Host Club รักนะครับยัยตัวแสบ
8.5
25)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ-----------------1 เดือนผ่านไป--------------------
....จ.ประจวบฯ....
ทะเลในยามเช้ากระทบกับชายฝั่งจนเกิดเป็นละอองน้ำเล็กๆกระจายไปถูกสาวน้อยร่างบางทำให้เทอมีอาการสะดุ้งนิดๆเนื่องจากนั่งเหม่ออยู่นานก่อนจะยิ้มให้กับทะเล และสายลม...ก่อนจะเอ่ยกับตัวเองเบาๆ
แก้ว: ชอบทะเลจัง...คงจะดีกว่านี้ถ้ามีพี่อยู่ด้วย....พี่คงจะโกรธมากเลยซิน๊ะ.....
ฟาง: พี่แก้ว!!!! ลูกค้าเค้ามาเอาขนมที่สั่งไว้แล้ว
แก้ว: อืม เดี๋ยวพี่ตามไป
สาวน้อยร่างบางที่อยู่ในชุดกระโปรงสีฟ้าอ่อนพูดกับน้องสาวตนเองก่อนจะเดินตามน้องกลับไปที่ร้านเบเกอรี่ที่ตนเปิดได้ครึ่งเดือนกว่าๆ และตอนนี้ก็คงมีลูกค้าประจำมารับขนมที่สั่งเอาไว้ทุกวันตามเคย
......: เอ่อ....วันนี้ผมขอ...คุ๊กกี้เพิ่ม2 กล่องครับพอดีมีเด็กมาเพิ่ม
แก้ว: ค่ะ ได้ค่ะ แหมพี่แจ็กเนี่ยรักเด็กจิงน๊ะคะ อะได้แล้วค่ะทั้งหมด700 บาทค่ะ
แจ็ก: ครับ แซวแทบทุกวันไม่เบื่อบ้างเหรอไง แล้ววันนี้จะไปช่วยพี่สอนเด็กๆมั้ย
แก้ว: อืม ...(แกล้งทำเป็นคิดนานๆ)
แจ็ก: อย่าแกล้งพี่ซิ
แก้ว: ฮ่าๆๆแก้วล้อเล่นน่าไปจ้าแก้วไปเสมอแหละ แล้วเด็กใหม่ที่ว่านะ มีกี่คนอะ
แจ็ก: อืม 3 คน ชื่อ น้องปาย นี่อายุน้อยสุด น้องบิว แล้วก็น้องกาย สายมากแล้วพี่ไปก่อนน้าเด็กๆคงมารอนานแล้ว เจอกันที่บ้านพี่นะ
แก้ว: จ้า ขับรถดีๆน้า
แจ็กหนุ่มหน้าหล่อที่เปิดรับเด็กที่เพิ่งผ่านจากการผ่าตัด หรือเด็กที่มีความพิการ รวมถึงเด็กที่เป็นโรคซึมเศร้า พ่อแม่ของเด็กๆจะนำเด็กมาบำบัดที่นี่ทุกๆวัน หรือไม่ก็จะฝากลูกไว้เป็นอาทิตย์แล้วก็จะมารับอีกที
ฟาง: พี่แก้ววันนี้จะไปหาเด็กๆป่าว
แก้ว: อืม ทำไม จะไปด้วยเหรอ?
ฟาง: วันนี้คงไม่ละ แม่จะเข้าไปซื้อของมาทำขนมไม่มีใครเฝ้าร้านอะ งั้นฟางฝากพายสับปะรดไปฝากเด็กๆด้วยละกัน ฟางทำเองเลยน้า
แก้ว: จ้า ฟางพี่ขอถามอะไรหน่อยซิ
ฟาง: มีอะไรเหรอ
แก้ว: ฟางรักป๊อปปี้รึเปล่า
ฟาง: (นิ่งไปแป้ปนึง) ทำไมพี่ถึงถามแบบนี้ละ
แก้ว: แล้วฟางยังรักเค้าอยู่มั้ย
ฟาง: มะ ไม่ ฟางไม่เคยรักเค้า...ฮึก...พี่ไปหาเด็กๆได้แล้ว ฟางขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ(ว่าแล้วก็รีบเดินเข้าห้องน้ำเพราะเหมือนจะกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้วก่อนจะพูดกับตัวเองเบาๆ)ฮึก...ไม่เคยรักเค้า...น้อยลงเลยซักวัน...
แก้ว: ขอโทดนะที่ทำให้ เทอเจ็บ...แต่พี่ก็เจ็บไม่น้อยไปกว่าเทอหรอก...ฟาง
ไรเตอร์มาต่อให้^^
.....กรุงเทพฯ....
ป๊อป: เฮ้ยไอ้โมะ คืนนี้ไปเที่ยวกันมั้ย
โทโมะ: ไม่ละ ชั้นอยากอยู่คนเดียว
ป๊อป: แกคิดถึงแฮ็ก อ๊ะ ไม่ใช่ แก้วมากเลยเหรอ
โทโมะ: มันก็ไม่ต่างกับที่แกรอฟางหรอก จะว่าไปฟางนี่ก็เก่งเนอะ ทำแกเชื่องได้ขนาดเนี้ยจากขึ้นชื่อว่าเสือผู้หญิงฟันแล้วทิ้งทุกรายกลับกลายเป็นลูกแมวเชื่องๆที่รอคอยเจ้าของ...เฮอะ
ป๊อป: ว่าแต่ชั้นแกก็ด้วย จากคนที่ไม่ชอบให้ใครมาบังคับแต่กลับยอมให้แก้วทุกอย่าง เฮ้อ....ชั้นพึ่งเข้าใจเนี่ยแหละว่าความรักที่แท้จริงมันเป็นยังไง เออพรุ่งนี้เราจะไปเยี่ยมคู่อริเก่าแกไม่ใช่เหรอ
โทโมะ: อืม ชั้นอยากจะไปพักที่นั่นซักพักอะ แกจะไปมั้ย
ป๊อป: ชั้นก็ว่าดีเหมือนกัน นานๆจะได้พัก
......เช้า......
เฟย์: เฟย์อยากไปด้วยอะ น้าๆๆให้เฟย์ไปด้วยน้า(อ้อนเต็มที่)
โทโมะ: ไม่ได้ พี่ไปเยี่ยมเพื่อนเก่าของพี่แล้วพี่ก็จะไปพักผ่อนด้วยไม่ต้องการคนรบกวน
เฟย์: แต่เฟย์จะไป !!!!น้าๆๆๆๆๆ
โทโมะ: งั้นหลังจากที่พี่กลับมาจะให้ไปเที่ยวหนึ่งเดือนเต็มที่ไหนก็ได้จะไม่ห้ามเลย
เฟย์: *o*!!! ว้าว....ค่อยน่าสนหน่อย ฮิๆ รีบไปรีบกลับน้าพี่ชายอิอิ
โทโมะ: ยัยตัวแสบ...พี่ไปนะ ดูแลตัวเองด้วย ไอ้เขื่อนแกอย่าทำอะไรน้องชั้นนะเว้ย ยังเรียนไม่จบ ถ้าแกทำอะไรชั้นกลับมาแกตาย!!!!!!
เขื่อน: โอ้ยๆๆๆๆกลัว กลัวจิงกลัวจัง เลย....โอ้ยสงสัยตายแน่เลยเรา รีบมาละฮ่าๆๆๆๆ
ป๊อป: ไอ้โมะแกไม่ต้องสน รีบไปได้แล้ว ไอ้เขื่อนดูแลน้องเค้าดีๆด้วยละ
เขื่อน: ค้าบ รู้แล้วน่า เดินทางดีๆละ
....ประจวบฯ.....
แก้ว: แม่มีอะไรให้แก้วช่วยมั้ยจ้ะ
แม่: อืมมาพอดีเลย งั้นช่วยแม่ผสมแป้งละกัน พอดีลูกค้าสั่งพายสับปะรดสูตรใหม่ที่ยัยฟางคิด20ชุด แล้วเค้าจะมารับช่วงบ่ายๆนะ ช่วยแม่หน่อยละกัน ไปเรียกยัยฟางมาช่วยด้วยก็ดี
แก้ว: อืม งั้นเดี๋ยวแก้วไปเรียกน้องก่อนละกัน
แล้วแก้วก็เดินออกมาหน้าร้านเพื่อเรียกน้องสาวไปช่วยทำขนมแต่ก็เจอกันใครคนนึงจึงหยุดทักทาย
แก้ว: อ้าวพี่แจ็ก วันนี้จะรับอะไรคะ
แจ็ก: วันนี้แค่4กล่องละกัน เด็กมาน้อย วันนี้แก้วไปมั้ย
แก้ว: วันนี้ไม่ว่างเลยค่ะต้องช่วยแม่ทำขนมลูกค้าเค้าจะมารับช่วงบ่ายๆ งั้นฝากคุกกี้ กล่องนี้ไปขอโทดเด็กๆด้วยละกันอะนี่ค่ะ
แจ็ก:แล้วฟางละ
แก้ว: ฟางต้องทำเหมือนกันขอโทดจิงๆค่ะ พรุ่งนี้แก้วจะไปช่วยละกัน
แจ็ก: สัญญาแล้วน้า งั้นพี่ไปละเดี๋ยวเด็กจะรอนาน
แก้ว: จ้า ขับรถดีๆน้า
หลังจากบอกลากับแจ็กแล้วก็เดินไปเรียกน้องสาวที่กำลังเช็ดโต๊ะอยู่
แก้ว: ฟาง ว่างมั้ย
ฟาง: อืมว่างจ้า พี่แก้วมีไรเหรอ
แก้ว: แม่ให้ไปช่วยทำพายสับปะรดสูตรใหม่นะบ่ายนี้ลูกค้าจะมารับ ไปเร็วแม่รอนานแล้ว
ฟาง: จ้ารอแป๊ปนะ ฟางขอเช็ดโตะตัวนี้ก่อนเดี๋ยวตามไปน้า
แก้ว: อืม รีบๆตามมาน้า
....บ้านแจ็ก...
.....: ไม่เจอกันนานเลยนะ
แจ็ก: พวกแก...มาได้ไง...
อ๊ะๆใครมาน้า......อย่าลืมโหวด+เม้นด้วยละ ถ้าไม่เม้น+โหวด ไรเตอร์จะค้างๆๆๆๆๆไว้ซัก2 อาทิตย์เลย คอยดูละกันชิๆๆๆๆ(อะล้อเล่น ขำๆอิอิ)
....จ.ประจวบฯ....
ทะเลในยามเช้ากระทบกับชายฝั่งจนเกิดเป็นละอองน้ำเล็กๆกระจายไปถูกสาวน้อยร่างบางทำให้เทอมีอาการสะดุ้งนิดๆเนื่องจากนั่งเหม่ออยู่นานก่อนจะยิ้มให้กับทะเล และสายลม...ก่อนจะเอ่ยกับตัวเองเบาๆ
แก้ว: ชอบทะเลจัง...คงจะดีกว่านี้ถ้ามีพี่อยู่ด้วย....พี่คงจะโกรธมากเลยซิน๊ะ.....
ฟาง: พี่แก้ว!!!! ลูกค้าเค้ามาเอาขนมที่สั่งไว้แล้ว
แก้ว: อืม เดี๋ยวพี่ตามไป
สาวน้อยร่างบางที่อยู่ในชุดกระโปรงสีฟ้าอ่อนพูดกับน้องสาวตนเองก่อนจะเดินตามน้องกลับไปที่ร้านเบเกอรี่ที่ตนเปิดได้ครึ่งเดือนกว่าๆ และตอนนี้ก็คงมีลูกค้าประจำมารับขนมที่สั่งเอาไว้ทุกวันตามเคย
......: เอ่อ....วันนี้ผมขอ...คุ๊กกี้เพิ่ม2 กล่องครับพอดีมีเด็กมาเพิ่ม
แก้ว: ค่ะ ได้ค่ะ แหมพี่แจ็กเนี่ยรักเด็กจิงน๊ะคะ อะได้แล้วค่ะทั้งหมด700 บาทค่ะ
แจ็ก: ครับ แซวแทบทุกวันไม่เบื่อบ้างเหรอไง แล้ววันนี้จะไปช่วยพี่สอนเด็กๆมั้ย
แก้ว: อืม ...(แกล้งทำเป็นคิดนานๆ)
แจ็ก: อย่าแกล้งพี่ซิ
แก้ว: ฮ่าๆๆแก้วล้อเล่นน่าไปจ้าแก้วไปเสมอแหละ แล้วเด็กใหม่ที่ว่านะ มีกี่คนอะ
แจ็ก: อืม 3 คน ชื่อ น้องปาย นี่อายุน้อยสุด น้องบิว แล้วก็น้องกาย สายมากแล้วพี่ไปก่อนน้าเด็กๆคงมารอนานแล้ว เจอกันที่บ้านพี่นะ
แก้ว: จ้า ขับรถดีๆน้า
แจ็กหนุ่มหน้าหล่อที่เปิดรับเด็กที่เพิ่งผ่านจากการผ่าตัด หรือเด็กที่มีความพิการ รวมถึงเด็กที่เป็นโรคซึมเศร้า พ่อแม่ของเด็กๆจะนำเด็กมาบำบัดที่นี่ทุกๆวัน หรือไม่ก็จะฝากลูกไว้เป็นอาทิตย์แล้วก็จะมารับอีกที
ฟาง: พี่แก้ววันนี้จะไปหาเด็กๆป่าว
แก้ว: อืม ทำไม จะไปด้วยเหรอ?
ฟาง: วันนี้คงไม่ละ แม่จะเข้าไปซื้อของมาทำขนมไม่มีใครเฝ้าร้านอะ งั้นฟางฝากพายสับปะรดไปฝากเด็กๆด้วยละกัน ฟางทำเองเลยน้า
แก้ว: จ้า ฟางพี่ขอถามอะไรหน่อยซิ
ฟาง: มีอะไรเหรอ
แก้ว: ฟางรักป๊อปปี้รึเปล่า
ฟาง: (นิ่งไปแป้ปนึง) ทำไมพี่ถึงถามแบบนี้ละ
แก้ว: แล้วฟางยังรักเค้าอยู่มั้ย
ฟาง: มะ ไม่ ฟางไม่เคยรักเค้า...ฮึก...พี่ไปหาเด็กๆได้แล้ว ฟางขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ(ว่าแล้วก็รีบเดินเข้าห้องน้ำเพราะเหมือนจะกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้วก่อนจะพูดกับตัวเองเบาๆ)ฮึก...ไม่เคยรักเค้า...น้อยลงเลยซักวัน...
แก้ว: ขอโทดนะที่ทำให้ เทอเจ็บ...แต่พี่ก็เจ็บไม่น้อยไปกว่าเทอหรอก...ฟาง
ไรเตอร์มาต่อให้^^
.....กรุงเทพฯ....
ป๊อป: เฮ้ยไอ้โมะ คืนนี้ไปเที่ยวกันมั้ย
โทโมะ: ไม่ละ ชั้นอยากอยู่คนเดียว
ป๊อป: แกคิดถึงแฮ็ก อ๊ะ ไม่ใช่ แก้วมากเลยเหรอ
โทโมะ: มันก็ไม่ต่างกับที่แกรอฟางหรอก จะว่าไปฟางนี่ก็เก่งเนอะ ทำแกเชื่องได้ขนาดเนี้ยจากขึ้นชื่อว่าเสือผู้หญิงฟันแล้วทิ้งทุกรายกลับกลายเป็นลูกแมวเชื่องๆที่รอคอยเจ้าของ...เฮอะ
ป๊อป: ว่าแต่ชั้นแกก็ด้วย จากคนที่ไม่ชอบให้ใครมาบังคับแต่กลับยอมให้แก้วทุกอย่าง เฮ้อ....ชั้นพึ่งเข้าใจเนี่ยแหละว่าความรักที่แท้จริงมันเป็นยังไง เออพรุ่งนี้เราจะไปเยี่ยมคู่อริเก่าแกไม่ใช่เหรอ
โทโมะ: อืม ชั้นอยากจะไปพักที่นั่นซักพักอะ แกจะไปมั้ย
ป๊อป: ชั้นก็ว่าดีเหมือนกัน นานๆจะได้พัก
......เช้า......
เฟย์: เฟย์อยากไปด้วยอะ น้าๆๆให้เฟย์ไปด้วยน้า(อ้อนเต็มที่)
โทโมะ: ไม่ได้ พี่ไปเยี่ยมเพื่อนเก่าของพี่แล้วพี่ก็จะไปพักผ่อนด้วยไม่ต้องการคนรบกวน
เฟย์: แต่เฟย์จะไป !!!!น้าๆๆๆๆๆ
โทโมะ: งั้นหลังจากที่พี่กลับมาจะให้ไปเที่ยวหนึ่งเดือนเต็มที่ไหนก็ได้จะไม่ห้ามเลย
เฟย์: *o*!!! ว้าว....ค่อยน่าสนหน่อย ฮิๆ รีบไปรีบกลับน้าพี่ชายอิอิ
โทโมะ: ยัยตัวแสบ...พี่ไปนะ ดูแลตัวเองด้วย ไอ้เขื่อนแกอย่าทำอะไรน้องชั้นนะเว้ย ยังเรียนไม่จบ ถ้าแกทำอะไรชั้นกลับมาแกตาย!!!!!!
เขื่อน: โอ้ยๆๆๆๆกลัว กลัวจิงกลัวจัง เลย....โอ้ยสงสัยตายแน่เลยเรา รีบมาละฮ่าๆๆๆๆ
ป๊อป: ไอ้โมะแกไม่ต้องสน รีบไปได้แล้ว ไอ้เขื่อนดูแลน้องเค้าดีๆด้วยละ
เขื่อน: ค้าบ รู้แล้วน่า เดินทางดีๆละ
....ประจวบฯ.....
แก้ว: แม่มีอะไรให้แก้วช่วยมั้ยจ้ะ
แม่: อืมมาพอดีเลย งั้นช่วยแม่ผสมแป้งละกัน พอดีลูกค้าสั่งพายสับปะรดสูตรใหม่ที่ยัยฟางคิด20ชุด แล้วเค้าจะมารับช่วงบ่ายๆนะ ช่วยแม่หน่อยละกัน ไปเรียกยัยฟางมาช่วยด้วยก็ดี
แก้ว: อืม งั้นเดี๋ยวแก้วไปเรียกน้องก่อนละกัน
แล้วแก้วก็เดินออกมาหน้าร้านเพื่อเรียกน้องสาวไปช่วยทำขนมแต่ก็เจอกันใครคนนึงจึงหยุดทักทาย
แก้ว: อ้าวพี่แจ็ก วันนี้จะรับอะไรคะ
แจ็ก: วันนี้แค่4กล่องละกัน เด็กมาน้อย วันนี้แก้วไปมั้ย
แก้ว: วันนี้ไม่ว่างเลยค่ะต้องช่วยแม่ทำขนมลูกค้าเค้าจะมารับช่วงบ่ายๆ งั้นฝากคุกกี้ กล่องนี้ไปขอโทดเด็กๆด้วยละกันอะนี่ค่ะ
แจ็ก:แล้วฟางละ
แก้ว: ฟางต้องทำเหมือนกันขอโทดจิงๆค่ะ พรุ่งนี้แก้วจะไปช่วยละกัน
แจ็ก: สัญญาแล้วน้า งั้นพี่ไปละเดี๋ยวเด็กจะรอนาน
แก้ว: จ้า ขับรถดีๆน้า
หลังจากบอกลากับแจ็กแล้วก็เดินไปเรียกน้องสาวที่กำลังเช็ดโต๊ะอยู่
แก้ว: ฟาง ว่างมั้ย
ฟาง: อืมว่างจ้า พี่แก้วมีไรเหรอ
แก้ว: แม่ให้ไปช่วยทำพายสับปะรดสูตรใหม่นะบ่ายนี้ลูกค้าจะมารับ ไปเร็วแม่รอนานแล้ว
ฟาง: จ้ารอแป๊ปนะ ฟางขอเช็ดโตะตัวนี้ก่อนเดี๋ยวตามไปน้า
แก้ว: อืม รีบๆตามมาน้า
....บ้านแจ็ก...
.....: ไม่เจอกันนานเลยนะ
แจ็ก: พวกแก...มาได้ไง...
อ๊ะๆใครมาน้า......อย่าลืมโหวด+เม้นด้วยละ ถ้าไม่เม้น+โหวด ไรเตอร์จะค้างๆๆๆๆๆไว้ซัก2 อาทิตย์เลย คอยดูละกันชิๆๆๆๆ(อะล้อเล่น ขำๆอิอิ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