Deception แผนร้ายป่วนรัก :)

4.3

เขียนโดย อายจ้า

วันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เวลา 17.53 น.

  5 ตอน
  37 วิจารณ์
  10.50K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) คนนี้แฟนผม ~

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

# Deception แผนร้ายป่วนรัก (คนนี้แฟนผม~) #

 

11.51 น.

“นี่ๆ นายจะให้ฉันควงแขนนายจริงหรอ?”  นายนี่ประสาทจัง เดินเข้ามานั่งในโรงอาหารแค่เนี้ย ต้องควงแขนกันด้วย ==

“ก็จริงน่ะสิ เผื่อเปียโนเห็นจะได้รู้ว่าเราเป็นแฟนกัน”  แฟนหลอกๆ ย่ะ

“ก็ได้ ถ้ายัยนั่นเห็นแล้ววีน นายก็จัดการเองนะ?”

“ได้สิ ฉันเคยบอกเธอแล้วว่าถ้าเปียโนทำอะไรเธอฉันจะจัดการเอง!”  โห่ ทำเป็นแมน

“อื้มๆ”  แล้วฉันก็ควงแขนนายออกัสเข้าโรงอาหาร โหๆ คนมองมาทางฉันเต็มเลยอ่ะ

“งั้นเรา2 คนนั่งโต๊ะนี้นะ? เธอนั่งรอก่อนเดี๋ยวฉันจะไปซื้อข้าวกับน้ำมา ว่าแต่เธอจะกินอะไรดีล่ะ?”

“ไม่เอาอ่ะ ไม่ค่อยหิว เอาน้ำส้มมา 1 แก้วแล้วก็ขนมอะไรก็ได้ 1 ถุงพอ”

“ได้ๆ เดี๋ยวฉันมานะ”  พอพูดจบนายนี่ก็รีบเดินออกไปซื้อน้ำขนมกันขนมทันที แล้วฉันก็นั่งรอๆๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ะ! มาแล้ว (:

“มาแล้วๆ เร็วไหม :D”

“ก็เร็วดีนะไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย”

“เว่อร์เกินไป 555”

“อิอิ ล้อเล่นหน่า 5 นาทีต่างหาก”

“ฮ่าๆๆๆๆๆ”  แล้วฉันกับนายออกัสก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนานจน...

ซ่าส์~

“หึๆ สมน้ำหน้า บังอาจมายุ่งกับออกัสของฉัน!”  เห้ย อะไรกันเนี่ย? หรือว่ายัยนี่จะเป็นยัยเปียโน ร้ายไม่เบานะยะหล่อน ฮึ!

“นี่เธอ กล้าดียังไงเอาน้ำเปล่ามาสาดใส่หน้าฉันฮะ!”  ฉันลุกขึ้นแล้วรีบต่อว่ายัยเปียโนทันที รู้ฤทธิ์ฉันน้อยเกินไปแล้ว :)

ซ่าส์~

“อ๊ายยยยยยยยยย! แกกล้าเอาน้ำส้มมาราดหัวฉันหรอ?”  555 เธอน่ะสาดหน้าฉันด้วยน้ำเปล่า แต่ฉันน่ะ ราดหัวเธอด้วยน้ำส้ม สะใจโว้ยๆ >o<

“อุ้ย! ร้องอย่างกับลูกหมาตกน้ำแหนะ ฮ่าๆๆ อ้อนี่ๆ ฉันไม่ได้ชื่อแกนะ ฉันชื่อจันทร์เจ้าต่างหากล่ะคะ :p”

“แก นังจันทร์เจ้าแก...”

“หยุดนะ หยุดๆๆๆ คนมองกันเต็มเลยไม่อายบ้างหรอไง? นี่เปียโนคุณจะไปไหนก็ไปเลยนะ จันทร์เจ้าน่ะแฟนผม! คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับแฟนของผม!”  นายออกัสพูดพร้อมกับโอบไหล่ฉัน

“อะไรนะ! ออกัสที่คุณพูดไม่จริงใช่ไหม?”

“จริง จันทร์เจ้าน่ะเป็นแฟนผม”  ฮุฮุ ^o^ ยัยนั่นทำหน้าเหวอไปเลยล่ะ ฮ่าๆๆ

“อ๊ายยยยย ยัยจันทร์เจ้าแกได้เห็นดีกับฉันแน่ ฝากไว้ก่อนเถอะ!”

“ค่ะ คุณเปียโนแล้วอย่าลืมมาเอาคืนด้วยนะคะ :p”  พอฉันพูดจบ ยัยเปียโนก็เดินออกไป สะใจจริงๆ

“ฉันว่าเราเข้าห้องเรียนกันเถอะ อ่ะนี่กระดาษทิชชู่ เช็ดหน้าซะ”  แล้วนายออกัสก็ยื่นกระดาษทิชชู่ให้ฉัน แล้วเรา2 คนก็เดินออกจากโรงอาหาร ท่ามกลางสายของผู้คนมากมาย~

“นี่นาย!”

“หือ?”

“ปล่อยมือออกจากไหล่ฉันได้หรือยัง? นายโอบไหล่ฉันนายแล้วนะ!”

“อ้อ โทษทีนะลืมไป ;)”  แล้วนายนี่ก็ปล่อยมือออก

“เออนี่ ฉันเป็นไงบ้าง แสดงดีป่าว? ยัยนั่นแพ้ฉันด้วยอ่ะ สะใจ ^^”

“ดีมากๆ เลยล่ะ ไหนบอกว่าถ้ายัยนั่นวีนจะให้ฉันจัดการไง ไหงเป็นเธอจัดการเองล่ะเนี่ย?”

“ก็มันน่าจัดการเองไหมล่ะ? เล่นเอาน้ำมาสาดใส่หน้าฉันอย่างงั้นน่ะ ฉันไม่ยอมหรอก :( คราวหน้าและคราวต่อๆ ไปฉันขอจัดการยัยนี่เองนะ?”

“อื้ม ได้สิตามสบายเลย 555”

“งั้นเรา2 คนขึ้นห้องเรียนกันดีกว่าเนอะ ><”

“อื้ม ^^”

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา