ความรักนี้จะเป็นอย่างไร PF

"อิ่มจัง^^"ป๊อปปี้พูด
"ไม่อิ่มได้ไงละคะ ทานซะหมดจานเลย" ฟางพูดอย่างเเซว
"แซวพี่เหรอ อย่างงี้ต้องโดนทำโทษ ฟอด ฟอด" พูดเสร็จป๊อปปี้ก็หอมแก้วฟาง
"พี่ป๊อปคะ "ฟางตอบอย่างเขินๆ
"ทำไมละครับ พี่รักของพี่นิ ^^"
"ไม่เอาเเล้ว ไม่พูดเรื่องนี้เเล้ว เชอะ"
"งอนหรอ ง้อนะๆ"
"อิอิ หายงอนก็ได้คะูู^^ พี่ป๊อปคะเย็นเเล้วไปส่งน้องฟางหน่อยสิคะ"
"หาววว พี่ง่วงจัง ไปนอนดีกว่า"พูดแล้วป๊อปปี้ก็เดินไปยังห้องนอน เเละล้มตัวนอนทันที
เเล้วฟางก็เดินตามป๊อปปี้ไปที่ห้องนอน
"พี่ป๊อปไปส่งน้องฟางก่อนเเล้วค่อยกลับมานอนนะคะ พี่ป๊อป" ฟางพูดพร้อมเขย่าตัวป๊อป
"กระต่ายน้อยติดกับดักเเล้ว" ป๊อปปี้คิด 
"ว้าย พี่ป๊อป" ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้จับฟางให้นอนหงายด้วยป๊อปปี้คร่อมอยู่ข้างบน
"พี่ป๊อป จะทำอะไรคะ ปล่อยนะคะ ปล่อย" ฟางพูดพร้อมกับดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของป๊อปปี้
"จะปล่อยได้ไงก็พี่ยังไม่ได้ทานของหวานเลยนิครับ"
"พี่ป๊อปอย่านะคะ"
"พี่่ขอนะครับ"ป๊อปปี้พูดเสร็จรอให้ฟางตอบ ก็ก้มหน้าลงมาอย่างเร็วเเละจูบฟางจากจูบที่อ่อนหวานกลายเป็นจูบที่ร้องแรง
"อืม" ฟางร้องเมื่อเริ่มไม่มีอาการหายใจ ป๊อปปี้จึงค่อยๆถอนจูบอย่างอ้อยอิง
ป๊อปปี้มองฟางหลังจากที่เขาถอนจูบก็รีบหาอาการหายใจทันที
เเละป๊อปปี้ก็จะจูบฟางต่อ เเต่ว่าฟางเอามือมาดันป๊อปปี้
"อย่าคะพี่ป๊อป"
"ทำไมละครับ พี่รักน้องฟางนะ น้องฟางไม่รักพี่เหรอครับ"
ฟางเงียบเพราะกำลังเขิน
เมื่อป๊อปปี้เห็นฟางเงียบเพราำะเขิน จึงพูดว่า
"น้องฟางไม่รักพี่จริงๆเหรอครับ"ป๊อปปี้เเกล้งพูดเสียงเศร้า
เมื่อฟางได้ยินอย่างนั้น ก็กังวนว่าป๊อปปี้จะเข้าใจผิด
"ไม่จริงคะ น้องฟางรักพี่ป๊อปคนเดียวนะคะ"ฟางรีบพูดเพราะกลัวว่าป๊อปปี้จะเข้าใจผิด
"จริงๆ นะครับ" ป๊อปปี้พูดพร้อมส่งตาหวาน
"จริงสิคะ^///^"พูดพร้อมกับหลบตาป๊อปปี้อย่างอายๆ
"งั้นยอมเป็นขอพี่นะครับ นะครับ"ป๊อปพูดอย่างอ้อนๆ
ฟางก็พยักหน้าตอบ
พอป๊อปปี้เห็นอย่างนั้น ก้มลงจูบฟางเป็นจูบที่ร้อนเเรง เเล้วค่อยๆลากมือไปลูบหลังฟาง เเละค่อยถอดเสื้อผ้าฟางจนหมด ป๊อปปี้ถอดจูบฟางเเละค่อยกดจูบที่เเก้มซ้าย เลื่อนลงมาไซร้คอฟาง เเละทำเครื่องหมายความเป็นเจ้าไว้ 2-3ที่ เเล้วไล้ลงมาที่หน้าอกของฟางที่ตอนนี้ไม่มีอะไรขวางกั้น ทำให้เห็นรู้ว่าเเฟนเขาเป็นคนซ้อนรูปเเค่ เพราะเธอเป็นคนที่ตัวเล็กเเต่หน้าอกหน้าใจเธอไมาได้เล็กด้วยเลย ป๊ํอปปี้ส่งมือทั้งสองมากอบกุมเต้าข้างขวา เเต่ข้างซ้ายก็ไม่น้อยหน้าเข้าได้ใช้ปากของเข้ากอบกุมมันเเทน เขาใช้ลิ้นค่อยๆเลียยอดอกของฟาง ทำให้ฟางครางออกมา
"อืม อา "
มันยิ่งทำให้เขาได้ใจ ทำให้เข้าเลียยอดอกเร็วขึ้นเร็ว ทำให้ฟางครางไม่หยุด เข้าสลับซ้ายขวาไม่ให้ข้างใต้ข้างหนึ่งน้อยหน้า เเล้วป๊อปปี้ก็เลื่อนหน้าไปที่หน้าท้องเเบนราบของฟาง เเละไปที่จุดอ่อนไหวของฟางที่ตอนนี้เปียกไปหมดเเล้ว เเละค่อยๆใช่ลิ้นดูดเลียน้ำรักของฟาง
"อะ อา พี่ ปะป๊อป"
เสียงครางของฟางทำให้ป๊อปปี้ทนไม่ไหว รีบจัดการเสื้อผ้าของเขาเองจนเสร็จ เขากลับขึ้นไปจูบกับฟาง เเละพูดกับฟางว่า
"พร้อมนะครับ"ป๊อปปี้ถามฟาง
ฟางพยักหน้าตอบป๊อปปี้
ตอนนี้เเกนกายของเขามันใหญ่โตมโหฬาร เเต่้วยจุดอ่อนไหวของฟางที่มันเล็ก เขาจึงได้เเต่ค่อยๆ
ส่งเเก่นกายเข้าไปในตัวฟาง เเต่เข้าไปได้ไม่ถึงไหนก็ต้องหยุดเพราะเธอยังไม่เคยผ่านชายใดมา
"เจ็บ ฮึก พี่ป๊อปเอาออกไปก่อน น้องฟางเจ็บ"
ป๊อปปี้จูบปลอบโยนฟาง
"ไม่เจ็บนะครับคนดีของพี่"
เเล้วป๊อปปี้ก็ดันเเก่นกายของเขาเข้าไปสุด เเละเขาก็เเช่ไว้อย่างนั้น
"อืม อือ"
เมื่อความเจ็บได้เเปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกเเปลกใหม่สำหรับฟาง เมื่อป๊อปปี้เห็นดั่งนั้้ันเขาจึงค่อยๆขยับอย่างช้าๆ จากช้ากลายเป็นทำทั้งสองครางไม่หยุด
"อืม อา ฟาง"
"พี่ป๊อป น้อง ฟะ ฟาง ไม่ไหวเเล้ว"
ป๊อปปี้จึงเร่งจังหวะ ให้เร็วขึ้น เเล้วทั้งคู่ก็ถึงจุดหมายพร้อมกัน
เเล้วฟางก็สลบไป ป๊อปปี้ค่อยถอดแกนกายของเขาจากตัวฟาง เเล้วนอนกอดและมองหน้าฟางจึงทำให้เขานึกขึ้นได้ว่าที่บ้านฟางคงต้องเป็นห่วงเเน่ จึงหยิบโทรศัพท์เเล้วโทรไปหาเเม่ของฟาง
"ฮัลโหล"
"ฮัลโหลสวัดดีครับคุณเเม่"
"สวัดดีจ๊ะตาป๊อป ทำไมวันนี้ยังไม่มาส่งน้องฟางสักทีละจ๊ะ"
"อืม คุณเเม่ครับ ท่าคืนนี้ผมขอตัวฟาง คุณเเม่จะว่าอะไรมั้ยครับ"
"อ๋อ ถ้าอยู่กลับตาป๊อปเเม่ไม่ว่าอะไรหรอกจ๊ะ"
"ขอบคุณครับ คุณเเม่"
"เเต่ว่าท่าจะทำอะไรน้องก็ทำเ้บาๆนะจ๊ะ น้องยิ่งบอบบางอยู่ ^^"
"คะ ครับ งั้นเเค่นี้นะครับ"
"จ๊ะ"
ป๊อปปี้วางโทรศัพท์ก็จับให้ฟางมาอยู่ในอ้อมกอดของเขาอีกครัง เเละเขาก็หลับไป

 สวัดดีจ้า ขอโทษด้วยที่หายหน้าไปหน้า เพราะว่าหลังสอบ Gat-Pat เสร็จมันรู้สูกขี้เกรียจอะ ไม่มีข้อเเก้ตัวใดๆ ทั้งสิ้น  หายไปนานกลับมาเราเลย ลองเขียน nc ดู เเต่รู้สึกว่ามันจะไม่ที่เรื่องเลย ขอโทษไว้ก็เลย ^^ ยังไงก็ติดตามเรื่องนี้กันด้วยนะ อย่าลืม เม้น-โหวตนะ 
 
พี่ป๊อปคิดถึงใครอยู่นะ หรือว่าจะเป็นคนข้างล่างนี้ ^^