ว้าวุ่น [In My Heart]

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
 
 


♥ นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น  ตอนที่ 26 ♥ 

 

 

เธอได้รู้จักกับแฟนหนุ่มเมื่อ 4 ปีก่อน เขาทำงานให้กับแก๊งค์มาเฟียใหญ่ของญี่ปุ่น ไม่ได้คิดจะสืบสาวราวเรื่องอะไรแค่ชายหนุ่มรักและดูแลนั่นก็ดีพอสำหรับพนักงานเอกสารธรรมดาอย่างเธอ แต่ในระยะ 2 ปีที่ผ่านมาเธอแอบได้พบได้เห็น “งาน” ที่แฟนหนุ่มทำ งานโหดร้ายที่กลับดูเป็นเรื่องแสนธรรมดาสำหรับซามูไรอย่างเขา “ทารุณหญิงสาว เมื่อเธอเหล่านั้นไม่ยอมจบ” เป็นประกาศิตที่สั่งตรงจากญี่ปุ่น

คุณยูโกะภรรยาของหัวหน้าแก๊งค์มาชิตะเฝ้าทะนุถนอมบุตรชายบุญธรรมอยู่ห่างๆ แม้บุตรชายไม่ปริปาก แต่มีหรือที่เธอจะไม่รู้ ดังนั้นไม่ว่าบุตรชายจะพบเจอปัญหาอะไรที่แก้ไขไม่ได้ ไม่เกิน 2 วัน สิ่งขัดใจจะหายไปเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน บุตรชายบุญธรรมคนนั้น
 


....คุณหนูโทโมะ.... 

 
 
 


“ไม่จริงใช่ไหมที่บีบีเห็น ในคลิปนั่น...ไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม? คนพวกนั้นแค่ขู่ บีบีรู้!!” สาวน้อยข้างกายถามขึ้น เมื่อเห็นคลิปโหดร้ายจากเขื่อน เธอก็รีบออกจากห้องนั้นมา ไม่แม้จะสบตาชายหนุ่มที่เธอลงทุนมานั่งรอตั้งแต่เช้าที่เดินสวนเข้ามาในห้องซ้อม

“ถ้าแกไม่เชื่อสิ่งที่ตาของแกเห็น...แล้วแกออกมาทำไม ทำไมไม่รอให้คุณโทโมะเข้าห้องไปแล้วแกจะได้มีโอกาสกรี๊ดๆใส่เขา เหมือนที่แกเคยทำกับผู้ชายคนอื่นแล้วสำเร็จ...ที่แกไม่ทำเพราะแกเชื่อ เชื่อในสิ่งที่แกเห็น...พี่พูดถูกไหม?” เอ่ยถามพลางใช้มือลูบกายปลอบโยนน้อง 

 

“บีบีจะแจ้งตำรวจ ใช่!! ขู่พี่เค้าว่าเราจะแจ้งความดีไหมพี่จ๋า?” ระร่ำระลักออกมา มองหน้าพี่สาวขอความเห็นใจ 

“บีบี แกไม่ใช่คนโง่ ...แกจะแจ้งจับใคร คุณโทโมะเหรอ? แกมีหลักฐานว่าเขาทำอะไรใครไหม หรือแกจะแจ้งตำรวจให้จับมาเฟียอันดับ1ของญี่ปุ่น? ถ้ามองในแง่มนุษยธรรมคนเหล่านั้นผิดจริงที่เข้าไปล่วงล้ำสิทธิส่วนบุคคล แต่แกต้องเข้าใจนะก่อนที่พวกแกจะฟีทเจอริ่งกัน เขาบังคับแกไหม ไม่ใช่ว่าต่างคนต่างเต็มใจหรอกเหรอ?  และพี่เชื่อว่าคุณโทโมะได้บอกแกแล้วว่าสำหรับแกเป็นได้แค่ one night stand นะ ใช่ไหม...แล้วจะเรียกร้องเอาอะไรเมื่อเต็มใจให้เขาเอง ดังนั้นคนที่ไม่ทำตามข้อตกลงก็เห็นจะสมควรได้รับการตอบแทนที่แสนจะเหมาะสมนั่น พี่อาจจะพูดฟังดูใจร้ายนะ” กล่าวบอกน้องสาวด้วยความจริง  

 

คุณโทโมะมีผู้หญิงอยู่ในใจมาตั้งแต่เข้ามาในกามิฯ ที่เธอรู้เพราะสามีเฝ้าแต่พร่ำบอกทุกครั้งที่ออกไปทำงาน งานที่คุณชายไม่ได้สั่ง แต่ต้องทำเพราะคุณนายใหญ่ไม่ปลื้ม ก่อนสามีกับพวกจะลงมือมักจะเอาคลิปที่ถ่ายไว้ก่อนหน้าให้หญิงสาวดู ใครเชื่อก็จะมีชีวิตอยู่ได้แบบปรกติต่อไป แต่ถ้าไม่...ไม่อยากเป็นแค่ one night stand ของคุณชายก็เตรียมตัวรับความโหดร้ายก็แล้วกัน

แฟร์ดีไหม?.... 

 
 
 


“แล้วบีบีจะทำไงดี พี่เขาจะสั่งให้ลูกน้องบ้านั่นมาทำอะไรบีบีหรือเปล่า? พี่จ๋าบีบีกลัว...” ก้มหน้ายอมรับความจริง เธอยังต้องพบเจอกับความสวยงามบนโลกใบนี้อีกมากโข จะให้เอาชีวิตตัวเองมาจบเพราะเหตุผลง่ายๆ “ผู้ชายไม่เอา” แค่นี้ไม่ได้ เธอต้องทำอะไรสักอย่างให้เธอรอดและปลอดภัย
 
 


อ่ะ แก้วใจหญิงสาวข้างกายคนใหม่ของโทโมะ? 

 
 
 


“คุณโทโมะไม่เคยสั่งให้ทำร้ายใคร ถ้าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับแกพี่ขอบอกให้รู้ไว้ว่าเกิดจากความประสงค์ของคุณนายใหญ่เท่านั้น และสำหรับคนพวกนั้นแล้วคุณชายของพวกเขาจะต้องปลอดภัย  ในเมื่อแกคิดได้ก็ดีแล้ว แกยังไม่ได้เผลอทำอะไรไม่ดีลงไปนิ่ใช่ไหม อ้อ! อีกอย่างนะจำไว้ให้ขึ้นใจด้วยว่า อย่ายุ่งกับผู้หญิงของคุณโทโมะ ถ้ายังอยากยืนหายใจทิ้งๆขว้างได้เหมือนตอนนี้ พี่จะกลับเข้าไปเคลียงานต่อละ แกกลับไปเหอะกลับไปอยู่ในโลกของแกโลกอันสดใสสวยงาม อย่าเอาตัวเองมาเสี่ยงกับโลกอันโหดร้ายที่เหมือนตายทั้งเป็นอย่างผู้หญิงพวกนั้น” กล่าวบอกน้องสาวด้วยใบหน้าจริงจัง  

 

เธอรู้จักน้องของตัวเองดี เป็นคนไม่ยอมใคร แต่ถ้าได้เจอกับตัวเองขนาดนี้คงจะคิดได้ขึ้นมาบ้าง แอบตบท้ายด้วยกลัวน้องสาวจะคิดโง่ๆเข้าไปยุ่งกับของรักของหวงของเจ้านาย ที่เธอพูดว่าไม่เคยสั่งให้ทำร้ายใครน่ะคงไม่ได้หมายความรวมถึงเรื่องนี้ด้วยแน่ๆ

 

“บีบีรู้หรอกน่า ชิ!” สถบใส่หน้าพี่สาวแล้วคว้ากระเป๋าออกจากร้านอาหารข้างๆบริษัทไป  

ใจนึงก็อยากจะแก้แค้น ถึงแม้จะทำกับเจ้าตัวไม่ได้ เล่นงานหญิงสาวคนใหม่ของชายหนุ่มก็น่าสนุกดีเหมือนกัน แต่อีกใจก็กลัวจะเป็นอย่างที่พี่สาวพูด งานของพี่เขยที่เธอไม่เคยรู้ รู้แต่ว่าได้เงินดีให้เธอมีใช้มีจ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย เงินที่ได้มาง่ายๆจากเจ้านายญี่ปุ่น แอบคิดตามพี่สาวไปว่าขนาดเขาไม่ได้สั่ง คนพวกนั้นยังโหดร้ายได้ถึงขนาดนี้ หากเธอถูกจับได้ว่าไปยุ่งกับคนๆนั้น ผู้หญิงของเขา...ถ้าเขารู้และถ้าเขาสั่ง  

อะไรจะเกิดขึ้น.... 

 

@@@@@@@@

 

 
 


“ทำไมทำหน้าแบบนั้นครับ ดูดิ้คิ้วผูกโบว์ได้แล้วอ่ะ ฮะฮะฮะ” จูงมือแก้วลงมาหาซื้อข้าวกลางวันด้วยกันที่      แคนทีนของบริษัท รับอาหารที่เด็กน้อยสั่งมาไว้ในมือเสร็จสรรพก็ยังไม่ยอมเดินกลับห้องไปไหน เอาแต่ยืนจ้องหน้าเขาอย่างเอาเรื่องที่หน้าลิฟต์


“ไม่ตลก...บอกมาเด๊ะเรื่องเมื่อเช้าอ่ะ?” สงสัยตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว แต่ไม่ทันได้ซักถามอะไรเพราะต้องรีบไปซ้อมที่ห้องของตัวเอง เมื่อมีโอกาสจึงถามชายหนุ่มตรงหน้าทันที


“ไม่มีอะไรนี่ ก็แค่...แฟนพี่จ๋าเค้าทำงานให้คุณแม่ของผมอ่ะครับ แล้วพอดีมีปัญหานิดหน่อยเท่านั้นเอง” เลี่ยงจะพูดความจริงออกไป


ไม่ใช่เพราะกลัวแก้วใจจะรับไม่ได้แล้วขอเลิกกับเขา แบบนั้นเขาไม่มีทางยอมแน่ๆ แต่ที่ไม่บอกเพราะไม่อยากให้คนสวยคิดมากก็เท่านั้น เรื่อง one night stand ของเขา เขาเองก็ได้บอกกับหญิงสาวจนหมดแต่แค่ไม่ได้พูดเรื่องจุดจบของคนที่ไม่ยอมเป็นแค่ one night stand ก็เท่านั้น

ก็มันไม่ได้น่าอยากให้รู้เลยนี่.... 

 

“จริง?” ถามกลับด้วยสีหน้าที่ยังดูเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เธอไม่ชอบคนโกหก คิดจะคบกันต้องพูดคุยกันได้ทุกอย่าง และเธอก็คิดว่า เธอเองรักเขามากเกินกว่าที่จะยอมให้มีเรื่องอะไรมาทำลายความรู้สึกนั้นลง


“จริงครับ อยากให้มีอะไรล่ะ? อ๊ะๆๆ อย่าบอกนะว่าหึงผมกับพี่จ๋าอ่ะ ...โอ๋ๆๆแฟนใครน่ารักจังเลย” เบี่ยงประเด็นให้หญิงคนรักไขว้เขว แล้วถือโอกาสโอบเอวบางของคนสวยไว้หลวมๆอย่างที่เจ้าตัวชอบทำ


“ประสาท!! ใครจะคิดอกุศลแบบนั้นกันยะ นี่ปล่อยเลยอย่ามาเนียนนะ!!!” ตบเผียะไปยังมือหนาที่บังอาจเข้ามาลวนลามร่างกายของเธอ


“ฮะๆๆ รักแก้วใจที่สุดในโลก ..ฟอด..” เอ่ยปากบอกคำรักแล้วฝังจมูกโด่งที่แก้มใสฟอดใหญ่ ก่อนปล่อยมือจากเอวบางแล้วรีบวิ่งหนีเข้าห้องซ้อม 

 

 

 

ความลับจะต้องเป็นความลับตลอดไป.... 

 

@@@@@@@@

 
 
 


“เย้..............พักผ่อน 2 อาทิตย์ ! กรี๊ด...................” ยายฟางโพล่งขึ้นมาหลังจากเฮียเรียกบรรดาหัวหน้าวงเข้าประชุมประจำปี พร้อมด้วยอาการที่เรียกว่าเก็บไม่อยู่ของยายเฟย์ตามเข้ามาสมทบ


“ทำไรดี?” แก้วเอ่ยขึ้นหลังจากที่ปีนี้ค่อนข้างเหนื่อยมากมายกับตารางงานที่เหมือนจะไม่มีที่ว่างให้ได้หายใจหายคอ ดีนะที่ละครเรื่องใหม่มีอันต้องเลื่อนการเปิดกล้องออกไปเป็นปีหน้า เพราะนางเอกคนสวยอย่างเธอไม่มีคิวว่างทั้งปี


“เที่ยวสิคะ ยาหยี” เฟย์พูดจาเลี่ยนๆติดแฟนหนุ่มหน้ากบพร้อมกับยื่นหน้ามาใกล้ๆสาวมาดเท่ห์ทำท่าจะจูบ
 


“อะแฮ่ม ...ไม่ยักรู้ว่ากระแส แก้วเฟย์ก็มีกะเค้าด้วย ถึงเป็นยายแก้วเขื่อนก็ไม่ยอมหรอกนะจ้ะที่รัก มามะมาจูบเก๊าดีก่า จุ๊บๆๆ” แอบเปิดเข้าห้องซ้อมของสาวๆ โดยไม่ได้เคาะประตู บังเอิญเห็นภาพที่บาดตาเกินกว่าจะรับได้จึงรีบพูดสิ่งที่คิดออกไปทำลายกระแสที่กำลังจะบังเกิด 

ทั้งแก้วฟาง ทั้งแก้วเฟย์ กระแสเค้าแรงจริงๆให้ตาย.... 

 
 


“ประสาท ใครเค้าอยากจะจุ๊บกับนายกัน นายกบเบจิต้า” แอบเปลี่ยนชื่อให้กับคนรักก่อนจะเข้าไปนั่งที่ตักโดยอีกฝ่ายไม่ต้องเชิญ 

อ้าว ต้องเชิญด้วย? เอาน่าคนสวยรู้หน้าที่.... 

 
 
 


“ไปไหนดีครับ?” ป๊อบปี้เอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าพร้อมกับคว้ามือนิ่มๆมากุมเอาไว้ด้วยความรัก 

 

 
 
 


 

“ญี่ปุ่นมั้ยครับแก้ว?”

 

 

 

 

 

 

 ไปเที่ยวกันไหม....ฮิฮิ ตอนตี3


เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
♥ นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น  ตอนที่ 26 ♥ 
 
 
เธอได้รู้จักกับแฟนหนุ่มเมื่อ 4 ปีก่อน เขาทำงานให้กับแก๊งค์มาเฟียใหญ่ของญี่ปุ่น ไม่ได้คิดจะสืบสาวราวเรื่องอะไรแค่ชายหนุ่มรักและดูแลนั่นก็ดีพอสำหรับพนักงานเอกสารธรรมดาอย่างเธอ แต่ในระยะ 2 ปีที่ผ่านมาเธอแอบได้พบได้เห็น “งาน” ที่แฟนหนุ่มทำ งานโหดร้ายที่กลับดูเป็นเรื่องแสนธรรมดาสำหรับซามูไรอย่างเขา “ทารุณหญิงสาว เมื่อเธอเหล่านั้นไม่ยอมจบ” เป็นประกาศิตที่สั่งตรงจากญี่ปุ่น
คุณยูโกะภรรยาของหัวหน้าแก๊งค์มาชิตะเฝ้าทะนุถนอมบุตรชายบุญธรรมอยู่ห่างๆ แม้บุตรชายไม่ปริปาก แต่มีหรือที่เธอจะไม่รู้ ดังนั้นไม่ว่าบุตรชายจะพบเจอปัญหาอะไรที่แก้ไขไม่ได้ ไม่เกิน 2 วัน สิ่งขัดใจจะหายไปเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน บุตรชายบุญธรรมคนนั้น
....คุณหนูโทโมะ.... 
 
“ไม่จริงใช่ไหมที่บีบีเห็น ในคลิปนั่น...ไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม? คนพวกนั้นแค่ขู่ บีบีรู้!!” สาวน้อยข้างกายถามขึ้น เมื่อเห็นคลิปโหดร้ายจากเขื่อน เธอก็รีบออกจากห้องนั้นมา ไม่แม้จะสบตาชายหนุ่มที่เธอลงทุนมานั่งรอตั้งแต่เช้าที่เดินสวนเข้ามาในห้องซ้อม
“ถ้าแกไม่เชื่อสิ่งที่ตาของแกเห็น...แล้วแกออกมาทำไม ทำไมไม่รอให้คุณโทโมะเข้าห้องไปแล้วแกจะได้มีโอกาสกรี๊ดๆใส่เขา เหมือนที่แกเคยทำกับผู้ชายคนอื่นแล้วสำเร็จ...ที่แกไม่ทำเพราะแกเชื่อ เชื่อในสิ่งที่แกเห็น...พี่พูดถูกไหม?” เอ่ยถามพลางใช้มือลูบกายปลอบโยนน้อง 
 
“บีบีจะแจ้งตำรวจ ใช่!! ขู่พี่เค้าว่าเราจะแจ้งความดีไหมพี่จ๋า?” ระร่ำระลักออกมา มองหน้าพี่สาวขอความเห็นใจ 
“บีบี แกไม่ใช่คนโง่ ...แกจะแจ้งจับใคร คุณโทโมะเหรอ? แกมีหลักฐานว่าเขาทำอะไรใครไหม หรือแกจะแจ้งตำรวจให้จับมาเฟียอันดับ1ของญี่ปุ่น? ถ้ามองในแง่มนุษยธรรมคนเหล่านั้นผิดจริงที่เข้าไปล่วงล้ำสิทธิส่วนบุคคล แต่แกต้องเข้าใจนะก่อนที่พวกแกจะฟีทเจอริ่งกัน เขาบังคับแกไหม ไม่ใช่ว่าต่างคนต่างเต็มใจหรอกเหรอ?  และพี่เชื่อว่าคุณโทโมะได้บอกแกแล้วว่าสำหรับแกเป็นได้แค่ one night stand นะ ใช่ไหม...แล้วจะเรียกร้องเอาอะไรเมื่อเต็มใจให้เขาเอง ดังนั้นคนที่ไม่ทำตามข้อตกลงก็เห็นจะสมควรได้รับการตอบแทนที่แสนจะเหมาะสมนั่น พี่อาจจะพูดฟังดูใจร้ายนะ” กล่าวบอกน้องสาวด้วยความจริง  
 
คุณโทโมะมีผู้หญิงอยู่ในใจมาตั้งแต่เข้ามาในกามิฯ ที่เธอรู้เพราะสามีเฝ้าแต่พร่ำบอกทุกครั้งที่ออกไปทำงาน งานที่คุณชายไม่ได้สั่ง แต่ต้องทำเพราะคุณนายใหญ่ไม่ปลื้ม ก่อนสามีกับพวกจะลงมือมักจะเอาคลิปที่ถ่ายไว้ก่อนหน้าให้หญิงสาวดู ใครเชื่อก็จะมีชีวิตอยู่ได้แบบปรกติต่อไป แต่ถ้าไม่...ไม่อยากเป็นแค่ one night stand ของคุณชายก็เตรียมตัวรับความโหดร้ายก็แล้วกัน
แฟร์ดีไหม?.... 
 
“แล้วบีบีจะทำไงดี พี่เขาจะสั่งให้ลูกน้องบ้านั่นมาทำอะไรบีบีหรือเปล่า? พี่จ๋าบีบีกลัว...” ก้มหน้ายอมรับความจริง เธอยังต้องพบเจอกับความสวยงามบนโลกใบนี้อีกมากโข จะให้เอาชีวิตตัวเองมาจบเพราะเหตุผลง่ายๆ “ผู้ชายไม่เอา” แค่นี้ไม่ได้ เธอต้องทำอะไรสักอย่างให้เธอรอดและปลอดภัย 
อ่ะ แก้วใจหญิงสาวข้างกายคนใหม่ของโทโมะ? 
 
“คุณโทโมะไม่เคยสั่งให้ทำร้ายใคร ถ้าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับแกพี่ขอบอกให้รู้ไว้ว่าเกิดจากความประสงค์ของคุณนายใหญ่เท่านั้น และสำหรับคนพวกนั้นแล้วคุณชายของพวกเขาจะต้องปลอดภัย  ในเมื่อแกคิดได้ก็ดีแล้ว แกยังไม่ได้เผลอทำอะไรไม่ดีลงไปนิ่ใช่ไหม อ้อ! อีกอย่างนะจำไว้ให้ขึ้นใจด้วยว่า อย่ายุ่งกับผู้หญิงของคุณโทโมะ ถ้ายังอยากยืนหายใจทิ้งๆขว้างได้เหมือนตอนนี้ พี่จะกลับเข้าไปเคลียงานต่อละ แกกลับไปเหอะกลับไปอยู่ในโลกของแกโลกอันสดใสสวยงาม อย่าเอาตัวเองมาเสี่ยงกับโลกอันโหดร้ายที่เหมือนตายทั้งเป็นอย่างผู้หญิงพวกนั้น” กล่าวบอกน้องสาวด้วยใบหน้าจริงจัง  
 
เธอรู้จักน้องของตัวเองดี เป็นคนไม่ยอมใคร แต่ถ้าได้เจอกับตัวเองขนาดนี้คงจะคิดได้ขึ้นมาบ้าง แอบตบท้ายด้วยกลัวน้องสาวจะคิดโง่ๆเข้าไปยุ่งกับของรักของหวงของเจ้านาย ที่เธอพูดว่าไม่เคยสั่งให้ทำร้ายใครน่ะคงไม่ได้หมายความรวมถึงเรื่องนี้ด้วยแน่ๆ
 
“บีบีรู้หรอกน่า ชิ!” สถบใส่หน้าพี่สาวแล้วคว้ากระเป๋าออกจากร้านอาหารข้างๆบริษัทไป  
ใจนึงก็อยากจะแก้แค้น ถึงแม้จะทำกับเจ้าตัวไม่ได้ เล่นงานหญิงสาวคนใหม่ของชายหนุ่มก็น่าสนุกดีเหมือนกัน แต่อีกใจก็กลัวจะเป็นอย่างที่พี่สาวพูด งานของพี่เขยที่เธอไม่เคยรู้ รู้แต่ว่าได้เงินดีให้เธอมีใช้มีจ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย เงินที่ได้มาง่ายๆจากเจ้านายญี่ปุ่น แอบคิดตามพี่สาวไปว่าขนาดเขาไม่ได้สั่ง คนพวกนั้นยังโหดร้ายได้ถึงขนาดนี้ หากเธอถูกจับได้ว่าไปยุ่งกับคนๆนั้น ผู้หญิงของเขา...ถ้าเขารู้และถ้าเขาสั่ง  
อะไรจะเกิดขึ้น.... 
 
@@@@@@@@
 
 
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นครับ ดูดิ้คิ้วผูกโบว์ได้แล้วอ่ะ ฮะฮะฮะ” จูงมือแก้วลงมาหาซื้อข้าวกลางวันด้วยกันที่      แคนทีนของบริษัท รับอาหารที่เด็กน้อยสั่งมาไว้ในมือเสร็จสรรพก็ยังไม่ยอมเดินกลับห้องไปไหน เอาแต่ยืนจ้องหน้าเขาอย่างเอาเรื่องที่หน้าลิฟต์
“ไม่ตลก...บอกมาเด๊ะเรื่องเมื่อเช้าอ่ะ?” สงสัยตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว แต่ไม่ทันได้ซักถามอะไรเพราะต้องรีบไปซ้อมที่ห้องของตัวเอง เมื่อมีโอกาสจึงถามชายหนุ่มตรงหน้าทันที
“ไม่มีอะไรนี่ ก็แค่...แฟนพี่จ๋าเค้าทำงานให้คุณแม่ของผมอ่ะครับ แล้วพอดีมีปัญหานิดหน่อยเท่านั้นเอง” เลี่ยงจะพูดความจริงออกไป  
ไม่ใช่เพราะกลัวแก้วใจจะรับไม่ได้แล้วขอเลิกกับเขา แบบนั้นเขาไม่มีทางยอมแน่ๆ แต่ที่ไม่บอกเพราะไม่อยากให้คนสวยคิดมากก็เท่านั้น เรื่อง one night stand ของเขา เขาเองก็ได้บอกกับหญิงสาวจนหมดแต่แค่ไม่ได้พูดเรื่องจุดจบของคนที่ไม่ยอมเป็นแค่ one night stand ก็เท่านั้น
ก็มันไม่ได้น่าอยากให้รู้เลยนี่.... 
 
