Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

มาอัพแล้ว หายไปนานเลย ^^

สุขสันต์วันแห่งความรักนะทุกคนนน ~

--------------------

“ไหวมั้ยเนี่ย”
“ไหวน่า”
ร่างสูงคว้าเอากระเป๋าของร่างบางมาถือ เห็นท่าเหมือนจะหนักเลยช่วย
“เอาอะไรมาบ้างเนี่ย หนักจริง”
“แก้วถือเองได้”
“ไอ้เขื่อนมันเอากุญแจสำรองห้องแก้วมาให้โมะด้วย”
“หา!?! O[___]O”
ร่างบางดูจะตกใจไม่น้อยกับประโยคที่ร่างสูงเอ่ยมาเมื่อกี้ ถ้าเขามีกุญแจสำรองก็เข้าห้องเธอได้น่ะสิ ซวย! T_T
“พูดจริงหรือป่าว! OoO”
“นี่ไง ^^”
ไม่ว่าเปล่ายังเอามาถือโชว์อีก คนตัวเล็กกว่าจึงกระโดดแย่งมาแต่เขาสูงกว่าเธอจึงแย่งมาไม่ได้
แกร๊ก ~
คงกลัวร่างบางไม่เชื่อ ไขห้องเธอให้ดูแล้วเดินเข้าไปสำรวจก่อนจะล้มตัวนอนลงบนเตียงของเธอ
“ไอ้บ้า! ลุกขึ้นนะ! >O<”
“นอนด้วยกันสิ”
ยังไม่ทันจะได้คำตอบก็ดึงร่างบางลงไปนอนกอดเอาไว้แน่น ขายาวกอดก่ายเธอแน่นกลัวจะหนี ส่วนคนโดนกอดก็ได้แต่ดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดอย่างหมดหนทาง
“ใครจัดห้องเนี่ย ไม่แฟร์เลย”
“ไม่แฟร์ยังไง”
“ถามเฉยๆก็ได้ ไม่ต้องเอาหน้าเข้ามาใกล้!”
มือเล็กรีบดันหน้าเขาออกไปทันที คิดจะฉวยโอกาสกับเธองั้นหรอ!?!
“ตอบมาสิ”
“ปล่อยก่อน”
“ไม่เอา”
“แก้วบอกให้ปล่อย”
“บอกมาสิว่าไม่แฟร์ยังไง”
“ก็โทโมะกับพี่เบลล์เป็นแฟนกัน ทำไมไม่ให้อยู่ห้องใกล้ๆกันล่ะ”
“แก้วอยากให้เป็นแบบนั้นหรอ”
ร่างเล็กก้มหน้า หลบสายตาเฉียบคมที่กำลังคาดคั้นเอาคำตอบจากเธออยู่
“มันควรเป็นแบบนั้น”
“แล้วแก้วอยากให้เป็นแบบนั้นมั้ย?”
“แก้ว...ไม่คุยด้วยแล้ว”
เธอรีบลุกออกไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที หวังว่าเขาคงรู้หน้าที่ออกไปจากห้องเธอได้แล้วนะ
ซู่ ซ่า ~
เสียงน้ำจากฝักบัวที่ไหลกระแทกลงพื้นทำให้คนข้างนอกรู้ว่าคนข้างในกำลังชำระล้างร่างกายและเขาก็ควรจะออกไป แต่ความคิดฟุ้งซ่านก็ยังวิ่งเข้าหัวไม่เลิก
แกร๊ก ~
ทันทีที่ประตูห้องน้ำกำลังจะเปิด ร่างสูงก็รีบวิ่งหลบอยู่หลังผ้าม่านสีทึบ ไม่สามารถมองเห็นได้เลยว่ามีคนซ่อนอยู่
หมับ!
“กรี๊ดดด !!”
ร่างบางเดินออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่ปกคลุมร่างกายบอบบาง เธอกำลังก้มหาเสื้อผ้าในกระเป๋าที่ยังไม่ได้จัดใส่ตู้เสื้อผ้าแต่ก็ถูกมือหนาคว้าเอามากอด
“เสียงดังน่า”
“ทะ โทโมะ! >__<”
“ก็ใช่น่ะสิ คิดว่าใคร”
“ปะ ปล่อยนะ ปล่อยแก้ว - / / / -”
“อายอะไรเล่า! เคยเห็นแล้วน่า”
“เมื่อกี้แอบดูแก้วอาบน้ำหรอ!?! >O<”
“เห็นตั้งแต่อยู่บ้านเขื่อนแล้ว”
“ลามก! ><”
“ก็เหยื่อมันน่าขย้ำนี่นา ฮะๆ ^_^”
เขาหัวเราะอย่างสะใจก่อนจะจูบแรงๆที่ซอกคอขาวจนเป็นรอยแดง มือเล็กทุบตีอกกว้างอย่างไม่ยอมแพ้ ส่วนมือหนาก็วุ่นอยู่กับผ้าเช็ดตัวผืนน้อยที่ยังเป็นอุปสรรค
“อย่านะ! >w<”
เธอรีบร้องห้ามแต่ก็ไม่ทันแล้ว ผ้าเช็ดตัวที่เคยคลุมร่างกายบอบบางของเธอลงไปกองอยู่ที่พื้นด้วยฝีมือของคนตรงหน้า สายตาคมจับจ้องไปทั่วร่างกายเย้ายวน มือใหญ่ลูบไล้ทั่วกายบาง มืออีกข้างล็อกข้อมือเล็กเอาไว้
“อย่ามองนะ! ปล่อยแก้ว! >//<”
ร่างเล็กยังคงดิ้นพล่าน พยายามสะบัดข้อมือตัวเองที่ถูกพันธนาการด้วยมือใหญ่ จนในที่สุดความพยายามก็สำเร็จ พอมือเป็นอิสระเธอก็รีบก้มลงหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาห่อตัวลวกๆ แต่เจอมือหนากระตุกทีเดียวก็หลุดเสียแล้ว
“ไอ้บ้าลามก! อย่าเข้ามา!”
มือใหญ่ลูบเอวบางเบาๆ ไล้มาที่สะโพกเล็ก ก่อนที่ตัวเองจะนั่งลงไปบนเตียงนุ่มโดยดึงร่างบางมานั่งบนตักด้วย แล้วก็กอดไว้แน่น ไม่มีทางที่เธอจะหนีรอด
“อย่า...”
“อย่าห้าม”
“ปล่อยแก้ว...”
“หยุดดิ้น”
เขาสั่งเฉียบขาดก่อนคางเรียวจะเกยไหล่เล็กเอาไว้ กระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น
“ออกไปจากห้องแก้ว”
“หยุดพูดด้วย”
“ปล่อย!”
“ใครใช้ให้แก้ผ้าออกมากัน”
“แก้วไม่ได้แก้ผ้า!”
“ไม่แก้ก็เหมือนแก้แหละ ผ้าเช็ดตัวผืนแค่นี้จะปิดอะไรได้”
“ไอ้บ้า! >/\<”
ร่างสูงจับร่างบางหันหน้าเข้าหาตัวเอง จัดท่วงท่าที่เหมาะสมก่อนจะคลอเคลียแก้มใส ไล้ลงมายังซอกคอหอม ขบเม้มจนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำๆ แล้วมือหนาก็กอบกุมหน้าอกขนาดพอดีมือ เคล้นเบาๆจนร่างบางเริ่มเคลิ้ม
“อือ ~ ไม่เอานะ”
หัวน้อยเริ่มส่ายไปมา หวาดกลัวกับความเจ็บปวดที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเธอ ถึงจะไม่เคยมีประสบการณ์แต่ก็พอรู้มาบ้างว่ามันต้องเจ็บ เธอยังไม่พร้อมตอนนี้ สิ่งที่สูญเสียไปมันเอากลับคืนมาไม่ได้และเธอก็ไม่ควรจะเสียสิ่งนั้นให้กับเพื่อนสนิทตรงหน้าด้วย
“อย่าทำแบบนั้น ไม่เอา”
ปากเล็กยังคงร้องห้ามคนตรงหน้าที่ไม่ละความพยายามจะกินเธอ มือหนาเลื่อนขึ้นกอบกุมอกอิ่มอีกครั้ง บีบเคล้นสร้างความกระสันจนร่างบางร้องครางไม่หยุด ปากหยักที่ขบเม้มคอขาวอยู่ก็เลื่อนลงต่ำเรื่อยๆ มาถึงอกอิ่ม ครอบครองยอดอกสีสวยที่ตั้งชูชันรออยู่แล้ว ก่อนจะขบกัดส่วนปลายเบาๆ
“อื้ออ!! อย่าเอาเข้าไปนะ! >O<”
มือเล็กรีบหยุดมือใหญ่ไว้ก่อนที่จะสอดนิ้วเรียวเข้าไปในร่างกายเธอ แต่ก็ห้ามเขาไม่ทัน นิ้วเรียวถูกสอดใส่เข้าไปในกายสาวอย่างยากลำบาก ทั้งคับทั้งแน่นจนร่างบางร้องลั่น ร่างสูงเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มเกร็งก็รีบจูบปลอบ
“อย่าเกร็งนะคนดี แบบนั้นแหละ อืมม”
เขาครางเสียงทุ้ม ช่องทางสีหวานกำลังตอดรัดเขาแน่น อยากจะเอานิ้วออกแล้วแทนที่ด้วยแกนกายใหญ่ที่ตื่นตัวเต็มที่ แต่ก็กลัวร่างบางจะเจ็บ เพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอ
“อย่าขยับ! พอแล้ว แก้ว...อือ แก้วเสียว”
ร่างเล็กร้องห้ามอย่างทรมาน เมื่อเขาเพิ่มจำนวนนิ้วมากขึ้นเรื่อยๆ แถมขยับเข้าออกจนสามารถจะแทนที่ด้วยแกนกายใหญ่ที่คับแน่นเต็มกางเกงของเขาได้แล้ว
“เจ็บนิดเดียวนะแก้ว แค่นิดเดียว”
เขารีบปลอบเมื่อเธอเห็นขนาดของสิ่งแปลกปลอมที่จะเข้ามาอยู่ในตัวเธอ ตกใจไม่น้อยกับความใหญ่โตของเขา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
“shit! ใครมาตอนนี้วะ!”
ดูเขาจะหัวเสียไม่น้อยเลยกับบุคคลด้านนอกที่มาขัดจังหวะเขา ร่างเล็กหยิบผ้าเช็ดตัวคลุมร่างกายตัวเองที่เกือบจะโดนขย้ำไปแล้วเดินออกไปเปิดประตู แต่ยังไม่ทันออกจากห้องนอนร่างสูงก็คว้าแขนเอาไว้
“จะไปแบบนี้น่ะหรอ!”
ร่างเล็กมองดูสภาพตัวเองที่มีรอยแดงประปรายอยู่ทั่วตัว ก่อนจะกระชับผ้าเช็ดตัวแน่นแล้วเดินออกไปไม่สนใจ
“ถ้าเกิดเป็นผู้ชาย...”
“ว่าแต่คนอื่น ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนไป!”
ร่างบางจิ๊ปากอย่างไม่ค่อยพอใจนัก มองดูสภาพร่างสูงก็ไม่ต่างจากเธอเท่าไหร่เลย เธอยังมีผ้าเช็ดตัว เขาก็มีบ๊อกเซอร์ตัวเล็กๆ น่าเกลียดทั้งคู่!!
“เดี๋ยวโมะไปเปิดเอง ห้ามออกไปแบบนั้นนะ!”
“ทำไม...?”
“หวง!”
“> / / / <”
ใบหน้าหวานแดงก่ำ แอบดีใจที่เขายังหวงเธอบ้าง การกระทำที่ดูเหมือนจะมีใจกับเธอ ไม่รู้ว่าเขาทำไปทำไม แต่วันนี้ก็หายข้องใจแล้ว เขาก็แค่อยากได้ตัวเธอเท่านั้น!
“ไปอาบน้ำอีกรอบไป”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
“จะเคาะอะไรนักหนาวะ! รู้แล้ว!”
เขาตะโกนออกไปเสียงดังอย่างรำคาญ มือเล็กรีบตะครุบปากเขาไว้ กลัวคนข้างนอกได้ยิน
“เบาๆสิ”
“ก็ใครใช้ให้มันเคาะบ่อยๆ =3=”
“ออกไปเลยนะ”
“จะออกยังไง”
“ปีนออกไปสิ”
“ใจร้ายอ่ะ”
“รีบไปได้แล้ว”
“ไม่เอา ถ้ายังไม่รู้ว่าคนข้างนอกเป็นใครก็ไม่ไป”
“เดี๋ยวแก้วจะไปเปิดประตูแล้ว อย่าเสียงดังนะ”
“บอกให้ไปแต่งตัว -.,-”
“ก็ไปดูก่อนว่าใครมา >__<”
“งั้นไม่ให้ไป!”
เขาแกล้งกอดเธอไว้ ไม่ยอมให้ไปเปิดประตูให้คนข้างนอกที่เข้ามาขัดจังหวะ
“ก็ได้ๆ ปล่อยก่อนจะไปแต่งตัวแล้ว”
“แก้วโว้ย!! ทำอะไรอยู่ รอนานแล้วนะเนี่ย!!”
เขื่อนโวยวายเสียงดัง คนที่ขัดเขาคือเพื่อนตัวดีเองหรอเนี่ย
“อ้าวไอ้โมะ! O[]O”
เขื่อนอ้าปากค้างทันทีที่ประตูเปิดออก พบเพื่อนตัวเองอยู่ในห้องของเพื่อนอีกคน ดูท่าอารมณ์เสียมาซะด้วย
“แก...เอ่อ ไปทำอะไรในห้องแก้ว”
“แกขัดจังหวะฉัน!”
“ขัดจังหวะ? หมายความว่าแกกับแก้วกำลัง...ปะเดิ๊บปะด๊าบ ป๊าบๆกันอยู่...O[___]O”
แมลงวันแทบบินเข้าปากผู้ชายหน้ายาวตรงหน้าร่างสูง จะอ้าปากกว้างไปไหน!?! =_=
“เออ! รู้ไว้ด้วยว่าแกขัดฉัน ฉันเกลียดแก! ขอแช่งให้แกไม่มีความสุข ให้เฟย์ไปมีคนอื่น ให้เฟย์เกลียดแก ให้แกไม่มีใครรัก สาธุ!!”
“เพื่อนโมะจ๋า ~ T^T”
“ครั้งนี้ไม่โกรธก็ได้ แต่อีกแค่นิดเดียว”
“จะเสร็จแล้วหรอ O//O”
“ยัง ยังไม่ได้เข้าไป =//=”
ดูสองคนคุยกันแล้วจะบ้าตาย คุยบ้าบออะไรกันไม่รู้ ทะลึ่งจริงๆ ร่างบางที่วิ่งร่าเริงออกมาเห็นร่างสูงกับเขื่อนคุยกันอยู่ก็ตกใจ แสดงว่าเขื่อนก็รู้แล้วว่าเมื่อกี้เขาสองคน...
“ออกไปจากห้องแก้วได้แล้วนะ”
“ก็เรายังไม่เสร็จ”
“ยังมาคิดเรื่องลามกแบบนี้อีก! -//-”
“ก็มันน่าคิดมั้ยล่ะ หืม?”
เขาถามเสียงทุ้มก่อนจะใช้โอกาสตอนที่เธอมัวแต่ขวยเขินลวนลามเธออีกครั้ง มือหนากระชากร่างบางเข้ามาใกล้ๆ สูดดมกลิ่นกายหอมหวานเย้ายวนใจ ก่อนจะเลื่อนขึ้นประทับริมฝีปากอย่างนุ่มนวล
“อือ ~”
เธอประท้วงในลำคอ มือบอบบางทุบตีอกกว้างอย่างไม่ย่อท้อ เธอไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย แต่ร่างกายกลับตอบสนองเขาไป มือเล็กเลื่อนขึ้นโอบรอบคอคนตรงหน้า จูบตอบหลับไปให้เขาได้ใจเล่น มือหนาเริ่มซุกซนสอดใต้เสื้อเชิ้ตตัวบางที่เธอสวมใส่ก่อนจะลูบแผ่นหลังเนียนแผ่วเบา
“อย่าทำแบบนี้...”
เธอรีบท้วงเขาทันทีที่มือหนาสอดผ่านบราสีเทาขึ้นกอบกุมหน้าอกอวบอิ่มของเธออีกครั้ง ร่างสูงจึงต้องดึงมือออกอย่างเสียดาย
“ขอแค่นิดเดียวเอง -3-”
“แล้วโมะแน่ใจหรอว่าแค่นิดเดียวน่ะ”
“ถ้าโมะสัญญาว่า ‘แค่นิดเดียว’ แก้วจะยอมมั้ย?”
น้ำเสียงและสายตาที่ดูจริงจังกว่าแต่ก่อนทำเอาร่างเล็กต้องเบือนหน้าหนี ไม่กล้าสบตาเขาแม้แต่น้อย จะให้เธอตอบยังไงล่ะทีนี้ เขาถามแบบนี้แล้วเธอจะตอบยังไง ผู้หญิงดีๆที่ไหนเขาจะยอมให้ผู้ชายมาล่วงเกินตัวเองแบบนี้
“ออกไปได้แล้ว”
“แก้วยังไม่ตอบคำถามโมะเลยนะ”
“แก้วไม่มีคำตอบ”
“จำข้อแลกเปลี่ยนของเราได้มั้ย”
“บ้า! แก้วบอกให้โมะปล่อย แต่โมะบอกว่าต้องมีข้อแลกเปลี่ยน โมะได้กอดแก้วไปแล้วก็น่าจะพอแล้วนี่”
“ไม่พอ”
ทีอย่างนี้ล่ะยิ้มแป้นเชียวนะ ร่างเล็กตีแขนเขาไปทีนึงก่อนจะเขยิบออกห่าง ‘ตัวอันตราย’ แล้วยอมรับฟังข้อแลกเปลี่ยนที่เธอไม่ค่อยจะเต็มใจรับซักเท่าไหร่
“ว่ามาสิ เฟย์ฟางนัดแก้วไว้สิบโมงนะ”
“มาใกล้ๆสิ”
“ไม่เอา”
“โมะบอกให้มา...!!”
ถึงเสียงจะนิ่งเพียงใดก็ยังคงแอบแฝงความไม่พอใจมาด้วยสิน่า เมื่อไม่ได้ดั่งใจเขาจึงกดร่างเล็กลงบนเตียงให้เธอตกใจเล่น
“จะ...จะทำอะไรน่ะ!?! O / / / o”
“แล้วคิดว่าโมะจะทำอะไรล่ะ?”
