รักของ5หนุ่มกับหนึ่งสาว
8.8
tumm
แชร์นิยายฟิคชั่น
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" อ้าวแก้ว กลับแล้วเหรอ" ป๊อบปี้ที่เดินเข้ามาในตึกคนแรกก็พบหญิงสาวที่จะเดินสวนออกไป
" ใช่จ๊ะ พอดีหวายอยู่ดึกอ่ะ แก้วเลยต้องกลับก่อน พรุ่งนี้ต้องเข้าตกแต่เช้าอ่ะ" แก้วเอยบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
" อืม กลับบ้านดีๆ ล่ะ ไว้เจอกัน" ป๊อบปี้แล้วโบกมือให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปยังลิฟท์
" เอ่อ..แก้ว" เสียงเรียกดังขึ้นทำให้หญิงสาวหันไปมองว่าใครเรียก
" อ้าว โทโมะ"
" จะกลับแล้วเหรอ" ชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาว
" ใช่ มีอะไรหรือเปล่า"
" เอ่อ.. เปล่าหรอก ขับรถดีๆ นะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วรีบเดินเข้าไปในตึกทันที แก้วที่ยืนฟังอยู่ถึงกับอึ้งก่อนจะหันไปมองตามหลังชายหนุ่ม ก่อนจะยิ้มออกมาแล้วเดินกลับมายังรถทันที
เช้าวันรุ่งขึ้นที่บ้านของนักร้องหนุ่มลูกครึ่งอย่างโทโมะก็โนพี่ชายเคาะประตูปลุกตั้งแต่เช้า เพราะพี่ชายนั้นจะไม่อยู่เลยจะให้น้องชสายนั้นไปนอนที่คอนโดของพี่เอฟู
" ว่าไงครับพี่เคนจิ ผมเพิ่งได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเองนะ" โทโมะเปิดประตูออกมาอย่างงัวเงีย
" ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ พี่เลยจะะให้แกไปอยู่คอนโดของพี่เอฟู"
" ทำไมอ่ะ"
" คอนโดกับบริษัทมันใกล้กัน แต่จะได้เดินทางสะดวกและเร็วด้วย"
" แล้วพี่จะให้ผมไปตอนไหนอ่ะ"
" ตอนนี้ ไปเก็บเสื้อผ้าได้แล้วไได้น้องชาย" เคนจิว่าก่อนจะเดินออกไป โทโฒะทำหน้าเซ็งก่อนจะเดินมาเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าใบใหญ่ และเตรียมของใช้อันเป็นที่รักของเขาอย่างหมวกกับรองเท้าผ้าใบที่ขาดไม่ได้เลย
" พี่ไปนานไหม" โทโมะเอ่ยถามพี่ชายเมื่อเข้ามานั่งในรถ
" น่าจะเดือนนึงมั้ง"
" รีบไปรีบมานะ ผมเกรงใจพี่เอฟูครับ"
" โอเค แต่พี่บอกพี่เอฟูให้แล้ว"
" ครับ" ไม่นานเคนจิก็ขับรถเข้ามาจอดที่หน้าคอนโดหรูแห่งหนึ่ง ก่อนจะช่วยน้องชายยกกระเป๋าลงมาวางไว้
" นี้กุญแจห้อง พี่ไปก่อนนะ" เคนจิว่าแล้วก็เดินไปยังรถและขับออกไป โทโมะจึงเดินลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เข้ามาในคอนโดแล้วเดินตรงไปยังลิฟท์ขึ้นไปยังชั้นที่ต้องการ ชายหนุ่มนั้นไขประตูเข้าไปในห้องทันที เพราะคิดว่าห้องนี้ไม่มีใครอยู่
" เฮ้ย!" ชายหนุ่มร้องตกใจเมื่อเปิดประตูห้องนอนก็พบกับหญิงสาวในชุดผ้าขนหนูพันตัวไว้เพียงผืนเดียว
" นะนาย โทโมะ" หญิงสาวเอ่ยร้องก่อนจะคว้าเสื้อคลุมมาคลุมทับอีกที
" เอ่อ..ขอโทษ" ชายหนุ่มเอ่ยว่าก่อนจะปิดประตูแล้วเดินมานั่งรอที่โซฟาแทนด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
" เอ่อ..แก้วไม่คิดว่าโทโมะจะมาแต่เช้าขนาดนี้" หญิงสาวตอนนี้อยู่ในชุดสบายๆ เดินออกมาหาชายหนุ่ม
" เราก็ไม่คิดว่าแก้วจะอยู่ที่นี้ เพราะพี่เคนจิไม่ได้บอกเหมือนกัน"
" ไม่เป็นไร งั้นโทโมะเอาของไปเก็บเถอะ แต่ห้องทางด้านขวามือนะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นเดินไปยังครัวเพื่อหาอาหารเช้าทาน
" แก้ว วันนี้เข้าตึกป่ะ" โทโมะเดินตามหญิงสาวเข้ามาในครัว
" เข้า 9โมงนะ ทำไมเหรอ"
" งั้นขอไปด้วยนะ"
" ได้สิ งั้นนายรีบเอาของไปเก็บเถอะจะได้ไปกัน" แก้วเอ่ยบอกแล้วทำขนมปังปิ้งมานั่งทานเพื่อรอชายหนุ่ม ไม่นานทั้งสองก็เดินมาที่รถของหญิงสาวเพื่อที่จะไปยังบริษัท
" ขอบคุณนะที่ให้มาด้วย" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเดินลงจากรถ
" ไม่เป็นไร แค่นี้เอง"
" เอ๊ะๆ สองคนมาด้วยกันได้ยังไงเนี่ย" เคนตะที่ยืนคุยกับแฟนคลับเอ่ยถามทั้งสองที่เดินมาลงมาจากรถพร้อมกัน
" เอ่อ..."
" พอดีแก้วเจอโทโมะข้างหน้าอ่ะ เลยชวนนั่งมาด้วย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มลูกครึ่งอีกคน
" ใช่ๆ" โทโมะเอ่ยบอกตามหญิงสาวออกไปแล้วหันมายิ้มให้
" งั้นแก้วขอตัวก่อนนะ แล้วเจอกัน" หญิงสาวว่าก่อนจะเดินเข้าไปในตึก โทโมะมองตามก่อนจะหันมาหาเหล่าบรรดาแฟนคลับที่มาขอถ่ายรูปและลายเซ็นต์ พร้อมทั้งยังมีขนมมาฝากพวกเขาอีก
" ขอบคุณสำหรับขนมนะครับ แต่โมะขอตัวก่อนนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้แฟนคลับก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในตึกพร้อมเพื่อนหนุ่มลูกครึ่ง
" วันนี้อากาศร้อนเนอะ" เคนตะเอ่ยบอกออกไป
" ใช่ๆ ไปตากแอร์ในห้องซ้อมเต้นกันดีกว่า" จงเบที่เดินตามเข้ามาเอ่ยบอกแล้วกอดคอเพื่อนหนุ่มทั้งสองขึ้นไปบนตึกทันที
" มากันแล้วเหรอ" เขื่อนเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องซ้อมเต้น
" ยังไม่มามั้ง" โทโมะเอ่ยบอกแล้วถอดเสื้อแขนยาวออกเหลือแต่เสื้อกล้ามสีดำเอาไว้
" ไปซ้อมกันเถอะ ครูมาแล้ว" ป๊อบปี้ว่าก่อนจะปิดโน๊ตบุ๊คที่นั่งทำงานอยู่แล้วเดินมายืนกลางห้องพร้อมกับเพื่อนๆ
" น้องแก้วจร้า เดี๋ยวบ่ายนี้ไปพบพี่ที่ห้องชั้น3ด้วยนะจร้า" ครูสอนเต้นเอ่ยบอกแล้วเดินจากไป
" พี่แก้ว ไปกินข้าวกัน" หวายเอ่ยบอกพร้อมวิ่งมาเกาะแขนพี่สาว
" ไปสิ"
" พี่แก้ว พี่หวาย ป๊อบไปด้วย" ป๊อบปี้วิ่งเข้ามาเกาะแขนของหญิงสาวอีกข้าง
" จะมีใครมาอีกไหมเนี่ย" แก้วเอ่ยแซวอย่างขำๆ
" มี"
" เฮ้ย!" สามสาวตกใจร้องออกมาเสียงดัง
