ความรักนี้จะเป็นอย่างไร PF

"อิ่มจัง^^"ป๊อปปี้พูด

"ไม่อิ่มได้ไงละคะ ทานซะหมดจานเลย" ฟางพูดอย่างเเซว

"แซวพี่เหรอ อย่างงี้ต้องโดนทำโทษ ฟอด ฟอด" พูดเสร็จป๊อปปี้ก็หอมแก้วฟาง

"พี่ป๊อปคะ "ฟางตอบอย่างเขินๆ

"ทำไมละครับ พี่รักของพี่นิ ^^"

"ไม่เอาเเล้ว ไม่พูดเรื่องนี้เเล้ว เชอะ"

"งอนหรอ ง้อนะๆ"

"อิอิ หายงอนก็ได้คะูู^^ พี่ป๊อปคะเย็นเเล้วไปส่งน้องฟางหน่อยสิคะ"

"หาววว พี่ง่วงจัง ไปนอนดีกว่า"พูดแล้วป๊อปปี้ก็เดินไปยังห้องนอน เเละล้มตัวนอนทันที

เเล้วฟางก็เดินตามป๊อปปี้ไปที่ห้องนอน

"พี่ป๊อปไปส่งน้องฟางก่อนเเล้วค่อยกลับมานอนนะคะ พี่ป๊อป" ฟางพูดพร้อมเขย่าตัวป๊อป

"กระต่ายน้อยติดกับดักเเล้ว" ป๊อปปี้คิด 

"ว้าย พี่ป๊อป" ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้จับฟางให้นอนหงายด้วยป๊อปปี้คร่อมอยู่ข้างบน

"พี่ป๊อป จะทำอะไรคะ ปล่อยนะคะ ปล่อย" ฟางพูดพร้อมกับดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของป๊อปปี้

"จะปล่อยได้ไงก็พี่ยังไม่ได้ทานของหวานเลยนิครับ"

"พี่ป๊อปอย่านะคะ"

"พี่่ขอนะครับ"ป๊อปปี้พูดเสร็จรอให้ฟางตอบ ก็ก้มหน้าลงมาอย่างเร็วเเละจูบฟางจากจูบที่อ่อนหวานกลายเป็นจูบที่ร้องแรง

"อืม" ฟางร้องเมื่อเริ่มไม่มีอาการหายใจ ป๊อปปี้จึงค่อยๆถอนจูบอย่างอ้อยอิง

ป๊อปปี้มองฟางหลังจากที่เขาถอนจูบก็รีบหาอาการหายใจทันที

เเละป๊อปปี้ก็จะจูบฟางต่อ เเต่ว่าฟางเอามือมาดันป๊อปปี้

"อย่าคะพี่ป๊อป"

"ทำไมละครับ พี่รักน้องฟางนะ น้องฟางไม่รักพี่เหรอครับ"

ฟางเงียบเพราะกำลังเขิน

เมื่อป๊อปปี้เห็นฟางเงียบเพราำะเขิน จึงพูดว่า

"น้องฟางไม่รักพี่จริงๆเหรอครับ"ป๊อปปี้เเกล้งพูดเสียงเศร้า

เมื่อฟางได้ยินอย่างนั้น ก็กังวนว่าป๊อปปี้จะเข้าใจผิด

"ไม่จริงคะ น้องฟางรักพี่ป๊อปคนเดียวนะคะ"ฟางรีบพูดเพราะกลัวว่าป๊อปปี้จะเข้าใจผิด

"จริงๆ นะครับ" ป๊อปปี้พูดพร้อมส่งตาหวาน

"จริงสิคะ^///^"พูดพร้อมกับหลบตาป๊อปปี้อย่างอายๆ

"งั้นยอมเป็นขอพี่นะครับ นะครับ"ป๊อปพูดอย่างอ้อนๆ

ฟางก็พยักหน้าตอบ

พอป๊อปปี้เห็นอย่างนั้น ก้มลงจูบฟางเป็นจูบที่ร้อนเเรง เเล้วค่อยๆลากมือไปลูบหลังฟาง เเละค่อยถอดเสื้อผ้าฟางจนหมด ป๊อปปี้ถอดจูบฟางเเละค่อยกดจูบที่เเก้มซ้าย เลื่อนลงมาไซร้คอฟาง เเละทำเครื่องหมายความเป็นเจ้าไว้ 2-3ที่ เเล้วไล้ลงมาที่หน้าอกของฟางที่ตอนนี้ไม่มีอะไรขวางกั้น ทำให้เห็นรู้ว่าเเฟนเขาเป็นคนซ้อนรูปเเค่ เพราะเธอเป็นคนที่ตัวเล็กเเต่หน้าอกหน้าใจเธอไมาได้เล็กด้วยเลย ป๊ํอปปี้ส่งมือทั้งสองมากอบกุมเต้าข้างขวา เเต่ข้างซ้ายก็ไม่น้อยหน้าเข้าได้ใช้ปากของเข้ากอบกุมมันเเทน เขาใช้ลิ้นค่อยๆเลียยอดอกของฟาง ทำให้ฟางครางออกมา

"อืม อา "

มันยิ่งทำให้เขาได้ใจ ทำให้เข้าเลียยอดอกเร็วขึ้นเร็ว ทำให้ฟางครางไม่หยุด เข้าสลับซ้ายขวาไม่ให้ข้างใต้ข้างหนึ่งน้อยหน้า เเล้วป๊อปปี้ก็เลื่อนหน้าไปที่หน้าท้องเเบนราบของฟาง เเละไปที่จุดอ่อนไหวของฟางที่ตอนนี้เปียกไปหมดเเล้ว เเละค่อยๆใช่ลิ้นดูดเลียน้ำรักของฟาง

"อะ อา พี่ ปะป๊อป"

เสียงครางของฟางทำให้ป๊อปปี้ทนไม่ไหว รีบจัดการเสื้อผ้าของเขาเองจนเสร็จ เขากลับขึ้นไปจูบกับฟาง เเละพูดกับฟางว่า

"พร้อมนะครับ"ป๊อปปี้ถามฟาง

ฟางพยักหน้าตอบป๊อปปี้

ตอนนี้เเกนกายของเขามันใหญ่โตมโหฬาร เเต่้วยจุดอ่อนไหวของฟางที่มันเล็ก เขาจึงได้เเต่ค่อยๆ

ส่งเเก่นกายเข้าไปในตัวฟาง เเต่เข้าไปได้ไม่ถึงไหนก็ต้องหยุดเพราะเธอยังไม่เคยผ่านชายใดมา

"เจ็บ ฮึก พี่ป๊อปเอาออกไปก่อน น้องฟางเจ็บ"

ป๊อปปี้จูบปลอบโยนฟาง

"ไม่เจ็บนะครับคนดีของพี่"

เเล้วป๊อปปี้ก็ดันเเก่นกายของเขาเข้าไปสุด เเละเขาก็เเช่ไว้อย่างนั้น

"อืม อือ"

เมื่อความเจ็บได้เเปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกเเปลกใหม่สำหรับฟาง เมื่อป๊อปปี้เห็นดั่งนั้้ันเขาจึงค่อยๆขยับอย่างช้าๆ จากช้ากลายเป็นทำทั้งสองครางไม่หยุด

"อืม อา ฟาง"

"พี่ป๊อป น้อง ฟะ ฟาง ไม่ไหวเเล้ว"

ป๊อปปี้จึงเร่งจังหวะ ให้เร็วขึ้น เเล้วทั้งคู่ก็ถึงจุดหมายพร้อมกัน

เเล้วฟางก็สลบไป ป๊อปปี้ค่อยถอดแกนกายของเขาจากตัวฟาง เเล้วนอนกอดและมองหน้าฟางจึงทำให้เขานึกขึ้นได้ว่าที่บ้านฟางคงต้องเป็นห่วงเเน่ จึงหยิบโทรศัพท์เเล้วโทรไปหาเเม่ของฟาง

"ฮัลโหล"

"ฮัลโหลสวัดดีครับคุณเเม่"

"สวัดดีจ๊ะตาป๊อป ทำไมวันนี้ยังไม่มาส่งน้องฟางสักทีละจ๊ะ"

"อืม คุณเเม่ครับ ท่าคืนนี้ผมขอตัวฟาง คุณเเม่จะว่าอะไรมั้ยครับ"

"อ๋อ ถ้าอยู่กลับตาป๊อปเเม่ไม่ว่าอะไรหรอกจ๊ะ"

"ขอบคุณครับ คุณเเม่"

"เเต่ว่าท่าจะทำอะไรน้องก็ทำเ้บาๆนะจ๊ะ น้องยิ่งบอบบางอยู่ ^^"

"คะ ครับ งั้นเเค่นี้นะครับ"

"จ๊ะ"

ป๊อปปี้วางโทรศัพท์ก็จับให้ฟางมาอยู่ในอ้อมกอดของเขาอีกครัง เเละเขาก็หลับไป

 สวัดดีจ้า ขอโทษด้วยที่หายหน้าไปหน้า เพราะว่าหลังสอบ Gat-Pat เสร็จมันรู้สูกขี้เกรียจอะ ไม่มีข้อเเก้ตัวใดๆ ทั้งสิ้น  หายไปนานกลับมาเราเลย ลองเขียน nc ดู เเต่รู้สึกว่ามันจะไม่ที่เรื่องเลย ขอโทษไว้ก็เลย ^^ ยังไงก็ติดตามเรื่องนี้กันด้วยนะ อย่าลืม เม้น-โหวตนะ 

พี่ป๊อปคิดถึงใครอยู่นะ หรือว่าจะเป็นคนข้างล่างนี้ ^^