Truth ความจริงระหว่างเราสองคน
8.1
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เฮ้ย !" สองเสียงพร้อมกัน
" ไอ่กวิน " ฉันเป็นฝ่ายเริ่มทักก่อนจะใครอีกละก็ไอกวินเพื่อนฉันกับเฟย์ฟาง อะดิเวลาไปช่วง summerที่อเมริกาอะแต่มันมีแฟนแล้วชื่อน้อง poppy ชื่อเดียวกับแฟนยัยฟางเลยเป็นไง
"แก้วไปเรียกกวินอย่างนั้นได้ยังไง !!" คุณแม่ดุฉันอีกแล้วอะ !
"ว่าแต่ หนูแก้วรู้จักกับตากวินแล้วหรอลูก" ทันทีที่เดินมานั่งที่โต๊ะคุณป้าแม่ของกวินก็ถามทันที
"ครับผมกับแก้วเป็นเพื่อนกัน" กวินพูดแล้วยิ้มให้ผู้เป็นแม่ ระหว่างที่บรรดาคุณพ่อคุณแม่คุยกันฉันกับกวินจึงขออนุญาติมาเข้าห้องน้ำ แต่ฉันลากไอกวินมาที่ลับตาคน อย่าคิดลึก แค่เรียกมาคุยเรื่องหมั่นเฉยๆ
"เฮ้ย! แกมาได้ไงเนี้ย "ฉันหันไปถามกวิน
" ฉันโดนบังคับมาวะ ! " พูดหน้าเหนื่อยใจ
"แล้วแฟนแกรู้ยังเนี้ย " ฉันถามเพราะเป็นห่วงกว่ามันจะได้เป็นแฟนกับน้อง poppy ยากมากเลยนะรู้ไหม
"ยังอะ ฉันแค่บอกว่าจะมาเยี่ยมพ่อกับแม่ที่ไทยเฉยๆ" กวินหันมาพูดกับฉัน
"เออ เรามาหาทางยกเลิกงานหมั่นดีกว่า " ฉันเสนอความคิดให้กวิน
"เออ ว่าแต่จะทำยังไงอะ ฉันไม่อยากเลิกกับแฟนนะโว๊ย" กวินหันมาโวยวายกับฉัน
" ไม่รู้ยังนึกไม่ออกต้องปรึกษา เฟย์ฟางวะ ฉันก็มีคนที่รักแล้วเหมื่อนกัน " เฮ้ย! ฉันพูดไรออกไปเนี้ย
"เอ๊ะ ๆ !! เดี๊ยวนะ แกบอกว่าแกมีคนที่รักแล้วยัไงเนี้ยครับคุณแก้วใจ รักคนเป็นด้วย" ไอ่กวินทำหน้า กวนอีกแล้ว
"ฉันก็มีห้วใจรักคนเป็นเหมื่อนกันนะ " ฉันหันไปโวยวาย
"อยากรู้จังใครเป็นคนเจาะหัวใจแกได้ " กวินยิ้มให้ฉัน
"ไม่ต้องรู้ หรอกหนาว่าแต่แก่กับมาทั้งทีขอกอดหน่อย คิดถึง" มันเป็นเรื่องปกติที่ฉัน เฟย์ฟางทำกันประจำอะนะ
พลั๊ก ! เสียงอะไรอะทำไห้ฉันกับกวินผละออกจากกันโดยไว
" เออว่าแต่คืนนี้ฉันไปนอนห้องพวกแกนะไม่อยากอยู่บ้าน " กวินพูด
"อืมๆ ไปเข้าไปข้างในกันได้แล้ว ออกมานานเดี๊ยวเค้าว่าเอา " ฉันพูดแล้วเดินนำหน้ากวินไป
"ปะครับเพื่อนรัก" เอ๊ะ ตั้งกี้ฉันเห็นหลังใครแว๊บ ๆ แต่ชั่งเถอะอาจจะเป็นพนักงานก็ได้
"คุณพ่อคุณแม่ครับวันนี้ผมไม่กลับบ้านนะครับจะไปนอนบ้านเพื่อนแล้วผมก็จะไปส่งแก้วที่คอนโดเลย" ทันทีเดินเข้ามากวินก้พูดทันที
" อ้าว แก้ววันนี้ไม่นอนบ้านละไหนว่าคิดถึงบ้านไง" คุณพ่อพูดบ้าง
