รักวุ่นวายของสามสาว
8.5
20) ตอนที่20
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " แล้วคนอื่นๆ ล่ะ" ป๊อบปี้ถามแล้วมองหาเฟย์ แก้ว โทโมะ เขื่อนที่ยังไม่มา
" ไม่รู้สิ" จงเบบอก " ไปหาอะไรกินเถอะ หิวแล้วอ่ะ"
" พวกแกไปกันเถอะ ฉันกับฟางจะไปดูหนังกัน" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินจากไปทันที เคนตะกับจงเบเดินหาร้านอาหารแล้วสะดุดตากับเพื่อนทั้งสองที่นั่งทานอาหารด้วยกัน
" นั่นมันแก้วกับโทโมะนิ แอบมากินกันสองคนเองเหรอ" เคนตะบ่นขึ้น
" ไปร่วมวงด้วยดีกว่า น่าสนุก" จงเบบอกแล้วรีบเดินไปหาเพื่อนทั้งสองที่นั่งอยู่ในร้านอาหาร
" ไม่เคยชวนเลยนะ" จงเบบอกแล้วนั่งลงข้างๆ แก้ว เคนตะเดินไปนั่งข้างๆ โทโมะแทน
" สั่งอาหารกันยังอ่ะ" เคนตะถามทั้งสอง
" สั่งแล้ว พวกนายสั่งสิ" แก้วบอกแล้วยิ้มให้ เคนตะเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร ไม่นานเราทั้งสี่คนก็นั่งทานอาหารไปก็คุยกันไปเรื่อยๆ และแยกย้ายกันกลับบ้านทันที
เสียงมือถือแก้วดังขึ้น
" หวัดดีค่ะ"
( พี่แก้วครับ นี้เควินนะครับ) ปลายสายบอกออกมา
" ว่าไงเควิน" ฉันเอ่ยชื่อออกมาทำให้โทโมะที่เพิ่งเดินขึ้นมานั่งบนรถหันมามอง
( พี่มารับผมกับจีโฮหน่อยสิ ตอนนี้เราสองคนอยู่ที่สนามบินแล้ว)
" เฮ้ย ทำไมมาไวจัง" ฉันถามอย่างตกใจ
( ได้ตั๋วเที่ยวที่เร็วที่สุดนะครับ) เควินบอกออกมา
" เดี๋ยวพี่ไปรับ รออยู่นั่นแหละ"
( ครับ) เควินบอกแล้ววางสายไป ฉันหันมามองหน้าโทโมะเมื่อเขาขับรถออกมาจากห้างสรรพสินค้า
" มีอะไรหรือเปล่า" ผมถามโดยสายตาผมมองไปยังถนนข้างหน้า
" คือว่าฉันจะชวนนายไปสนามบินนะ แต่ถ้านายไม่ไปไม่เป็นไรนะ ฉันไปเองได้" ฉันถามออกมา
" ได้สิ เธอไปคนเดียวมันอันตรายนะ เราเป็นห่วง " ผมบอกออกมา
" ขอบคุณนะ" ฉันบอกด้วยใบหน้าที่เริ่มแดงขึ้น
" แก้ว ฉันมีเรื่องอยากจะบอกเธออ่ะ" ผมเอ่ยขึ้นมา
" อะไรเหรอ"
" ฉันไม่รู้ว่าจะบอกไปแล้วเธอจะโกรธ จะเกลียดฉันไหม ฉันชอบเธอนะ ไม่สิ ฉันรักเธอเลยก็ว่าได้" ผมบอกแล้วค่อยๆ จอดรถเข้าข้างทาง
" เอ่อ.." ฉันกำลังอึ้งค่ะ
" ว่าแล้วว่าเธอคงไม่ได้ชอบฉัน แต่เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม" ผมถามเธอออกไป
" ไม่รู้สิ ฉันกำลังตกใจ คิดเองเออเองไปคนเดียว" ฉันบอกแล้วหันหน้าออกนอกหน้าต่าง
" แก้ว "
" ฉันไม่รู้ว่าเรียกว่ารักได้หรือเปล่า ค่อยๆ ดูกันไปดีกว่านะ ฉันอยากแน่ใจ ไม่สบายเสียใจ เพราะนี้คือรักแรกของฉัน" ฉันบอกออกไป โทโมะมือฉันขึ้นมากุมไว้ ก่อนจะขับรถไปยังสนามบิน ระหว่างทางชายหนุ่มกุมมือฉันไว้ตลอด
" ปล่อยมือบ้างก็ได้นะ โทโมะ" ฉันบอกชายหนุ่ม