“จริง?” ถามกลับด้วยสีหน้าที่ยังดูเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เธอไม่ชอบคนโกหก คิดจะคบกันต้องพูดคุยกันได้ทุกอย่าง และเธอก็คิดว่า เธอเองรักเขามากเกินกว่าที่จะยอมให้มีเรื่องอะไรมาทำลายความรู้สึกนั้นลง 
“จริงครับ อยากให้มีอะไรล่ะ? อ๊ะๆๆ อย่าบอกนะว่าหึงผมกับพี่จ๋าอ่ะ ...โอ๋ๆๆแฟนใครน่ารักจังเลย” เบี่ยงประเด็นให้หญิงคนรักไขว้เขว แล้วถือโอกาสโอบเอวบางของคนสวยไว้หลวมๆอย่างที่เจ้าตัวชอบทำ
“ประสาท!! ใครจะคิดอกุศลแบบนั้นกันยะ นี่ปล่อยเลยอย่ามาเนียนนะ!!!” ตบเผียะไปยังมือหนาที่บังอาจเข้ามาลวนลามร่างกายของเธอ
“ฮะๆๆ รักแก้วใจที่สุดในโลก ..ฟอด..” เอ่ยปากบอกคำรักแล้วฝังจมูกโด่งที่แก้มใสฟอดใหญ่ ก่อนปล่อยมือจากเอวบางแล้วรีบวิ่งหนีเข้าห้องซ้อม 
 
 
 
ความลับจะต้องเป็นความลับตลอดไป.... 
 
@@@@@@@@
 
“เย้..............พักผ่อน 2 อาทิตย์ ! กรี๊ด...................” ยายฟางโพล่งขึ้นมาหลังจากเฮียเรียกบรรดาหัวหน้าวงเข้าประชุมประจำปี พร้อมด้วยอาการที่เรียกว่าเก็บไม่อยู่ของยายเฟย์ตามเข้ามาสมทบ 
“ทำไรดี?” แก้วเอ่ยขึ้นหลังจากที่ปีนี้ค่อนข้างเหนื่อยมากมายกับตารางงานที่เหมือนจะไม่มีที่ว่างให้ได้หายใจหายคอ ดีนะที่ละครเรื่องใหม่มีอันต้องเลื่อนการเปิดกล้องออกไปเป็นปีหน้า เพราะนางเอกคนสวยอย่างเธอไม่มีคิวว่างทั้งปี 
“เที่ยวสิคะ ยาหยี” เฟย์พูดจาเลี่ยนๆติดแฟนหนุ่มหน้ากบพร้อมกับยื่นหน้ามาใกล้ๆสาวมาดเท่ห์ทำท่าจะจูบ 
“อะแฮ่ม ...ไม่ยักรู้ว่ากระแส แก้วเฟย์ก็มีกะเค้าด้วย ถึงเป็นยายแก้วเขื่อนก็ไม่ยอมหรอกนะจ้ะที่รัก มามะมาจูบเก๊าดีก่า จุ๊บๆๆ” แอบเปิดเข้าห้องซ้อมของสาวๆ โดยไม่ได้เคาะประตู บังเอิญเห็นภาพที่บาดตาเกินกว่าจะรับได้จึงรีบพูดสิ่งที่คิดออกไปทำลายกระแสที่กำลังจะบังเกิด 
ทั้งแก้วฟาง ทั้งแก้วเฟย์ กระแสเค้าแรงจริงๆให้ตาย.... 
 
“ประสาท ใครเค้าอยากจะจุ๊บกับนายกัน นายกบเบจิต้า” แอบเปลี่ยนชื่อให้กับคนรักก่อนจะเข้าไปนั่งที่ตักโดยอีกฝ่ายไม่ต้องเชิญ 
อ้าว ต้องเชิญด้วย? เอาน่าคนสวยรู้หน้าที่.... 
 
“ไปไหนดีครับ?” ป๊อบปี้เอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าพร้อมกับคว้ามือนิ่มๆมากุมเอาไว้ด้วยความรัก 
 
 
 
“ญี่ปุ่นมั้ยครับแก้ว?”