" อ้าวแก้ว กลับแล้วเหรอ" ป๊อบปี้ที่เดินเข้ามาในตึกคนแรกก็พบหญิงสาวที่จะเดินสวนออกไป
" ใช่จ๊ะ พอดีหวายอยู่ดึกอ่ะ แก้วเลยต้องกลับก่อน พรุ่งนี้ต้องเข้าตกแต่เช้าอ่ะ" แก้วเอยบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
" อืม กลับบ้านดีๆ ล่ะ ไว้เจอกัน" ป๊อบปี้แล้วโบกมือให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปยังลิฟท์
" เอ่อ..แก้ว" เสียงเรียกดังขึ้นทำให้หญิงสาวหันไปมองว่าใครเรียก
" อ้าว โทโมะ"
" จะกลับแล้วเหรอ" ชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาว " ใช่ มีอะไรหรือเปล่า"
" เอ่อ.. เปล่าหรอก ขับรถดีๆ นะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วรีบเดินเข้าไปในตึกทันที แก้วที่ยืนฟังอยู่ถึงกับอึ้งก่อนจะหันไปมองตามหลังชายหนุ่ม ก่อนจะยิ้มออกมาแล้วเดินกลับมายังรถทันที
เช้าวันรุ่งขึ้นที่บ้านของนักร้องหนุ่มลูกครึ่งอย่างโทโมะก็โนพี่ชายเคาะประตูปลุกตั้งแต่เช้า เพราะพี่ชายนั้นจะไม่อยู่เลยจะให้น้องชสายนั้นไปนอนที่คอนโดของพี่เอฟู
" ว่าไงครับพี่เคนจิ ผมเพิ่งได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเองนะ" โทโมะเปิดประตูออกมาอย่างงัวเงีย
" ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ พี่เลยจะะให้แกไปอยู่คอนโดของพี่เอฟู"
" ทำไมอ่ะ"
" คอนโดกับบริษัทมันใกล้กัน แต่จะได้เดินทางสะดวกและเร็วด้วย"
" แล้วพี่จะให้ผมไปตอนไหนอ่ะ"
" ตอนนี้ ไปเก็บเสื้อผ้าได้แล้วไได้น้องชาย" เคนจิว่าก่อนจะเดินออกไป โทโฒะทำหน้าเซ็งก่อนจะเดินมาเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าใบใหญ่ และเตรียมของใช้อันเป็นที่รักของเขาอย่างหมวกกับรองเท้าผ้าใบที่ขาดไม่ได้เลย
" พี่ไปนานไหม" โทโมะเอ่ยถามพี่ชายเมื่อเข้ามานั่งในรถ
" น่าจะเดือนนึงมั้ง"
" รีบไปรีบมานะ ผมเกรงใจพี่เอฟูครับ"
" โอเค แต่พี่บอกพี่เอฟูให้แล้ว"
" ครับ" ไม่นานเคนจิก็ขับรถเข้ามาจอดที่หน้าคอนโดหรูแห่งหนึ่ง ก่อนจะช่วยน้องชายยกกระเป๋าลงมาวางไว้
" นี้กุญแจห้อง พี่ไปก่อนนะ" เคนจิว่าแล้วก็เดินไปยังรถและขับออกไป โทโมะจึงเดินลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เข้ามาในคอนโดแล้วเดินตรงไปยังลิฟท์ขึ้นไปยังชั้นที่ต้องการ ชายหนุ่มนั้นไขประตูเข้าไปในห้องทันที เพราะคิดว่าห้องนี้ไม่มีใครอยู่
" เฮ้ย!" ชายหนุ่มร้องตกใจเมื่อเปิดประตูห้องนอนก็พบกับหญิงสาวในชุดผ้าขนหนูพันตัวไว้เพียงผืนเดียวยืนหันหลังอยู่
" นะนาย โทโมะ" หญิงสาวเอ่ยร้องก่อนจะคว้าเสื้อคลุมมาคลุมทับอีกที