" ไม่" โทโมะบอกแล้วขับรถไป แล้วฉันก็ค่อยๆ หลับไป เพราะเหนื่อยจากการเรียน และซ้อมเต้นอีก ไม่นานเราทั้งสองก็มาถึงสนามบิน โทโมะขับรถไปจอดก่อนจะเดินจับมือฉันเข้ามาในสนามบิน ฉันเดินหาเควินแล้ว จีโฮที่บอกว่าตัวเองอยู่ตรงไหน และแล้วฉันก็เจอสองหนุ่มนั่งหลับอยู่
" เควิน จีโฮ" ฉันเรียกสองหนุ่ม ทั้งสองตื่นขึ้นมาก็พบกับฉันและชายหนุ่มที่ยืนจับมือฉันอยู่ข้างๆ
" หวัดดีครับพี่แก้ว นี้พี่ชายพี่เหรอ" จีโฮถามขึ้น
" นี้พี่โทโมะจ๊ะเป็นเพื่อนสนิทพี่จ๊ะ"
" เพื่อนสนิทคือแฟนหรือเปล่าครับ" เควินแซวออกมา
" หวัดดีครับพี่โทโมะ" เควินกับจีโฮทักทายแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
" ยินดีที่ได้รู้จัก ไปกันเถอะ" ผมบอกแล้วเดินจับมือแก้ว เดินนำออกมา ทั้งสองเข็นรถที่ใส่กระเป๋าเดินตามมา
" หวานกันจริงๆ นะครับ" จีโฮเอ่ยแซว
" แน่นอนสิ มีแฟนสวยก็ต้องหวง" โทโมะบอกแล้วเปลี่ยนจากจับมือมาโอวเอวหญิงสาวไว้ ทำให้สองหนุ่มที่เดินตามหลังแอบหัวเราะออกมา
" ปล่อยนะโทโมะ" ฉันกระซิบบบอกกับชายหนุ่ม
" ไม่ปล่อย มีอะไรป่ะ" ผมถามอย่างกวนๆ แล้วฉันก็หยิกเข้าที่เอวของชายหนุ่ม
" โอ๊ย เจ็บนะแก้ว" ผมบอกหญิงสาว
" ไม่สน" ฉันบอกแล้วเดินขึ้นรถไปทันที โทโมะช่วยน้องทั้งสองเอากระเป๋าเก็บแล้วเดินมานั่งที่ประจำคนขับ ตามด้วยสองหนุ่ม
ไปนอนก่อนนะ ไว้จะมาอัพใหม่ เม้นให้ด้วยนะค่ะ
" ไม่รู้สิ" จงเบบอก " ไปหาอะไรกินเถอะ หิวแล้วอ่ะ"
" พวกแกไปกันเถอะ ฉันกับฟางจะไปดูหนังกัน" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินจากไปทันที เคนตะกับจงเบเดินหาร้านอาหารแล้วสะดุดตากับเพื่อนทั้งสองที่นั่งทานอาหารด้วยกัน
" นั่นมันแก้วกับโทโมะนิ แอบมากินกันสองคนเองเหรอ" เคนตะบ่นขึ้น
" ไปร่วมวงด้วยดีกว่า น่าสนุก" จงเบบอกแล้วรีบเดินไปหาเพื่อนทั้งสองที่นั่งอยู่ในร้านอาหาร
" ไม่เคยชวนเลยนะ" จงเบบอกแล้วนั่งลงข้างๆ แก้ว เคนตะเดินไปนั่งข้างๆ โทโมะแทน
" สั่งอาหารกันยังอ่ะ" เคนตะถามทั้งสอง
" สั่งแล้ว พวกนายสั่งสิ" แก้วบอกแล้วยิ้มให้ เคนตะเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร ไม่นานเราทั้งสี่คนก็นั่งทานอาหารไปก็คุยกันไปเรื่อยๆ และแยกย้ายกันกลับบ้านทันที
เสียงมือถือแก้วดังขึ้น
" หวัดดีค่ะ"
( พี่แก้วครับ นี้เควินนะครับ) ปลายสายบอกออกมา
" ว่าไงเควิน" ฉันเอ่ยชื่อออกมาทำให้โทโมะที่เพิ่งเดินขึ้นมานั่งบนรถหันมามอง
( พี่มารับผมกับจีโฮหน่อยสิ ตอนนี้เราสองคนอยู่ที่สนามบินแล้ว)
" เฮ้ย ทำไมมาไวจัง" ฉันถามอย่างตกใจ
( ได้ตั๋วเที่ยวที่เร็วที่สุดนะครับ) เควินบอกออกมา
" เดี๋ยวพี่ไปรับ รออยู่นั่นแหละ"