น้ำเสียงยียวนกวนประสาทส่งผลให้มือเล็กวิ่งปรู๊ดไปตบแรงๆที่ปากแดงหยักลึกของเขาอย่างรวดเร็ว
“เจ็บนะ! T^T”
“สมน้ำน่า :P”
เธอแลบลิ้นก่อนจะพลิกตัวขึ้นคร่อมได้แล้วกดเขาไว้
“ผู้หญิงคร่อมผู้ชาย...มันไม่ดีนะ”
“ผู้ชายคร่อมผู้หญิงมันก็ไม่ดีเหมือนกันแหละ!!”
“แต่มันเป็นท่ามาตรฐาน...ถามใครใครก็รู้”
“ลามก!! > / / / <”
“ลามกตรงไหน มันเป็นเรื่องเพศศึกษาไง อย่าบอกนะว่าไม่เคยเรียน”
“เรียน! แต่เขาไม่ได้สอนแบบนี้! >O<”
“แล้วเคยลองปฏิบัติหรือยัง?”
“บ้า! ใครจะไปเคยกัน >__<”
“งั้นแก้วก็ยัง...เวอร์จิ้นอยู่สินะ”
“อะ อื้อ! เอ๊ย! >[____]<”
เขาหลอกถามไปถามมากลายเป็นว่าเธอบอกซะหมดเปลือกเลย รู้ทั้งรู้ว่าเธอ ‘ยังบริสุทธิ์ ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนเลย’ แต่ก็แกล้งเธอซะหน้าแดงแปร๊ดไปหมด
“รีบลุกออกไปได้แล้ว ก่อนที่โมะ ‘จะเข้าไปแหวกว่าย’ ในตัวแก้ว”
“อี๋ ~ คนลามก!”
ทำไมเขาถึงเชี่ยวชาญเรื่องแบบนี้นักนะ ‘ของของเขา’ คงจะทำลายความบริสุทธิ์ของสาวๆมาแล้วไม่ใช่น้อยเลย ดูจากลีลาการวาดลวดลายที่ทำให้เธอเคลิ้มจนเกือบกู่ไม่กลับทั้งคู่แบบนี้ คิดแล้วขนลุก!! >,.<
“ไม่อยากลอง ‘เป็นของโมะ’ ซักคืนหรอ โมะสอนฟรีนะ ไม่เสียอะไรเลย...นอกจาก ‘ความบริสุทธิ์’ !!”
“ออกไปได้แล้วนะ!”
เธอตวาดเสียงดังไล่ ‘คนหน้าด้าน’ ที่กำลังพูดจาแทะโลมเธออยู่ ร่างบางรีบดันตัวเขาออกไปสุดแรงเกิด แล้วเขาก็ออกไปจากห้องเธอจนได้ ปลอดภัยแล้ว ~
“คนอะไรลามกที่สุดเลย!! >_<”
ติ๊ด ติ๊ด!
เสียงข้อความดังขึ้นทำให้ร่างเล็กที่เป็นเจ้าของหยิบขึ้นมาเปิดอ่านดู
‘พร้อมเมื่อไหร่ก็บอกนะ เพราะโมะพร้อมเสมอ’
“อ๊ากกก !! ไอ้บ้าลามก!! ฮึ่ย! >[]<”
เธอโวยวายอยู่คนเดียวก่อนจะพิมพ์ข้อความกลับไป
‘ไป...กับแฟนตัวเองสิยะ!’
เธอกดส่งข้อความไปก่อนที่เขาจะส่งกลับมาเช่นกัน
‘อย่าเสียใจแล้วกัน’
‘ใครจะไปเสียใจกัน’
แล้วก็เป็นเขาที่เป็นฝ่ายเงียบหายไป จนเธอเป็นห่วง แต่ก็ไม่กล้าพอที่จะไปหาถึงห้อง เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดและเขากับแฟนก็จะทะเลาะกัน

---------------------------

ตอนนี้แอบมี NC

ไม่อยากเรียก NC เลย มันไม่ดีขนาดนั้น TT'

ฝากติดตามกันด้วยเน้อ ~ ><