Host Club รักนะครับยัยตัวแสบ

----ผับซิการ์----
คืนนี้ทีผับมีคนเยอะกว่าปกติเพราะมีการประกวดโฮสผู้คนมากมายทั้งชายหญิงหนาแน่นมากเสียงบีดดนตรีดังกระหึ่มไปทั่วผับจนกระทั่งถึงเวลา...
พิธีกร: สวัสดีคร้าบบบบ ทุกๆท่าน ก็เป็นที่รู้กันนะครับว่าคืนนี้ที่ผับของเรามีการประกวดโฮสหน้าใหม่ เชิญพบกับโชว์ของโฮสคนแรกเลยคร้าบบบบบบ
ทุกคน: เฮ้ๆๆๆ
ทุกคนในผับหันมาสนใจที่เวทีหลังจากพิธีกรกล่าวจบโฮสคนแรกก็ขึ้นมาแสดง หลังจากแสดงจบก็มีคนต่อๆไปขึ้นมาแสดงต่อจนกระทั่ง
พิธีกร: ทุกท่านครับต่อไปนี้เชิญพบกับ น้องแฮ็ก ขวัญใจสาวๆได้เลยคร้าบบบบบ
สาวๆ: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แก้วเดินขึ้นมาก่อนจะโชว์สเต็บที่มีการผสมผสานกันระหว่างpoppingกับbreakdance เข้าด้วยกันอย่างลงตัว หลังจากการแสดงจบแก้วก็ลงจากเวทีแล้วเดินไปที่ห้องผู้จัดการ
---ห้องผู้จัดการ---
แก้ว: ชั้นใช้หนีหมดแล้วใช่มั้ยคะ
ผู้จัดการ: อืม เทอใช้หนี้หมดตั้งแต่เดือนที่แล้วอะนี่ เงินเดือนๆนี้ของเทอ(ว่าแล้วก็ยื่นซองเงินให้)
แก้ว: (รับซองเงินก่อนจะพูด) ขอบคุณค่ะ แก้วลาค่ะ(ยกมือไหว้แล้วเดินออกไป)
ผู้จัดการ: เดี๋ยว !! เทอจะไม่ทำงานที่นี่อีกเหรอ
แก้ว: ไม่ละค่ะ แก้วไม่อยากหลอกใครอีกแล้ว ขอโทดนะคะ อ้อ แล้วนี่ฝากจดหมายให้พี่โทโมะด้วยค่ะ ลาละค่ะ
แล้วแก้วก็เดินออกมาจากผับแล้วเรียกแท็กซี่กลับบ้าน
การกระทำของแก้วทำเอาในผับวุ่นวายไม่น้อย เพราะพิธีกรเรียกตัวโฮสกี่ลงแข่งขึ้นไปบนเวที
พิธีกร: อ้าวน้องแฮ็ก ไปไหนครับ ตอนนี้ต้องมาขึ้นเวทีแล้วน๊ะครับ ช่วยบอกน้องเค้าด้วยครับถ้ายังไม่มาทางเราจะถือว่าสละสิทธิ์นะคร้าบบบบบบบ
โทโมะ: เจ้านั่นไปอยู่ที่ไหนกัน ทำไมไม่ขึ้นไปน๊ะ (ว่าแล้วก็เดินหาจนถึงบริเวณห้องน้ำ)
ผู้จัดการ: อ้าว หาใครเหรอ
โทโมะ: แฮ็กครับ คือพิธีกรเค้าเรียกแล้วยังไม่มาเลยครับ ผู้จัดการเห็นมั้ยครับ
ผู้จัดการ: ไม่ต้องหาหรอก
โทโมะ: เหรอครับแล้วตอนนี้เค้าอยู่ไหนครับ เป็นอะไรรึเปล่า (โทโมะถามด้วยความเป็นห่วง)
ผู้จัดการ: เค้าลาออกไปแล้ว อะนี่แฮ็กฝากมาให้นาย(ว่าแล้วก็เดินจากไป...)
โทโมะ: ลาออก....ไม่น่านายคงไม่หนีชั้นหรอก(พยายามปลอบใจตัวเองก่อนจะรีบเปิดจดหมายอ่าน)
.....ถึงพี่โทโมะ....
                ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่มีให้ชั้น และขอโทดที่ทำแบบนี้ เพราะชั้นไม่อยากหลอกพี่และทุกคนอีกแล้ว...และมีความจริงจะสารภาพกับทุกคน...ชั้นชื่อแก้ว..ไม่ใช่แฮ็ก..ชั้นเป็นผู้หญิง...ไม่ใช่ผู้ชาย ทุกอย่างที่ทำลงไปก็เพราะต้องทำงานใช้หนี้ผู้จัดการและตอนนี้ชั้นก็ใช้หนี้หมดแล้ว ...ขอโทดที่ไม่สามารถทำตามสัญญาที่ให้กับพี่ได้...ลาก่อน
                                                                                                                                                รักและห่วงเสมอ
                                                                                                                                                                ...แก้ว....
โทโมะ: (อึ้งนิดๆ ) แก้ว...เทอเป็นผู้หญิง...ไม่น๊ะเทอต้องไม่ทิ้งชั้นไปไหนอีก
หลังจากที่ตั้งสติได้ก็รีบขับรถไปที่บ้านแก้วแต่ภายในบ้านกลับมืดสนิด มีป้ายประกาศติดไว้ที่หน้าบ้านป้ายนั้นเขียนว่า....
โทโมะ: “ขาย” ไมจริง!!! ไหนสัญญาว่าจะไม่ทิ้งกันไง ฮึก...ชั้นรักเทอ แก้ววววววววว!!!!!!!!!!!
แปะๆๆๆ ไม่นานฝนก็ตกลงมาหนักมากแต่ดูเหมือนมันจะไม่สะเทือนร่างสูงที่ตอนนี้ได้ทรุดตัวลงกับพื้นแล้วร้องไห้อยู่หน้าบ้าน ซักเท่าไหร่ จนกระทั่ง....
.....: เป็นอะไรมากมั้ย
โทโมะ: (โผเข้ากอดอย่างหมดที่พึ่ง) ฮึก ฮือๆ ไอ้ป๊อป เค้าไปแล้ว....เค้าทิ้งชั้นอีกแล้ว ฮือๆ
ป๊อป: ชั้นเห็นแล้ว ไม่เป็นไร เราต้องตามหาฟางกับแฮ็กเจอแน่ ชั้นไม่ยอมให้ฟางหนีชั้นอีกแล้ว
โทโมะ: ฮึก ป๊อป แฮ็กไม่ใช่ผู้ชาย...
ป๊อป: (อึ้ง) งะ งั้น...ก็เป็น...
โทโมะ: ใช่ เค้าเป็นผู้หญิง แล้วเค้าก็ชื่อแก้ว ไม่ใช่แฮ็ก..ฮึก เทอหนีชั้นอีกแล้ว ไอ้ป๊อป ฮือๆ ชั้นรักแก้ว แกได้ยินมั้ยว่าชั้นรักแก้ว !! ฮือๆ ทำไม...ไหนเทอบอกว่าจะไม่ทิ้งกันอีก....
----------------------------------------------------------------------------------------------
เม้นด้วยน๊ะจร๊ะ อดทนหน่อยน๊ะโทโมะเดี๋ยวก็เจอๆๆๆๆ อย่าลืมเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ อัพต่อแล้วก็เป็นกำลังใจให้   โทโมะด้วยน๊ะ(เดี๋ยวคิดสั้น=_=!!) เม้นด้วยจร้า... โหวดด้วยจร้า^^ เม้นเยอะๆอัพคราวหน้าก็จะอัพยาวๆๆๆๆๆๆ