Love Boy ผมรักนายนั้นได้ไง!!! [YAOI]
7.8
2) ทำโทษ...โดนฉุด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเขื่อนเดินมานั่งทีแล้วส่งยิ้มแป้นแล้นมาให้ผม
8.30 น.
กริ๊งงงง
เริ่มเรียนวิชาแรกแล้วสินะ อ่ะ ครูมาพอดี
"เอาละนักเรียนวันนี้ครูจะมาสอนเรื่อง !~^@1#^&^%(*)_&(&&^$/-t4w~1%/-3#@3....."
ครูว่าอะไรก้ไม่รู้ผมไม่ฟังแล้วง่วงจัง==
"เอ้อ...นี้นายชื่ออะไรน่ะ นายหน้าหวาน"
นาย-หน้า-หวาน งั้นเหรอออออออ!!!!!
"ลืมไป ฉันชื่อโทโมะน่ะ"
"ชื่อเหมือนแป้งเด็กเลยนะ โคโดโมะ ฮ่าๆๆๆๆๆ"== กวนTEEN
"นี้!! ฉันชื่อโทโมะต่างหาก=_=;"
"อ้อ เหรอ! ขอโทษๆ ว่าแต่ทำไมน่าหวานจัง ยังกะผู้หญิง"
ยังมันยังไม่เลิก
"-_-+++"
"ฮ่าๆๆๆๆ นายทำหน้ายังงี้ตลกจัง นายโคโดโมะ หุหุ"
"นี้!!!! เธอสองคนออกไปยืนนอกห้องเลย! คุยอะไรกันห๊ะ!!!"
อ้าว!! ครูได้ยินซะงั้น ซวยจริงๆ
"แล้วเย็นนี้พวกเธอต้องทำความสะอาดห้องด้วย!"
สองเด้ง ไรหว่าแค่คุยกันนิดเดียว
"ครับ"
ผมกับเขื่อนต้องมายืนหน้าห้อง เฮ้อออ~ ลำบากจริงๆ
"ขอโทษนะี่ที่ทำให้เดือดร้อน"เขื่อนขอโทษ
"ไม่เป็นไรหรอก เพื่อนกันๆ"ผมตบบ่าเขื่อน 2-3 ที
"ฮ่ะๆ"
V
V
V
V
ตอนเย็น~
ในที่สุดก้ต้องทำความสะอาดห้องแล้ว! หึ ไอ้พวกนี้พอไม่ได้ทำเวรก้ทิ้งขยะกันใหญ่เลยนะ==
"เฮ้ยยย!! ไอ้โมะกลับบ้านก่อนนะเว้ยยยย"
ใครวะ อ้อ ไอ้ป๊อปนี้เอง
"เออๆ"
"กลับละๆ บายไอ้โมะ เขื่อน"
แล้วไอ้ป๊อปก้วิ่งลงบรรไดไป เหอะ! ไม่ช่วยเลยนะเว้ยยย
5.42
"กลับกันเถอะ นี้ก้เย็นมากแล้ว"ผมชวนเขื่อนกลับ เพราะมันเริ่มมืดแล้วอีกอย่างผมต้องเดินกลับหอพัก
ซึ่งต้องเดินผ่านหลังโรงเรียน คิดแล้ว~สยอง><
"อ่าๆ ไปกัน"
ผมเดินมาที่น่าโรงเรียนฟ้าเริ่มมืดแล้ว คนก้ไม่ค่อยมี
"ฉันกลับละ"ผมลาเขื่อนก่อน
"อ้าว! บ้านนายไปทางไหนละ"
ผมชี้ไปทางหลังโรงเรียน
"หลังโรงเรียน?"
"อื้อ ฉันอยู่หอพักน่ะ"
"ฉันไปส่งมั้ย"
"ไม่เป็นไร ฉันเดินกลับเองได้"
"งั้นก้ตามใจ"
แล้วเราก้แยกทางกัน
ตึก ตึก ตึก
ผมเดินมาได้ครึ่งทางก้ได้ยินเสียงเหมือนมีใครเดินตาม แต่พอหันไป...ก้ไม่มีอะไร
ส่งสัยคิดมากไปเอง
"จะไปไหนละน้อง ให้พี่ไปส่งมั้ย"
ไอ้พวกนักเลงแถวๆนี้เดินออกมาพูดกับผมประมาณ 3 คน
"มะ..ไม่เป็นไร"ผมก้มหน้าเดินเลี่ยงออกมา
"เดี๋ยวสิ พี่ขอคุยอะไรด้วยหน่อย"
หมับ!
หนึ่งในสามคนนั้นจับแขนผมไว้
"แต่ผมไม่มี"ผมพยายามสลัดมือออก แต่อีกคนก้มาจับแขนผมไว้อีกข้าง
หมับ!
"ปล่อยนะเว้ยยย!!"ผมพยามดิ้นออกจากการจับกุมนี้
"แหม่~ ชอบใช่ความรุนแรงก้ไม่บอก"
ปัก!
"อัก!..."ผมโดนต่อยที่หน้าท้องอย่างจัง ผมนั่งลงกับพื้น
"หน้าหวานๆแบบนี้ระวังโดนฉุดนะ"หัวหน้าของพวกมันเอามือมาลูบหน้าผม
หึ พวกแกก้กำลังฉุด ฉันอยู่ไม่ใช่รึไง!!
"ฉันบอกให้ปล่อยยย!!!"ผมสบัดหน้าหนีแล้วลุกขึ้น
ปึก!
ผมสัดหน้ามัดไปเปรี้ยงนึง
"ชอบแบบนี้ใช่มั้ย ได้!"
ปัก!
ตุบ!
ปึก!
ตับ!
"อึก.."ผมจุกเมื่อพวกมันรุมผม แล้วพยายามปลดเข็มขัดนักเรียนผมออก ไอ้พวกนี้แม้แต่ผู้ชายก้ไม่เว้น!
"ยะ...อย่านะ ช่วยด้วย!"ผมร้องห้ามแล้วตะโกนออกไป
"ไม่มีใครช่วยแกหรอก พ่อหนุ่มน้อย เดี๋ยวเราก้ได้ขึ้นสวรรค์กันแล้ว"ตกนรกสิไม่ว่าTT^TT
พวกมันจัดการแกะกระดุมเสื้อผมทีละเม็ด
ฮึก...ช่วยด้วยยยย!!!
ผมได้แต่ร้องในใจ ผมต้องมาเป็นเมียพวกมันจริงเหรอเนี้ย!!!!!
"หยุดนะเว้ยยยย!!!!"
เสียงใครน่ะ?
OoO
เขื่อนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!
"ฮึก..."ผมไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี ในหัวผมคิดแค่ว่า นายมาช่วยฉันแล้ว...
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ฮิๆๆๆๆ เขื่อนจะช่วยโทโมะได้มั้ยน่าาาาาาา เม้น+โหวตด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