Oh!!! Darling ที่รักครับ! ผมไม่ใช่มาเฟีย

9.4

เขียนโดย NineLoveTomoKaew

วันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 09.26 น.

  29 chapter
  292 วิจารณ์
  42.05K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) ใครดูแลใคร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันกับเขื่อนเถียงกันไปสักพักก้มีคนเดินเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว

 

"เอียงทั้งคู่นั้นแหละ แล้วมาทำอะไรกันที่นี้!!"....

 

......................................................................................................................................

 

"เอียงทั้งคู่นั้นแหละ แล้วมาทำอะไรกันที่นี้!!"ฉันที่ไม่ได้สติแล้ว เหงยหน้าขึ้นไปมองก้เห็นโทโมะยืนทำหน้า

 

เครียดอยู่

 

"เอ่อ....คะ..คือ..แบบว่า.."

 

"แก้วมาทำอะไรที่นี้น่ะ"เสียงใครอีกล่ะ==

 

"ใครอีก อ้าว ฟางเฟย์เองเหรอ อึก ก้นึกว่าใคร"

 

"ไม่ต้องพูดเลยนะ นายเขื่่อนนายทำอะไรแก้ว ห๊ะ!!"เฟย์ถาม

 

"ม่าายยยรุ 5555 อาวอีกแก้วววว"นายเขื่อนท่าทางจะหนักกว่าฉันอีก เฮ้อ~

 

"พอได้แล้ว กลับบ้าน!"จึ่ยนายโทโมะโมโหแล้วอ่ะ ทำไงดีๆๆๆๆๆ

 

"ฮะๆ"

 

"เอาเป็นว่าฉันจะไปกับแก้ว เฟย์ไปส่งไอ้เขื่อน ฟางไปกับไอ้ป็อป"เผด็จการ==;

 

"ค่ะ/ได้ค่ะ"เฟย์ฟางตอบพร้อมกัน แล้วก้มหน้ารับคำ

 

"อือ"แล้วก้เดินลากฉันออกไป

 

Part Faye

 

หลังจากที่เห็นแก้วกับพี่โทโมะเดินออกไปแล้ว ฉันก้หันมาจัดการกับนายเขื่อนหน้ากบทันที

 

"นี้!! นายทำอะไรกับเเก้ว!!"ฉันตะโกนใส่หูนายกบ

 

"โอ๊ยยยย!! ฉันไม่ได้ทำอะไร แก้วก้แค่อยากรู้เรื่องไอ้โมะ ฉานก้เลยเล่าให้มันฟาง เอิ๊ก โดยมีข้อแม้ว่า

 

ต้องดื่มค็อกเทลลล ก้เท่าน้านนเอง"แค่นั้นเหรอยะ - -*

 

"นายกบ!!!"

 

"55 แต่นายน่านนนคออ่อนชะมัด แค่แก้วเดียวก้หน้าแดงง 55555"ฮึ่ยยยย!!! ไม่ไหวแล้วโว้ยย!!

 

"ก้แก้วไม่เคยนี้ มันเป็นเรื่องธรรมะดาอยู่แล้ว!!!!"ฉันพูด

 

"เหอะ! เป็นห่วงกันจางนะ เอิ๊ก ไปฉานจากลาบบ้านแล้ว"นายเขื่อนลุกจากเก้าอี้ แต่ว่า...

 

"เหวอออ~ โอ้ยยยยไอ้พี่บ้าปล่อยนะ"ฉันพูดกับนายเขื่อนที่เมาไม่ได้สติแล้วเซมากอดฉัน=////=

 

"ห๊ะ!!! เมื่อกี้ว่าไงนะ อะไรพี่ๆ"ยังจะๆ==

 

"ไม่มีอะไรหรอก ไปๆกลับบ้านได้แล้ว"

 

ตึก ตัก ตึก ตัก

 

อย่าสงสัยว่าเสียงอะไร

 

เสียงหัวใจฉันเองแหละ-////-

 

ทำไมฉันต้องใจเต้นด้วยเนี้ย 

 

บ้า!!!ๆๆ ไอ้ความคิดบ้าออกไปเลยนะ

 

"ถึงแล้ว เข้าไป"ฉันสั่งนายกบ

 

