ว้าวุ่น [In My Heart]

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

 

♥ นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น  ตอนที่ 30 ♥ 

 

ตอนพิเศษ ตอนที่ 2

 

 

 

“ก๊อกๆๆ...น้องแก้วคะ เฮียเรียกพบค่ะ”.... 

 

แก้วใจกลับมาหาเพื่อนๆในห้องที่นั่งรออยู่เกือบ 30 นาทีด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ^_____^~ สองศรีพี่น้องซักไซ้ไล่เรียงเพื่อนสาวมาดเท่ห์แล้วได้ความว่า ที่เฮียเรียกเข้าไปพบน่ะเกี่ยวกับเรื่องที่เธอเอ่ยขอเขาไปเมื่อตอนกลางวัน เฮียบอกว่าก็ดีเหมือนกัน มีสาวๆไปด้วยทริปนั้นจะได้ไม่ดูว่าออกจะแฮนซั่มแมนจนเกินไป แล้วเฮียก็เลือกแก้วใจไปเหตุก็เพราะไม่อยากให้รู้สึกถึงสีสันคัลเลอฟูลจนเกินงาม มันเป็นรายการท่องเที่ยวที่ต้องการโฟกัสไปที่ตัวสถานที่มากกว่าตัวบุคคล ถ้าเชิญMC(พิธีกร)แบบเซ็กซี่หรือค่อนไปทางน่ารักก็เกรงว่าจะขายสถานที่ไม่ออก

ดังนั้นจึงอนุมัติตามที่แก้วขอให้ไปกับหนุ่มๆได้ 

 

 

 

ฮิฮิ ก็พี่บีฟูบอกเองนี่นาว่า ..คุณจริญญาคุณลูกรักของเฮีย..  

 

 

@@@@@@@@

 

 

“วู้ว.....สนุกจังเลย อิอิ”  

เมื่อเดินทางมาถึงสถานที่ท่องเที่ยวแห่งแรก เด็กน้อยผู้เอาแต่ใจก็เอาแต่วิ่งเล่นไปดูตรงโน้นทีตรงนี้ทีด้วยความตื่นเต้น สักพักพี่บีฟูก็เรียกให้เข้ามาหากลุ่มหนุ่มๆที่กำลังยืนเซ็ตผมเตรียมถ่ายภาพหมู่หน้าสระน้ำของพระราชวัง

 

 

“ดื้อชะมัด ฟังกันบ้างไหมครับ? ไม่ต้องมาใกล้ ไปยืนข้างๆพี่เบยงอุนนู่นเลยครับ” 

แต่งหน้าทำผมเสร็จก็ปรี่เข้าหาคนรักทันที โทโมะอยู่ในชุดหนังที่ปกเสื้อมีขนนุ่มช่วยคลายหนาวได้พอสมควรส่วนหญิงสาวอยู่ในเสื้อฮูดยาวสีน้ำเงินกับเลกกิ้งที่ดูไม่ค่อยจะช่วยให้รู้สึกอบอุ่นได้เท่าไหร่ เห็นดังนั้นแก้วใจก็เลยอยากหาไออุ่นบ้างก็แค่นั้น กลับโดนชายหนุ่มออกปากไล่ให้ไปยืนข้างพี่จองเบซะงั้น พี่เบก็พี่เบวะ!! สุดท้ายก็เลยลากป๊อบปี้มาอยู่แทรกกลางด้วยซะเลย

อยากให้อยู่ห่างๆนักใช่ไหม จัดให้ ชิ!!

 

“เออ ช่างเหอะไหนๆก็มาแล้วจะทิ้งจะขว้างได้ไงครับคุณเอ็งคร้าบ” เขื่อนตบบ่าเพื่อนรักด้วยอยากให้ใจเย็นลง เขาไม่อยากให้เสียงาน รีบถ่ายรีบเสร็จ อยากกลับบ้าน 

คิดถึงแม่ศรีประจัน T^T

 

“เติมหน้าด้วยค่ะหนุ่มๆ” ทีมงานสาวๆหมวยๆเข้ามาหาหนุ่มๆด้วยสังเกตเห็นว่าทั้งเหงื่อทั้งแป้งเลอะหมดแล้ว

 

 

//..ชิ แบบนี้ทำยิ้มร่าเริง ทีกะเราบ่นตั้งแต่ขึ้นเครื่องยันลงเครื่อง ถึงโรงแรมก็ยังไม่หยุดบ่นอีก คนบ้า!!..//

 

 

 

“น้องแก้วเหนื่อยไหมครับ ดื่มน้ำก่อน” 

“ไม่อ่ะค่ะ ขอบคุณพี่ดร๊าฟมากนะคะ พี่นั่นแหล่ะเหงื่อออกแล้วค่ะ” 

พี่ทีมงานเดินหยิบกระปุกน้ำเข้ามาหาเมื่อเห็นว่าคนสวยแยกตัวมานั่งคนเดียว ก็เรื่องเติมแป้งแต่งหน้านั่นไม่ใช่สไตล์ของหญิงสาวเท่าไหร่ ถือวิสาสะเข้ามานั่งข้างๆโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ได้เอ่ยปากชวน ทั้งยังแสดงท่าทีห่วงใยหยิบพัดขึ้นมาช่วยระบายความร้อนจากแสงไฟของกองถ่าย

 

 

 

“ฆ่าคนแล้วผิดกฎหมายมั้ยวะ ที่นี่”  

เอ่ยออกมาลอยๆพอให้เพื่อนๆในวงได้ยิน ทุกสายตาเหลือบไปยังจุดหมายปลายทางที่เจ้าฆาตกรมันตั้งคำถาม เออ เอากับมันสิครับนี่มันหวงยันช่างกล้องเลยเหรอครับพี่ครับ 

 

@@@@@@@@

 

 

“เล่นเกมส์รู้ใจกันป่ะ” 

“เออ ดีหนุกๆ แก้วเล่นด้วย..ว่าแต่เล่นไง เคยได้ยินแต่ทายใจ มีรู้ใจด้วยเหรอวะเขื่อนเพื่อนมั่วหรือเปล่า?” 

“อย่ามาชวนนอกเรื่องเว่ย! กติกาคือ ถ้าใครจับได้แบล็คการ์ด จะต้องบอกความรู้สึกต่อคนที่นั่งข้างๆมาให้หมด ประมาณว่าให้อีกคนรู้ใจเราอ่ะ”

“ข้างไหน ซ้ายขวา?” 

“ทั้งซ้ายทั้งขวา เลือกเอาว่าจะบอกกับใคร” 

“บอกหมดคืออะไร? มันเยอะนะถ้าฉันจะต้องพูดความในใจกะนายอ่ะเขื่อนที่รัก!”

“เออ เอาแค่วันนี้พอ จบป้ะ?” 

“จับฉลากเลือกที่นั่ง...อ่ะไม้สั้นไม้ยาวเร็วดี” 

 

ร่ายเสียยืดยาว กว่าจะชวนคนสวยให้เข้ามาติดกับได้ แกล้งคิดเกมส์ใหม่ขึ้นมาแบบว่าปัจจุบันทันด่วน ตั้งใจให้เพื่อนรักคนสวยได้บอกเหตุผลที่แท้จริงของการดื้อดึงจะมาเกาหลีให้ได้ ส่วนอีกฝ่ายถ้าจับได้ก็ต้องเอ่ยความรู้สึกลึกๆของตัวเองที่ยังไงๆก็ไม่อยากให้คนรักเดินทางมาด้วย 

 

 

 

“นั่งล้อมวงตามนี้ครับ เขื่อน แก้ว เบ ป๊อบ เคน โมะ...เกมส์สตาร์ท!!!”

 

@@@@@@@@

 

 

 

“ไอเคน แม่เอ็งโทรฯมา 13 สายไม่ได้รับ เตรียมตัวตายได้เลยว่ะเพื่อน” จังหวะลุกไปเข้าห้องน้ำก็ได้ยินเสียงไอโฟนเพื่อนรักดังขึ้นจึงหยิบติดมือเอามาให้

 

 

“แม่เอ็งด้วยมัง ไอป๊อบ”

เมื่อแผนแรกที่คิดไว้เพื่อให้คนที่ไม่รู้ใจได้นั่งข้างๆกันด้วยการจับไม้สั้นไม้ยาวล้มเหลวไป ป๊อบปี้จึงคิดแผนใหม่ขึ้นมาในหัวแทนทันที โดยใช้สาวๆของพวกเขานี่แหล่ะเป็นตัวช่วย แล้วเคนตะมันก็รู้ทางดีเสียด้วย 

 

 

“อ่าวไปหมดยังไม่ได้ฟังป๊อบบอกรักเคนเลยอ่ะ เซ็งๆๆๆ” 

“เมื่อไหร่แบล็คการ์ดจะออก?” 

