รักวุ่นวายของสามสาว

8.5

เขียนโดย tumm

วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 19.14 น.

  68 ตอน
  938 วิจารณ์
  116.88K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ตอนที่7

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
              เมื่อเข้ามาในรถฉันก็โวยวายใส่ชายหนุ่มใหญ่เลย  ไม่ร้อะไรนักหนากับฉัน โมโหอะไรมาเพรอถึงไม่มาแกล้งฉันแบบนี้นะ
       " ปล่อยนะไอ้บ้า"  ฉันบอกเมื่อโทโมะเข้ามานั่งในที่คนขับ แต่ยังจับมือฉันไว้อีก
       " จะหยุดหรือไม่หยุด" ผมบอกแล้วเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาว
       " อืม ปล่อยสิ" ฉันพูดออกไปเบาๆ  ผมปล่อยมือเธอออกก่อนจะเอื้อมมือไปดึงเข็ดขัดนิรภัยมาคาดให้กับเธอ  หญิงสาวที่นั่งอยู่เริ่มจะหน้าแดงขึ้นมาบ้างแล้ว
       ผมขับรถมาเออกจากโรงเรียนมาแต่ไม่ได้ไปยังร้านไอติมที่นัดกันไว้  ผมพาหญิงสาวมายังร้านเค้กร้านประจำที่ผมชอบมา
        " ลงมาสิ" ผมบอกเมื่อจอดรถก่อนจะเดินลงมา  หญิงสาวเอื้อมมาปลดเข็มขัดก่อนจะเดินตามชายหนุ่มลงมา 
        " ไหนเพื่อนๆ บอกว่าจะไปร้านไอติมไง" ฉันตามมาคว้าแขนชายหนุ่มเพื่อจะถาม
        " ฉันเปลี่ยนใจแล้ว  ฉันอยากกินเค้กมากกว่า" ผมบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินเข้ามาในร้านเค้กทันที
        " นายพาฉันกลับไปหาป๊อบปี้เถอะ" ฉันร้องขอชายหนุ่มที่เดินมานั่งที่โต๊ะ
        " ทำไม ห่างกันไม่ได้เลยหรือไง เธอก็รู้ว่าไอ้ป๊อบมันมีแฟนแล้ว  ทำไมต้องไปยุ่งกับมันด้วย" ผมถามหญิงสาวที่มองหน้าผมด้วยสายตาหวาดกลัว
        " ฉันรู้ว่าป๊อบเป็นแฟนกับฟาง  ฉันไม่ได้คิดกับป๊อบแบบนั้นซะหน่อย" ฉันแย้งออกไป
        " กินเค้กก่อน เดี๋ยวจะพาไปส่งที่บ้าน" ชายหนุ่มบอกแล้วเดินไปสั่งเค้กกับเครื่องดื่ม 
       ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว ได้แต่ทรมาน ได้แต่ทรมาน เสียงมือถือของโทโมะดังขึ้นพร้อมกับเจ้าที่กำลังนั่งลง  จึงหยิบมือถือออกมาดูแล้วกดรับสาย
       " มีอะไรไอ้ป๊อบ"
      ( แกอยู่ไหนทำไมยังไม่มาอีก แล้วแก้วล่ะ) ป๊อบปี้ถามด้วยความเป็นห่วงน้องสาว
       " อยู่ร้านเค้ก เดี๋ยวกินเสร็จแล้วจะพาไปส่ง" ผมบอกกับเพื่อนหนุ่ม
       (เอ็งห้ามทำอะไรแก้วนะ  แล้วกินเสร็จมาส่งที่บ้าข้าด้วย)
       " ทำไมต้องไปส่งที่บ้านเอ็ง" ผมถามด้วยความสงสัย
       (เออน่า ไม่ต้องถาม) ป๊อบปี้บอกแล้ววางสายไปทันที 
        " ป๊อบโทรมาเหรอ"  ฉันถามขึ้น
        " อืม" ผมบอกแล้วทานเคกตรงหน้าโดยไม่ใส่ใจ  ฉันก็ไม่กล้าทำชายหนุ่มเลยต้องทานเค้กที่อยู่มนจานให้หมด   ผมนั่งกินไปแล้วคอยแอบมองหญิงสาวที่กินเค้กไปแล้วยิ้มไปอย่างมีความสุข  ก็ผู้หญิงทุกคนชอบกันเค้กกันทั้งนั้นนิ
        " โทโมะขา ไม่เจอกันนานคิดถึงจังเลยนะค่ะ" หญิงสาวร่างอวบคนหนึ่งเดินมานั่งข้างๆ โทโมะพร้อมคล้องแขนที่คอชายหนุ่มก่อนจะหอมแก้มทั้งสองข้างอย่างไม่อายสายตาคนอื่น
        " ปล่อยเถอะหวาย" ผมบอกแล้วแกะมือหญิงสาวจากคอผม
        " หวายว่าเราไปที่เงียบๆ คุยกันดีกว่านะค่ะ" หญิงสาวบอกแล้วลากชายหนุ่มออกไปทันที  โดยไม่สนใจว่าฉันยังนั่งอยู่ตรงนี้  
 
 
       ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป (เกลียดเขาไป)
 อย่างเธอนั้นไม่มีเหงาหรอก เหงาหรอก ว่างได้ก็ไม่นาน
 ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ  ถ้าไม่รักก็เขี่ยเขาไป (เขี่ยเขาไป)
 คนน่ารักทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด Baby Baby ทิ้งเขาซะ  ป๊อบปี้กดรับสายเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของน้องสาว
       " ว่าไงแก้ว"
       ( พี่ป๊อบมารับแก้วหน่อย แก้วกับไม่ถูก) ฉันบอกกับพี่ชาย
       " แล้วแก้วอยู่ไหน" ป๊อบปี้ถามด้วยความเป็นห่วง
       ( ไม่รู้อ่ะ เดี๋ยวแปบนึงนะ) ฉันบอกก่อนจะเดินไปหาพนักงานของร้านแล้วส่งให้คุยกับพี่ชายทันที  เมื่อคุยเสร็จพนักงานสาวส่งมือถือขึ้นมาให้ฉัน
        " แก้วรอพี่อยู่ที่นั้นนะ ห้ามไปไหน" ผมบอกแล้วรีบคว้ากุญแจรถขับมารับน้องสาวทันที
        " แก้ว" พี่ป๊อบเดินเข้ามาในร้านแล้วเรียกฉัน 
        " พี่ป๊อบ" ฉันวิ่งมากอดพี่ชายด้วยความกลัว
        " ไม่ต้องกลัวนะ พี่มาแล้ว  แล้วไอ้โมะมันไปไหนอ่ะ" ผมถามถึงเพื่อนตัวดีที่ทิ้งน้องสาวตัวเองไว้คนเดียว
        " ไม่รู้ เขาออกไปกับผู้หญิงคนหนึ่ง" ฉันบอกพี่ชายก่อนจะพี่ชายเดินไปจ่ายค่าเค้กก่อนจะกลับมาที่บ้าน
       
      
      

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา