Truth ความจริงระหว่างเราสองคน
8.1
mild2011
แชร์นิยายฟิคชั่น
38)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความpoppy
ในที่สุดวันที่ผมรอคอยก็มาถึง วันที่เราจะใช้ชีวิตร่วมกัน.......แต่ตอนวันเนี้ยเจ้าสาวของผมสวยมากและผมก็หมั่นใจว่าจะไม่มีวันเปลี่ยใจไปไหนได้อีก
"ป๊อปมาปลดซิบออกให้หน่อยสิ" ฟางเรียกผม แต่ถ้าเรียกแบบนี้อย่าหวังว่าจะรอด
"ครับผม"ผมค่อยปลดซิบออกจนถึงเอวขาวๆ แผ่นหลังของฟางขาวมากชุดค่อยๆล่วงลงไปถึงพื้น
"วันนี้พี่ขอนะตัวเล็ก" ผมค่อยๆอุ่มฟางไปที่เตียงบรรจงริมฝีปากไปที่ปากของฟางเราจูบกันอย่างดูดดื่มแล้วค่อยๆไล่ลงมาถึงซอกคอแม่มจนเกิดรอยแดงไปทั่วผมค่อยๆบรรจงมาที่หน้าอกของคนตัวเล็ก(แต่มันไม่เล็ก!)เลื่อนลงมาถึงจุดต้องห้ามผมค่อยปลดกางเกงชิ้นสุดท้ายของตัวเล็กออก
"อือ..อ่ะ!" เสียงฟาง
"ฟาง ป๊อปขอนะ" ผมค่อยจัดการกับแก่นกายของตัวเองแล้วค่อยขยับเข้าไป
"อะ ป๊อปฟางเจ็บ เบาๆหน่อยสิ!!" ผมได้ยินฟางบอก ผมเข้าไปประกบปากของฟางแล้วค่อยๆขยับจากช้าๆเป็นเร็ว
"อือ..อ่า..อือ"
"อ่า.."
"อืม"
เราสองคนค่อยผละออกจากกัน ผมเอาตัวของฟางมากอดไว้ในอ้อมแขน
"พี่สัญญาว่าจะรักคนตัวเล็กคนนี้ตลอดไป..." ผมค่อยๆก้มลงไปจูบที่หน้าผากของเธอเบาๆ
"ฟางก็รักป๊อปเหมื่อนกัน.." แล้วเราสองคนก็หลับตาลงพร้อมๆกัน
1 ปีผ่านไป FANG
"ม๊าครับๆ ผมไปหาป๊านะครับ!" เสียงของลูกชายวัย 1 ขวบกว่าๆที่เกิดมาจากฉัน
"ได้ค่ะ " ฉันบอกลูกชายเพราะตอนนี้เราอยู่บนห้องของโรงรมที่จะจัดงานแต่งงาน
ใช่แล้ว! วันนี้เป็นวันที่น้องสาวของฉันจะแต่งงานแล้ว สงสัยนายเขื่อนคงรอมานานกว่ายัยเฟย์จะยอมแต่งด้วย
"แม่ค่ะโกะขอไปกับฟิ๊บด้วยได้ไหมค่ะ" ลูกของยัยแก้วที่ห่างกับตาฟิ๊ปแค่ 2 เดือน
"ได้ค่ะ แต่ห้ามซนนะ" แก้วบอกลูกสาวไป
"พี่ฟางเฟย์ตื่นเต้นมากเลยอะ" เฟย์ที่นั่งแต่งหน้าเพิ่งเสร็จหันมาพูดกับฉันและแก้ว เพื่อนเจ้าสาวเหมื่อนเดิมคือ หวาย ขนมจีน ฉันและแก้ว ที่ขาดก็คือ มีล่าเพราะเพิ่งคลอดลูกไปเลยมาไม่ได้ ส่วนยัยหวายให้ลูกเรียน summer ที่อเมริกากับคุณยาย ส่วนยัยขนมจีนมีแผลนจะแต่งเร็วๆนี้เช่นกัน
"เหอะน่า!หมั่นใจในตัวเองซะน้องสาว" ฉัน
"นั่นสิคนจะแต่งงานก็เป็นแบบนี้ทุกคนแหระ" แก้ว
"ใช่" อีก 2 คนที่เหลือ
แล้ววันนี้พวกเราใส่ชุดสีแดงเพราะเป็นสีที่ยัยเฟย์ชอบ
เรียงจาก หวาย แก้ว ขนมจีน ฟาง และเฟย์
หลังจากส่งตัวบ่าวสาวเสร็จ ฉันกับป๊อปก็ขอตัวกลับบ้าน แต่ตาฟิ๊ปไปกับคุณพ่อแล้วคุณแม่ของฉันเราสองคนเลยกลับบ้านกันแค่สองคน
"ฟางนี่ใกล้วันที่เราสองคนจะแต่งงานครบ 2 ปีแล้วนะ" ป๊อปที่ขับรถพอไฟแดงอยู่ๆป๊อปก็หันมาถามฉัน
"อ่าฮะ! ฟางขอบคุณนะที่ป๊อปสัญญาจะรักฟางคนเดียว และครอบครัวของเรามีความสุขอย่างนี้ ฟางสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างป๊อปตลอดไป" ฉัน
"ป๊อปก็สัญญาครับ ตัวเล็กของป๊อป "
"ค่ะฟางก็รักหมีพู่ตัวนี้เหมื่อนกัน" ป๊อปค่อยๆยื่นหน้ามาใกล้ๆ แต่ฉันเอาหน้าออกเพราะจะแกล้งคนที่เล่นอะไรไม่รู้เรื่องในรถ
"ไฟเขียวแล้ว"
"ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวเล็ก ถึงบ้านเมื่อรัยไม่รอดแน่" ป๊อปขับรถแล้วเลี้ยวรถเข้าบ้าน รีบๆมาเอาคืนนะ
"กลัวตายละ! แบร่! :P" ฉันหันไปบอกคนที่นั่งข้างๆแล้ววิ่งลงจากรถเข้าบ้าน ตามด้วยหมีที่วิ่งไล่กระต่ายตัวเล็กๆอย่างฉัน 555 แต่สุดท้ายฉันก็ต้องยอมเขาทุกที!
" ....ขอบคุณนะที่ทำให้ฉันรู้ว่านี่ คือความจริงระหว่างเราสองคน ไม่ใช่แค่ความฝัน.... "
หมดเวลาของคุณแล้ว บ๊าย บาย
THE END
nc เน่ามาก ไม่สนุกอย่าว่ากันนะค่ะ! พยายามที่สุดแล้ว เจอกันเรื่องหน้านะค่ะ!!
ในที่สุดวันที่ผมรอคอยก็มาถึง วันที่เราจะใช้ชีวิตร่วมกัน.......แต่ตอนวันเนี้ยเจ้าสาวของผมสวยมากและผมก็หมั่นใจว่าจะไม่มีวันเปลี่ยใจไปไหนได้อีก
"ป๊อปมาปลดซิบออกให้หน่อยสิ" ฟางเรียกผม แต่ถ้าเรียกแบบนี้อย่าหวังว่าจะรอด
"ครับผม"ผมค่อยปลดซิบออกจนถึงเอวขาวๆ แผ่นหลังของฟางขาวมากชุดค่อยๆล่วงลงไปถึงพื้น
"วันนี้พี่ขอนะตัวเล็ก" ผมค่อยๆอุ่มฟางไปที่เตียงบรรจงริมฝีปากไปที่ปากของฟางเราจูบกันอย่างดูดดื่มแล้วค่อยๆไล่ลงมาถึงซอกคอแม่มจนเกิดรอยแดงไปทั่วผมค่อยๆบรรจงมาที่หน้าอกของคนตัวเล็ก(แต่มันไม่เล็ก!)เลื่อนลงมาถึงจุดต้องห้ามผมค่อยปลดกางเกงชิ้นสุดท้ายของตัวเล็กออก
"อือ..อ่ะ!" เสียงฟาง
"ฟาง ป๊อปขอนะ" ผมค่อยจัดการกับแก่นกายของตัวเองแล้วค่อยขยับเข้าไป
"อะ ป๊อปฟางเจ็บ เบาๆหน่อยสิ!!" ผมได้ยินฟางบอก ผมเข้าไปประกบปากของฟางแล้วค่อยๆขยับจากช้าๆเป็นเร็ว
"อือ..อ่า..อือ"
"อ่า.."
