ฉันรักนาย.. แวมไพรส์สุดที่รัก..

หลังจากนั้น งานประมูลก้อจบลง คนที่ชนะการประมูลครั้งนี้ คืออินทร์ ลูกน้องของโทโมะ ป๊อปปี็ และเขื่อน
 
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อจริญญา ศิริมงคลสกุลนะคะ เป็นนักโบราณคดี รับติดตั้งโบราณวัตถุค่ะ" แก้วแนะนำตัวกับอินทร์ กรและไกร
 
"ขอโทษนะจ๊ะหนู ลุงอยากฟังนามสกุลของหนูอีกรอบ" อินทร์รู้สึกคุ้นหูกับนามสกุลของแก้ว ก้อใช่สิ พ่อแก้วที่เสียไปแล้วเป็นลูกน้องเก่าของโทโมะหนิ
 
"หนูชื่อ จริญญา ศิริมงคลสกุล ค่ะ จะเรียกแก้วก้อได้ค่ะ" แก้วแนะนำตัวอีกรอบ
 
"หนูเป็นอะไรกับคุณเปรม" อินทร์จำได้ว่านี่คือนามสกุลของลูกน้องที่ตายไปแล้ว กรและไกรมองหน้ากันอย่างไม่เชื่อ
 
"หนูเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อเปรมค่ะ ลุงรู้จักพ่อหนูได้ยังไงคะ" แก้วถามด้วยความสงสัย
 
"เอ่อ.. ลุงขอนามบัตรของหนูไว้แล้วกัน ลุงจะไปถามเจ้านายก่อนว่าเค้าจะให้หนูไปติดตั้งมั้ย" อินทร์ตัดบทแล้วเดินหนีออกไปทันที
 
"แปลกๆ แฮะ" แก้วพูดอยุ่กับตัวเองเบาๆ
 
"แก้ววววว นานงานรึเป่าอ่ะ พวกฉันได้แล้ว พรุ่งนี้ก้อไปติดตั้งได้เลย" เฟย์พูด
 
"ฉันรอเค้าโทรมาคอนเฟิร์มพรุ่งนี้อ่ะ ไปหาอะไรกินกันเถอะหิวแล้ว" แก้วเิดินนำหน้าไปร้านอาหารแห่งหนึ่งภายในห้าง
 
ณ ร้านอาหารญีี่ปุ่น
 
"กินอะไรกันดีอ่ะ" แก้วถาม ฟางกับเฟย์
 
"เอา ราเม็งเทมปุระ ค่ะ" ฟางสั่ง
 
"เอาเป็น ชุดข้าวหน้าปลาไหลญี่ปุ่นค่ะ" เฟย์สั่ง
 
"ขอเป็นทาโกยากิแล้วกันค่ะ" แก้วสั่ง
 
"รับน้ำอะไรดีคะ"พนักงานถาม
 
"ขอเป็นน้ำชา ทั้งหมดเลยค่ะ" แก้วตอบ
 
เมื่อทุกคนกินอาหารเสร็จแล้วก้อไปเดินช็อปปิ้งต่อ
 
"โอ๊ย!!~" แก้วเดินชนกับผู้ชายคนหนึ่ง
 
"ไม่เป็นไรนะคับคุนผู้หญิง" ลูกน้องของนายนั่น มาช่วยประคองฉันลุกขึ้น
 
"ไม่เป็นไรค่ะ นี่นายชนคนอื่นแล้วไม่รู้จักขอโทษรึไง"ฉันด่าอีตาบ้านั่น
 
"คุณโทโมะ เชิณคับ" กรพาโทโมะเดินเลี่ยงออกจากแก้ว
 
"นี่ไอ้โคโดโมะ จะรีบไปไหนห๊ะ!!" ฉันด่าไอ้หน้าตุ๊ด หน้าหวานแล้วยังชื่อแปลกอีก
 
"ฉันชื่อโทโมะ" โทโมะพูดชื่อตัวเองขึ้นมาแล้วเดินนี้
 
.....................................................................................................................................
 
หนุกมั้ยคร๊าาาาา