"อ้อ พอดีว่างานยังไม่เสร็จนะค่ะ แก้วไปนะค่ะคุณลุงคุณป้า คุณพ่อคุณแม่ " ฉันยกมือไหว้และเดินคู่กวินออกมา แต่ตั้งกี้ มันโทโมะนี่นามากับใครอะ ฉันวิ่งไปดู
"เฮ้ย แกจะไปไหน" เสียงกวินที่เดินตามหลัง
"แกไปที่รถก่อนไป" ฉันตะโกนหลับหลัง แต่สิ่งที่ฉันวิ่งมาดูทำไมมันทำไห้ฉันเจ็บได้ขนาดนี้นะ โทโมะกำลังจูบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ทำไห้ตอนนี้ฉันวิ่งร้องไห้ออกมา
"เฮ้ย แกเป็นไรไปวะแก้ว " ทันทีที่ขึ้นรถฉันได้แต่ร้องไห้
"แก รีบออกรถแล้วไปที่คอนโดฉันไห้เร็วที่สุด แล้วอย่าถามเรื่องนี้อีก" ฉันพูดแค่นี้แล้วมองออกไปข้างนอก
ทันทีที่ถึงคอนโดฉันเปิดห้องเข้ามาก็ไม่เจอใครและวิ่งเข้าห้องทันที
"เฮ้ย !! แกเฟย์ฟางอะ ถ้าแกไม่ตอบฉันจะคิดว่าห้องนี้เป็นห้องของฉันเองนะโว๊ย" เสียงไอกวินที่เคาะปะตูอยู่หน้าห้อง ฉันไม่หน้าไปรักคนอย่าง นายนั่นเลย ทั้งๆที่ฉันไม่เคยเปิดใจให้ใครอยู่แล้วแล้วทำไมฉันต้องใจอ่อนให้มันด้วยวะ !! ฮึกๆ !!
จบตอนซะแหระ !! แต่กวินกลับมาทำไห้คู่อื่นปั่นป่วนหรือเปล่าเนี้ย !! และแก้วกับโทโมะจะเป็นยังไงต่อไป ต้องติดตาม
ลาด้วยภาพนี้ละกัน
ฝันดีค้ะ♥
" ไอ่กวิน " ฉันเป็นฝ่ายเริ่มทักก่อนจะใครอีกละก็ไอกวินเพื่อนฉันกับเฟย์ฟาง อะดิเวลาไปช่วง summerที่อเมริกาอะแต่มันมีแฟนแล้วชื่อน้อง poppy ชื่อเดียวกับแฟนยัยฟางเลยเป็นไง
"แก้วไปเรียกกวินอย่างนั้นได้ยังไง !!" คุณแม่ดุฉันอีกแล้วอะ !
"ว่าแต่ หนูแก้วรู้จักกับตากวินแล้วหรอลูก" ทันทีที่เดินมานั่งที่โต๊ะคุณป้าแม่ของกวินก็ถามทันที
"ครับผมกับแก้วเป็นเพื่อนกัน" กวินพูดแล้วยิ้มให้ผู้เป็นแม่ ระหว่างที่บรรดาคุณพ่อคุณแม่คุยกันฉันกับกวินจึงขออนุญาติมาเข้าห้องน้ำ แต่ฉันลากไอกวินมาที่ลับตาคน อย่าคิดลึก แค่เรียกมาคุยเรื่องหมั่นเฉยๆ
"เฮ้ย! แกมาได้ไงเนี้ย "ฉันหันไปถามกวิน
" ฉันโดนบังคับมาวะ ! " พูดหน้าเหนื่อยใจ
"แล้วแฟนแกรู้ยังเนี้ย " ฉันถามเพราะเป็นห่วงกว่ามันจะได้เป็นแฟนกับน้อง poppy ยากมากเลยนะรู้ไหม
"ยังอะ ฉันแค่บอกว่าจะมาเยี่ยมพ่อกับแม่ที่ไทยเฉยๆ" กวินหันมาพูดกับฉัน
"เออ เรามาหาทางยกเลิกงานหมั่นดีกว่า " ฉันเสนอความคิดให้กวิน
"เออ ว่าแต่จะทำยังไงอะ ฉันไม่อยากเลิกกับแฟนนะโว๊ย" กวินหันมาโวยวายกับฉัน
