รักวุ่นวายของสามสาว

         " ไม่ได้ ยัยแก้วข้าหาคู่ไว้ให้แล้ว" จบคำพูดของป๊อบปี้ทุกคนก็หันมามอง
         " ไม่เอานะพี่ป๊อบ แก้วยังไม่อยากมีแฟน" ฉันบอกแล้วเดินไปหาโทโมะที่นั่งอยู่
         " มีอะไรเหรอ" ผมถามหญิงสาวที่เดินมาหา
         " ไปซ้อมร้องเพลงกันดีกว่า เบื่อคนแถวนี้" ฉันบอกแล้วดึงให้โทโมะลุกขึ้นเดินตามมา เราเดินไปหยิบไมค์มาส่งให้ชายหนุ่ม
         " เขื่อนนนนนน" ฉันเรียกเสียงยาน
         " ยานเชียวนะแก้ว" เขื่อนบอกแล้วเดินเข้ามาหา " มีอะไร"
         " รู้หน้าที่ซะบ้างสิ" ฉันบอกแล้วเขื่อนกก็ทำหน้าที่เปิดเพลง
         " เดี๋ยวก่อน" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินเข้ามาพร้อมเพื่อนๆ
         " มีอะไรเหรอ" ฉันถามพี่ชาย
         " แกเคยดูmvเพลงนี้ไหม อยากให้ร้องแล้วแสดงแบบนั้นอ่ะ" เคนตะบอกเพื่อนทั้งสอง
         " เคยดูสิ แต่ไม่รูว่าจะทำได้หรือเปล่า" ฉันบอกออกไป
         " แล้วแกล่ะไอ้โมะ" จงเบเอ่ยออกมาหลังจากเงียบไปนาน
         " ทำได้อยู่แล้ว ก็ฉันเป็นเดือนของโรงเรียนนิ มีอะไรบ้างที่ทำไม่ได้" ผมบอกอย่างมั่นใจ
         " มี เรื่องจีบสาวไง" เฟย์บอกออกมา ทำให้เพื่อนต่างหัวเราะชายหนุ่ม
          " นายเนี่ยนะ ไม่เคยจีบสาว อ่าอ่า" ฉันหัวเราะออกมา เพราะคิดว่านายนี่ออกจะเจ้าชู้ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนขี้อาย
          " เร็วๆ สิ จะซ้อมร้องเพลงไหม" ผมถามเพื่อกลบเกลื่อนความอาย
          " เขื่อนเปิดเพลงสิ" ฟางบอกเพื่อนหนุ่ม  ทำให้แก้วกับโทโมะเริ่มร้องเพลง ฉันร้องไปก็เขิลกันท่าทีของโทโมะ เพราะเขาแสดงเหมือนกันว่าตัวเองเป็นพระเอกยังไงอย่างนั้นนะ
          " หยุด" ป๊อบปี้ตะโกนบอกพร้อมกับเขื่อนปิดเพลงทันที
          " อะไรอ่ะพี่ป๊อบ"
          " แกเป็นอะไรว่ะ"
          " ก็เพื่อนเฮียอ่ะแกล้งแก้วอ่ะ ดูดิจ้องขนาดนั้น ฉันก็เขิลเป็นเหมือนกันนะ" ฉันตอบอย่างอายๆ
          " ไอ้โมะ เอ็งก็อย่าไปจ้องมันมากดิ ดูดิหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุกแล้ว" ป๊ฮบปี้หันไปบอกเพื่อนชาย เพราะดูท่าทางแล้วเล่นเกินบทไปมั้ง
          " ก็เล่นตามบทในmvไง แกเป็นคนบอกไม่ใช่เหรอ" ผมแย้งออกไป
          " แต่จงเบว่ามันหวานเกินmvนะ" จงเบบอกเพื่อนหนุ่ม
          " เอาใหม่ก็ได้" ผมบอกแล้วเขื่อนก็เปิดเพลงทันที  รอบนี้ผมแสดงตามปกติ ไม่ให้มากเหมือนรอบก่อน  คราวนี้เราสองคนแสดงได้ดีมากกว่ารอบเมื่อกี้
          " น่ารักอ่ะ" เคนตะบอกเมื่อเพลงจบลง
          " ชอบเค้าเหรอ" โทโมะถามเพื่อนหนุ่ม
          " บ้า ข้าชมแก้ว ไม่ได้ชมเอ็ง" เคนตะบอกเพื่อน
          " อ่าอ่าอ่า" เพื่อนต่างหัวเระออกมา
     เสียงมือถือแก้วดัง
          " หวัดดีค่ะ"  ฉันกดรับสาย
           ( พี่แก้ว ผมเควินนะครับ) เสียงปลายสายตอบกลับมา
          " มีอะไรไอ้ตัวแสบ เกือบทำพี่ตายแล้วไหมล่ะ"
           ( ขอโทษครับ ผมอยากจะบอกพี่ว่าเราสองคนอยากไปเที่ยวหาพี่อ่ะ)
           " แล้วไม่เรียนเหรอ"
           ( อีกอาทิตย์กว่าๆ ถึงจะเปิด เราสองคนคิดถึงพี่อ่ะ ให้ไปนะ) เควินขอร้อง
           " ตามใจสิ มาพักกับพี่ก็ได้"  ฉันบอกออกไป
           ' ยัยแก้ว ใครจะมาพัก' ป๊อบปี้ถามออกมาทันทีเมื่อได้ยินว่าแก้วจะให้คนมาพักที่บ้าน
           " เดี๋ยวแปบนะเควิน" ฉันบอกกับเควินแล้วหันไปคุยกับพี่ชาย
           ' ตัวแสบสองตัวจะมา แก้วจะให้มาพักที่บ้านเรา มันเหลืออีกหนึ่งห้องไงพี่ป๊อบ'
           ' พี่ไม่ให้พัก ให้มันไปหาเช้าโรงแรมเอาดิ'
           ' พี่ป๊อบใจร้าย ไม่รู้แหละแก้วอนุญาตแล้ว' ฉันบอกแล้วหันไปคุยกับเควินต่อก่อนจะวางสายไป
 
