Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความขอโทษที่หายไปนาน
ไรเตอร์ไปกรี๊ด CNBLUE มา! ><
@TPOAMHON ตามไปฟอล ไปรุมด่า รุมทึ้งกันได้นะ 55555555
----------------------------
“เฟย์”
“คะสามี ~ >O<”
เฟย์ที่ดูมีความสุขเป็นพิเศษ ได้มาเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆและคนรักแบบนี้ก็ย่อมมีความสุขเป็นธรรมดา แต่ดูเขื่อนจะหงอยๆไปเฟย์เลยต้องเข้าไปถาม
“มีเรื่องอะไรหรือป่าว บอกเฟย์ได้นะ”
“เครียดแทนไอ้โมะน่ะ”
“ปกติเขื่อนไม่เป็นแบบนี้นี่นา >3<”
“เขื่อนจะทำยังไงดี?”
“มันเป็นเรื่องของโทโมะนะ เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้สิ”
“อืมๆ ไม่เครียดแล้วก็ได้ ^O^”
“เขื่อน”
“ครับผม! ^^”
"ไม่หวงเฟย์บ้างหรอ? -/\-"
"หวงสิ มีแฟนสวยก็ต้องหวงเป็นธรรมดา"
"ดูเขื่อนไม่ค่อยหวงเลยนี่นา -3-"
"ก็เขื่อนไม่อยากไปหวงมากนี่ เขื่อนรู้ว่าเฟย์ไม่ค่อยชอบให้เขื่อนหวงเฟย์มากๆหรอก ถูกมั้ย?"
"รู้แล้วๆ ไปเดินเล่นกันดีกว่า"
"แต่ก่อนไป..."
"อะไรหรอ"
"ขอหอมที >3<"
"บ้า!"
"อ่าๆ ล้อเล่นๆ :P"
"อย่าล้อเล่นแบบนี้สิ กลัวนะเนี่ย"
ฟอดดด ~
"อ๊ากกกก!! เขื่อนบ้า!"
แล้วก็ฉวยโอกาสตอนเธอกำลังบ่นหอมแก้มไปฟอดใหญ่จนได้ สองร่างจับมือกันเดินเล่นรับลมมองคลื่นทะเลสวยงาม
"เฟย์ ~"
"อะไรหรอ"
"เล่นน้ำกัน"
"ไม่เอา วันนี้เฟย์ทาครีมมานิดเดียวเอง"
"เอาน่า ^()^"
มือใหญ่กว่ากระตุกข้อมือเล็กให้เดินตามไป วักน้ำแกล้งเธอเล่น จนในที่สุด ก็เปียกปอนไปทั้งคู่
"เค็มจัง ~"
"ทะเลที่ไหนมันหวานบ้างเฟย์ -_-*"
"เฟย์ก็บ่นเฉยๆ -3-"
"สัญญาอะไรกับเขื่อนอย่างได้มั้ยเฟย์?"
"อะไรล่ะ"
"รับปากก่อนว่าจะสัญญา"
"สัญญา ><๗"
"ห้ามใส่บิกินี่อีกนะ เขื่อนรู้แล้วว่าเฟย์มีของดีน่ะ -.,-"
"อะไร? > / / / <"
"คิดยังไงถึงใส่สีแดง ของฟางก็สีฟ้าอ่อนยังพอน่ารัก แต่ของเฟย์นี่แรงเว่อร์!!"
"เห็นแก้วหรือยัง? -///-"
เฟย์รีบเปลี่ยนประเด็นด้วยความอาย มือน้อยๆยกขึ้นพอที่จะปกปิดภูเขาน้อยๆที่เธอหวงนักหวงหนา
"ยังเลย"
"แก้วออกมาแล้วนี่"
"หายไปไหนนะ?"
ทั้งเขื่อนและเฟย์ก็สงสัยไปตามๆกัน จำได้ว่าบังคับให้เธอออกมาแล้วนี่นา แล้วเธอหายไปไหน โทโมะก็หายไปด้วยเช่นกัน คนที่เล่นน้ำอยู่ก็มีแค่เคนตะ จงเบ เขื่อน เฟย์ ป๊อปปี้ ฟาง เบลล์กับเพื่อนก็แค่นั้น
...ครึ่งชั่วโมงก่อน...
"ทำเชิดๆหน่อยสิแก้ว!"
ฟางดุเพื่อนรักที่เอาแต่ห่อไหล่ เดินอย่างไม่ค่อยมีความมั่นใจซักเท่าไหร่
"แก้วอายนี่ U_U"
"ไม่ต้องอายหรอกน่า แปปเดียว"
"อายยยย ~ T^T"
ถึงเฟย์ฟางจะคอยสนับสนุนให้กำลังใจ 'เหยื่อ' ตัวน้อยน่ารัก แต่เธอก็เหมือนเดิม คือทำหน้ามุ่ยอย่างเดียว
"เฟย์ก็แค่อยากมีเพื่อนใส่ก็แค่นั้น ถ้าแก้วไม่อยากก็ไปเปลี่ยนเถอะ Y_Y"
"เอ่อ..."
"นั่นสิ พี่ก็อยากแกล้งเพื่อนบ้าง ฟางขอโทษนะ T-T"
"ก็ได้ๆ แก้วยอมใส่ก็ได้"
"จริงนะ! ><"
"อือ"
ตอบรับอย่างว่าง่าย กลัวเพื่อนสาวจะรู้สึกไม่ดี ทันทีที่ก้าวขาออกจากห้อง ก็เจอกับบุคคลที่ไม่อยากจะเจอเท่าไหร่
"พี่เบลล์!"
"ใช่ ฉันเอง! ยังดีนะที่จำได้"
"มีอะไรหรือป่าวคะ?"
เธอถามออกไปอย่างสุภาพ ยิ้มน้อยๆพอเป็นพิธีก่อนจะได้คำตอบกลับมาอย่างไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้ยินคำๆนี้จากปากแฟนสาวสวย 'โทโมะ เคโอติค' !!
"เป็นชู้กับ 'ผัว' ชาวบ้านนี่ สนุกมั้ย?"
เบลล์ยิ้มเยาะเย้ย มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความเย้ยหยัน ร่างเล็กก็ได้แต่ยืนกำมือแน่น แน่นอนว่าเธอไม่ใช่นางเอกที่จะต้องร้องไห้เสียใจ ถึงบางครั้งเธอจะอ่อนแอไปบ้าง แต่มีคนมาว่าเธอขนาดนี้ ยอมไม่ได้!!
"แก้วก็อยากถามพี่เบลล์เหมือนกันนะว่า 'กินเด็ก' เนี่ย อร่อยมั้ยคะ? แก้วจะได้ลองชิมบ้าง ^__^"
เธอยิ้มกลับไปอย่างกวนๆ ยักคิ้วโชว์ความเหนือให้กับแฟนเพื่อนสนิทดู
"แกอย่ามาปีนเกลียวนะ!"
"ไม่เคยปีนอ่ะค่ะเกลียวเนี่ย เคยแต่ปีนต้นงิ้ว แย่ง 'ผัว' ชาวบ้าน"
"กรี๊ดดดด !!!! แกๆ นังแก้ว!"
"แก้วขอตัว ^^"
แล้วก็หันไปยิ้มเย้ยที่หล่อนเถียงนางเอกของเราไม่ได้ สะใจโว้ย!
"แก้ว"
"หืม?"
เธอหันไปตามเสียงเรียกที่คุ้นหู ก่อนจะพบว่าเป็น 'เพื่อนสนิท' ตัวปัญหานี่เอง
"เมื่อกี้ได้ยินเสียงดังเอะอะโวยวาย ใครทะเลาะกันหรอ"
"ป่าวหรอก"
"โมะได้ยินเสียงพี่เบลล์กับแก้ว..."
"รู้แล้วถามทำไม"
"ก็แค่อยากแน่ใจ"
"ยืมเสื้อหน่อย"
เธอไม่รอให้เขาตอบคำถาม ถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เขาใส่ออกมาคลุมตัวเองไว้ แล้วเดินหนีไปอีกทาง ร่างสูงก็ได้แต่ยืนงง เสื้อกล้ามสีขาวตัวบางปกปิดอะไรแทบไม่มิด แขนล่ำๆที่เป็นที่ชื่นชอบของสาวๆ รวมถึงไรเตอร์เองก็ชอบด้วย -,.-
"เป็นอะไรไป"
"ป่าว"
"แก้ว..."
"มีคนมาด่าว่าแย่งผัวชาวบ้านแบบนี้ คิดว่าแก้วจะรู้สึกยังไง!!!"
"...ใครว่าแก้ว"
"ก็แล้วโมะคิดว่าใครล่ะ!"
"อ่า ใจเย็นสิ โมะไม่เข้าใจ"
"เลิกยุ่งกับแก้วซักที แก้วไม่อยากเป็นมือที่สาม ไม่อยากได้ชื่อว่า 'แย่งผัวชาวบ้าน' !!"
เขาเงียบไปครู่ใหญ่ก่อนจะเดินตามร่างเล็กที่ไม่สนใจเสียงเรียกของเขา เอาแต่เดินหนี เดินวกไปวนมาจนเขาต้องไปคว้าแขนเล็กเอาไว้
"ตามมาทำไม!"
"แก้ว"
"ไม่ต้องมาเรียกชื่อ!"
"เป็นอะไร"
"อารมณ์ไม่ดีโว้ยยย!!"
ใบหน้าบึ้งตึ้ง โกรธจัด อยู่ๆแฟนเพื่อนสนิทก็มาด่าหาว่าเธอไปแย่งสามีของหล่อนมา โมโหที่ตัวเองรู้สึกดีๆให้กับแฟนคนอื่น โกรธที่โดนว่าไม่เท่าไหร่ โกรธที่เขายังไม่เลิกยุ่งกับเธอต่างหาก!
"เลิกตามแก้วได้แล้ว!"
"ไม่"
"เลิกให้ความหวังแก้วซักที! เลิกทำดี! เลิกๆๆๆๆ ทุกอย่าง! เลิกเป็นเพื่อนกัน! เลิกมีความรู้สึกดีๆต่อกัน อ๊ะ~"
ริมฝีปากหยักแนบลงบนริมฝีปากเล็กอย่างอ่อนโยน เขากำลังใช้วิธีนี้เพื่อให้เธอหายโกรธทุกอย่าง มือเล็กยกขึ้นทุบตีอกกว้าง รัวข้อมือจนเขาเริ่มเจ็บ แต่แรงอันน้อยนิด จะไปสู้อะไรเขาได้กัน
"ฮือๆ ออกไปจากชีวิตแก้วนะ"
"ไม่เอา ไม่ร้องน่า"
เขากดหัวเล็กให้ซบลงบนบ่ากว้าง ซึมซับน้ำตามากมายมหาศาลที่ตัวเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามาจากไหน และเป็นเพราะอะไรที่ทำให้เธอเป็นทุกข์แบบนี้
"เลิกยุ่งกับแก้วนะ ฮึก...แก้วขอ"
"ให้เลิกยุ่งกับแก้ว โมะยอมกินขี้หมาดีกว่า ^^"
"งั้นก็ไปกินสิ"
"โมะเปรียบเทียบเฉยๆ -3-"
"เราห่างกันซักพักดีมั้ย ไม่คุยกัน ไม่ติดต่อกัน..."
"โมะทำไม่ได้และจะไม่ทำด้วย!"
ร่างบางยังพูดไม่จบเขาก็แทรกขึ้นมาเสียงดังก่อน มือใหญ่เลื่อนลงไปที่เอวบาง กอดแน่นๆให้เธอรู้ว่าเขาพูดจริง
"แล้วจะให้ทำยังไง จะให้แก้วทำยังไง"
"โมะบอกแล้วไงว่าจะเคลียร์เอง"
"ก็..."
"ไม่ต้องคิดมาก เข้าใจมั้ย"
"แต่ว่า..."
"ไม่มีแต่ หน้าที่แก้วคือเชื่อฟังโมะคนเดียวเท่านั้น ^_^"
"กลับไปก่อนเถอะ แก้วยังอยากเดินเล่น"
"มันจะมืดแล้ว อันตราย"
"ก็ดีกว่าอยู่กับโมะสองต่อสองแบบนี้แหละน่า"
"ว้าาา ~ กระต่ายรู้ทัน >.,<"
เขาเริ่มเผยธาตุแท้ทำท่าปัญญาอ่อนอ้อนคนตัวเล็กที่ไม่รู้ว่าหายโกรธเขาหรือยัง คนทำก็อาย ส่วนคนดูเดินหนีไปแล้ว
"ทางกลับอยู่ทางนั้นนะ"
"อ้าวหรอ! แก้วคิดว่าทางนี้ซะอีก"
"มั่ว!"
เขาจูงมือเธอกลับที่พักได้อย่างปลอดภัย ก่อนจะถึงเขาก็จูบลา บอกฝันดีกับเธอไปก่อนแล้ว
"แก้ว"
"หืม?"
"ฝันดีนะ ^o^"
"อืม -//-"
"หันหน้ามานี่สิ"
แล้วเด็กน้อยก็หันไปตามที่ผู้ใหญ่เจ้าเล่ห์ขอ
จุ๊บ!
เขาจูบเบาๆที่แก้มใสก่อนจะรีบเดินหนีเข้าห้องตัวเองไป ปล่อยให้ร่างบางยืนเอ๋อ หน้าแดงอยู่คนเดียว
"ฝันดีเหมือนกัน อีตาผีดิบ! > / / / <"
--------------------------------
ขอโทษถ้าตอนนี้จะไม่มีอะไรเลย T^T
ฝากฟิคเน่าๆนี่ด้วยเน้อออ ~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