รักวุ่นวายของสามสาว
8.5
32)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “ รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้แกจะทะลึ่งกับน้องสาวข้ามากเกินไปแล้วนะไอ้โมะ” ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม
“ ก็แฟนกันนี้ว้า ไม่ใช่สิ คู่หมั้นต่างหาก” โทโมะเอ่ยบอก
“ อย่าเจ้าชู้ให้มันมากนะ ไม่งั้นข้าจะเป่าหูยัยแก้วให้เลิกกันเอ็งเลย คอยดูสิ” ป๊อบปี้ขู่เพื่อนหนุ่ม
“ แก้วข้านี้จริงจังเว้ย”
“ ห้ามนอกใจแก้วเป็นอันขาด ถ้าแกทะแก้วเสียใจเมื่อไร เอ็งตาย” ป๊อบปี้บอกเพราะเป็นห่วงน้องสาว ก่อนจะลุกเดินขึ้นบ้านไป
“ แล้วอีกอย่างล้างจานด้วยนะ ไอ้ว่าที่น้องเขย” ป๊อบปี้หันมาบอกแล้วเดินขึ้นบ้านไป โทโมะมองจานที่อยู่บ้านโต๊ะก่อนจะเก็บล้างแล้วล็อคบ้านขึ้นนอนทันที
ตอนเช้าทั้งสามคนมาโรงเรียนพร้อมกัน แต่โทโมะดูจะติดแก้วตลอดเวลา เพราะแก้วทั้งสวย น่ารัก ใครๆ ก็ชอบมองจนชายหนุ่มนึกหวง
“ แก้วขึ้นห้องเรียนกันเถอะ” โทโมะเอ่ยชวนหญิงสาว
“ แก้วจะไปหาเพื่อนที่โรงอาหาร” ฉันบอกแล้วเดินตามพี่ชายไป ส่วนโทโมะเดินถือกระเป๋าตามหญิงสาวมาติดๆ
“ หวัดดีแก้ว ป๊อบปี้ โทโมะ” เพื่อนๆ ทุกคนเอ่ยทักทายสามคนที่เดินเข้ามาใหม่
“ หวัดดีจร้า เฟย์ ไปซื้อข้าวกิน หิวอ่ะ” แก้วเอ่ยชวนเพื่อนสาว
“ ไปด้วย” ฟางบอกแล้วเดินตามสองสาวไป โทโมะทำท่าจะเดินตามแต่เพื่อนๆ รั้งตัวไว้ก่อน
“ จะไปไหน ยัยแก้วไม่หนีไปไหนหรอก” เขื่อนเอ่ยดักคอ เพราะทุกคนดูออกว่าโทโฒะกำลังหวงแก้ว เพราะตลอดทางเดินมีแต่คนมองแก้วมาตลอด
“ ว่าแต่หนีไปหมั้นไม่บอกกันเลยนะ ถ้าไอ้ป๊อบไม่เล่าให้ฟังพวกข้าก็คนไม่รู้กันหรอก” เคนตะเปิดประเด็นขึ้นมาคนแรก
“ ตอนแรกไม่คิดว่าเป็นแก้วด้วย พอรู้ว่าเป็นแก้วนะ พรุ่งนี้แก้งก็ยังได้เลย” โทโมะบอกแล้วยิ้ม
“ น่าอิจฉาคนมีคู่ว่ะ” จงเบเอ่ยแซว
“ ก็หามั้งสิ หาได้เพื่อเคนตะมันสักคนนะ” ป๊อบปี้เอ่ยแซวเพื่อนหนุ่มอีกคน
“ ไอ้ป๊อบ ถามอะไรหน่อยดิ” โทโมะที่นั่งเงียบมานานเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม
“ ว่ามาดิ”
“ กวินเป็นใครว่ะ” โทโมะเอ่ยถามเพื่อหนุ่ม
“ ไม่รู้อะไรมากหรอก รู้แค่ว่าเป็นแฟนเก่ายัยแก้วตอนเรีบยนที่นู้นนะ” ป๊อบปี้เอ่ยบอก
“ มีอะไรหรือเปล่าว่ะ” เคนตะถามด้วยความสงสัย โทโมะจึงเล่าเรื่องที่ทีเจเอ่าสร้อยข้อมือมาให้หญิงสาวแล้วบอกว่ากวินเป็ฯคนฝากมาให้ แก้วก็คืนสร้อยไปแล้ววิ่งร้องไห้หนีขึ้นบ้านไปเลย
“ ฟังดูแล้ว ไอ้กวินคงจะจบกับแก้วแบบไม่สวยแน่เลยว่ะ” เขื่อนเอ่ยบอก
“ ดูเหมือนแก้วจะเกียจกวินมาเลยนะ” จงเบบอกอีกคน
“ คุยอะไรกันเอ่ยหนุ่มๆ” เฟย์เอ่ยถามพร้อมวางถาดอาหารพร้อมนั่งลงที่เก้าอี้
“ คุยกันว่าแก้วกับโทโมะแอบไปหมั้นโดยไม่บอกกันเลย” ป๊อบปี้บอกออกไป
" ใช่ ไปไม่ชวนเลยนะ " ฟางเอ่ยบอกอย่างงอนๆ
" แต่ถ้างานแต่งไม่ชวนล่ะน่าดู" เฟย์เอ่ยถามจะหยิบลูกชิ้มใส่ปาก
" ให้เป็นเพื่อนเจ้าสาวเจ้าบ่าวเลยดีไหม" โทโมะเอ่ยบอก แก้วไมพูดอะไรได้แต่นั่งหน้าแดง
" ไปเรียนดีกว่า เบื่อพวกแกแล้ว" แก้วลุกหนีด้วยความเขิล
" รอด้วยสิ" โทโมะลุกหยิบกระเป๋าเดินตามแฟนสาวไปทันที
++ อัพให้แล้ว เม้น เม้น ด้วยนะ ++
“ ก็แฟนกันนี้ว้า ไม่ใช่สิ คู่หมั้นต่างหาก” โทโมะเอ่ยบอก
“ อย่าเจ้าชู้ให้มันมากนะ ไม่งั้นข้าจะเป่าหูยัยแก้วให้เลิกกันเอ็งเลย คอยดูสิ” ป๊อบปี้ขู่เพื่อนหนุ่ม
“ แก้วข้านี้จริงจังเว้ย”
“ ห้ามนอกใจแก้วเป็นอันขาด ถ้าแกทะแก้วเสียใจเมื่อไร เอ็งตาย” ป๊อบปี้บอกเพราะเป็นห่วงน้องสาว ก่อนจะลุกเดินขึ้นบ้านไป
“ แล้วอีกอย่างล้างจานด้วยนะ ไอ้ว่าที่น้องเขย” ป๊อบปี้หันมาบอกแล้วเดินขึ้นบ้านไป โทโมะมองจานที่อยู่บ้านโต๊ะก่อนจะเก็บล้างแล้วล็อคบ้านขึ้นนอนทันที
ตอนเช้าทั้งสามคนมาโรงเรียนพร้อมกัน แต่โทโมะดูจะติดแก้วตลอดเวลา เพราะแก้วทั้งสวย น่ารัก ใครๆ ก็ชอบมองจนชายหนุ่มนึกหวง
“ แก้วขึ้นห้องเรียนกันเถอะ” โทโมะเอ่ยชวนหญิงสาว
“ แก้วจะไปหาเพื่อนที่โรงอาหาร” ฉันบอกแล้วเดินตามพี่ชายไป ส่วนโทโมะเดินถือกระเป๋าตามหญิงสาวมาติดๆ
“ หวัดดีแก้ว ป๊อบปี้ โทโมะ” เพื่อนๆ ทุกคนเอ่ยทักทายสามคนที่เดินเข้ามาใหม่
“ หวัดดีจร้า เฟย์ ไปซื้อข้าวกิน หิวอ่ะ” แก้วเอ่ยชวนเพื่อนสาว
“ ไปด้วย” ฟางบอกแล้วเดินตามสองสาวไป โทโมะทำท่าจะเดินตามแต่เพื่อนๆ รั้งตัวไว้ก่อน
“ จะไปไหน ยัยแก้วไม่หนีไปไหนหรอก” เขื่อนเอ่ยดักคอ เพราะทุกคนดูออกว่าโทโฒะกำลังหวงแก้ว เพราะตลอดทางเดินมีแต่คนมองแก้วมาตลอด
“ ว่าแต่หนีไปหมั้นไม่บอกกันเลยนะ ถ้าไอ้ป๊อบไม่เล่าให้ฟังพวกข้าก็คนไม่รู้กันหรอก” เคนตะเปิดประเด็นขึ้นมาคนแรก
“ ตอนแรกไม่คิดว่าเป็นแก้วด้วย พอรู้ว่าเป็นแก้วนะ พรุ่งนี้แก้งก็ยังได้เลย” โทโมะบอกแล้วยิ้ม
“ น่าอิจฉาคนมีคู่ว่ะ” จงเบเอ่ยแซว
“ ก็หามั้งสิ หาได้เพื่อเคนตะมันสักคนนะ” ป๊อบปี้เอ่ยแซวเพื่อนหนุ่มอีกคน
“ ไอ้ป๊อบ ถามอะไรหน่อยดิ” โทโมะที่นั่งเงียบมานานเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม
“ ว่ามาดิ”
“ กวินเป็นใครว่ะ” โทโมะเอ่ยถามเพื่อหนุ่ม
“ ไม่รู้อะไรมากหรอก รู้แค่ว่าเป็นแฟนเก่ายัยแก้วตอนเรีบยนที่นู้นนะ” ป๊อบปี้เอ่ยบอก
“ มีอะไรหรือเปล่าว่ะ” เคนตะถามด้วยความสงสัย โทโมะจึงเล่าเรื่องที่ทีเจเอ่าสร้อยข้อมือมาให้หญิงสาวแล้วบอกว่ากวินเป็ฯคนฝากมาให้ แก้วก็คืนสร้อยไปแล้ววิ่งร้องไห้หนีขึ้นบ้านไปเลย
“ ฟังดูแล้ว ไอ้กวินคงจะจบกับแก้วแบบไม่สวยแน่เลยว่ะ” เขื่อนเอ่ยบอก
“ ดูเหมือนแก้วจะเกียจกวินมาเลยนะ” จงเบบอกอีกคน
“ คุยอะไรกันเอ่ยหนุ่มๆ” เฟย์เอ่ยถามพร้อมวางถาดอาหารพร้อมนั่งลงที่เก้าอี้
“ คุยกันว่าแก้วกับโทโมะแอบไปหมั้นโดยไม่บอกกันเลย” ป๊อบปี้บอกออกไป
" ใช่ ไปไม่ชวนเลยนะ " ฟางเอ่ยบอกอย่างงอนๆ
" แต่ถ้างานแต่งไม่ชวนล่ะน่าดู" เฟย์เอ่ยถามจะหยิบลูกชิ้มใส่ปาก
" ให้เป็นเพื่อนเจ้าสาวเจ้าบ่าวเลยดีไหม" โทโมะเอ่ยบอก แก้วไมพูดอะไรได้แต่นั่งหน้าแดง
" ไปเรียนดีกว่า เบื่อพวกแกแล้ว" แก้วลุกหนีด้วยความเขิล
" รอด้วยสิ" โทโมะลุกหยิบกระเป๋าเดินตามแฟนสาวไปทันที
++ อัพให้แล้ว เม้น เม้น ด้วยนะ ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