สืบสวนป่วนรัก

โทโมะ :  งาน งาน งาน งาน งาน งาน งานนนนนนนนนนนนนนนนนนนน @^@ มึน
ป็อบ : เห้ย อย่าหักโหมเส่เดี๋ยวก็เข้าโลงหรอก 
โมะ : นั้นปากหรอว่ะไอป็อบเดี๋ยวแม็งต่อยเลย
ป็อบ : จัยเย็นพวก
โทโมะ : ฉันดูไม่ดีดูไม่ดีช่ายม้าย  ฮัลโหลว่าไงฟาง
ฟาง : พี่ค่ะมารับฟางด้วยรถยางแบนอ่า T^T
โมะ : พี่ไม่ว่างอ่ะกลับกับเพื่อนสิ
ฟาง : มันรักฟางมากเลยน่ะมันไม่ให้ฟางกลับด้วยอ่า T^T
โมะ : เออเอาไงดีหล่ะ ไอป็อบว่างม่ะ
ป๊อบ : ว่าง ทำไม ???
โมะ : ฉันมีเรื่องให้่ช่วย
ป๊อบ : อาราย ???  ม้ายอาวฉ้านไม่ไปรับน้องแกเด็ดขาด
โมะ : ไปเหอะหน่าเเกบอกแล้วไงว่ามีไรให้แกช่วยได้
ป๊อบ : นั่นมันก็จริงแต่ว่า เรื่องไปรับน้องแกอ่ะฉันขอบายว่ะ ((^*^  ) เครียดจัด
โมะ : ไม่ได้แกต้องไป (ยืนยันคำเดิม)
ป๊อบ : ไม่เอาโว้ย 
โมะ : เออจำไว้ไอป๊อบ เรื่องแค่นี้ช่วยไม่ได้ ถ้างานทางราชการที่ฉันทำมันพังแกรับผิดชอบ
ป๊อบ : เออๆ ก็ได้ไปรับก็ได้แล้วอยู่หมาไรไหนหล่ะ
โมะ : จุฬา 
ป๊อบ : เออ ไปเดี๋ยวนี้แหละ
โมะ : โชคดีน่ะโว้ย
ป๊อบ : ฝันร้ายชัดๆ
ฟาง : เมื่อไหรจะมาน่ะ 19.30 น. แล้วน่ะเนี้ย
ป๊อบ : ปี๊นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เฮ้ยมารับแล้ว
ฟาง : ไอบ้าที่ไหนว่ะ
ป๊อบ : นี่จะกลับม่ะ
ฟาง : เฮ้ย !! ไม่ทางที่ฉันจะกลับกับนายแน่นอน
ป๊อบ : เอองั้นเดินก็แล้วกัน เจอโรคจิตไม่รู้ด้วย
ฟาง : ไม่กลัวย่ะ
ป๊อบ : อวดเก่งส่ะจิงดูสิจะได้สักกี่น้ำ
ฟาง : เฮ้อทำไมพี่ต้องให้ไอนั่นมารับฉันด้วยเนี้ย
โรคจิต : ว่าไงน้องสาวจะไปไหนจ๊ะให้พี่ไปส่งม่ะ
ฟาง : เอาแล้วมั้ยหล่ะ ไม่จำเป็นกลับเองได้
โรคจิต : ว้าว ปากร้ายส่ะด้วยแบบนี้พี่ชอบ
ฟาง : เฮ้ย !!! กรี๊ดดดดดดดดดดช่วยฉันด้วย ใครก็ได้ช่วยที ช่วยด้วย
ป๊อบ : อะไรว่ะนั่นเห้ยซวยแล้วถ้าไม่ไปช่วยน้องมัน ไอโมะมันจะ...... ไม่อยากคิด
ฟาง : ช่วยด้วย โอ้ย!! +๐+ จุกจัง
ป๊อบ : เฮ้ยทำไรผู้หญิงว่ะ
โรคจิต : เฮ้ยใครว่ะ แล้วเอ็งเสือกอะไรด้วย
ป๊อบ : พูดอย่างนี้ก็สวยสิว่ะ ผัวะ
โรคจิต : @^@ มึน มึง (มีดโว้ย)
ป๊อบ : โอะโอ เล่นของมีคมสะด้วย ควับๆ หลบได้ทุกท่าไม่ว่าจะแทงมาทางไหนก็ตาม
10 นาที ผ่านไป
ป๊อบ : เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับตำรวจอย่างฉ้านนน
ฟาง : นี่่เลิกโม้ได้และช่วยฉันที ^^''
ป๊อบ : เออ ลืมไป เป็นไรหรือป่าว
ฟาง : จุกดิ  ถามได้ดวงซวยจิงๆ
ป๊อบ : ไม่ต้องบ่น ไปฉันเบื่อพี่ชายเธอมาบ่นให้ฉันฟัง เซ็ง
ฟาง : เออ ไปไปฉันไม่ไหวแล้ว
ป๊อบ : โอเค ไปขึ้นรถเดี๋ยวพวกมันจะกลับมาอีก