Host Club รักนะครับยัยตัวแสบ
8.5
26)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ.....: ไม่เจอกันนานเลยนะ
แจ็ก: พวกแก...มาได้ไง...
.....: เดี๋ยวนี้ทักทายกันแบบนี้เหรอวะ
แจ็ก: แกก็ยังเป็นคนขี้โมโหง่ายเหมือนเดิมนะ ไอ้ป๊อป แกก็ยังขี้เก็กเหมือนเดิมด้วยไอ้โมะ
ป๊อป: แล้วไงวะ อยากมีเรื่องเหรอ
แจ็ก: คงไม่ต้องยกพวกตีกันแล้วละมั้ง
โทโมะ: ฮึ เรื่องเด็กๆน่า แค่มาเยี่ยมนะ ไงบ้างยังไม่ตายอีกเหรอวะ
แจ็ก: ชั้นไม่ตายง่ายๆหรอกว่าแต่พวกแกละ ยังไม่ขึ้นเมรุอีกเหรอ
ป๊อป: โห ไอ้นี่วอนจังมึงชัดๆ ขอซัดทีเหอะ(ว่าแล้วก็ง้างหมัดจะชกหน้าแจ็กแต่โทโมะห้ามไว้) ฮึ่ย !!! ห้ามทำไมวะ
โทโมะ: ก็บอกว่า มา-เยี่ยม แกฟังไม่เข้าใจเหรอวะไอ้ป๊อป
แจ็ก: พอๆๆไม่ต้องทะเลาะกัน เข้าบ้านก่อน
หลังจากที่เข้ามาในบ้านของแจ็ก โทโมะกับป๊อปปี้ก็เจอกับเด็กๆที่กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน
ป๊อป: บ้านแกเป็นสถานรับเลี้ยงเด็กตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
แจ็ก: ได้ปีกว่าแล้วละ ปกติช่วงบ่ายๆแบบนี้จะมีคนมาช่วยดูแลแต่วันนี้เค้าไม่ว่างนะ
โทโมะ: นั่น(ชี้ไปที่เด็กที่นั่งซึมตรงหน้าต่าง) เด็กคนนั้นทำไมไม่มาเล่นละ
แจ็ก: อ๋อน้องปายเหรอ เค้าเพิ่งมานะน้องเค้าเป็นเด็กซึมเศร้าแล้วพ่อแม่ไม่มีเวลาเค้าก็เลยมาฝากไว้2-3เดือนนะ เนี่ยก็เป็นอาทิตละเค้าไม่คุยกับใครเลยวะ นอกจากน้องแก้ว
โทโมะ: แก้ว....ใครวะ
แจ็ก: อ้อ น้องแก้วเค้าเปิดร้านเบเกอรี่อยู่ริมหาดนะ ปกติเค้าจะมาช่วยดูแลเด็กแต่วันนี้เค้าต้องทำขนมให้ลูกค้านะก็เลยมาไม่ได้
โทโมะ: ดูเหมือนเค้าจะใจดีจังนะ
แจ็ก: อืมน้องเค้าเป็นคนน่ารักๆ ขี้เล่น ชั้นชอบน้องเค้าเวลาเล่นกับเด็กๆที่สุดเลย
ปาย: พี่คะ พี่แก้วไม่มาเหรอ(เดินมาถาม)
แจ็ก: น้องปายคิดถึงพี่แก้วเหรอครับ
ปาย: ค่ะ น้องปายเหงาจังเลย อยากให้พี่แก้วมาเล่นด้วยอีก
โทโมะ: อืมงั้นพี่ขอเล่นด้วยได้มั้ยครับ
ปาย: (มองหน้าโทโมะแล้วถาม) พี่เป็นใครคะ
โทโมะ: พี่ชื่อโทโมะครับ เอ่อ...พี่มาแทนพี่แก้วครับวันนี้พี่แก้วไม่ว่างก็เลยให้พี่มาเล่นกับน้องปายครับ
ปาย: ขอบคุณค่ะ พรุ่งนี้พี่แก้วจะมาใช่มั้ยคะ
โทโมะ: ค่ะ น้องปายพี่โมะว่าเราไปวาดรูปเล่นกันดีมั้ยคะ พรุ่งนี้จะได้เอาไปโชว์ให้พี่แก้วดู พี่แก้วชอบวาดรูปมากเลยน้า
ปาย: (ยิ้มนิดๆ) จิงเหรอคะ งั้นเราไปวาดกันค่ะ ฮิๆ (ว่าแล้วก็ดึงแขนโทโมะไปนั่งวาดรูป)
