ร้ายมา...ก็รักไป
8.9
17) รู้แล้วว่ามันเป็นใคร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโทโมะ// มึง ไอเมฆ (คนที่ชื่อเมฆเป็นรุ่นพี่ที่ขอเบอร์แก้วในตอนที่4นะค่ะ ที่แก้วโดนจับเพราะในตอนที่4 คนชื่อเมฆ
บอกว่า คนอย่างกู อยากได้อะไรก็ต้องได้//// กลับไปอ่านตอนที่4ก็ได้นะ--*)
เมฆ// ความจำมึงดีจริงๆนะ แต่อีกเดี๋ยวมึงคงไม่อยู่ให้จำแล้วหล่ะ5555
โทโมะ// มึงหมายความว่าไง ปล่อยแก้วเดี๋ยวนี้นะ
เมฆ// ถ้าอยากได้แก้วคืนไป ก็ผ่านพวกกูไปให้ได้แล้วกัน พอจบคำพูดนั้น โทโมะก็โดนอัดน่วน เลือดอาบเต็มหน้า
แต่ป็อปปี้มาช่วยทันซะก่อน
ป็อป// ตำรวจมา! ตำรวจมา! ป็อปพูดแล้วพาตำรวจมาพาพวกไปเมฆไปด้วย แล้วป็อปก็ไปช่วยแก้วแล้วโทโมะต่อ
แก้ว// โทโมะ! โทโมะ! นายตื่นเดี๋ยวนี้นะ ฮึกๆฮือๆ แก้วพูดแล้วร้องไห้
ป็อป// แก้ว พี่ว่าพาไอโมะไปโรงพยาบาลเหอะ ไปเร็ว ป็อปพูดแล้วพยุงตัวโทโมะขึ้น แล้วขับรถไปถึงโรงพยาบาล
พยาบาล// ญาติของคุณวิศว เชิญด้านนี้ค่ะ
ป็อปปี้// ครับ เป็นยังไงบ้างครับ
พยาบาล//คนไข้ต้องพักประมาณ1อาทิตย์นะค่ะ ถึงจะกลับบ้านได้ ตอนนี้คนไข้อยู่ที่ห้อง103นะค่ะ
ป็อปปี้// ขอบคุณนะครับ ป็อปปี้พูดกับพยาบาล ป่ะแก้ว ไปหาไอโมะกัน ป็อปพูดกับแก้ว
แก้ว//ค่ะพี่ป็อป
ณ ห้องพยาบาล
แก้ว// พี่ป็อปกลับไปหาฟางก่อนเหอะค่ะ เดี๋ยวแก้วเฝ้าเอง
ป็อป// อืม งั้นพี่ฝากดูหน่อยนะ ถ้ามันฟื้นแล้วก็โทรมาบอกพี่แล้วกัน
แก้ว// ค่ะ ถ้าโทโมะฟื้นแล้วจะโทรบอกนะค่ะ
ป็อป// อืม พี่ไปแล้วนะ บายยย
ตอนนี้แก้วอยู่กับโทโมะสองคน แต่โทโมะยังนอนไม่ได้สติอยู่ แก้วเอาเก็าอี้ลากมานั่งข้างๆโทโมะ ก่อนจะนอน
ทับอยู่ที่หน้าท้องของโทโมะ
วันรุ่งขึ้น เวลา7.00
โทโมะค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วก็รู้สึกหนักๆที่หน้าท้องของตัวเอง ก็ใช้มือลูบหัวคนที่นอนอยู่ที่หน้าท้องของตัวเอง
พอลูบแล้วจึงรู้ว่าเป็นใคร
โทโมะ// แก้ว โทโมะพูดแล้วเขย่าหัวแก้วเบาๆ
แก้ว// อือ โทโมะนายฟื้นแล้วหรอ แก้วพูดแล้วยิ้มอย่างดีใจ ฉันโทรบอกพี่ป็อปก่อนนะ
อย่างเธอไม่เหงาหรอก อย่าบอกว่าเหงาเลย
ป็อป//ฮัลโหลแก้ว ว่าไง
แก้ว// พี่ป็อปค่ะ โทโมะฟื้นแล้วค่ะ
ป็อป//หรอ พี่จะไปเดี๋ยวนี้แหละ
แก้ว//ชวนฟางมาด้วยนะ
ป็อป//ครับ ติ้ดๆๆ จากนั้นก็ป็อปก็ตัดสายไป
แก้ว//โทโมะ เป็นไงบ้าง
โทโมะ//โมะเป็นห่วงแก้ว โมะกลัวพวกนั้นจะมาจับแก้วไปอีก
แก้ว//พวกนั้นเข้าคุกไปเรียบร้อยแล้วหล่ะ ฉันก็เป็นห่วงนายเหมือนกันแหละ ฮึกๆ แก้วพูดแล้วจะร้องไห้
โทโมะ// อย่าร้องสิแก้ว เดี๋ยวไม่สวยหรอก อย่าร้องเลยนะครับ
แก้ว// อืม ฉันไม่ร้องก็ได้
