รักวุ่นวายของสามสาว

       " มองเลยไอ้โมะ ตรูจะได้เสียบแทน อ่าอ่าอ่า" เคนตะเอ่ยบอกพร้อมหัวเราะออกมา       " เอาเลย เอาเลย เอาเลย" ป๊อบปี้กับฟางเอ่ยเชียร์โทโมะว่าจะกล้าไหม  ตรงข้ามกับแก้วที่นั่งยิ้มให้กับเคนตะพร้อมพูดคุย       " ไม่เอา ไม่มองสาว ไม่เลิกกับแก้วด้วย" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว       " ตามใจนะ ให้โอกาสแล้ว"       " เก็บไว้มองเมียตัวเองก็พอแล้ว" โทโมะก้มลงมากระซิบข้างๆ หูหญิงสาว       " ทะลึ่ง" แก้วว่าก่อนจะเอามือหยิกเข้าไปที่เอวของชายหนุ่ม       " ฟอด~" โทโมะจึงก้มลงหอมแก้มหญิงสาวค้างไว้อยู่นาน  เมื่อแก้วปล่อยมือออกจากเอว โทโมะจึงเอาจมูกออกจากแก้มหญิงสาวเช่นกัน       " กินข้าวได้แล้ว มดขึ้นมดแล้วมั้ง" ฟางที่นั่งดูเพื่อนทั้งสองก็เอ่ยแซวขึ้น       " ไม่ยักเชื่อว่าคนเย็นชาอย่างไอ้โมะมันจะหวานเลี่ยนกับคนอื่นเขาได้เหมือนกัน อ่าอ่าอ่า" ป๊อบปี้เอ่ยแซวเพื่อนหนุ่ม       " เล่าให้แก้วฟังบ้างสิว่าแต่ก่อนโทโมะเป็นยังไงบ้างอ่ะ" แก้วเอ่ยถามพร้อมตักอาหารเข้าปาก       " ก็นิ่งๆ เงียบๆ วันนึงพูดไม่ถึงยี่สิบคำได้มั้ง" ป๊อบปี้เอ่ยบอกน้องสาว       " ใช่ๆ จะมีแค่ ครับ อืม อะไรก็ได้ ตามใจ แค่นั้น" ฟางเอ่ยบอกเพื่อนสาว       " ไม่เหมือนตอนนี้เลย"       " ขนาดนั้นเลยเหรอ" แก้วถามก่อนจะหันมามองชายหนุ่มข้างตัว       " เดี๋ยวจะทำให้ดู" ป๊อบปี้เอ่ยบอกก่อนจะส่งซิกให้กับเพื่อนหนุ่ม       " แก้วครับ ทานอะไรดี หิวไหม เดี๋ยวโมะซื้อให้นะ" เคนตะทำท่าเลียนแบบเพื่อนหนุ่มก่อนจะส่งสายตาหวานๆ มาให้หญิงสาว       " พอเลยไอ้เคน" โทโมะเอ่ยบอกอย่างเขินๆ       " แก้วชักจะเลี่ยนแล้วอ่ะดิ อ่าอ่าอ่า" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะหัวเราะออกมา  ก่อนจะหัวเราะค้างเมื่อเห็นใครบ้างคน       " เป็นไรแก้ว" โทโมะเอ่ยถามก่อนจะหันไปมองว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินตรงมาทางหญิงสาว  แก้วเอื้อมมือมาจับมือชายหนุ่มข้างกายไว้แน่นจนชายหนุ่มรู้สึกได้       " จับมือแก้วไว้แน่นๆ ก็พอ" แก้วเอ่ยบอก  การกระทำและสีหน้าของหญิงสาวทำให้ทุกคนรับรู้ถึงความผิดปกติได้       " หวัดดีแก้ว" ชายหนุ่มคหนึ่งเดินเข้ามาทักหญิงสาว       " อืม"       " จะไม่ทักทายแฟนเก่าเลยเหรอ" ชายคนนั้นยังไม่หยุดพูด  โทโมะมองมาทางหญิงสาวก่อนจะบีบมือเพื่อให้กำลังให้คนรัก        " หวัดดีกวิน มาเที่ยวเหรอ" แก้วเอ่ยถามออกไปพร้อมรอยยิ้มที่ฝืนยิ้มมันออกไป       " ไม่ได้มาเที่ยวอย่างเดียวหรอก มาหาแก้วด้วย"       " มาหาแก้วทำไมเหรอ แก้วว่าเราไม่มีเรื่องอะไรกันแล้วนะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มที่ยืนอยู่       " ก็เรื่องของเราไง เราขอโอกาสอีกครั้งได้ไหม"       " คงจะไม่ได้หรอก เพราะแก้วมีแฟนใหม่แล้ว" แก้วเอ่ยบอก       " นี้โทโมะ เป็นแฟนและคู่หมั้นของยัยแก้ว" ป๊อบปี้เอ่ยแนะนำเพื่อนหนุ่มให้คนที่เดินเข้ามาให้รู้จัก       " ไม่เชื่อหรอก แก้วไม่เคยยอมคบกับใครง่ายๆ"        " แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วกวิน ฉันทำได้มากกว่าที่นายคิด" แก้วว่าก่อนจะหันไปประกบปากชายหนุ่มอย่างดูดดื่มอีก       " หวานเหมือนเดิมเลยนะครับที่รัก" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อแก้วถอนปากออก       " ทำทุกวันยังหวานอยู่อีกเหรอเนี่ย" แก้วเอ่ยถามอย่างเขิลๆ       " แก้วทำแบบนี้กับเราได้ไง เรารักแก้ว ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวแก้วเลยนะ รู้งี้ทำมันไปตั้งนานแล้วดีกว่า"  กวินเอ่ยบอกอย่างหงุดหงิด       " ไอ้เลว" ป๊อบปี้เอ่ยบอกก่อนจะลุกเดินไปชกหน้าชายหนุ่มให้ล่วงไปกองอยู่ที่พื้น       " พี่ป๊อบพอ กวิน เรื่องของเรามันจบกันไปนานแล้ว ขอร้องอย่ามายุ่งกับฉันอีก" แก้วว่าก่อนจะจับมือชายหนุ่มเดินออกไปจากห้องอาหาร       " แก้ว ฉันขอโทษ" กวินลุกขึ้นก่อนจะคว้าข้อมือหญิงสาวไว้       " ฉันยกโทษให้นาย แต่ขอล่ะ อย่ามาเจอหน้ากันอีกเลย" แก้วสะบัดมือออกก่อนจะเดินไปพร้อมแฟนหนุ่ม       " กลับซะ ยัยแก้วไม่ต้องการนาย และฉันขอบอกในฐานะพี่ชายว่าอย่ามายุ่งกับแก้ว" ป๊อบปี้บอกก่อนจะเดินตามน้องสาวออกไปพร้อมเพื่อนๆ      
 
        " โทโมะ" แก้วเอ่ยเรียกชายหนุ่มข้างกาย        " ว่าไงแก้ว" ชายหนุ่มตอบหญิงสาวข้างกายพร้อมมองเธอที่อยู่ๆ ก็หยุดเดิน        " แก้วรักโทโมะนะ" ไม่ว่าเปล่าหญิงสาวโผเข้ากอดชายหนุ่มทั้งน้ำตา        " โมะก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ ร้องออกมาให้หมดเถอะ  แล้วเรามาเริ่มต้นกันใหม่" โทโมะลูบหลังหญิงสาวเป็นการปลอบ  แก้วนั้นร้องไห้ออกมาไม่นานก็หยุด        " พอแล้วเหรอ" โทโมะเอ่ยถามคนรัก        " พอแล้ว แก้วไม่ได้รักเขานิ  แก้วรักคนตรงหน้ามากกว่า" หญิงสาวเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
 
 
 
      ไม่รู้ว่าสั้นไปป่าว  วันนี้อัพให้แล้วนะ เม้น โหวตกันด้วยนะจ๊ะ