ปฏิบัติการรัก นางฟ้าจอมยุ่ง

ตอนที่ 9
 
เช้าวันรุ่งขิ้น
“ทำอะไรอ่ะ จอตุ๊ จอแต๊ะ”เฟย์ถาม
“ดูคนนอนตาย”จอตุ๊ตอบ
“เห๋ ? ใครนอนตาย ?”เฟย์ถามแล้วเดินมา
“นี้มันโทโมะนี่หน่า มานอนอะไรหน้าเต้นท์เนี้ย แล้วทำไมมี 3 มือล่ะ ?”ฟางสงสัย
“โอ้ย เสียงดังอะไรกันนักกันหนาเนี้ย ?”แก้วถาม
“อ๋อออ มือที่เกินมาคือมือของสาวสวยคนนี้นี่เอง”จอตุ๊พูด
“ว้ายยยย! นอนจับมือกันทั้งคืนเลย อบอุ่นเกินไปแล้วมั้ง!”เฟย์แซว
“บ้าๆ”แก้วเขิน
“อุ้ย!เฟย์ดูดิ มดเต็มเลยอ่ะ สงสัยจะหวานมากไปหน่อย คริคริ”ฟางแซวต่อ
“พอเลยไปกินข้าวกันได้แล้ววันนี้เราต้องออกเดินทาง”แก้วไล่
“แหมๆๆ พอเห็นฉากสวีทเข้าหน่อยเสียงเข้มเชียวนะ”บฟางแซวต่อ
“แก้วๆ มานี้หน่อย”ฟางเรียก
“อะไรหรอ ?”แก้วถามเมื่อมาถึง
“เรามีเรื่องจะบอกเธอ แต่เธอต้องเชื่อเรานะ เธออย่าขำเรา อย่าหาว่าเราบ้าด้วยนะ”เฟย์พูด
“อืมม ได้ เรื่องอะไรล่ะ ?”แก้วถาม
“คืองี้ @#**&_+%t*)_)&^%*i)()()(+_+_+_$$%#$&*(T&*%$#_+|@K”เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นแบบนี้แหละ
“เอ่อ....”แก้วยังคงอึ้งอยู่
“มันคือเรื่องจริงนะแก้ว”เฟย์พูด
“ฉันรู้แล้ว เอาเป็นว่าฉันเชื่อล่ะกัน เดี๋ยวกลับมาคุยด้วยนะไปทำธุระเรื่องเดินทางออกจากที่นี้ก่อนแล้วกัน ฮัดชิ้ววว!”แก้วพูดแล้วเดินไป
“ฟางว่าแก้วจะเชื่อมั้ยอ่ะ ?”เฟย์ถาม
“ไม่รู้สิ”ฟางตอบ
ผ่านไป 5 ชั่วโมง
“ห๊ะ ? อะไรนะ ยังกลับไม่ได้เพราะเสือมันออกมาเพ่นพล่านหรอ ?”ฟางกับเฟย์ตะโกนพร้อมกัน
“ก็..ชะ..ใช่..น่ะ..สะ...สิ ฮัดชิ้วววว!”แก้วจามอีกแล้ว
“แก้วไหวมั้ย ?”โทโมะถาม
“ไหวๆ สรุปคือคืนนี้เราต้องนอนที่นี้อีก 1 คืนนะ”แก้วพูด
“แก้วขอไปนอนก่อนนะ ปวดหัวน่ะ”แก้วพูดแล้วเดินกลับเต้นท์ไป
โทโมะเดินตามแก้วไป
“ไหวมั้ยแก้ว ? กินยาก่อนนะ”โทโมะพูดแล้วพยุงแก้วให้ลุกขึ้น
“อืมม ไหวๆ”จากนั้นแก้วก็กินยาแล้วนอนต่อ
ตกเย็น
“ว่าไงไอ้โมะ น้องสาวฉันเป็นไงบ้างว่ะ ?”ป็อปปี้ถาม
“ยังไม่ดีขึ้นเลย แล้วแกไปไหนมา ?”โทโมะถาม
“อ๋อ ไปเดินป่ามาน่ะ ไปก่อนนะ ง่วงว่ะ”ป็อปปี้พูดแล้วเดินเข้าไปในเต้นท์
“โทโมะ นอนกันเถอะ นายเปิดเข้าเปิดออกอยู่ได้ฉันนอนไม่หลับ”แก้วพูด
“โอเคๆ งั้นฉันนอนข้างนอกนะ”โทโมะพูด
“ไม่ต้องๆ นอนด้วยกันนี้แหละ เดี๋ยวนายก็ไม่สบายไปอีกคนหรอก”แก้วพูด
“ไม่เป็นไร เธอบอกนอนไม่ได้ไม่ใช่หรอ ? แล้วอีกอย่างถ้านอนด้วยกันเดี๋ยวอากาศมันไม่ถ่ายเทเดี๋ยวเธอก็ไม่หายหรอก”โทโมะพูดแล้วกำลังเดินไป
หมับ!
