รักร้อน แต่ใจรักจริง

แก้ว//นี่คุณชาย ชั้นไปก่อนนะ
โทโมะ//ไปไหน
แก้ว//ไปเรียน
โทโมะ//แล้วจะไปไง
แก้ว//ขึ้นรถเมย์ไป
โทโมะ//ก้อไปกะชั้นไม่เห็นมีไร
แก้ว//คุณชายไม่กลัวโดนนินทารึไง
โทโมะ//ไม่ 
 
ณ มหาวิทยาลัย หรูสุดตัว แห่งหนึ่ง
แก้วกะโทโมะขับรถเข้าไปส่งหลังตึกพร้อมยื่นแผนที่ให้ แก้วได้อยู่คณะครุศาสตร์ โดยที่โทโมะจัดไว้ให้
แก้ว//ที่นี้ ที่ไหน มหาลัยนี่หว่า
แก้วเดินไปเรื่อยถามคนโน่นคนนี้ก้อไม่มีใครตอบ เพราะมีแต่คนไม่ชอบแก้วกันทั้งนั้น วกไปวกมาจน.....
แก้ว//โอ้ย! ขอโทดค่ะ
...?//มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ
แก้ว//เออ อยากถามว่าตึกครุศาสตร์อยู่ตึกไหน
...?//เดินไปเรื่อยๆ แล้วเลี้ยวขวาแล้วก้อ บลาบลาบลา (ครไรวะหล่อเป็นบ้า)
แก้ว//ขอบคุณมากนะคะ ขอตัว นะคะ
..?//เดี๋ยวครับ ชื่ออะไรหรอ
แก้ว//แก้วค่ะ
..?//ผมชื่อเควินนะ
แก้ว//ยินดีที่ได้รู้จักนะ เพื่อนคนแรกของชั้น
เควิน//เพื่อนคนแรก??
แก้ว//เราเพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่น่ะ
เควิน//เด็กเฮียรึป่าว
แก้ว//เฮีย??
เควิน//ก้อโทโมะไง
แก้ว//อ๋อ ป่าวหรอก ชั้นมาใช้หนี้เค้าแล้วก้อมาเรียนที่นี้
เควิน//หรอ ชั้นคือรองประธานนะ
แก้ว//ระระระรอง ปะปะประธาน
เควิน//อืมมีอะไรหรอ
แก้ว//คือ แสดงว่าเป็นเดือนคนที่สองของโรงเรียนนี้ด้วยใช่มั้ยคะ
เควิน//อืม คงงั้นมั้ง
แก้ว//ฮึก
เควิน//มีอะไรหรอ
แก้ว//ปะป่าวค่ะรองประธาน
เควิน//เรียกเราว่า เค อย่างเดียวนะ
แก้ว//ไม่ดีมั้งคะ ชั้นเด็กใหม่ ไม่สมควรเรียกอย่างงั้น
เควิน//งั้นชั้นไม่คบกะเธอ
แก้ว//ก้อได้ก้อได้ เค
เควิน//ดีมากแก้ว
แก้ว//อืม
 
ในห้องเรียน
แก้วเข้ามาอย่างไม่รู้เหนือใต้ออกตก เปิดประตูมามีแต่คนหันมาทางแก้ว
แคท//เนี่ยน่ะหรอ เด็กใหม่ ของคณะเรา
มิน//นั่นสิ งั้นๆแหละ
จินนี่//แต่ขาวกว่าพวกเราอีก
อาจารย์//นี่พวกเธอ เค้าเปนเดกใหม่ทำไมว่าเค้าอย่างงั้น มาเลยจ้ะ งั้นนั่งข้างเกลนะจ้ะ
เกล//ไม่เอาอ่ะ หนูไม่อยากนั่งกะแม่นี่
แก้ว//อ้าว
อาจารย์//โบว์
โบว์//ไม่ค่ะ
อาจารย์//บูม
บูม//NO
อาจารย์//งั้นเธอนั่งคนเดียวนะ
แก้ว//ไม่เป็นไรค่ะ นั่งได้ (ชั้นไม่ใช่เสนียดนะยะ)
 
พักกลางวัน
แก้ว//หิวข้าว หิวข้าว เอ๊ะ! มุงไรกัน
แก้วเดินเข้าไปใกล้ๆ แต่ปรากฎว่า เป็นผู้ชายรูปร่างหล่อไม่จากคนเมื่อเช้า มีคนมารุมดูเค้านั่งเล่นกีต้าร์แล้วร้องเพลง
..?//จบแล้วคร้าบบบ เพลงสุดท้าย ผมขอมอบให้กับทุกคนนะครับ
แก้ว//เฮ้อ กินข้าวดีกว่า
 
แก้ว//ป้า ข้าวแกงจานนึง
ป้าแหวว//อ้าวหนู ไม่ไปกินในโรงอาหารหรูหรอกหรอ
แก้ว//ที่ไหนคะ
ป้าแหวว//ในโรงอาหารนั้นไงที่มีของแพงๆขาย ของพวกคุรหนูอะไรพวกนี้ เค้าให้ป้าตั้งเพื่อเก็บอาชีพเท่านั้น
แก้ว//ไม่เป็นไรป้าแหวว
ป้าแหวว//หนูรู้ชื่อป้าได้ไง
แก้ว//ป้ายหน้าร้านป้าบอกหนิ
ป้าแหวว//อ๋อ
แก้ว//งั้นเอาข้าวแกงส้มชะอมทอด และก้อไข่เจียวนะป้า
ป้าแหวว//จร้า หนูชื่ออะไรล่ะลูก 
แก้ว//แก้วค่ะป้า
ป้าแหวว//จร้า รอแแปนะ
10นาทีผ่านไป
ในขณะที่แก้วนั่งกินอย่างอร่อยในร้านเพียงคนเดียว กะป้าขายกับข้าว
แก้ว//ป้าทำอาหารอร่อยอ่ะ
ป้าแหวว//ถึงป้าจะทำอร่อยแค่ไหนก้อคงไม่มีใครมากินหรอกไอ้หนูเอ้ย!
แก้ว//หนูเข้าใจค่ะป้า เดี๋ยวหนูจะมากินทุกวันเลย
ป้าแหวว//จร้า เดี๋ยวป้าไปล้างจานหลังครัวแปปนะ
...?//เธอ
แก้ว//หือ (แก้วหันมาถึงกะตะลึง นี่มันคนดีดกีต้าร์เมื่อกี้นี้หนิ มาร้านนี้ได้ไงน่ะ)
...?//เธอเด็กใหม่หรอ
แก้ว//อืม
...?//ชั้นรองประธานคนที่สองนะ
แก้ว//เอ๋??
...?//ยินดีที่ได้รู้จัก
แก้ว//จร้า แต่มารู้จักชั้นทำไม
...?//ก้อตั้งแต่ที่ชั้นเล่นกีต้าร์มา ไม่เคยมีใครเบียนหน้าหนี จะไปตอนที่ชั้นเล่นเสร็จเท่านั้น ชั้นเล่นไม่ดีหรอ
แก้ว//ป่าว ป่าว นายเล่นเพราะมาก
...?//หรอ ชั้น พิชชี่
แก้ว//จร้า
พิชชี่//เะอล่ะ
แก้ว//แก้วจร้า
 
...?//ยัยเห่ยมาหาชั้นที่ห้องประธานนักเรียน (เสียงประกาศทางวิทยุดังขึ้นต้องไม่ใช่ใครนั่นคืออีตาคุณชายนี่เอง)