" เอ่อ..ขอโทษ" ชายหนุ่มเอ่ยว่าก่อนจะปิดประตูแล้วเดินมานั่งรอที่โซฟาแทนด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
" เอ่อ..แก้วไม่คิดว่าโทโมะจะมาแต่เช้าขนาดนี้" หญิงสาวตอนนี้อยู่ในชุดสบายๆ เดินออกมาหาชายหนุ่ม
" เราก็ไม่คิดว่าแก้วจะอยู่ที่นี้ เพราะพี่เคนจิไม่ได้บอกเหมือนกัน"
" ไม่เป็นไร งั้นโทโมะเอาของไปเก็บเถอะ แต่ห้องทางด้านขวามือนะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นเดินไปยังครัวเพื่อหาอาหารเช้าทาน
" แก้ว วันนี้เข้าตึกป่ะ" โทโมะเดินตามหญิงสาวเข้ามาในครัว
" เข้า 9โมงนะ ทำไมเหรอ"
" งั้นขอไปด้วยนะ"
" ได้สิ งั้นนายรีบเอาของไปเก็บเถอะจะได้ไปกัน" แก้วเอ่ยบอกแล้วทำขนมปังปิ้งมานั่งทานเพื่อรอชายหนุ่ม ไม่นานทั้งสองก็เดินมาที่รถของหญิงสาวเพื่อที่จะไปยังบริษัท
" ขอบคุณนะที่ให้มาด้วย" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเดินลงจากรถ
" ไม่เป็นไร แค่นี้เอง"
" เอ๊ะๆ สองคนมาด้วยกันได้ยังไงเนี่ย" เคนตะที่ยืนคุยกับแฟนคลับเอ่ยถามทั้งสองที่เดินมาลงมาจากรถพร้อมกัน
" เอ่อ..."
" พอดีแก้วเจอโทโมะข้างหน้าอ่ะ เลยชวนนั่งมาด้วย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มลูกครึ่งอีกคน
" ใช่ๆ" โทโมะเอ่ยบอกตามหญิงสาวออกไปแล้วหันมายิ้มให้
" งั้นแก้วขอตัวก่อนนะ แล้วเจอกัน" หญิงสาวว่าก่อนจะเดินเข้าไปในตึก โทโมะมองตามก่อนจะหันมาหาเหล่าบรรดาแฟนคลับที่มาขอถ่ายรูปและลายเซ็นต์ พร้อมทั้งยังมีขนมมาฝากพวกเขาอีก
" ขอบคุณสำหรับขนมนะครับ แต่โมะขอตัวก่อนนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้แฟนคลับก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในตึกพร้อมเพื่อนหนุ่มลูกครึ่ง
" วันนี้อากาศร้อนเนอะ" เคนตะเอ่ยบอกออกไป
" ใช่ๆ ไปตากแอร์ในห้องซ้อมเต้นกันดีกว่า" จงเบที่เดินตามเข้ามาเอ่ยบอกแล้วกอดคอเพื่อนหนุ่มทั้งสองขึ้นไปบนตึกทันที
" มากันแล้วเหรอ" เขื่อนเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องซ้อมเต้น
" ยังไม่มามั้ง" โทโมะเอ่ยบอกแล้วถอดเสื้อแขนยาวออกเหลือแต่เสื้อกล้ามสีดำเอาไว้
" ไปซ้อมกันเถอะ ครูมาแล้ว" ป๊อบปี้ว่าก่อนจะปิดโน๊ตบุ๊คที่นั่งทำงานอยู่แล้วเดินมายืนกลางห้องพร้อมกับเพื่อนๆ
" น้องแก้วจร้า เดี๋ยวบ่ายนี้ไปพบพี่ที่ห้องชั้น3ด้วยนะจร้า" ครูสอนเต้นเอ่ยบอกแล้วเดินจากไป
" พี่แก้ว ไปกินข้าวกัน" หวายเอ่ยบอกพร้อมวิ่งมาเกาะแขนพี่สาว
" ไปสิ"
" พี่แก้ว พี่หวาย ป๊อบไปด้วย" ป๊อบปี้วิ่งเข้ามาเกาะแขนของหญิงสาวอีกข้าง
" จะมีใครมาอีกไหมเนี่ย" แก้วเอ่ยแซวอย่างขำๆ
" มี"
" เฮ้ย!" สามสาวตกใจร้องออกมาเสียงดัง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