 
 
           ตอนนี้ก็เที่ยงแล้วเฟย์ ฟาง แล้วก็ฉันเดินเข้ามาทำอาหารกลางวันกันในครัว ส่วนพวกผู้ชายก็นั่งดูทีวีที่ห้องนั่งเล่น
          " ทำอะไรกันดีพี่ฟาง" เฟย์ถามพี่สาว
          " ข้าวผัดไหม แก้วอยากกินอ่ะ" ฉันเสนอเพื่อนสาว
          " ก็ได้ ง่ายดี" ฟางบอกแล้วทุกคนก็แยกกันทำหน้าที่ของตัวเอง เฟย์เป็นคนเตรียมอุปกรณ์ให้ ฉันเป็นคนหั่นไก่ แล้วก็ผัก ส่วนฟางเป็นคนผัดเพราะทำอาหารเก่งที่สุด
          " เสร็จแล้ว" ฟางบอกแล้วเริ่มตักใส่จานทั้งแปดใบ  เฟย์กับฉันเริ่มยกออกไปให้หนุ่มๆ ที่นั่งอยู่ห้องนั่งเล่น เพราะถ้าจะกินที่โต๊ะอาหารคงนั่งไม่พอแน่  เพราะโต๊ะทานข้าวมีแค่สี่ที่เอง
          " เขื่อนไปเอาน้ำมาสิ" เฟย์บอกแฟนหนุ่มพร้อมนั่งลง เขื่อนเดินไปหยิบแก้วน้ำ จงเบเดินไปหยิบเหยือกน้ำ ส่วนป๊อบปี้ก็ตามเข้ามาช่วยแฟนสาวถือจานข้าวออกมา
          " อ่ะโทโมะ" ฉันยื่นจานข้าวไปให้ชายหนุ่มพร้อมนั่งลงข้างๆ
          " ขอบใจ เหนื่อยไหม" ผมถามหญิงสาวเมื่อนั่งลง
          " นิดหน่อย แต่ก็สนุกดีนะ"
          " ว่าแต่มันเป็นงานอะไรเหรอ"
          " บอกไม่ได้ เดี๋ยวไม่เซอร์ไพร์ส" ฉันบอกแล้วก้มหน้ากินข้าวต่อ โดยโทโมะมองด้วยความสงสัย  เราทั้งหมดก็นั่งทานข้าวกันไป ป๊อบปี้กับฟางก็ผลัดกันป้อมด้วยความหวานซะ เฟย์กับเขื่อนก็ไม่ยอมน้อยหน้า
          " มดขึ้นบ้านแล้วอ่ะแก้ว" เคนตะหันมาบอกฉัน
          " ไหนอ่ะ" ฉันถามออกไปเพราะไม่รู้เรื่อง
          " กินอย่างเดียว จะรู้อะไรบ้างไหมเนี่ย" ผมบอกแล้วชี้ให้หญิงสาวดูสองคู่รัก
          " อิจฉาเหรอเคนตะ มาเดี๋ยวแก้วป้อน" ฉันบอกแล้วทำท่าจะป้อนข้าวใส่ปากเคนตะที่กำลังอ้าปากรอ  แต่โทโมะจับมือฉันหันมาป้อนตัวเองแทน
           " ไอ้โมะ แก้วจะป้อนข้านะ" เคนตะบอกเพื่อนหนุ่ม
           " เป็นต้องเสียใจ เดี๋ยวเค้าป้อน" จงเบทำท่าจะป้อนเพื่อนหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม
           " ไม่ต้อง น่ากลัวว่ะ" เคนตะบอกแล้วเขยิบออกห่าง เพราะกลัวว่าจงเบจะเบี่ยงเบนทางเพศ
           " จงเบเป็นผู้ชายแท้นะ ไม่ได้เบี่ยงเบน" จงเบบอกกอย่างรู้ทันความคิดของเพื่อน
           " ล้อเล่นน่า อย่าคิดมาก" เคนตะบอกแล้วยิ้มให้เพื่อนหนุ่ม
           " อิ่มแล้วอ่ะ" ฉันบอกแล้วยกน้ำขึ้นดื่ม
           " เดี๋ยวเอาไปเก็บให้" ผมบอกแล้วเอาจานของหญิงสาวมาถือไว้ ก่อนจะเดินเข้าไปเก็บไว้ในครัว
           " ขอนอนก่อนได้ไหมอ่ะ " ฉันถามพี่ป๊อบ
           " ตามใจสิ" ว่าแล้วฉันก็เดินไปหยิบผ้าห่มผืนเล็กกับหมอนที่โซฟามานอนที่พื้นทันที  ตามด้วยเพื่อนๆ ที่เอาจานไปเก็บ ฟางกับป๊อบปี้เป็นคนเก็บล้างทำความสะอาด  ส่วนเพื่อนที่เลยก็แยกไปหาที่นอนต่างมุมตัวเอง  โทโมะเดินออกมาจากห้องน้ำให้หญิงสาวนอนหลับก็ยิ้มออกมา เพราะความน่ารักของเจ้าตัวนั้นเอง  ก่อนจะเดินมานั่งตรงข้ามกับหญิงสาวแล้วนั่งมองหน้าคนที่นอนหลับไม่รู้ตัวไปเรื่อยๆ