" ไม่รู้ยังนึกไม่ออกต้องปรึกษา เฟย์ฟางวะ ฉันก็มีคนที่รักแล้วเหมื่อนกัน " เฮ้ย! ฉันพูดไรออกไปเนี้ย
"เอ๊ะ ๆ !! เดี๊ยวนะ แกบอกว่าแกมีคนที่รักแล้วยัไงเนี้ยครับคุณแก้วใจ รักคนเป็นด้วย" ไอ่กวินทำหน้า กวนอีกแล้ว
"ฉันก็มีห้วใจรักคนเป็นเหมื่อนกันนะ " ฉันหันไปโวยวาย
"อยากรู้จังใครเป็นคนเจาะหัวใจแกได้ " กวินยิ้มให้ฉัน
"ไม่ต้องรู้ หรอกหนาว่าแต่แก่กับมาทั้งทีขอกอดหน่อย คิดถึง" มันเป็นเรื่องปกติที่ฉัน เฟย์ฟางทำกันประจำอะนะ
พลั๊ก ! เสียงอะไรอะทำไห้ฉันกับกวินผละออกจากกันโดยไว
" เออว่าแต่คืนนี้ฉันไปนอนห้องพวกแกนะไม่อยากอยู่บ้าน " กวินพูด
"อืมๆ ไปเข้าไปข้างในกันได้แล้ว ออกมานานเดี๊ยวเค้าว่าเอา " ฉันพูดแล้วเดินนำหน้ากวินไป
"ปะครับเพื่อนรัก" เอ๊ะ ตั้งกี้ฉันเห็นหลังใครแว๊บ ๆ แต่ชั่งเถอะอาจจะเป็นพนักงานก็ได้
"คุณพ่อคุณแม่ครับวันนี้ผมไม่กลับบ้านนะครับจะไปนอนบ้านเพื่อนแล้วผมก็จะไปส่งแก้วที่คอนโดเลย" ทันทีเดินเข้ามากวินก้พูดทันที
" อ้าว แก้ววันนี้ไม่นอนบ้านละไหนว่าคิดถึงบ้านไง" คุณพ่อพูดบ้าง
"อ้อ พอดีว่างานยังไม่เสร็จนะค่ะ แก้วไปนะค่ะคุณลุงคุณป้า คุณพ่อคุณแม่ " ฉันยกมือไหว้และเดินคู่กวินออกมา แต่ตั้งกี้ มันโทโมะนี่นามากับใครอะ ฉันวิ่งไปดู
"เฮ้ย แกจะไปไหน" เสียงกวินที่เดินตามหลัง
"แกไปที่รถก่อนไป" ฉันตะโกนหลับหลัง แต่สิ่งที่ฉันวิ่งมาดูทำไมมันทำไห้ฉันเจ็บได้ขนาดนี้นะ โทโมะกำลังจูบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ทำไห้ตอนนี้ฉันวิ่งร้องไห้ออกมา
"เฮ้ย แกเป็นไรไปวะแก้ว " ทันทีที่ขึ้นรถฉันได้แต่ร้องไห้
"แก รีบออกรถแล้วไปที่คอนโดฉันไห้เร็วที่สุด แล้วอย่าถามเรื่องนี้อีก" ฉันพูดแค่นี้แล้วมองออกไปข้างนอก
ทันทีที่ถึงคอนโดฉันเปิดห้องเข้ามาก็ไม่เจอใครและวิ่งเข้าห้องทันที
"เฮ้ย !! แกเฟย์ฟางอะ ถ้าแกไม่ตอบฉันจะคิดว่าห้องนี้เป็นห้องของฉันเองนะโว๊ย" เสียงไอกวินที่เคาะปะตูอยู่หน้าห้อง ฉันไม่หน้าไปรักคนอย่าง นายนั่นเลย ทั้งๆที่ฉันไม่เคยเปิดใจให้ใครอยู่แล้วแล้วทำไมฉันต้องใจอ่อนให้มันด้วยวะ !! ฮึกๆ !!
จบตอนซะแหระ !! แต่กวินกลับมาทำไห้คู่อื่นปั่นป่วนหรือเปล่าเนี้ย !! และแก้วกับโทโมะจะเป็นยังไงต่อไป ต้องติดตาม
ลาด้วยภาพนี้ละกัน
ฝันดีค้ะ♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