Deception แผนร้ายป่วนรัก :)

# Deception แผนร้ายป่วนรัก (ขอร้อง~) #
 
“เฮ้ย! ออกัส จันทร์เจ้ามาแล้ว”  เสียงใครน่ะ? อ๋อเสียงของพวกผู้ชายกลุ่มนั้นนิ เอ๊ะ! นี่มันพวกของนายออกัส กลุ่มหนุ่มหล่อที่สุดในคณะนิ O.o แล้วมันมาเกี่ยวอะไรกับฉันหว่า?
“เอ่อ... มีเรื่องอะไรกับฉันหรอ?”  ฉันถามอย่างงงๆ  อ๊ะ! ลืมแนะนำตัวกับท่านผู้อ่าน ฉันชื่อ
‘จันทร์เจ้า’ นะ เรียนอยู่ปี2 มหาลัย Kamikaze คณะนิเทศศาสตร์ สาขาการแสดงน่ะ แล้วก็เนี่ยพวกของนายออกัส ปกติไม่ค่อยจะมายุ่งกับฉันนะ แล้วทำไมวันนี้ถึงมายุ่งกับฉันล่ะ - -
“ฉันออกัสนะ”  รู้แล้วน่า จะมาแนะนำตัวทำไมเนี่ย
“อืม ฉันรู้ชื่อนายตั้งแต่ปี1 แล้วล่ะ ว่าแต่มีอะไรกับฉันหรอ? ปกติไม่เห็นจะมาพูดละก็มาทักทายฉันเลยนิ”
“เอ่อคือว่า ฉันมีเรื่องอยากจะขอร้องเธอนะ”
“หืม ขอร้องฉันเนี่ยนะ” อะไรของนายนี่เนี่ย “แล้วจะขอร้องเรื่องอะไรล่ะ?”
“เอ่อ เธอฟังฉันเล่าก่อนนะ เรื่องมันมีอยู่ว่า............”  แล้วนายนี่ก็เล่าเรื่องที่จะต้องหมั้นกับยัยเปียโน ฮะ! ยัยเปียโนหรอ ได้ยินคนอื่นพูดกันนะ ว่ายัยนี่นิสัยไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ดีนะที่ไม่ได้อยู่คณะเดียวกันกับฉัน แล้วฉันก็ฟังนายนี่เล่าจนจบ (ซะที)
“งั้นเองหรอ? แล้วนายจะให้ฉันช่วยอะไรนายเล่าบอกมาสิ!” 
“ฉันจะขอร้องให้เธอมาเป็นแฟนกำมะลอของฉันหน่อยน่ะ”  หือ อะไรนะ ฟะแฟนหรอ?
“แล้วทำไมต้องเป็นฉันล่ะ คนอื่นที่สวยกว่าฉันมีอีกตั้งเยอะ ทำไมต้องฉัน?” นั่นสิ ทำไมต้องฉัน
“ก็เห็นว่าเธอแอคติ้งเก่งดีน่ะ แสดงได้ตีบทแตกฉันเลยอยากให้เธอช่วยฉัน นะๆๆๆ คนสวยนะครับ~”  ใช่! ฉันน่ะแอคติ้งดีกว่าใครหลายคนในคณะเลยนะ (เว่อร์) แต่เห็นท่าอ้อนนี่แล้วใจอ่อนเลยอ่า อ้อนได้น่ารักมาก แถมยังกระพริบตาปริบๆ เหมือนเด็กๆ อีก โอย~ ใจละลาย
“งั้นก็... ก็ได้ ที่ฉันยอมน่ะเพราะว่าฉันไม่เคยมีแฟนหรอกนะ (หรือไม่มีใครมาจีบ^^) แค่อยากรู้ว่ามีแฟนแล้วจะเป็นยังไง ถึงจะเป็นแค่แฟนหลอกๆ ก็เถอะนะ ยังไงก็แฟนเหมือนกัน”
“เย้ๆ ดีใจจัง :D ว่าแต่เธอจะเอาเงินเดือนไหมล่ะ?” เหมือนกำลังว่าฉันเห็นแก่เงินทางอ้อมนะ -*-
“อ่า ไม่เอาหรอกฉันไม่อยากทำเป็นอาชีพ แค่นายเลี้ยงค่าข้าวกับค่าขนมฉันก็พอ”
“ok ได้เลยจันทร์เจ้าคนสวย ><”  ฉันรู้ย่ะว่าฉันสวย ไม่ต้องย้ำหรอก 55 5.
“แล้วยัยเปียโนนั่นน่ะ จะไม่มาวีนใส่ฉันหรอ?”
“เถอะน่า เดี๋ยวฉันจัดการยัยนั่นเอง เธอแค่ทำหน้าที่ของเธอก็พอ” 
“อืมๆ หมดธุระแล้วใช่ปะ จะได้ไปนั่ง” 
“อืม คงหมดแล้วล่ะ...มั้ง”  นั่น! มีมั้งด้วยอะไรของนายนี่นะ
“มีอะไรอีกล่ะ รีบพูดให้จบๆ นะ แล้วฉันต้องทำหน้าที่ตั้งแต่ตอนไหน?”
“ก็เริ่มตอนนี้เลย เพราะเดี๋ยวตอนกลางวันเราต้องไปกินข้าวด้วยกัน ถ้าฉันไปคนเดียวนะมีหวังยัยเปียโนจะต้องมานั่งกับฉัน ฉันรำคาญน่ะ แล้วก็ตอนเลิกเรียนตอนเย็นแล้วเธอต้องไปกับฉันนะ”
“ไปไหน?”  นายนี่จะพาฉันไปไหนน้า หรือว่าจะพาฉันไปทำมิดีมิร้าย! ไม่นะฉันยังไม่อยากเสียเวอร์จิ้น tt’
“คิดอะไรอยู่น่ะ? ฉันไม่พาเธอไปทำอะไรหรอกนะ เดี๋ยวถ้าไปถึงเธอก็รู้เอง”  ฮู้ววว ค่อยยังชั่วหน่อย ฉันจะยังไม่เสียเวอร์จิ้นตอนนี้หรอเนี่ย เย้ๆ (มันน่าดีใจตรงไหนวะ!)
“หมดแล้วใช่ปะ? จะได้ไปนั่งครูจะมาแล้วเนี่ย และนายก็ไปนั่งที่ด้วยนะ เห็นไหมคนทั้งห้องมองเรา2 คนกันใหญ่แล้ว”  ใช่แล้วตอนนี้คนทั้งห้องมองฉันกับนายออกัสเป็นตาเดียวกันหมด ก็คนอื่นเขานั่งกันหมดแล้ว มีแต่ฉันกับนายนี่แหละยืนคุยกันอยู่2 คน ^^”
“อื้ม หมดแล้วล่ะ >o< ตอนกลางวันเธออย่าลืมล่ะ เราต้องไปโรงอาหารด้วยกัน”
“อื้มๆ รู้แล้วน่า ไปนั่งที่ได้แล้ว”
“ครับ~”  แล้วนายออกัสก็เดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง เฮ้อออ นี่ฉันมีแฟน (หลอกๆ) แล้วหรอเนี่ย! ฉันต้องทำตัวยังไงบ้างนะ?