Love series เรื่องร้ายเรื่องรักของเจ้าชายยมทูต

             ตอนนี้ฉันเเละเฟย์ ฟาง เดินออกมาที่หลังโรงเรียนเนื่องจากไม่อยากเรียน(เด็กๆอย่าทำตามนะคะ:เเก้วใจ)พวกเราเดินมาเรื่อยๆจนมาเจอกับบ่อน้ำพุ เมื่อมาถึงยัยฟางก็รีบวิ่งเข้าไปทันที ก็นะฟางเป็นเทพเเห่งสมุทรนี่นา

"เเหม!!ฟางเจอน้ำเป็นไม่ได้นะ" เฟย์พูดยิ้มๆ เเล้วเดินเข้าไปหาฟางส่วนฉันเดินไปล้มตัวลงนอนบนพื้นหญ้าข้างๆน้ำพุฉันเเหงนหน้ามองท้องฟ้าก่อนที่จะค่อยปิดเปลือกตาเเต่.....

"กรี๊ดดดดด~..เเก้ว..ฟาง...ใครก็ได้ช่วยด้วย" ฉันรีบลุกเเล้วรีบวิ่งตามเสียงของเฟย์ไป เมื่อไปถึงก็เห็นเฟย์ถูกขังไว้ในม่านเเห่งมนตราใครที่เข้าไปอยู่ในนั้นจะทำให้ถูกตรึงไว้เเละไม่สามารถใช้พลังได้

"เฟย์!!..."ฟางที่เพิ่งมาถึงก็รีบวิ่งเข้าไปหาเฟย์ทันที ยัยบ้าวิ่งไปอย่างนั้นเดี๋ยวก็ถูกจับไปอีกคนหรอก

"กรี๊ดดดด~ปล่อยฉันนะ...เเก้วช่วยด้วย" พูดยังไม่ทันขาดคำเลย --*

"พวกเเกต้องการอะไร" ฉันถามเสียงเรียบ

"หึ...ฉลาดดีนี่...นายของฉันต้องการของที่พวกเเกครอบครองอยู่"

"พวกฉันไม่ให้จะทำไม" ยัยเฟย์ตะโกนขึ้นทำให้พี่เบิ้มตัวโตที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันหันไปมอง

"ทำปากดีไปเถอะ..เฟย์..เดี๋ยวเจ้าจะพูดไม่ออก" เเละร่างสูงในชุดคลุมสีดำพร้อมเขี้ยวก้าวออกมาจากข้างหลังพี่เบิ้ม เฮ้ย!! นี่มัน...

"กวิน!!" เราทั้งสามคนประสานเสียงพร้อมกัน ก็จะไม่ตกใจได้ยังไงก็กวินน่ะเป็นเพื่อนสนิทกับพวกเราตอนที่เรียนอยู่ข้างบน เเต่ทำไมตอนนี้ถึงเปลี่ยนเป็นคนละคนเเบบนี้จากคนที่อ่อนโยน ใจดี กลับกลายเป็นปีศาจยังงี้อ่ะ

"ทำไมนายถึงกลายเป็นเเบบนี้อ่ะ??" ดูเหมือนฟางจะตั้งสติได้เร็วกว่าเพื่อนจึงถามขึ้น

"หึ...พวกเจ้าเป็นก้างขวางทางข้ายังไงล่ะ...เจ้าก็รู้ว่าพ่อของเราทั้งสี่เป็นผู้ครองความสมดุลของโลก...เเต่คราวนี้มันจะไม่เหมือนก่อนเพราะข้าจะขึ้นเป็นหนึ่งโดยกำจัดทุกคนที่ขวางทางข้า..." กวินพูดพลางกำมือเเน่น

"เเล้วเกี่ยวอะไรกับพวกเรา" เฟย์ถามขึ้นหลังจากที่เงียบอยู่นาน

"ถ้าไม่มีพวกเจ้าข้าก็จะครองความเป็นหนึ่งเเต่ผู้เดียว" กวินพูดเเล้วยิ้มชั่วร้าย

"มันจะมากไปเเล้วนะ...เจ้าคนเดียวไม่สามารถควบคุมสมดุลทั้งสี่เจ้าก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้...ผูสืบทอดพลังเทพเเต่ละคนเกิดมา...ต่างมีเวทย์เฉพาะเป็นของตนเจ้าจะฝืนธรรมชาติไม่ได้" ฉันพยายามอธิบาย

"ข้าทำได้...เเต่ข้าต้องพึ่งพลังของพวกเจ้า"

"เจ้าเปลี่ยนไปมากเพื่อนที่เเสนดี..อ่อนโยนคนเดิมหายไปไหน"

"หึ...คนโง่คนนั้นมันได้ตายไปเเล้ว..ตายไปตั้งเเต่เจ้าปฏิเสธความรักของข้า..." ดวงตาเเข็ง กร้าวเมื่อครู่กระตุกวูบเเละสั่นไหวอย่างรุนเเรง

"ข้าขอโทษ...เราเป็นเพื่อนกันได้มั้ย" ฉันถาม

"เพื่อนงั้นเหรอ...ข้าต้องได้เป็นมากกว่านั้นเเก้ว" นายหมายถึงอะไรกันเเน่

"ไปจับนางมาให้ข้า...เเก้วเจ้าอย่าคิดจะใช้พลังเด็ดขาดไม่งั้นข้าไม่รับประกันความปลอดภัยของ เฟย์ ฟางเเน่!!"

"นายมันเลว!!" ปากก็พูดไปเเต่ในใจก็ได้เเต่ภาวนาให้มีคนมาช่วย

"เลวกว่านี้ข้าก็ทำได้ถ้ามันทำให้เจ้าหันมา.....รักข้า"

"ปล่อยนะ!!....ปล่อย" มีดคมกริบกำลังกรีดเข้าที่ข้อมือของฉันความเจ็บเเผ่ซ่านเข้ามาจับใจ เเต่ก่อนที่มันจะกรีดลึกมากกว่านี้...

"หยุดนะ!!"

----------------------------------------------------------------------------------------------

ช่วยเม้นด้วยนะค้า รักคนอ่านทุกคนค่ะ