*******************************************************
เม้นกันเยอะนะ ไรเตอร์จะได้มีกำลังใจแต่งต่อ
บอกว่า คนอย่างกู อยากได้อะไรก็ต้องได้//// กลับไปอ่านตอนที่4ก็ได้นะ--*)
เมฆ// ความจำมึงดีจริงๆนะ แต่อีกเดี๋ยวมึงคงไม่อยู่ให้จำแล้วหล่ะ5555
โทโมะ// มึงหมายความว่าไง ปล่อยแก้วเดี๋ยวนี้นะ
เมฆ// ถ้าอยากได้แก้วคืนไป ก็ผ่านพวกกูไปให้ได้แล้วกัน พอจบคำพูดนั้น โทโมะก็โดนอัดน่วน เลือดอาบเต็มหน้า
แต่ป็อปปี้มาช่วยทันซะก่อน
ป็อป// ตำรวจมา! ตำรวจมา! ป็อปพูดแล้วพาตำรวจมาพาพวกไปเมฆไปด้วย แล้วป็อปก็ไปช่วยแก้วแล้วโทโมะต่อ
แก้ว// โทโมะ! โทโมะ! นายตื่นเดี๋ยวนี้นะ ฮึกๆฮือๆ แก้วพูดแล้วร้องไห้
ป็อป// แก้ว พี่ว่าพาไอโมะไปโรงพยาบาลเหอะ ไปเร็ว ป็อปพูดแล้วพยุงตัวโทโมะขึ้น แล้วขับรถไปถึงโรงพยาบาล
พยาบาล// ญาติของคุณวิศว เชิญด้านนี้ค่ะ
ป็อปปี้// ครับ เป็นยังไงบ้างครับ
พยาบาล//คนไข้ต้องพักประมาณ1อาทิตย์นะค่ะ ถึงจะกลับบ้านได้ ตอนนี้คนไข้อยู่ที่ห้อง103นะค่ะ
ป็อปปี้// ขอบคุณนะครับ ป็อปปี้พูดกับพยาบาล ป่ะแก้ว ไปหาไอโมะกัน ป็อปพูดกับแก้ว
แก้ว//ค่ะพี่ป็อป
ณ ห้องพยาบาล
แก้ว// พี่ป็อปกลับไปหาฟางก่อนเหอะค่ะ เดี๋ยวแก้วเฝ้าเอง
ป็อป// อืม งั้นพี่ฝากดูหน่อยนะ ถ้ามันฟื้นแล้วก็โทรมาบอกพี่แล้วกัน
แก้ว// ค่ะ ถ้าโทโมะฟื้นแล้วจะโทรบอกนะค่ะ
ป็อป// อืม พี่ไปแล้วนะ บายยย
ตอนนี้แก้วอยู่กับโทโมะสองคน แต่โทโมะยังนอนไม่ได้สติอยู่ แก้วเอาเก็าอี้ลากมานั่งข้างๆโทโมะ ก่อนจะนอน
ทับอยู่ที่หน้าท้องของโทโมะ
วันรุ่งขึ้น เวลา7.00
โทโมะค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วก็รู้สึกหนักๆที่หน้าท้องของตัวเอง ก็ใช้มือลูบหัวคนที่นอนอยู่ที่หน้าท้องของตัวเอง
พอลูบแล้วจึงรู้ว่าเป็นใคร
โทโมะ// แก้ว โทโมะพูดแล้วเขย่าหัวแก้วเบาๆ
แก้ว// อือ โทโมะนายฟื้นแล้วหรอ แก้วพูดแล้วยิ้มอย่างดีใจ ฉันโทรบอกพี่ป็อปก่อนนะ
อย่างเธอไม่เหงาหรอก อย่าบอกว่าเหงาเลย
ป็อป//ฮัลโหลแก้ว ว่าไง
แก้ว// พี่ป็อปค่ะ โทโมะฟื้นแล้วค่ะ
ป็อป//หรอ พี่จะไปเดี๋ยวนี้แหละ
แก้ว//ชวนฟางมาด้วยนะ
ป็อป//ครับ ติ้ดๆๆ จากนั้นก็ป็อปก็ตัดสายไป
แก้ว//โทโมะ เป็นไงบ้าง
โทโมะ//โมะเป็นห่วงแก้ว โมะกลัวพวกนั้นจะมาจับแก้วไปอีก
แก้ว//พวกนั้นเข้าคุกไปเรียบร้อยแล้วหล่ะ ฉันก็เป็นห่วงนายเหมือนกันแหละ ฮึกๆ แก้วพูดแล้วจะร้องไห้
โทโมะ// อย่าร้องสิแก้ว เดี๋ยวไม่สวยหรอก อย่าร้องเลยนะครับ
แก้ว// อืม ฉันไม่ร้องก็ได้
*******************************************************
เม้นกันเยอะนะ ไรเตอร์จะได้มีกำลังใจแต่งต่อ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