"อืม รู้แล้ว"แล้วก้เข้าไปนั่งโดยฉันเป็นคนขับ หนักชะมัดไม่รู้ว่ากินอะไรเป็นอาหาร หนักกว่าควายอีก- -*++

 

แล้วตลอดทางฉันกับนายเขื่อนก้เถียงกันไปตามประสาคนเป็นคู่กัดกัน แต่ฉันก้อดห่วงแก้วไม่ได้เลยโทรหา

 

พี่ฟางที่ีไปกับพี่ป็อปปี้ก่อนหน้าฉันเสียอีก 

 

ติ๊ด

 

รับแล้ว

 

(มีอะไรเหรอเฟย์)

 

"พี่ฟางๆตอนนี้พี่ฟางอยู่ไหนแล้ว"

 

(พี่อยู่สี่แยกไฟแดงอยู่เลยจ้ะ มีอะไร)

 

"อ๋อ ค่ะ พี่ฟางรีบๆบอกให้พี่ป็อปขับไปที่บ้านเร็วๆเลยนะ"

 

(ทำไมละ)

 

"เอ้า ก้พี่โทโมะกับแก้วอยู่ด้ยกัน 2 ต่อ 2 น่ะสิตอนนี้ ถ้าพี่โทโมะรู้ความจริงแก้วไม่รอดแน่ๆ"

 

"(เออ ใช่จริงด้วย พี่ลืมไปเลย เดี๋ยวพี่จะไปให้เร็วที่สุดเลย)

 

"ค่ะๆ ขอบคุณค่ะ"

 

แล้วฉันก้วางสายไป เฮ้อออ~เมื่อไหร่จะได้ไปละเนี้ย รถติดเป็นกิโล'เลย เอาเถอะขอให้พี่ฟางไปให้ทันก้พอแล้ว

 

End Part Faye

 

 

 

Part Fang

 

หลังจากที่ฉันวางสายเฟย์น้องสาว(ฝาแฝด)สุดที่รักไป ฉันก้หันไปพูดกับพี่ป็อปปี้ทันที

 

"พี่ป็อปค่ะ ช่วยขับรถเร็วๆกว่านี้ได้มั้ยค่ะ"

 

"ทำไมละครับพี่ว่าเร็วแล้วนะ"จะถามทำไมกันนักหนา

 

"เอาเถอะค่ะ ฟางรีบ"

 

"ฟางมีพิรุธนะ มีอะไรที่บ้านรึเปล่า"มีแน่ๆถ้ายังไม่ขับให้เร็วๆ-*-

 

"เอาเถอะค่ะๆอย่าถามเลย"

 

แล้วพี่ป็อปปี้ก้ไม่ได้พูดอะไร แต่ขับรถเร็วกว่าเดิม

 

[หนาวจังเลย]ฉันคิดในใจ

 

"ฟางหนาวเหรอ"รู้ได้ไง?

 

"เอ่อ...ก้นิดหน่อยค่ะ"

 

"ไม่นิดแล้วมั่งนั่งตัวสั่นขนาดนี้"ก้รู้แล้วจะถามทำไมละคะ"เดี๋ยวพี่ปิดแอร์แล้วเปิดกระจกเอาแล้วกันนะ^^"

 

O/////O ทำไมอยู่ๆหน้าฉันก้ร้อนผ่าวขึ้นแบบนี้ล่ะ

 

"เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฟางทนได้"ฉันปฎิเสธ

 

"หึหึ อ่ะเอานี้ไป"พี่ป็อปปี้ยื่นเสื้อแจ็กเก็ตสีดำมาให้

 

"อะ เอ่อ ขะ ขอบคุณค่ะ"ทำไมต้องติดอ่างด้วยเนี้ยยย

 

"ไม่เป็นไรจ้ะ^^"

 

O////O ตึก ตัก ตึก ตัก นี้มันอะไรกันทำไมต้องใจเต้นด้วยเนี้ย ฮึ่ยยย!!!

 

ครืด~

 

เอ๊ะ!