ป๊อป: ไม่ยักรู้ว่าไอ้โมะก็รักเด็กแฮะ
แจ็ก: อืม ชั้นก็เหมือนกันคืนนี้พักที่บ้านชั้นก่อนมั้ย
ป๊อป: อืม ก็ได้เพราะชั้นเหนื่อยละ อยากพักมากเลยวะมีห้องว่างมั้ย
แจ็ก: มีสิ แต่มันยังไม่ได้ทำความสะอาดนะ อืมงั้นแกไปนอนห้องชั้นก่อนละกัน ไว้เดี๋ยวให้คนไปทำความสะอาดให้
ป๊อป: อืมก็ได้ ห้องแกอยู่ไหนวะ
แจ็ก: ชั้นสองห้องริมสุด
ป๊อป: ขอบใจวะเพื่อน
แจ็ก: อืม (หลังจากที่ป๊อปเดินออกไปก็มีเด็กเดินมา)
กาย: พี่แจ็กครับ วันนี้พี่แก้วไม่มาเหรอครับ
แจ็ก: ไม่มาครับ น้องกายคิดถึงพี่แก้วเหรอครับ
กาย: ครับน้องกายอยากให้พี่แก้วเล่านิทานให้ฟังอีกครับ
แจ็ก: อืม งั้นน้องกายไปเล่นกับพี่โทโมะก็ได้น้า โน่นนะพี่คนที่นั่งวาดรูปกับน้องปายนะ
กาย: พี่เค้าเป็นใครเหรอครับ
แจ็ก: พี่เค้าเป็นเพื่อนพี่เองครับ วันนี้เค้ามาเที่ยวนะก็เลยมานอนค้างบ้านพี่น้องกายอยากเล่นกับพี่เค้ามั้ยครับ
กาย: อยากครับ งั้นผมไปเล่นกับพี่โทโมะนะครับ(ว่าแล้วก็วิ่งไปเล่นกับโทโมะ)
....ค่ำๆ....
แจ็ก: อาหารเสร็จแล้วครับ น้องปายน้องกายมากินข้าวได้แล้วแกสองคนด้วย
แจ็กเรียกเพื่อนๆและเด็กน้อยที่ตอนนี้กำลังเล่นกับเด็กๆอยู่ให้มาทานข้าว
โทโมะ: น้องปายครับเราไปทานข้าวกันดีกว่านะ(ว่าแล้วก็เดินไปที่โต๊ะอาหาร)
ป๊อป: น้องกายครับ ไปทานข้าวกัน
กาย: ครับ
เนื่องจากค่ำแล้วพ่อแม่จึงมารับเด็กๆกลับจนหมดเหลือก็แต่น้องกายกับน้องปายที่จะมารับอีก2-3 เดือนหลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จแล้วแจ็กก็พาเด็กๆเข้านอนก่อนจะลงมาคุยกับเพื่อนๆ
แจ็ก: พวกแกจะอยู่อีกกี่วันเนี่ย
โทโมะ: ก็...ไม่รู้ซิ ตอนแรกชั้นก็กะว่าจะกลับบ้านพักเลยแต่เวลาชั้นอยู่กับเด็กๆชั้นรู้สึกดีมากเลยวะ ก็คงพรุ่งนี้ตอนเย็นๆแหละกะว่าจะอยู่กับเด็กๆอีกวันนึง
แจ็ก: บ้านพักแกก็ไม่ไกลนี่ แกก็มาเที่ยวที่นี่ทุกวันก็ได้ ดูๆแล้วน้องปายท่าจะติดแกไม่น้อยนะ
โทโมะ: เหรอ อืมชั้นก็กะจะมาพักใจที่นี่ซักพักแหละ
แจ็ก: เฮ้ยไม่เอาน่า อย่าทำหน้าเหมือนคนอกหักซิวะ
โทโมะ: เออ แล้ว น้องแบลล์ แฟนแกละเป็นไงบ้าง
แจ็ก: แบลล์นะเหรอ เค้าไปเรียนต่อที่อเมริกานะ อีก2ปีแหละกว่าจะกลับชั้นเพิ่งไปหาเค้าเมื่อ 3 เดือนที่แล้วเองวะ
ป๊อป: ~~หาววววววว~~ ชั้นง่วงแล้ววะ ไปนอนนะ
โทโมะ: เฮ้ย รอชั้นด้วย ชั้นแนอนนะ กูดไนท์ไอ้เพื่อน
แจ็ก: เออ ๆๆ
....เช้า.....
