Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

 
 
"โทรมาทำไมเนี่ย!?!"
"ก็คิดถึงนี่นา"
"ที่บ้านไม่มีนาฬิกาหรือไง! มันจะตี 4 อยู่แล้ว..!"
"ก็คิดถึงให้ทำไง"
"ก็รอเช้าค่อยโทรก็ได้"
"ก็รอไม่ไหวแล้ว"
"โทโมะ! อย่ามากวนประสาท!"
"ไม่ได้กวนซักหน่อย -3-"
ติ๊ด!
แก้วกดตัดสายทันที ดึกดื่นป่านนี้ยังโทรมาบอกคิดถึงอีก ไม่รู้เขาบ้าไปแล้วหรือเขาเป็นอะไร ตั้งแต่ยอมหายโกรธก็โทรหาเธอแทบทุก 5 นาที
 
 
 
"แก้ววววววว ~"
"มะ มาได้ยังไง! O__o"
แก้วลุกพรวดขึ้นจากที่นอนพร้อมกับยืนชี้หน้าอีกฝ่ายที่ยิ้มแย้มแจ่มใสไม่สะทกสะท้าน
"รีบๆอาบน้ำเร็ว ไปทำบุญกัน ^^"
"ออกไปจากห้องแก้วนะ! -[]-"
"อะไรเล่า -3-"
"ลงไปรอข้างล่างสิ!"
"ไม่เอา"
โทโมะยังคงใช้ความหน้าด้าน(?)ที่มีอยู่ทั้งหมดยืนพิงกำแพงห้องแฟนสาวที่ดูจะโกรธเอามากๆเวลาเธอพูดแล้วเขาไม่ฟังเนี่ย...
"งั้นแก้วไม่ไปละ"
แก้วกระโดดขึ้นเตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นคลุมโปงแต่ทว่าเธอก็ทำไม่ได้อย่างที่คิดหรอก เมื่อมือยาวๆของอีกฝ่ายตะปบลงบนเอวเธออย่างไม่ได้ตั้งใจ(?) ก่อนจะบีบๆนวดๆ แล้วจิ้มแรงๆตามเนื้อตัวด้วยความสะใจมาก...ถึงมากที่สุด
"มันเจ็บนะ หยุดดด !! >[]<"
"ก็ลุกขึ้นมาอาบน้ำดีๆสิ - -+"
"ม่ายยยย ! >O<"
แก้วเริ่มดิ้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อผ้าห่มผืนใหญ่ที่ปกปิดเสื้อกล้ามสีเทากับกางเกงขาสั้นสีขาวที่เธอเลือกให้เป็นชุดนอนโดนเหวี่ยงออกไปลงไปกองอยู่ที่พื้นอย่างไม่ใยดี แถมตัวเองก็โดนจี้เอาเป็นเอาตาย
"อืออ ~ ไม่เอา อย่าคร่อม! >____<"
แก้วแหกปากโวยวายเสียงดังกว่าเดิมเมื่อโทโมะสามีสุดหล่อ(?)กระโดดคร่อมตัวเธอ
 
 
 
