Silly Question ถามไม่คิด !
9.1
mild2011
แชร์นิยายฟิคชั่น
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ตอนนี้ฉันเดินมานั่งที่ห้องซ้อมเต้นของ k-otic เพื่อทำตามแผนที่พี่กาก้าวางไว้
"แล้วจะไปไหนต่ออะ?" ป๊อปถามขณะที่ฉันนั่งเล่น I-PAD อยู่ที่โซฟา
"ไม่รู้ดิ! ยังนึกไม่ออก" ฉันตอบ
"อืม ไหนเอามาเล่นบ้างดิ " ป๊อปนั่งลงข้างแล้วก็เอาไอ แพด ไปเล่น
"เมื่อคืนไปไหนมา?" ฉันถามออกไปเพราะค่องใจอะไรนิดหน่อย
"อ้อ เอ่อ .. เมื่อคืนไปผับกับ ไอ่พวกนั้นมาอะแหระ!" ตอบแบบอ้ำอึ้งเชียวนะ ฟางข่มไว้ อารมณฦ์ข่มไว้
"อ้อ ป๊อปยืมโทรศัพท์แปปดิ โทรศัพท์เค้าอยู่กับเฟย์" ฉันขอยืมป๊อปก็ยื่นให้
"เดี๊ยวมานะแปปนึง"ฉันเดินออกมาข้างนอก แล้วยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูรูป และสายเรียกเข้า
นี่มัน ! รูปมีน ตกลงใจของเราไม่ตรงกันใช่ไหมป๊อป เมื่อคืนคงไปกับมีนมาสินะ!
ฉันเดินเข้ามาที่โซฟา
"ทำไมคุยนานจัง!" ป๊อปถาม
"เพื่อนมันพูดไม่รู้เรื่องอะ" ฉันตอบมึนๆไป
"เมื่อคืนไปแค่ k-otic หรอ ?" ฉันถามเผื่อเค้าจะบอกความจริง
"เอ่อ..อืมไปแค่นั้นแหระ" ผลสุดท้ายก็ไม่พูดความจริง
"อืม แค่นั้นสินะ"
"ฟางว่าไรนะ" ป๊อปหันมมาถาม
"เปล่าๆไม่มีไร งั้นเค้ากลับก่อนนะ! ไม่ต้องไปส่ง เค้ามีคนมารับ" ฉันเดินหยิบของใส่กระเป๋าแล้วเดินออกมา
"เดี๊ยวๆ ฟางเป็นไรเปล่า" ป๊อปวิ่งมาจับแขนฉันที่กำลังจะเปิดประตูออกไป
"เปล่า!" ฉันขึ้นเสียง
"ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยอะ" เค้าว่า
"ก็บอกว่าเปล่าไง!" อุตส่าข่มไว้ละนะ
"ไม่เชื่อ!" ป๊อปพูดเสียงดังไม่ต่างกัน
"พลั่ก! แล้วทำไมเธอไม่พูดความจริงละจะโกหกทำไม เมื่อคืนไปกับใครมาก็บอกมาดิ จะโกหกเพื่ออะไร!" ฉันพลักป๊อปแล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลอาบแก้ม
"อ้อ เรื่องนี้นี่เอง มันไม่ใช่อย่างที่คิดหรอก!" ป๊อปพูด
"แล้วทำไมไม่พูดความจริงละ ! " ฉันตะคอกใส่หน้าด้วยความโมโห ฉันกำลังจะหันหนี
"เดี๊ยวฟาง! " ฉันไม่สนใจวิ่งออกมา เห็นรถพี่โยชิผ่านมาพอดี ฉันจึงขอให้พี่เขาไปส่ง
"ฟางร้องไห้ทำไมอะ" พี่โยถาม เพราะตั้งแต่ขึ้นรถมาก็ไม่ได้พูดอะไรเอาแต่นั่งร้องไห้อย่างเดียว
"ทะเลาะกับเพื่อนนิดหน่อย" ฉันตอบ
"ป๊อปสินะ แล้วเราจะให้พี่ไปส่งที่ไหนอะ" พี่โยถามอีก
"บ้านค่ะ ฟางอยากกลับบ้าน" ฉันตอบพี่เค้าไปแบบนั้น
"ขอบคุณมากนะค่ะที่มาส่ง"ฉันเดินลงรถเข้าบ้าน
"ฟางเป็นไรลูกร้องให้มาหน้าแดงเชียว" คุณแม่ทัก
"อ้อ เปล่าค่ะ พอดีฝุ่นมันเข้าตาแสบมากไปหน่อย" ฉันโกหกไปแบบไม่ตั้งใจแล้ววิ่งขึ้นห้องมา
วันแรกที่ทะเลาะกัน
"ทำไมเธอเป็นคนแบบนี้ ทำไมเธอโลเลอย่างนี้...." เสียงโทรศัพท์ ดังไม่ต่ำกว่าชั่วโมงละ 20 รอบ จะเป็นใครนอกจากป๊อปปี้
"พี่ฟางทำไมไม่รับโทรศัพท์อะ " ฟินน้องสาวคนเล็กที่เริ่มรำคาญพดขึ้นมา แล้วเหมื่อนจะเดินไปรับ
"ฟินไม่ต้องรับ ปิดเสียงไว้ ไม่ต้องตั้งสั่น!" ฉันบอกกับฟินแล้วตัวเองก็นอนคุมโปรงร้องไห้เช่นเดิม
"พี่ฟาง ข้อความเข้า" ฟินตะโกนเรียก
"เอามาให้พี่หน่อย!" ฉันหยิบผ้าห่มออก แล้วเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู
ข้อความ
รับโทรศัพท์หน่อยดิ มันไม่ใช่อย่างที่คิดหรอก
poppy♥
'อย่าหวัง ! ทีตอนให้พูดความจริงไม่พูด'
ฉันโยนโทณศํพท์ไว้หัวเตียงแล้วนอนต่อ
วันที่ 2
"พี่ฟางไปมหาลัยยัง ? นี่ จะ 9.30น.แล้วนะมีเรียนตอน 10 ครึ่งนะพี่ฟาง"เฟย์เดินมาเรียกจากที่นอน
"อืมๆ รอแปป" ฉันเดินลุกขึ้นไปแต่งตัว
"ทำไมขอบตาเป้นอย่างนั้นละทั้ง 2 คนเลย"คุณแม่ถามตอนที่เราลงมาทานข้าว
"พอดีเฟย์กับพี่ฟางกรีดตาหลายๆรอบอะ" เฟย์ตอบ
"ค่ะๆ" ฉันตอบตามๆกัน
"ไปๆ ไปเรียนกันได้แล้ว ขับรถดีๆนะ" คุณแม่พูดแล้วเรา 2 คนก็เดินออกมาจากบ้าน
"เฮ้อ! " ฉันกับเฟย์ ถอนหายใจพร้อมกัน
"พี่่ฟางคงไม่ต่างจากเฟย์หรอกใช่ไหมอะ" เฟย์พูดในตอนที่ฉันขับรถ
"อืม เรื่องพวกนั้นแหระ พี่ทายนะ อีก 3 คนที่เหลือก็ไม่ต่างจากเรา" ฉันพูดออกไป
"อืม เฟย์ก็ว่างั้น แต่ที่แน่ๆคือ พี่จะหลบหน้าป๊อปปี้ได้ยังไงอะ "
"เฮอะหนาพี่หลบหน้าได้ละกัน"ฉันตอบ
ฉันคงจะบอกกับเพื่อนว่าถ้าป๊อปถามถึงฉันให้บอกว่าไม่มาเรียนจนถึงวันที่ไปพัทยา
จบตอน PF
ละนะต่อไปก็ TK KF
ฝากติดตามด้วยนะ!
ฝันดีค้ะ!♥
"แล้วจะไปไหนต่ออะ?" ป๊อปถามขณะที่ฉันนั่งเล่น I-PAD อยู่ที่โซฟา
"ไม่รู้ดิ! ยังนึกไม่ออก" ฉันตอบ
"อืม ไหนเอามาเล่นบ้างดิ " ป๊อปนั่งลงข้างแล้วก็เอาไอ แพด ไปเล่น
"เมื่อคืนไปไหนมา?" ฉันถามออกไปเพราะค่องใจอะไรนิดหน่อย
"อ้อ เอ่อ .. เมื่อคืนไปผับกับ ไอ่พวกนั้นมาอะแหระ!" ตอบแบบอ้ำอึ้งเชียวนะ ฟางข่มไว้ อารมณฦ์ข่มไว้
"อ้อ ป๊อปยืมโทรศัพท์แปปดิ โทรศัพท์เค้าอยู่กับเฟย์" ฉันขอยืมป๊อปก็ยื่นให้
"เดี๊ยวมานะแปปนึง"ฉันเดินออกมาข้างนอก แล้วยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูรูป และสายเรียกเข้า
นี่มัน ! รูปมีน ตกลงใจของเราไม่ตรงกันใช่ไหมป๊อป เมื่อคืนคงไปกับมีนมาสินะ!
ฉันเดินเข้ามาที่โซฟา
"ทำไมคุยนานจัง!" ป๊อปถาม
"เพื่อนมันพูดไม่รู้เรื่องอะ" ฉันตอบมึนๆไป
"เมื่อคืนไปแค่ k-otic หรอ ?" ฉันถามเผื่อเค้าจะบอกความจริง
"เอ่อ..อืมไปแค่นั้นแหระ" ผลสุดท้ายก็ไม่พูดความจริง
"อืม แค่นั้นสินะ"
"ฟางว่าไรนะ" ป๊อปหันมมาถาม
"เปล่าๆไม่มีไร งั้นเค้ากลับก่อนนะ! ไม่ต้องไปส่ง เค้ามีคนมารับ" ฉันเดินหยิบของใส่กระเป๋าแล้วเดินออกมา
"เดี๊ยวๆ ฟางเป็นไรเปล่า" ป๊อปวิ่งมาจับแขนฉันที่กำลังจะเปิดประตูออกไป
"เปล่า!" ฉันขึ้นเสียง
"ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยอะ" เค้าว่า
"ก็บอกว่าเปล่าไง!" อุตส่าข่มไว้ละนะ
"ไม่เชื่อ!" ป๊อปพูดเสียงดังไม่ต่างกัน
"พลั่ก! แล้วทำไมเธอไม่พูดความจริงละจะโกหกทำไม เมื่อคืนไปกับใครมาก็บอกมาดิ จะโกหกเพื่ออะไร!" ฉันพลักป๊อปแล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลอาบแก้ม
"อ้อ เรื่องนี้นี่เอง มันไม่ใช่อย่างที่คิดหรอก!" ป๊อปพูด
"แล้วทำไมไม่พูดความจริงละ ! " ฉันตะคอกใส่หน้าด้วยความโมโห ฉันกำลังจะหันหนี
"เดี๊ยวฟาง! " ฉันไม่สนใจวิ่งออกมา เห็นรถพี่โยชิผ่านมาพอดี ฉันจึงขอให้พี่เขาไปส่ง
"ฟางร้องไห้ทำไมอะ" พี่โยถาม เพราะตั้งแต่ขึ้นรถมาก็ไม่ได้พูดอะไรเอาแต่นั่งร้องไห้อย่างเดียว
"ทะเลาะกับเพื่อนนิดหน่อย" ฉันตอบ
"ป๊อปสินะ แล้วเราจะให้พี่ไปส่งที่ไหนอะ" พี่โยถามอีก
"บ้านค่ะ ฟางอยากกลับบ้าน" ฉันตอบพี่เค้าไปแบบนั้น
"ขอบคุณมากนะค่ะที่มาส่ง"ฉันเดินลงรถเข้าบ้าน
"ฟางเป็นไรลูกร้องให้มาหน้าแดงเชียว" คุณแม่ทัก
"อ้อ เปล่าค่ะ พอดีฝุ่นมันเข้าตาแสบมากไปหน่อย" ฉันโกหกไปแบบไม่ตั้งใจแล้ววิ่งขึ้นห้องมา
วันแรกที่ทะเลาะกัน
"ทำไมเธอเป็นคนแบบนี้ ทำไมเธอโลเลอย่างนี้...." เสียงโทรศัพท์ ดังไม่ต่ำกว่าชั่วโมงละ 20 รอบ จะเป็นใครนอกจากป๊อปปี้
"พี่ฟางทำไมไม่รับโทรศัพท์อะ " ฟินน้องสาวคนเล็กที่เริ่มรำคาญพดขึ้นมา แล้วเหมื่อนจะเดินไปรับ
"ฟินไม่ต้องรับ ปิดเสียงไว้ ไม่ต้องตั้งสั่น!" ฉันบอกกับฟินแล้วตัวเองก็นอนคุมโปรงร้องไห้เช่นเดิม
"พี่ฟาง ข้อความเข้า" ฟินตะโกนเรียก
"เอามาให้พี่หน่อย!" ฉันหยิบผ้าห่มออก แล้วเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู
ข้อความ
รับโทรศัพท์หน่อยดิ มันไม่ใช่อย่างที่คิดหรอก
poppy♥
'อย่าหวัง ! ทีตอนให้พูดความจริงไม่พูด'
ฉันโยนโทณศํพท์ไว้หัวเตียงแล้วนอนต่อ
วันที่ 2
"พี่ฟางไปมหาลัยยัง ? นี่ จะ 9.30น.แล้วนะมีเรียนตอน 10 ครึ่งนะพี่ฟาง"เฟย์เดินมาเรียกจากที่นอน
"อืมๆ รอแปป" ฉันเดินลุกขึ้นไปแต่งตัว
"ทำไมขอบตาเป้นอย่างนั้นละทั้ง 2 คนเลย"คุณแม่ถามตอนที่เราลงมาทานข้าว
"พอดีเฟย์กับพี่ฟางกรีดตาหลายๆรอบอะ" เฟย์ตอบ
"ค่ะๆ" ฉันตอบตามๆกัน
"ไปๆ ไปเรียนกันได้แล้ว ขับรถดีๆนะ" คุณแม่พูดแล้วเรา 2 คนก็เดินออกมาจากบ้าน
"เฮ้อ! " ฉันกับเฟย์ ถอนหายใจพร้อมกัน
"พี่่ฟางคงไม่ต่างจากเฟย์หรอกใช่ไหมอะ" เฟย์พูดในตอนที่ฉันขับรถ
"อืม เรื่องพวกนั้นแหระ พี่ทายนะ อีก 3 คนที่เหลือก็ไม่ต่างจากเรา" ฉันพูดออกไป
"อืม เฟย์ก็ว่างั้น แต่ที่แน่ๆคือ พี่จะหลบหน้าป๊อปปี้ได้ยังไงอะ "
"เฮอะหนาพี่หลบหน้าได้ละกัน"ฉันตอบ
ฉันคงจะบอกกับเพื่อนว่าถ้าป๊อปถามถึงฉันให้บอกว่าไม่มาเรียนจนถึงวันที่ไปพัทยา
จบตอน PF
ละนะต่อไปก็ TK KF
ฝากติดตามด้วยนะ!
ฝันดีค้ะ!♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