“ออกเมื่อไหร่เกมส์ก็จบไงจ้ะที่รัก เพราะมีคนเดียวเท่านั้นที่จะต้องพูดความในใจก่อนนอนคืนนี้” 

 

เมื่อเคนตะกับป๊อปปี้ออกไปแล้ว ตัวผู้เล่นก็ต้องลดลงเนื่องจากระยะเวลาในการครอบครองไอโฟนของสองคนนี้ ถ้าไม่มีใครยอมแพ้ใครก็จะไม่ได้ฤกษ์วาง เขื่อนเห็นว่ามิควรเลยที่จะรอพวกมัน ไม่อย่างนั้นไม่ได้นอนแน่ๆ 

ผู้เล่นถูกคัดออกไป2 เหลือผู้ท้าชิง 4 คน

 

 

 

 

“เฮ้ยกบ ฟางจ๋าฝากมาบอกว่าถ้าแกยังไม่โทรกลับน้องสาวของคนสวยภายใน 30 วิฯล่ะก็ กลับกรุงเทพฯคราวนี้เอ็งได้กินแมลงแทนข้าวแน่ ฮ่าๆๆ”

 

“เดี๋ยวมา วางไพ่ให้พี่ด้วยน้องแก้ว...ข้าไปแป๊บเดียว เดี๋ยวกลับมาเล่น” 

“อ่าวมีงี้?” 

ขอบคุณเพื่อนป๊อบปี้ในความพยายามช่วยเหลือเพื่อนรักของพวกเขาทั้งสองคน อันที่จริงแม่ศรีประจันก็คงอยากจะให้โทรฯกลับไปจริงๆนั่นแหล่ะ แต่คงไม่ต้องรีบทำเวลาขนาดนั้นก็ได้ จำใจต้องรีบลุกออกมาก่อนเพราะว่าผู้เล่นคนสำคัญอีกคนก็กำลังจะถูกคัดออกภายใน 3 นาทีนี้ ดังนั้นถ้าเขายังอยู่อาจจะหมดโอกาสในการหาเหตุผลที่พอจะเชื่อถือได้

ทำเป็นมีมารยาทให้เพื่อนสาววางไพ่ให้ แล้วจับบ่าเพื่อนรักเบาๆประมาณว่าเดี๋ยวตูก็กลับมา 

.......มั้งนะ? 

 

 

 

“จองเบจ๋า คุณป๊ะกับคุณม๊ะมาหาที่ห้องรับรองค่า” พี่บีฟูมาเคาะเรียกที่หน้าห้องอย่างรู้ใจ เดี๋ยวกลับกรุงเทพฯไปน้องเขื่อนจะตอบแทนอย่างงามครับ 

 

“หา พี่เบๆให้น้องแก้วไปด้วยน้องแก้วจะเอาลายเซนคร้าบ.....” 

ได้ยินดังนั้น แก้วใจก็หลุดจากภวังค์ในการลุ้นแบล็คการ์ดทันที ทำทีทำท่าหาสมุดกับปากกาให้วุ่นวาย เรื่องอะไรจะให้อยู่กับโทโมะตามลำพังล่ะ ถึงเขื่อนจะให้แจกไพ่ไปที่เขาด้วยก็จริง แล้วยังไงถ้าสุดท้ายไม่มีใครกลับมาที่ห้อง  

 

 

 

 

จริญญากับวิศว ...ไม่ต้องผลัดกันระบายความในใจกันเองหรอกหรือ? T^T 

 

 

 

แม้ลายเซนพี่เบยงอุนจะเป็นข้ออ้างที่ยิ่งใหญ่ของการมาในครั้งนี้  ซึ่งมันตรงข้ามกับความปรารถนาจริงๆของเธอโดยสิ้นเชิง แต่ถ้าได้ก็คงจะดีไม่น้อยเหมือนกัน คิดว่าเป็นโบนัสส่งท้ายปีก็ได้นี่นา เนอะ !

แล้วสุดท้ายผู้ชายของเธอก็ไม่ได้ให้ความร่วมมือเอาเสียเลย ให้ตายสิ….

 

 

“อย่ามาเนียนน่า แจกให้หมดเร็วๆผมง่วง” 

 

@@@@@@@@

 

 

“การ์ดหมดแล้ว” 

“เปิดเลยจะได้รู้ว่าใครแพ้” 

“อ๊ะๆๆ อย่าพึ่งเปิดรอเพื่อนเขื่อนก่อนสิ ต้องเรียกมันมาดูด้วยเดี๋ยวจะหาว่าเราโกง”  

 

โดนคนอื่นเค้าโกงตั้งนานแล้วมั้ง?....ยังไม่รู้ตัวอีก ยายเด็กอนุบาลเอ้ย 

 

 

....ขอยืนไว้อาลัยให้กับความคิดของเด็กน้อยของเขา.... 

 

 

 

 

“ถ้างั้นเปิดของแก้วคนเดียวก็พอ เพราะแก้วคงไม่ว่าตัวเองโกงหรอกจริงมั้ยครับ?...เปิดได้แล้วครับคนดี”  

 

 

 

 

เปิดเลยดีไหมคะ?? .....พักผ่อนดีกว่า ฝันดีนะจ้ะเด็กๆ