"ทะ โทโมะ อย่า...พ่อแม่แก้วอยู่นะ อื้ออ ~"
"นิดเดียวไม่เป็นไรหรอกน่า แก้วก็อย่าเสียงดังสิ"
"แต่ว่า...อ๊ะ ~ โทโมะ"
ริมฝีปากร้อนที่กำลังลากไล้แผ่วเบาอย่างเอาอกเอาใจอยู่ที่ข้างแก้มทำเอาแก้วหลุดเสียงครางหวิวมาเป็นระยะๆอย่างห้ามไม่ได้ ยิ่งมือใหญ่เริ่มลากไล้ไปทั่วผิวขาวอมชมพูแล้ว ก็ยิ่งยากจะหยุด 'อะไรๆ' ที่กำลังจะเกิดขึ้นหลังจากนี้
.
.
.
"จะ เจ็บ!"
แก้วถึงกับน้ำตาเล็ดเมื่อโทโมะเริ่มขยับตัวหลังจากที่ค้างอยู่ด้านในมานานพอสมควร
"กอดโทโมะไว้นะ อย่าเสียงดังไป..."
มือเล็กโอบรอบคอแกร่งอย่างว่าง่าย กอดไว้แน่นด้วยความทรมาน อีกฝ่ายที่เชี่ยวชาญกว่าก็ค่อยๆกอดรัดเอวเล็กขึ้นตอบรับสัมผัสจาบจ้วงสอดลึกเพื่อบรรเทาอาการรัญจวนปั่นป่วนในท้องน้อยของภรรยาคนสวย
"แก้วแน่นมากเลย รู้หรือเปล่า คนดี..."
"มะ มันลึกโทโมะ ฮื่อ...แก้วเจ็บ"
สายตาเว้าวอนจากคนน่ารักยิ่งมองก็ยิ่งน่าใจอ่อน แต่ดวงตาสีน้ำตาลเข้มคู่สวยก็ยังคงจับจ้องใบหน้าหวานที่เริ่มโอนอ่อนต่อเขาบ้างแล้วด้วยความเอ็นดูไม่เลิก จ้องลึกไปในตากลมโตสดใสก่อนจะนึกคิดบางอย่าง เธอไม่ขัดขืน แต่ก็ไม่ได้ให้ความร่วมมืออะไรมากนัก เด็กน้อยจริงๆจริญญา...
"ทะ โทโมะ อะ...อุ๊บ ~"
ริมฝีปากร้อนจัดบดเบียดริมฝีปากเล็กสีชมพูที่เจ้าของเผลอร้องเสียงดังเกินกว่าเหตุ ป้องกันไม่ให้คนอื่นได้ยินเธอหลุดครางเสียงหวิวแบบนี้ ก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะฉีดพุ่งใส่ช่องทางคับแน่นจนหมดสิ้น ใบหน้าสวยซุกซบลงบนไหล่กว้าง หมดเรี่ยวหมดแรงจะสนองความต้องการของสามีใจร้าย
"เรายังต้องไปทำบุญกันอีกนะแก้ว"
"ไม่ไปแล้ว เดินไม่ไหว"
"เดี๋ยวโทโมะอุ้ม"
"ไม่...ไม่เอา"
เธอตอบเสียงหอบ เงยหน้าขึ้นมองคนใจร้ายก่อนจะเอ่ย "ออกไปจากตัวแก้วได้แล้ว -////////-"
"อะไร ไม่ออกหรอก อุ่นจะตาย"
"นี่! ><"
"แน่นดีด้วย"
โทโมะบอกเสียงกระเส่า ยิ่งทำให้แก้วอับอายเป็นอย่างมาก
"โทโมะก็ออกไปสิ แก้วจะได้ไปอาบน้ำ! >/\<"
 
 
 
"ทำไมหน้าแก้วหน้าซีดแบบนั้นล่ะลูก"
คนเป็นแม่ถามด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับยื่นมือมาแตะหน้าผากเนียนของลูกสาวคนเล็กก่อนจะเอ่ยห้าม "แก้วไม่ต้องไปวัดแล้ว ไข้ขึ้นสูง นอนพักอยู่นี่แหละ"
"แต่ว่า..."
"แก้วพักผ่อนนั่นแหละ เดี๋ยวโทโมะจะรีบไปรีบกลับมาดูแลแก้วนะ ^^+"
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อทันที ก็แหมมม ~ ทำผลงานได้ดีขนาดนี้ ทิ้งรอยแดงไว้เต็มเนื้อตัว แถมจูบหนักซะแก้วใจคนสวยปากห้อย เอ้ย! ปากบวมหนักกว่าเดิมอีก -.,-
"โทโมะ แม่มีอะไรจะคุยด้วยนิดหน่อย"
 
 
 
