รักวุ่นวายของสามสาว

         หลังจากนั้นทั้งหมดก็เดินมาที่โรงอาหารทันที  แล้วต่างคนต่างแยกไปซื้อาหารของตัวเอง โทโมะกำลังจะจับมือฉันเดินไปอีกทาง  แต่ฉันขืนตัวไว้ก่อน

       " เดี๋ยวสิโทโมะ น้องฉันล่ะ" ฉันมองหาสองหนุ่มที่มาจากต่างประเทศ          

       " ชั่งสิ เราไปกันสองคนก็พอ" โทโมะบอก

       " จีโฮ เควินป่ะ เดี๋ยวพี่พาไปซื้อข้าว" ฉันบอกแล้วลากสองหนุ่มเดินผ่านหน้าโทโมะไป ทำให้ชายหนุ่มมองด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะเดินตามไป

       " ทำไมมาเดินคนเดียวว่ะไอ้โมะ" เคนตะเดินเข้ามากอดคอเพื่อนหนุ่ม

       " เซ็งว่ะ" ผมบอกแล้วมองยังสามคนที่เดินนำหน้าไป

       " ก็รีบขอเป็นแฟนสิว่ะ เดี๋ยวก็โดนแย่งหรอก" ป๊อบปี้ที่เดินตามมาบอกเพื่อนหนุ่ม

       " อืม จะลองนะ"

       " กินอะไรดี" ฉันถามสองหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ

       " อะไรก็ได้ ตามใจพี่แล้วกัน เดี๋ยวผมขอตัวเดินไปดูอะไรหน่อย" พูดจบเควินก็เดินออกไป ฉันกับจีโฮเดินมาซื้อข้าวผัดกุ้งสามจาน ก่อนจะเดินมาที่โต๊ะประจำ ซึ่งมีเคนตะกับจงเบนั่งรออยู่ ตามด้วยป๊อบปี้ ฟาง เขื่อน และเฟย์เดินตามมาสมทบ

        " แล้วโทโมะกับเควินไปไหนอ่ะ" ฉันถามเพราะยังไม่เห็นสองหนุ่ม

        " ไม่รู้ดิ กินข้าวเถอะจะได้ไปซ้อมต่อ" จงเบบอกแล้วลงมือทานข้าว

        " เดี๋ยวมานะ" แก้วบอกแล้วเดินออกไป

            โทโมะเดินออกจากโรงอาหารโดยไม่ได้กินข้าว มานั่งเล่นอยู่ริมสนามหญ้า  ก่อนจะนั่งคิดเรื่องราวของหญิงสาวที่ทำให้เรานึกถึงตลอด เขาชอบเวลาเธอยิ้ม หัวเราะ มันทำให้ผมรู้สึกดี หรือเรียกว่ารักก็เป็นไปได้

        " ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ" เสียงเรียกทำให้ผมหันไปมอง

        " ตามสบาย" ว่าแล้วเควินก็นั่งลงตรงข้ามกับชายหนุ่มรุ่นพี่ " ผมถามอะไรพี่หน่อยสิ"

        " ว่ามา"

        " พี่ชอบพี่แก้วเหรอ"

        " เอ่อ.ใช่ มีอะไรหรือเปล่า" ผมมองหน้าคนที่ถามอย่างแปลกใจ

        " เปล่า ผมแค่อยากรู้ว่าพี่ชอบพี่แก้วจริงๆ หรือเปล่า"

        " แล้วนายล่ะ ไม่ชอบแก้วบ้างเหรอ" ผมถามกลับไปบ้าน

        " ชอบสิ ชอบแบบน้องชายกับพี่สาวนะ พี่แก้วเขาดูแลพวกผมเป็นอย่างดีตอนที่ผมกับจีโฮเป็นอยู่ที่นู้นแรกอ่ะ ผมเลยประทับใจพี่เค้า" เควินเล่าให้ชายหนุ่มฟังตอนที่ตัวเองกับเพื่อนหนุ่มไปเรียนที่อเมริกา 

        " พี่นึกว่านายแอบชอบแก้วซะอีก"

        " ไม่มีทาง ถึงผมหรือจีโฮจะชอบพี่แก้วจริงๆ ก็ไม่มีทางเป็นไปได้" เควินเอ่ยออกมา

        " ทำไมล่ะ นายสองคนก็ออกจะหล่อ"

        " ก็พี่แก้วเขาไม้ได้คิดกับผมแบบนั้นนิ พี่เขาเห็นผมสองคนเป็นน้องชาย"

        " อืม พี่เองก็ไม่กล้าเหมือนกัน"

        " ผมดูออกนะว่าพี่แก้วเองก็มีใจให้กับพี่เหมือนกัน แต่พี่แก้วเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่งนะ มีวิธีเดียวที่พี่แก้วจะยอมพูด" เควินบอกแล้วหยุดลงเท่านั้น  ทำให้โทโมะมองด้วยความสงสัย

        " อะไรเหรอ " ผมถามด้วยความอยากรู้

        " พี่แก้วปากแข็งก็ทำให้พี่แก้วปากอ่อนสิ "  ผมบอกก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้ชายหนุ่มรุ่นพี่คิดตามที่ตัวเองบอก