( ครับ) เควินบอกแล้ววางสายไป ฉันหันมามองหน้าโทโมะเมื่อเขาขับรถออกมาจากห้างสรรพสินค้า
" มีอะไรหรือเปล่า" ผมถามโดยสายตาผมมองไปยังถนนข้างหน้า
" คือว่าฉันจะชวนนายไปสนามบินนะ แต่ถ้านายไม่ไปไม่เป็นไรนะ ฉันไปเองได้" ฉันถามออกมา
" ได้สิ เธอไปคนเดียวมันอันตรายนะ เราเป็นห่วง " ผมบอกออกมา
" ขอบคุณนะ" ฉันบอกด้วยใบหน้าที่เริ่มแดงขึ้น
" แก้ว ฉันมีเรื่องอยากจะบอกเธออ่ะ" ผมเอ่ยขึ้นมา
" อะไรเหรอ"
" ฉันไม่รู้ว่าจะบอกไปแล้วเธอจะโกรธ จะเกลียดฉันไหม ฉันชอบเธอนะ ไม่สิ ฉันรักเธอเลยก็ว่าได้" ผมบอกแล้วค่อยๆ จอดรถเข้าข้างทาง
" เอ่อ.." ฉันกำลังอึ้งค่ะ
" ว่าแล้วว่าเธอคงไม่ได้ชอบฉัน แต่เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม" ผมถามเธอออกไป
" ไม่รู้สิ ฉันกำลังตกใจ คิดเองเออเองไปคนเดียว" ฉันบอกแล้วหันหน้าออกนอกหน้าต่าง
" แก้ว "
" ฉันไม่รู้ว่าเรียกว่ารักได้หรือเปล่า ค่อยๆ ดูกันไปดีกว่านะ ฉันอยากแน่ใจ ไม่สบายเสียใจ เพราะนี้คือรักแรกของฉัน" ฉันบอกออกไป โทโมะมือฉันขึ้นมากุมไว้ ก่อนจะขับรถไปยังสนามบิน ระหว่างทางชายหนุ่มกุมมือฉันไว้ตลอด
" ปล่อยมือบ้างก็ได้นะ โทโมะ" ฉันบอกชายหนุ่ม
" ไม่" โทโมะบอกแล้วขับรถไป แล้วฉันก็ค่อยๆ หลับไป เพราะเหนื่อยจากการเรียน และซ้อมเต้นอีก ไม่นานเราทั้งสองก็มาถึงสนามบิน โทโมะขับรถไปจอดก่อนจะเดินจับมือฉันเข้ามาในสนามบิน ฉันเดินหาเควินแล้ว จีโฮที่บอกว่าตัวเองอยู่ตรงไหน และแล้วฉันก็เจอสองหนุ่มนั่งหลับอยู่
" เควิน จีโฮ" ฉันเรียกสองหนุ่ม ทั้งสองตื่นขึ้นมาก็พบกับฉันและชายหนุ่มที่ยืนจับมือฉันอยู่ข้างๆ
" หวัดดีครับพี่แก้ว นี้พี่ชายพี่เหรอ" จีโฮถามขึ้น
" นี้พี่โทโมะจ๊ะเป็นเพื่อนสนิทพี่จ๊ะ"
" เพื่อนสนิทคือแฟนหรือเปล่าครับ" เควินแซวออกมา
" หวัดดีครับพี่โทโมะ" เควินกับจีโฮทักทายแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
" ยินดีที่ได้รู้จัก ไปกันเถอะ" ผมบอกแล้วเดินจับมือแก้ว เดินนำออกมา ทั้งสองเข็นรถที่ใส่กระเป๋าเดินตามมา
" หวานกันจริงๆ นะครับ" จีโฮเอ่ยแซว
" แน่นอนสิ มีแฟนสวยก็ต้องหวง" โทโมะบอกแล้วเปลี่ยนจากจับมือมาโอวเอวหญิงสาวไว้ ทำให้สองหนุ่มที่เดินตามหลังแอบหัวเราะออกมา
" ปล่อยนะโทโมะ" ฉันกระซิบบบอกกับชายหนุ่ม
" ไม่ปล่อย มีอะไรป่ะ" ผมถามอย่างกวนๆ แล้วฉันก็หยิกเข้าที่เอวของชายหนุ่ม
" โอ๊ย เจ็บนะแก้ว" ผมบอกหญิงสาว
" ไม่สน" ฉันบอกแล้วเดินขึ้นรถไปทันที โทโมะช่วยน้องทั้งสองเอากระเป๋าเก็บแล้วเดินมานั่งที่ประจำคนขับ ตามด้วยสองหนุ่ม
ไปนอนก่อนนะ ไว้จะมาอัพใหม่ เม้นให้ด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