“บอกไม่ต้องก็ไม่ต้องสิ”แก้วพูดแล้วดึงโทโมะมานั่งลง
“โอเคๆ ไม่ก็ไม่”โทโมะพูดแล้วล้มตัวลงนอน
 
มาทางด้าน เบลล์กันบ้างดีกว่า
“นี้นาย ฉันรอไม่ไหวแล้วนะ ไหนบอกว่ากลับวันนี้ไง ?”เบลล์พูด
“ไม่รู้สิ ตามที่ลูกน้องฉันบอกเค้าบอกว่ากลับวันนี้นะ”พายุพูด
“ตัดสินใจถูกหรือผิดเนี้ย ? ที่กลับมารอในเมืองก่อน”เบลล์พูด
“ก็เธอเป็นคนบอกเองไม่ใช่หรอ ? ว่าเมื่อย เหนื่อยอ่ะ”พายุพูด
“เออๆ รอก็รอ”เบลล์พูด
ทางด้านโทโมะแก้ว
“ทำอะไรอีกแล้วอ่ะ จอตุ๊ จอแต๊ะ”เฟย์ถาม
“ดูคนนอนกอดกัน”จอตุ๊ตอบ
“ไหนๆดูมั้งสิ”เฟย์พูดแล้วเดินมา
“ว้ายยย!นอนกอดกันกลมเลย 5555”ฟางพูดแล้วแอบถ่ายรูปไว้
“โอ้ย เสียงดังอะไรกันนักกันหนาเนี้ย ?”แก้วถาม
“เห้ย!พวกเธอมาทำอะไรกัน”แก้วถาม
“ว้ายยยย!มื่อวานนอนจับมือกัน วันนี้นอนกอดกัน หวานกันเกินไปแล้วมั้ง”เฟย์แซว
“บ้าๆ”แก้วเขิน
และแล้วก็ถึงเวลาออกเดินทาง
 
ณ ในเมือง
“ขอบใจนะที่มาส่งอ่ะ โทโมะ”แก้วพูดทันทีที่ลงจากรถ
“ไม่เป็นไรเต็มใจน่ะ”โทโมะพูด
จากนั้นแก้วก็เข้ามาในบ้านแล้วขึ้นมาบนห้อง
“แก้วๆ”
“เห้ย ? มาได้ไงอ่ะ ? เฟย์ ฟาง ?”แก้วถาม
“ก็ฉันบอกไปแล้วไงว่าฉันเป็นอะไรอ่ะ”เฟย์ตอบ
“อ๋ออ ลิมไปน่ะ โทษทีนะ”แก้วพูด
“แก้ว พรุ่งนี้ฉันต้องกลับไปยังสวรรค์แล้วนะ”เฟย์พูด
“ทำไมเร็วจังเลยอ่ะ ภารกิจเธอยังไม่เสร็จเลยนิ”แก้วถาม
“อืมม ผลก็คือฉันต้องสอบตก”ฟางพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย
“เอาน่า แล้วเรื่องเธอกับป็อปปี้แล้วก็เขื่อนล่ะ ? เอาไง”แก้วถาม
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าฉันบอกไปฉันต้องกลายมาเป็นมนุษย์ถาวรแน่ๆเลย”ฟางพูด
“นี้ฉันถามเธอจริงๆเถอะนะ เธอน่ะคิดว่าอะไรสำคัญกว่ากัน ระหว่างรักแท้กับเวทมนตร์บ้าๆบอๆเนี้ย”แก้วถาม
“ฉันไม่รู้”ฟางตอบ
“งั้นฉันจะบอกให้ถ้าฉันเป็นเธอฉันจะเลือกที่จะเป็นมนุษย์ เพราะมันสามารถรักคนที่เรารักได้โดยไม่มีข้อแม้เหมือนสวรรค์อะไรของเธอนั้น และอีกอย่างนะเธอมาอยู่ที่นี้ตั้ง 1 เดือนแล้ว มันยังทำให้เธอคิดไม่ได้อีกหรอ ? ว่าแบบไหนมันดีกว่ากัน ฉันอยากให้เธออยู่ต่อนะ อยู่กับฉันก็ได้”แก้วพูด