"อืม"
เราสองคนค่อยผละออกจากกัน ผมเอาตัวของฟางมากอดไว้ในอ้อมแขน
"พี่สัญญาว่าจะรักคนตัวเล็กคนนี้ตลอดไป..." ผมค่อยๆก้มลงไปจูบที่หน้าผากของเธอเบาๆ
"ฟางก็รักป๊อปเหมื่อนกัน.." แล้วเราสองคนก็หลับตาลงพร้อมๆกัน
1 ปีผ่านไป FANG
"ม๊าครับๆ ผมไปหาป๊านะครับ!" เสียงของลูกชายวัย 1 ขวบกว่าๆที่เกิดมาจากฉัน
"ได้ค่ะ " ฉันบอกลูกชายเพราะตอนนี้เราอยู่บนห้องของโรงรมที่จะจัดงานแต่งงาน
ใช่แล้ว! วันนี้เป็นวันที่น้องสาวของฉันจะแต่งงานแล้ว สงสัยนายเขื่อนคงรอมานานกว่ายัยเฟย์จะยอมแต่งด้วย
"แม่ค่ะโกะขอไปกับฟิ๊บด้วยได้ไหมค่ะ" ลูกของยัยแก้วที่ห่างกับตาฟิ๊ปแค่ 2 เดือน
"ได้ค่ะ แต่ห้ามซนนะ" แก้วบอกลูกสาวไป
"พี่ฟางเฟย์ตื่นเต้นมากเลยอะ" เฟย์ที่นั่งแต่งหน้าเพิ่งเสร็จหันมาพูดกับฉันและแก้ว เพื่อนเจ้าสาวเหมื่อนเดิมคือ หวาย ขนมจีน ฉันและแก้ว ที่ขาดก็คือ มีล่าเพราะเพิ่งคลอดลูกไปเลยมาไม่ได้ ส่วนยัยหวายให้ลูกเรียน summer ที่อเมริกากับคุณยาย ส่วนยัยขนมจีนมีแผลนจะแต่งเร็วๆนี้เช่นกัน
"เหอะน่า!หมั่นใจในตัวเองซะน้องสาว" ฉัน
"นั่นสิคนจะแต่งงานก็เป็นแบบนี้ทุกคนแหระ" แก้ว
"ใช่" อีก 2 คนที่เหลือ
แล้ววันนี้พวกเราใส่ชุดสีแดงเพราะเป็นสีที่ยัยเฟย์ชอบ
เรียงจาก หวาย แก้ว ขนมจีน ฟาง และเฟย์
หลังจากส่งตัวบ่าวสาวเสร็จ ฉันกับป๊อปก็ขอตัวกลับบ้าน แต่ตาฟิ๊ปไปกับคุณพ่อแล้วคุณแม่ของฉันเราสองคนเลยกลับบ้านกันแค่สองคน
"ฟางนี่ใกล้วันที่เราสองคนจะแต่งงานครบ 2 ปีแล้วนะ" ป๊อปที่ขับรถพอไฟแดงอยู่ๆป๊อปก็หันมาถามฉัน
"อ่าฮะ! ฟางขอบคุณนะที่ป๊อปสัญญาจะรักฟางคนเดียว และครอบครัวของเรามีความสุขอย่างนี้ ฟางสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างป๊อปตลอดไป" ฉัน
"ป๊อปก็สัญญาครับ ตัวเล็กของป๊อป "
"ค่ะฟางก็รักหมีพู่ตัวนี้เหมื่อนกัน" ป๊อปค่อยๆยื่นหน้ามาใกล้ๆ แต่ฉันเอาหน้าออกเพราะจะแกล้งคนที่เล่นอะไรไม่รู้เรื่องในรถ
"ไฟเขียวแล้ว"
"ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวเล็ก ถึงบ้านเมื่อรัยไม่รอดแน่" ป๊อปขับรถแล้วเลี้ยวรถเข้าบ้าน รีบๆมาเอาคืนนะ
"กลัวตายละ! แบร่! :P" ฉันหันไปบอกคนที่นั่งข้างๆแล้ววิ่งลงจากรถเข้าบ้าน ตามด้วยหมีที่วิ่งไล่กระต่ายตัวเล็กๆอย่างฉัน 555 แต่สุดท้ายฉันก็ต้องยอมเขาทุกที!
" ....ขอบคุณนะที่ทำให้ฉันรู้ว่านี่ คือความจริงระหว่างเราสองคน ไม่ใช่แค่ความฝัน.... "
หมดเวลาของคุณแล้ว บ๊าย บาย
THE END
nc เน่ามาก ไม่สนุกอย่าว่ากันนะค่ะ! พยายามที่สุดแล้ว เจอกันเรื่องหน้านะค่ะ!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