"แม่มลล ~ ขอโทษจริงๆครับ U__U"
"..."
"ต่อไปนี้จะไม่ทำอีกแล้ว อย่าโกรธโทโมะเลยย ~"
"ก็ว่าทำไมแม่ได้ยินเสียงกรี๊ดยัยแก้ว เอาจิ้งจกปลอมไปหลอกนี่เอง ไข้ขึ้นเลย"
"คะ ครับ!?! จะ จะไม่ทำอีกแล้วครับ!"
"ดีมาก วันนี้แม่อนุญาตให้ยัยแก้วไปกับโทโมะได้"
"เย่ ! แม่ยายน่ารักที่สุดเลย ! ^^"
 
 
 
"โทโมะอธิษฐานอะไรหรอ *[]*"
แก้วถามเสียงออดอ้อนพร้อมเขย่าแขนโทโมะ หลังจากที่แม่มลอนุญาตให้แก้วมาทำบุญได้ โทโมะก็รีบพาเธอมาวัดที่นัดกันไว้ พร้อมกับทำบุญไว้พระครบรส และเมื่อกี้...เขากำลังอธิษฐาน ขอพรอะไรบางอย่าง
"ถ้าบอกมันก็ไม่สมหวังน่ะสิ"
"นิดเดียวก็ได้ ><"
"จะอยากรู้ไปทำไมกัน =_="
"ก็แค่อยากรู้อ่ะ -3-"
"ก็บอกของตัวเองมาก่อน"
"ไม่เอา"
"..."
"อ่ะๆ แก้วขอเรื่องหน้าที่การงานน่ะ ขอให้มีงานเข้ามาเยอะๆ ^o^"
"โทโมะก็ขอแบบนั้น"
"ไม่เชื่อ!"
"แล้วแต่ =w="
"ง่าาา ~ '^' !"
แก้วทำหน้างอสุดฤทธิ์เพื่อจะอ้อนคุณสามีที่ใจแข็งไม่ยอมบอกคำอธิษฐานที่เขาขอไป ซึ่งความจริงมันเดาได้ง่ายมาก... 'ขอให้แก้ว...รักผมคนเดียวก็พอครับ' :')
"บอกแก้วหน่อยน๊าา ~"
"แล้วจะได้อะไร? ถ้าบอกแล้วได้อะไร?"
"งั้นไม่อยากรู้ก็ได้ T^T"
"ดีแล้ว เดินไปทางนั้นกันดีกว่า"
โทโมะคว้ามือเล็กแล้วเดินนำไป จนมาถึงริมแม่น้ำ ที่มีปลาอาศัยอยู่มากมายหลากหลายพันธุ์(?) =_="
"ให้อาหารปลากันนน ! >[]<"
"ว่าแล้วเชียว -*-"
"ไม่ได้หรอออ ! *o*"
"ได้ครับได้ แต่ค่อยๆโยนรู้มั้ย"
.
.
.
"แก้วว ! -[]-"
โทโมะคว้าตัวเธอแทบไม่ทันเมื่ออยู่ๆคุณภรรยาเกิดโมโหอะไรไม่รู้ปาถังใส่อาหารปลาไปทีเดียวจนหมด
"ทำอะไรน่ะ!"
"มันแย่งกันกินนี่นา"
"แล้วปาลงไปทั้งถังทำไม มันสกปรกรู้มั้ย!?!"
"ก็ไม่เห็นต้องตะคอกเลยนี่!!"
แล้วแก้วก็งอนโทโมะไปตามเสต็ป... คุณสามีโดนจัดหนักล้าวววว ~
 
-----------------------------------
ขอโทษที่หายศีรษะไปเป็นเวลานานมากกกก!
ไรท์เตอร์คอมพังค่ะ! T[]T
มันซ่อมไม่ได้ด้วยและไม่มีเงินซื้อใหม่ 5555555555555
งั้นเอาไปสองตอนเลยละกัน เพราะอีกนานกว่าจะมาอัพอีก 
เรื่อง my bunny ก็เหมือนกันนะคะ T_____T
ไฟล์มันหายไปเลย คงต้องแต่งใหม่ 
รอก่อนนะทุกคน ฮือออออ