ที่ร้านเบเกอร์รี่
แจ็ก: น้องแก้ว น้องฟาง
แก้ว: มาแล้วๆๆ อ๊ะ พี่แจ็กทำไมวันนี้มาเช้าจังคะ
แจ็ก: เมื่อวานมีเพื่อนมาเที่ยวนะ พี่ก็เลยให้พวกมันคอยรับเด็กๆแล้วพี่ก็มาเอาขนมเนี่ยแหละ
แก้ว: ได้ค่ะๆๆ วันนี้วันหยุดพอดีเลยอะ นี่ขนมที่พี่โทรสั่งเมื่อวาน สายๆแก้วกับฟางจะไปช่วยเลี้ยงเด็กๆนะคะ น้องปายงอแงรึเปล่าคะพี่แจ็ก
แจ็ก: ตอนแรกก็นั่งซึมแหละ แต่พอดีเพื่อนพี่เข้าไปเล่นด้วยนะเค้าก็เลยไม่ค่อยงอแงเท่าไหร่ น้องปายกับน้องกายคิดถึงแก้วมากเลยแหละ ถ้าวันนี้แก้วไม่ไปพี่ว่าคงซึมแน่เลย
แก้ว: งั้นสายๆแก้วจะไปนะคะ
แจ็ก: พี่ไปนะ
แก้ว: ขับรถดีๆนะคะ
....สายๆ....
แก้ว: ฟาง!!!! เสร็จยังเนี่ยแต่งตัวช้าชะมัดเลย
ฟาง: มาแล้วๆๆๆ แคกๆๆ รอนิดรอหน่อยก็ไม่ได้ชิ
แล้วแก้วก็ขับรถออกไปยังจุดหมายนั่นก็คือ....คือ!!!!!! บ้านแจ็ก (OoO!!)
ฟาง: พี่แจ็ก!!!!ฟางมาแล้ว....
......: ฟาง!!!
ใครเรียกฟาง!!!! ใครเรียกฟาง!!! คงรู้กันใช่มั้ยงั้นก็เม้นแล้วโหวด โหวดแล้วเม้นกันด้วยน้าไรเตอร์รักทุกคน ^3^ จุ๊บๆๆๆ ฝันหวานๆกันน๊ะจร๊า
แจ็ก: พวกแก...มาได้ไง...
.....: เดี๋ยวนี้ทักทายกันแบบนี้เหรอวะ
แจ็ก: แกก็ยังเป็นคนขี้โมโหง่ายเหมือนเดิมนะ ไอ้ป๊อป แกก็ยังขี้เก็กเหมือนเดิมด้วยไอ้โมะ
ป๊อป: แล้วไงวะ อยากมีเรื่องเหรอ
แจ็ก: คงไม่ต้องยกพวกตีกันแล้วละมั้ง
โทโมะ: ฮึ เรื่องเด็กๆน่า แค่มาเยี่ยมนะ ไงบ้างยังไม่ตายอีกเหรอวะ
แจ็ก: ชั้นไม่ตายง่ายๆหรอกว่าแต่พวกแกละ ยังไม่ขึ้นเมรุอีกเหรอ
ป๊อป: โห ไอ้นี่วอนจังมึงชัดๆ ขอซัดทีเหอะ(ว่าแล้วก็ง้างหมัดจะชกหน้าแจ็กแต่โทโมะห้ามไว้) ฮึ่ย !!! ห้ามทำไมวะ
โทโมะ: ก็บอกว่า มา-เยี่ยม แกฟังไม่เข้าใจเหรอวะไอ้ป๊อป
แจ็ก: พอๆๆไม่ต้องทะเลาะกัน เข้าบ้านก่อน
หลังจากที่เข้ามาในบ้านของแจ็ก โทโมะกับป๊อปปี้ก็เจอกับเด็กๆที่กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน
ป๊อป: บ้านแกเป็นสถานรับเลี้ยงเด็กตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
แจ็ก: ได้ปีกว่าแล้วละ ปกติช่วงบ่ายๆแบบนี้จะมีคนมาช่วยดูแลแต่วันนี้เค้าไม่ว่างนะ
โทโมะ: นั่น(ชี้ไปที่เด็กที่นั่งซึมตรงหน้าต่าง) เด็กคนนั้นทำไมไม่มาเล่นละ