“เฮ้อออ มันก็เหมือนจะง่ายนะแก้ว แต่พ่อแม่ฉันที่สวรรค์ล่ะ ? ท่านจะเป็นยังไง”เฟย์พูดแล้วมองไปบนท้องฟ้า
“ฉันพูดสิ่งที่ฉันอยากพูดออกไปหมดแล้วนะเฟย์ ฟาง ที่เหลือเธอก็คิดเองล่ะกัน”แก้วพูด
“งั้นฉันไปก่อนนะ อย่าบอกเรื่องนี้ให้ป็อปหรือเขื่อนรู้นะ ฉันกะว่าจะไปแบบเงียบๆน่ะ”ฟางพูด
“อืมม”แก้วพูด
“ฉันหวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะ”แก้วพูดแล้วกอดเฟย์กับฟางทำให้ทั้งคู่ร้องไห้ออกมาเพราะอาจจะไม่ได้เจอกันอีก
เช้าวันรุ่งขึ้นที่โรงเรียน
“ไงแก้ว!”โทโมะทัก
“ว่าไง โทโมะ”แก้วทักตอบ
“เฟย์ ฟางล่ะ ไม่มาด้วยกันหรอ ?”โทโมะถาม
“อืมม คงจะไม่มาอ่ะมั้ง”แก้วพูด
“แก้วววววววว”......
“ว่าไงพี่ป็อป ไอ้เขื่อน”แก้วพูดทักทายทันทีเมื่อรู้ว่าเสียงที่เรียกนั้นเป็นของใคร
“เฟย์ ฟางอ่ะ”ป็อปปี้ถาม
“มาทีเดียวกันได้มั้ย ? ขี้เกียจตอบบ่อยๆ ไม่รู้ ไม่ได้เป็นญาติกับมัน จบมั้ย ?”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
“น้องสาวแกเป็นไรว่ะป็อป ?”เขื่อนถาม
“ไม่รู้สิ สงสัยประจำเดือนมาไม่ปกติ”ป็อปปี้พูด
โป๊กกก!
“ใครปามาว่ะ”ป็อปปี่พูดทันทีที่เห็นว่ามีกระป๋องตรงอยู่ตรงหน้า
“ไม่ได้ปา แต่เตะ ได้ยินนะว่าพูดว่าไร”แก้วพูด
“หูดีเชียวนะ อย่างงี้อ่ะ”ป็อปปี้ตะโกน
ทางด้านเฟย์ฟาง
“ภารกิจของเธอล้มเหลวสินะ อย่างงี้ต้องรอไปอีก 200 ปีเลยนะ รอไหวหรอ ?”ครูใหญ่ถาม
“ค่ะ”เฟย์ตอบ
“ทำไมตอบสั้นจังเลยล่ะ ปกตินี้พูดเป็นต่อยหอยเลยนะวันนี้มาแปลก หรือว่าบนโลกมนุษย์มันสอนให้เธอพูดน้อยลง”ครูใหญ่พูด
“ค่ะ”ฟางตอบ
“เอ้า เป็นงั้นไป”ครูใหญ่บ่น
“ค่ะ”เฟย์พูด
“ฉันยังไม่ได้ถาม ไม่ต้องตอบ”ครูใหญ่พูด
“ค่ะ”ฟางตอบ
“โอ้ย!คุยกับพวกเธอแล้วปวดหัว”ครูใหญ่พูด
“ค่ะ”เฟย์ตอบ
“เฮ้อออออ”ครูใหญ่ถึงกับถอนหายใจเลยทีเดียว
“ค่ะ”ฟางพูด
“ฉันไปดีกว่าก่อนไมเกรนจะกิน”ครูใหญ่พูดแล้วกำลังเดินหนีไป
“เดี๋ยวค่ะ”เฟย์ฟางตะโกนเรียกพร้อมกัน
“อะไร พูดคำอื่นได้แล้วหรอ ?”ครูใหญ่ถาม
“ค่ะ”เฟย์ตอบ
“คือพวกเรามีเรื่องจะสารภาพค่ะ...”ฟางพูด