ยวแปบนึงนะ) ฉันบอกก่อนจะเดินไปหาพนักงานของร้านแล้วส่งให้คุยกับพี่ชายทันที เมื่อคุยเสร็จพนักงานสาวส่งมือถือขึ้นมาให้ฉัน
" แก้วรอพี่อยู่ที่นั้นนะ ห้ามไปไหน" ผมบอกแล้วรีบคว้ากุญแจรถขับมารับน้องสาวทันที
" แก้ว" พี่ป๊อบเดินเข้ามาในร้านแล้วเรียกฉัน
" พี่ป๊อบ" ฉันวิ่งมากอดพี่ชายด้วยความกลัว
" ไม่ต้องกลัวนะ พี่มาแล้ว แล้วไอ้โมะมันไปไหนอ่ะ" ผมถามถึงเพื่อนตัวดีที่ทิ้งน้องสาวตัวเองไว้คนเดียว
" ไม่รู้ เขาออกไปกับผู้หญิงคนหนึ่ง" ฉันบอกพี่ชายก่อนจะพี่ชายเดินไปจ่ายค่าเค้กก่อนจะกลับมาที่บ้าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