 

ถึงบ้านแล้วเหรอ

 

มัวแต่เขินรึไงเนี้ยเรา-////-

 

ฉันวิ่งลงจากรถเข้าบ้าน โดยที่ไม่ลืมขอบคุณพี่ป็อปปี้

 

End Part Fang

 

 

 

Part Kaew

 

หลังจากที่ออกมาจากผับนายโทโมะก้บ่นฉันยาวเป็นห่างว่าว จนฉันต้องเอามือปิดหู ที่ฉันสงสัยก้คือทำไมนายนี้

 

ต้องโมโหด้วย-*-

 

"ถึงแล้วเดินไหวมั้ย"เค้าถามฉันเหรอ?

 

"หวะ ไหวฮะ"

 

ฟุ่บ

 

"โอ้ยย"ฉันเซล้มลงไปกองกับพื้น

 

"ไหนบอกว่าไหวไงละ มาฉันช่วย"เขาเอามือยื่นมาตรงหน้าฉัน

 

"ขอบคุณฮะ อุป"เขาดึงฉันขึ้นเต็มแรงเลยทำให้หน้าฉันห่างกับเขาแค่ไม่กี่เซน

 

ตึก ตัก ตึก ตัก 

 

"อะ เอ่อ ขอโทษฮะ"ฉันรีบขอโทษ 

 

"มะ ไม่เป็นไร เข้าบ้านเถอะ"เข้าว่าแล้วเดินนำฉันไป

 

แอ๊ด

 

เสียงประตูห้องเปิดออก ฉันเดินเข้าไปก้เห็นเตียง King size คลุมด้วยผ้าห่มสีดำทั้งเตียง ฉันเห็นแล้วอยู่ๆก้หมด

 

แรงล้มตัวลงนอนแบบไม่ได้สติ

 

End Part Kaew

 

 

Part Tomo

 

 

"นี่แก้ว ที่นายน่ะอยู่นี้"

 

"......"ผมเดินเข้าไปหา

 

"อ้าวหลับซะแล้ว ตื่นๆ"ผมปลุกแต่แก้วก้ยังหลับไม่รู้เรื่อง

 

"......"

 

ผมจัดท่านอนให้แก้วใหม่ แล้วผมก้เดินไปเอาผ้ากับน้ำมาจะเช็ดตัวให้แก้ว

 

"หึ ตกลงใครดูแลใครกันแน่เนี้ย"

 

ผมปลดกระดุ่มที่เสื้อแก้วเพื่อจะเช็ดตัว แต่ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรแข็งๆอยู่ที่หน้าอกแก้ว ผมเลยรีบปลดกระดุมเม็ดที่

 

2 แต่ทว่า....

 

ปั่งๆๆๆๆ

 

ใครเนี้ยเคาะประตูซะดังลั่นเลย

 

แอ๊ด~

 

"มีอะไรฟาง"

 

"พี่โทโมะทำอะไรแก้วไปรึเปล่าค่ะ!!"

 

"เปล่านี้ ก้กำลังจะเช็ดตัวให้น่ะ"

 

"ห๊ะ!! ไม่ได้ๆๆ เดี๋ยวฟางทำเองดีกว่าค่ะ"

 

"แต่แก้วเป้นผู้ชายนี้ ทำไมพี่จะทำไมได้"

 

"ค่ะ แก้วเป็นผู้ชายแต่ว่า...."อะไรของฟางเนี้ย

 

"แต่อะไร?"

 

"ก้ฟางกลัวว่าพี่จะ...."จะอะไร"จะเบี่ยงเบนทางเพศไงคะ แหะๆ"อ๋อ เห้ยยยย! 

 

"เหตุผลอะไรของเธอ"

 

"เอเถอะค่ะ เดี๋ยวฟางจัดการเอง^^"

 

"อืม แล้วแต่ละกัน"แล้วผมก้เดินไปที่ห้องนั่งเล่น

 

End Part Tomo

 

 

"เฮ้ออออออออ~เกือบไปแล้วนะแก้ว"ฟางเดินไปที่เตียงแล้วเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ใหม่

 

"........"

 

"ถ้พี่โทโมะรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงละก้ จบไม่สวยแน่ๆ"

 

"......."

 

"ฝันดีนะแก้ว ฟางไปละ"แล้วฟางก้เดินออกไป

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 


ฮู้~ เกือบไปแล้วถ้าฟางมาไม่ทันแก้วจะเป็นยังไงเนี้ย ป๊าเรายิ่งโหดๆอยู่ อย่าลืมเม้น+โหวตด้วยนะจ๊ะ^^


 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา