ยัยแวมไพร์ตัวยุ่งVs.นายbad boyตัวร้าย[TK]
9.3
เมจิ
แชร์นิยายฟิคชั่น
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ว:มีแค่2วิธี
ฟาง:อะไร แก้ว บอกมา แก้ว...บอกมาสิ ทำยังไงให้ป๊อปหาย
แก้ว:ทำให้กลับไปเป็นคนแบบที่ไม่สามารถเป็นแวมไพร์ได้แล้วเขาจะลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นต้องที่เขาเป็นแวมไพร์กับ.......
ฟาง:อะไรแก้ว บอกมาสิ ฮึก บอกมา
แก้ว:ให้กินเลือดคนรัก........
ฟาง:พี่ยอม ฮึก แค่ป๊อปอย่าเป็นอะไรก็พอ เถอะนะ กรีดเลือดพี่ไปก็ได้แก้ว
แก้ว:พี่ฟาง...แต่...
ฟาง:ขอร้อง...นะแก้ว
แก้ว:แต่พี่แข็งแรงไม่พอแน่ๆ พี่ฟาง
ฟาง:นะ ฮึก แก้ว ขอร้อง พี่ไม่ยอมให้เขาตายหรอก
แก้ว:......คะ(จำใจตอบ)ยื่นมือมาสิ(หยิบคัตเตอร์แล้วกรีดเลือดพี่สาวตัวเอง)
ฟาง:ฮึก กรี๊ดดดดดดดด(สลบไป)
แก้ว:เฮ้อออ พี่ฟาง..พี่ฟาง สลบไปแล้ว- -"ต้องทำแผลให้อีก(ไปหยิบกล้องยามาทำแผล)ไอป๊อป ฉันต้องกรอกเลือดใส่ปากมันใช่ไมเนี่ย
(หลังจากที่ทำแผลฟางแล้วก็กรอกเลือดเสร็จก็....)
ฟาง:โอ๊ย
แก้ว:เป็นไรคะ
ฟาง:ป๊อปปี้
แก้ว:ยังๆๆ ยังคะ ยังไม่ตื่น พี่นอนพักไปเลย ห้ามออกไปไหนเด็ดขาด ถ้าโดยทำร้ายอีกครั้ง ทั้งพี่ทั้งไอป๊อปไม่รอดแน่
ก๊อกๆๆ
เฟย์:พี่ฟาง อ้าว พี่แก้ว โทโมะตามไปกินข้าวแล้วคะ
เขื่อน:พี่ป๊อปเป็นไรอ่ะ นอนนิ่งเชียว
แก้ว:เอ่อ... มัน...ไม่สบาย ใช่ คือมันออกไปข้างนอกมาเลยไม่สบาย
เฟย์:อ๋อ งั้น ให้ป๊อปนอนไปเถอะ
ฟาง:พี่ดูแลป๊อปเอง แก้ว!! อยู่ด้วยกันดิ(เมื่อเห็นแก้วกำลังจะลุกเลยรีบห้าม)
แก้ว:หะ เอ่อ...เฟย์ยกอาหารมาหน่อยดิ
เฟย์:โห่ ใช้เพลินเลยนะ ก็ได้ เชอะ
เขื่อน:ไปแล้วนะครับ
5นาทีผ่านไป
เฟย์:พี่ฟาง ช่วยรับหน่อยดิ อ่ะ จะหกแล้ว ฝากถือโทรศัพท์หน่อยสิ
แก้ว:เอามาสิ โห หอมจัง
เขื่อน:ไปกินแล้วนะ หิว
ฟาง:ไปสิ
หลังจากที่เขื่อนกับเฟย์ออกไป
ป๊อปปี้:โอ๊ย ฟาง!! ฟางเป็นอะไรหรือป่าว
ฟาง:ฟะ..ฟางไม่เป็นไร ป๊อปละ
ป๊อปปี้:แข็งแรงดีครับผม(ลุกขึ้นแล้วเดินไปหาฟาง)อ้าวแก้ว มาไม
แก้ว:โห่ ไรวะ อุส่าช่วยไว้นะเว้ย
ป๊อปปี้:ใครช่วย- -ช่วยใคร อะไร แล้วยังไง
แก้ว:ช่วยกรีดละ...
ฟาง:แก้ว!!!
ป๊อปปี้:กรีด...เลือด ยัยบ้า เธอเอาเลือดใครให้ฉันกิน(เดินเข้าไปหาแก้วแล้วเขย่า)
แก้ว:เฮ้ยๆๆ พอๆๆ หยุดเขย่าสิเฟ้ย เลือดพี่ฟางไงเล่า
ป๊อปปี้:ฟาง ทำอย่างงี้ทำไม รู้ไมมันอันตรายนะ ฟาง
ฟาง:ก็..ฟะ..ฟางกลัวป๊อปเป็นอะไรนิ
ป๊อปปี้:โอ๋ๆ ขอโทษครับที่รัก
แก้ว:หยุดหวานเลยไอบ้า ทีฉันเขย่าจนเป็น3.2.1ทีพี่ฟาง ขอโทษครับที่รัก
ป๊อปปี้:กินข้าวไปเลย ฟางครับ กินข้าวเร็ว
แก้ว:เอ่อ..พี่..ฟาง...แก้ว...(สลบไป)
ป๊อปปี้:ยัยแก้ว แกเป็นไรวะ(อุ้มแก้ววางที่เตียง)
ฟาง:แก้ว(จะลุก)
ป๊อปปี้:ไม่ต้องฟาง
ฟาง:แต่....เลือด ป๊อป ออกไปหาเลือดเร็วๆ ก่อนเที่ยงคืน
ป๊อปปี้:แต่...ก็ได้(รีบวิ่งออกไป)
1ชั่โมงผ่านไป
ป๊อปปี้:โอ๊ย อะไรวะเนี่ย ใครจะมาขายวะ กี่โมงแล้วเนี่ย(ดูนาฬิกา)5ทุ่ม40 ตาย ตายแน่ ฟาง(รีบวิ่งกลับ)
15นาทีผ่านไป
.......:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
------------------------------------------
กรี๊ดดดดดดดดดด กรี๊ดตามทำไม- -"ไรเตอร์ขอตัวไป.....ไหนดี- -ถ้าสมองไม่ตันจะมาอัพให้อีกทดแทนที่เมื่อวานไม่ได้อัพ^^
ฟาง:อะไร แก้ว บอกมา แก้ว...บอกมาสิ ทำยังไงให้ป๊อปหาย
แก้ว:ทำให้กลับไปเป็นคนแบบที่ไม่สามารถเป็นแวมไพร์ได้แล้วเขาจะลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นต้องที่เขาเป็นแวมไพร์กับ.......
ฟาง:อะไรแก้ว บอกมาสิ ฮึก บอกมา
แก้ว:ให้กินเลือดคนรัก........
ฟาง:พี่ยอม ฮึก แค่ป๊อปอย่าเป็นอะไรก็พอ เถอะนะ กรีดเลือดพี่ไปก็ได้แก้ว
แก้ว:พี่ฟาง...แต่...
ฟาง:ขอร้อง...นะแก้ว
แก้ว:แต่พี่แข็งแรงไม่พอแน่ๆ พี่ฟาง
ฟาง:นะ ฮึก แก้ว ขอร้อง พี่ไม่ยอมให้เขาตายหรอก
แก้ว:......คะ(จำใจตอบ)ยื่นมือมาสิ(หยิบคัตเตอร์แล้วกรีดเลือดพี่สาวตัวเอง)
ฟาง:ฮึก กรี๊ดดดดดดดด(สลบไป)
แก้ว:เฮ้อออ พี่ฟาง..พี่ฟาง สลบไปแล้ว- -"ต้องทำแผลให้อีก(ไปหยิบกล้องยามาทำแผล)ไอป๊อป ฉันต้องกรอกเลือดใส่ปากมันใช่ไมเนี่ย
(หลังจากที่ทำแผลฟางแล้วก็กรอกเลือดเสร็จก็....)
ฟาง:โอ๊ย
แก้ว:เป็นไรคะ
ฟาง:ป๊อปปี้
แก้ว:ยังๆๆ ยังคะ ยังไม่ตื่น พี่นอนพักไปเลย ห้ามออกไปไหนเด็ดขาด ถ้าโดยทำร้ายอีกครั้ง ทั้งพี่ทั้งไอป๊อปไม่รอดแน่
ก๊อกๆๆ
เฟย์:พี่ฟาง อ้าว พี่แก้ว โทโมะตามไปกินข้าวแล้วคะ
เขื่อน:พี่ป๊อปเป็นไรอ่ะ นอนนิ่งเชียว
แก้ว:เอ่อ... มัน...ไม่สบาย ใช่ คือมันออกไปข้างนอกมาเลยไม่สบาย
เฟย์:อ๋อ งั้น ให้ป๊อปนอนไปเถอะ
ฟาง:พี่ดูแลป๊อปเอง แก้ว!! อยู่ด้วยกันดิ(เมื่อเห็นแก้วกำลังจะลุกเลยรีบห้าม)
แก้ว:หะ เอ่อ...เฟย์ยกอาหารมาหน่อยดิ
เฟย์:โห่ ใช้เพลินเลยนะ ก็ได้ เชอะ
เขื่อน:ไปแล้วนะครับ
5นาทีผ่านไป
เฟย์:พี่ฟาง ช่วยรับหน่อยดิ อ่ะ จะหกแล้ว ฝากถือโทรศัพท์หน่อยสิ
แก้ว:เอามาสิ โห หอมจัง
เขื่อน:ไปกินแล้วนะ หิว
ฟาง:ไปสิ
หลังจากที่เขื่อนกับเฟย์ออกไป
ป๊อปปี้:โอ๊ย ฟาง!! ฟางเป็นอะไรหรือป่าว
ฟาง:ฟะ..ฟางไม่เป็นไร ป๊อปละ
ป๊อปปี้:แข็งแรงดีครับผม(ลุกขึ้นแล้วเดินไปหาฟาง)อ้าวแก้ว มาไม
แก้ว:โห่ ไรวะ อุส่าช่วยไว้นะเว้ย
ป๊อปปี้:ใครช่วย- -ช่วยใคร อะไร แล้วยังไง
แก้ว:ช่วยกรีดละ...
ฟาง:แก้ว!!!
ป๊อปปี้:กรีด...เลือด ยัยบ้า เธอเอาเลือดใครให้ฉันกิน(เดินเข้าไปหาแก้วแล้วเขย่า)
แก้ว:เฮ้ยๆๆ พอๆๆ หยุดเขย่าสิเฟ้ย เลือดพี่ฟางไงเล่า
ป๊อปปี้:ฟาง ทำอย่างงี้ทำไม รู้ไมมันอันตรายนะ ฟาง
ฟาง:ก็..ฟะ..ฟางกลัวป๊อปเป็นอะไรนิ
ป๊อปปี้:โอ๋ๆ ขอโทษครับที่รัก
แก้ว:หยุดหวานเลยไอบ้า ทีฉันเขย่าจนเป็น3.2.1ทีพี่ฟาง ขอโทษครับที่รัก
ป๊อปปี้:กินข้าวไปเลย ฟางครับ กินข้าวเร็ว
แก้ว:เอ่อ..พี่..ฟาง...แก้ว...(สลบไป)
ป๊อปปี้:ยัยแก้ว แกเป็นไรวะ(อุ้มแก้ววางที่เตียง)
ฟาง:แก้ว(จะลุก)
ป๊อปปี้:ไม่ต้องฟาง
ฟาง:แต่....เลือด ป๊อป ออกไปหาเลือดเร็วๆ ก่อนเที่ยงคืน
ป๊อปปี้:แต่...ก็ได้(รีบวิ่งออกไป)
1ชั่โมงผ่านไป
ป๊อปปี้:โอ๊ย อะไรวะเนี่ย ใครจะมาขายวะ กี่โมงแล้วเนี่ย(ดูนาฬิกา)5ทุ่ม40 ตาย ตายแน่ ฟาง(รีบวิ่งกลับ)
15นาทีผ่านไป
.......:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
------------------------------------------
กรี๊ดดดดดดดดดด กรี๊ดตามทำไม- -"ไรเตอร์ขอตัวไป.....ไหนดี- -ถ้าสมองไม่ตันจะมาอัพให้อีกทดแทนที่เมื่อวานไม่ได้อัพ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