แจ็ก: อ๋อน้องปายเหรอ เค้าเพิ่งมานะน้องเค้าเป็นเด็กซึมเศร้าแล้วพ่อแม่ไม่มีเวลาเค้าก็เลยมาฝากไว้2-3เดือนนะ เนี่ยก็เป็นอาทิตละเค้าไม่คุยกับใครเลยวะ นอกจากน้องแก้ว
โทโมะ: แก้ว....ใครวะ
แจ็ก: อ้อ น้องแก้วเค้าเปิดร้านเบเกอรี่อยู่ริมหาดนะ ปกติเค้าจะมาช่วยดูแลเด็กแต่วันนี้เค้าต้องทำขนมให้ลูกค้านะก็เลยมาไม่ได้
โทโมะ: ดูเหมือนเค้าจะใจดีจังนะ
แจ็ก: อืมน้องเค้าเป็นคนน่ารักๆ ขี้เล่น ชั้นชอบน้องเค้าเวลาเล่นกับเด็กๆที่สุดเลย
ปาย: พี่คะ พี่แก้วไม่มาเหรอ(เดินมาถาม)
แจ็ก: น้องปายคิดถึงพี่แก้วเหรอครับ
ปาย: ค่ะ น้องปายเหงาจังเลย อยากให้พี่แก้วมาเล่นด้วยอีก
โทโมะ: อืมงั้นพี่ขอเล่นด้วยได้มั้ยครับ
ปาย: (มองหน้าโทโมะแล้วถาม) พี่เป็นใครคะ
โทโมะ: พี่ชื่อโทโมะครับ เอ่อ...พี่มาแทนพี่แก้วครับวันนี้พี่แก้วไม่ว่างก็เลยให้พี่มาเล่นกับน้องปายครับ
ปาย: ขอบคุณค่ะ พรุ่งนี้พี่แก้วจะมาใช่มั้ยคะ
โทโมะ: ค่ะ น้องปายพี่โมะว่าเราไปวาดรูปเล่นกันดีมั้ยคะ พรุ่งนี้จะได้เอาไปโชว์ให้พี่แก้วดู พี่แก้วชอบวาดรูปมากเลยน้า
ปาย: (ยิ้มนิดๆ) จิงเหรอคะ งั้นเราไปวาดกันค่ะ ฮิๆ (ว่าแล้วก็ดึงแขนโทโมะไปนั่งวาดรูป)
ป๊อป: ไม่ยักรู้ว่าไอ้โมะก็รักเด็กแฮะ
แจ็ก: อืม ชั้นก็เหมือนกันคืนนี้พักที่บ้านชั้นก่อนมั้ย
ป๊อป: อืม ก็ได้เพราะชั้นเหนื่อยละ อยากพักมากเลยวะมีห้องว่างมั้ย
แจ็ก: มีสิ แต่มันยังไม่ได้ทำความสะอาดนะ อืมงั้นแกไปนอนห้องชั้นก่อนละกัน ไว้เดี๋ยวให้คนไปทำความสะอาดให้
ป๊อป: อืมก็ได้ ห้องแกอยู่ไหนวะ
แจ็ก: ชั้นสองห้องริมสุด
ป๊อป: ขอบใจวะเพื่อน
แจ็ก: อืม (หลังจากที่ป๊อปเดินออกไปก็มีเด็กเดินมา)
กาย: พี่แจ็กครับ วันนี้พี่แก้วไม่มาเหรอครับ
แจ็ก: ไม่มาครับ น้องกายคิดถึงพี่แก้วเหรอครับ
กาย: ครับน้องกายอยากให้พี่แก้วเล่านิทานให้ฟังอีกครับ
แจ็ก: อืม งั้นน้องกายไปเล่นกับพี่โทโมะก็ได้น้า โน่นนะพี่คนที่นั่งวาดรูปกับน้องปายนะ
กาย: พี่เค้าเป็นใครเหรอครับ
แจ็ก: พี่เค้าเป็นเพื่อนพี่เองครับ วันนี้เค้ามาเที่ยวนะก็เลยมานอนค้างบ้านพี่น้องกายอยากเล่นกับพี่เค้ามั้ยครับ
กาย: อยากครับ งั้นผมไปเล่นกับพี่โทโมะนะครับ(ว่าแล้วก็วิ่งไปเล่นกับโทโมะ)
....ค่ำๆ....
แจ็ก: อาหารเสร็จแล้วครับ น้องปายน้องกายมากินข้าวได้แล้วแกสองคนด้วย
แจ็กเรียกเพื่อนๆและเด็กน้อยที่ตอนนี้กำลังเล่นกับเด็กๆอยู่ให้มาทานข้าว
โทโมะ: น้องปายครับเราไปทานข้าวกันดีกว่านะ(ว่าแล้วก็เดินไปที่โต๊ะอาหาร)
ป๊อป: น้องกายครับ ไปทานข้าวกัน
กาย: ครับ
เนื่องจากค่ำแล้วพ่อแม่จึงมารับเด็กๆกลับจนหมดเหลือก็แต่น้องกายกับน้องปายที่จะมารับอีก2-3 เดือนหลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จแล้วแจ็กก็พาเด็กๆเข้านอนก่อนจะลงมาคุยกับเพื่อนๆ
แจ็ก: พวกแกจะอยู่อีกกี่วันเนี่ย
โทโมะ: ก็...ไม่รู้ซิ ตอนแรกชั้นก็กะว่าจะกลับบ้านพักเลยแต่เวลาชั้นอยู่กับเด็กๆชั้นรู้สึกดีมากเลยวะ ก็คงพรุ่งนี้ตอนเย็นๆแหละกะว่าจะอยู่กับเด็กๆอีกวันนึง
แจ็ก: บ้านพักแกก็ไม่ไกลนี่ แกก็มาเที่ยวที่นี่ทุกวันก็ได้ ดูๆแล้วน้องปายท่าจะติดแกไม่น้อยนะ
โทโมะ: เหรอ อืมชั้นก็กะจะมาพักใจที่นี่ซักพักแหละ
แจ็ก: เฮ้ยไม่เอาน่า อย่าทำหน้าเหมือนคนอกหักซิวะ
โทโมะ: เออ แล้ว น้องแบลล์ แฟนแกละเป็นไงบ้าง
แจ็ก: แบลล์นะเหรอ เค้าไปเรียนต่อที่อเมริกานะ อีก2ปีแหละกว่าจะกลับชั้นเพิ่งไปหาเค้าเมื่อ 3 เดือนที่แล้วเองวะ
ป๊อป: ~~หาววววววว~~ ชั้นง่วงแล้ววะ ไปนอนนะ
โทโมะ: เฮ้ย รอชั้นด้วย ชั้นแนอนนะ กูดไนท์ไอ้เพื่อน
แจ็ก: เออ ๆๆ
....เช้า.....
ที่ร้านเบเกอร์รี่
แจ็ก: น้องแก้ว น้องฟาง
แก้ว: มาแล้วๆๆ อ๊ะ พี่แจ็กทำไมวันนี้มาเช้าจังคะ
แจ็ก: เมื่อวานมีเพื่อนมาเที่ยวนะ พี่ก็เลยให้พวกมันคอยรับเด็กๆแล้วพี่ก็มาเอาขนมเนี่ยแหละ
แก้ว: ได้ค่ะๆๆ วันนี้วันหยุดพอดีเลยอะ นี่ขนมที่พี่โทรสั่งเมื่อวาน สายๆแก้วกับฟางจะไปช่วยเลี้ยงเด็กๆนะคะ น้องปายงอแงรึเปล่าคะพี่แจ็ก
แจ็ก: ตอนแรกก็นั่งซึมแหละ แต่พอดีเพื่อนพี่เข้าไปเล่นด้วยนะเค้าก็เลยไม่ค่อยงอแงเท่าไหร่ น้องปายกับน้องกายคิดถึงแก้วมากเลยแหละ ถ้าวันนี้แก้วไม่ไปพี่ว่าคงซึมแน่เลย
แก้ว: งั้นสายๆแก้วจะไปนะคะ
แจ็ก: พี่ไปนะ
แก้ว: ขับรถดีๆนะคะ
....สายๆ....
แก้ว: ฟาง!!!! เสร็จยังเนี่ยแต่งตัวช้าชะมัดเลย
ฟาง: มาแล้วๆๆๆ แคกๆๆ รอนิดรอหน่อยก็ไม่ได้ชิ
แล้วแก้วก็ขับรถออกไปยังจุดหมายนั่นก็คือ....คือ!!!!!! บ้านแจ็ก (OoO!!)
ฟาง: พี่แจ็ก!!!!ฟางมาแล้ว....
......: ฟาง!!!
ใครเรียกฟาง!!!! ใครเรียกฟาง!!! คงรู้กันใช่มั้ยงั้นก็เม้นแล้วโหวด โหวดแล้วเม้นกันด้วยน้าไรเตอร์รักทุกคน ^3^ จุ๊บๆๆๆ ฝันหวานๆกันน๊ะจร๊า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