รักของ5หนุ่มกับหนึ่งสาว

       " ชาเขียวปั่นค่ะ/ครับ" โทโมะกับแก้วเอ่ยสั่งเครื่องดื่มพร้อมกัน       " ใจตรงกันเชียว อิอิ" หวายเอ่ยแซวทั้งคู่       " บังเอิญต่างหากล่ะ" แก้วเอ่ยบอกน้องสาวและหันไปยิ้มให้กับชายหนุ่ม       " กลับก่อนนะ พี่ไปก่อนนะหวาย" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อรับแก้วน้ำแล้วเดินออกไป  แก้วเองก็รับแก้วน้ำมาก่อนจะยื่นเงินไปจ่ายค่าน้ำ       " จ่ายแล้วค่ะ" พนักงานเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม       " ขอบคุณค่ะ" แก้วบอกแล้วหันมาหาน้องสาวก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องซ้อมเต้นของหวาย       " หวายว่าพี่โทโมะต้องชอบพี่แก้วแน่เลย ถึงได้เลี้ยงน้ำแก้วนี้"       " จะบ้าไง เพิ่งเจอกันวันแรกเอง"       " ยังไม่กลับอีกเหรอแก้ว" เฮียฮ้อที่เดินผ่านมาเอ่ยถาม       " รอหวายนะค่ะ หวายเป็นน้องสาวของแก้วเองค่ะ"       " เหรอ งั้นก็ดี พรุ่งนี้เฮียอยากให้แก้วเข้าประชุมเรื่องเพลงของหวายด้วยนะ"       " ได้ค่ะเฮีย"        " งั้นเฮียไปก่อนนะ" เฮียเอ่ยบอกแล้วเดินออกไปทันที
 
 
      สายวันนี้ภายในห้องประชุมก็นั่งพูดคุยเกี่ยวกับเพลงให่ของสาวน้อยอย่างหวาย ที่กำลังมาแรงในตอนนี้เธอเตรียมตัวจะปล่อยซิงเกิ้ลใหม่ออกไป   โดยเพลงที่จะปล่อยออกไปนั้นเป็นเพลงช้า  โดยครั้งนี้ทางค่ายได้ดึงเจ้าพ่อที่เต้นเก่งที่ตัวพ่ออย่างโทโมะ เคโอติคมาแสดงเป็นพระเอกเอ็มวี       " เพลงนี้เราจะให้โทโมะมาเล่นเป็นพระเอกเอ็มวีครับ เพราะแฟนคลับต่างอยากให้ทั้งคู่มีงานร่วมกัน" โปรดิวเซอร์เอ่ยบอกกับเจ้าของค่าย       " โทโมะล่ะว่าไง"       " ผมได้ทั้งนั้นครับ" โทโมะเอ่ยบอก เพราะเขากับหวายนั้นรู้สึกแค่พี่น้อง       " แก้ว คราวนี้ฉันจะให้เธอกับครูเป็นคนคิดท่าเต้นของเพลง" เฮียฮ้อเอ่ยบอกกับครูสอนเต้นคนใหม่ถึงหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย       " ได้ค่ะ" แก้วตอบรับอย่างเต็มคำ  หลังจากพูดคุยกับลงตัวทุกอย่างแล้วแก้วขอแยกตัวไปกับครูสอนเต้นเพื่อคิดท่าเต้นประกอบเพลง       " พี่แก้ว สู้ๆ นะค่ะ" หวายเอ่ยตะโกนบอกพี่สาวแล้วยิ้มให้       " ขอบใจ" แก้วจึงเดินตามครูสอนเต้นอีกคนไปยังห้องซ้อมเต้นห้องหนึ่ง   ตลอดวันหญิงสาวกับครูสอนเต้นก็คิดแล้วลองฝึกท่าเต้นที่เข้ากับเพลง  ก่อนที่จะลองซ้อมเพื่อที่จะให้ทุกๆ คนดูในวันพรุ่งนี้       " แก้ววววว ไปทานข้าวกัน" เขื่อนที่เห็นหญิงสาวเดินออกมาก็รีบวิ่งเข้ามากอดแขนหญิงสาวทันที       " ไปสิ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้นักร้องหนุ่มที่เป็นกันเองกับหญิงสาว        " รอเพื่อนๆ ของเขื่อนแปบนึงนะครับ" เขื่อนเอ่ยบอกก่อนจะวิ่งกลับไปยังห้องซ้อมแล้วเรียกเพื่อนๆ ลงไปทานข้าวกัน ไม่นานทั้งห้าหนุ่มกับหนึ่งสาวก็เดินลงมาทานข้าวที่ร้านอาหารข้างๆ บริษัท       " ผัดกระเพราไก่ ไข่ดาวจานนึงค่ะ" แก้วเอ่ยสั่งก่อนจะเดินนำไปนั่งที๋โต๊ะ       " เหมือนกันหมดเลยก็ได้ครับ หกจาน แต่ขอไม่เผ็ดมากนะครับ" ป๊อบปี้เอ่ยสั่งแทนเพื่อนๆ เพราะจะได้พร้อมกัน       " ไปเรียนเมืองนอกตั้งนานเลยอยากกินหรือว่าไงครับแก้ว" เคนตะเอ่ยถามหญิงสาว       " ไม่หรอกค่ะ แก้วชอบกินกระเพราไก่ ไข่ดาวมากกว่า"       " จริงดิ นึกว่าอยู่ที่นู้นนานๆ จะเบื่ออาหารไทย" จงเบเอ่ยบอกหญิงสาว       " นึกว่าชอบอาหารฝรั่ง" ป๊อบปี้อีกคนที่เอ่ยแซว       " แก้วนิยมอาหารไทยมากกว่า อร่อยกว่ากันเยอะ"       " สนใจอาหารญี่ปุ่นอย่างเคนตะกับโทโมะไหมล่ะ" เคนตะเอ่ยถามหญิงสาว  ทำให้เรียกรอยแดงบนใบหน้าหญิงสาวได้       " พ่อลิง รู้สึกจะนอกเรื่องแล้วนะ แต่ถ้าเป็นอาหารเกาหลีก็ได้อยู่นะครับ" จงเบที่แกล้งขัดเพื่อนก่อนจะหันมาบอกหญิงสาว       " พอทั้งหมดเลย อาหารมาแล้ว" เขื่อนเอ่ยบอกแล้วลงมือทานอาหารด้วยความหิว  ไม่นานทั้งหมดก็จัดการอาหารในจานลงไปจนหมด       " ดื่มอะไรกันหน่อยไหม" ป๊อบปี้เอ่ยถามเพื่อนๆ รวมถึงหญิงสาวคนเดียวที่เดินอยู่ข้างๆ       " ไปดิ"       " งั้นแก้วขอตัวนะ" แก้วเอ่ยบอก       " งั้นขอตัวนะ ไม่หิวว่ะ" โทโมะเอ่ยบอก ก่อนจะหันหน้ามามองคนที่พูดพร้อมกัน       " แหมๆ อยากอยู่กันสองคนเหรอ อ่าอ่าอ่า" ป๊อบปี้เอ่ยแซว       " ไม่ได้ นี้แก้วของเขานะ" เคนตะเดินมาเบียดโทโมะให้ออกห่างก่อนจะควงแขนหญิงสาว       " ของเขาต่างหาก" เขื่อนไม่ยอมแพ้เดินมาเกาะแขนอีกข้าง       " ของเขาต่างหาก" เสียงหนึ่งดังขึ้นก่อนจะโอบกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง