ปฏิบัติการรัก นางฟ้าจอมยุ่ง

ตอนที่ 9

 

เช้าวันรุ่งขิ้น

“ทำอะไรอ่ะ จอตุ๊ จอแต๊ะ”เฟย์ถาม

“ดูคนนอนตาย”จอตุ๊ตอบ

“เห๋ ? ใครนอนตาย ?”เฟย์ถามแล้วเดินมา

“นี้มันโทโมะนี่หน่า มานอนอะไรหน้าเต้นท์เนี้ย แล้วทำไมมี 3 มือล่ะ ?”ฟางสงสัย

“โอ้ย เสียงดังอะไรกันนักกันหนาเนี้ย ?”แก้วถาม

“อ๋อออ มือที่เกินมาคือมือของสาวสวยคนนี้นี่เอง”จอตุ๊พูด

“ว้ายยยย! นอนจับมือกันทั้งคืนเลย อบอุ่นเกินไปแล้วมั้ง!”เฟย์แซว

“บ้าๆ”แก้วเขิน

“อุ้ย!เฟย์ดูดิ มดเต็มเลยอ่ะ สงสัยจะหวานมากไปหน่อย คริคริ”ฟางแซวต่อ

“พอเลยไปกินข้าวกันได้แล้ววันนี้เราต้องออกเดินทาง”แก้วไล่

“แหมๆๆ พอเห็นฉากสวีทเข้าหน่อยเสียงเข้มเชียวนะ”บฟางแซวต่อ

“แก้วๆ มานี้หน่อย”ฟางเรียก

“อะไรหรอ ?”แก้วถามเมื่อมาถึง

“เรามีเรื่องจะบอกเธอ แต่เธอต้องเชื่อเรานะ เธออย่าขำเรา อย่าหาว่าเราบ้าด้วยนะ”เฟย์พูด

“อืมม ได้ เรื่องอะไรล่ะ ?”แก้วถาม

“คืองี้ @#**&_+%t*)_)&^%*i)()()(+_+_+_$$%#$&*(T&*%$#_+|@K”เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นแบบนี้แหละ

“เอ่อ....”แก้วยังคงอึ้งอยู่

“มันคือเรื่องจริงนะแก้ว”เฟย์พูด

“ฉันรู้แล้ว เอาเป็นว่าฉันเชื่อล่ะกัน เดี๋ยวกลับมาคุยด้วยนะไปทำธุระเรื่องเดินทางออกจากที่นี้ก่อนแล้วกัน ฮัดชิ้ววว!”แก้วพูดแล้วเดินไป

“ฟางว่าแก้วจะเชื่อมั้ยอ่ะ ?”เฟย์ถาม

“ไม่รู้สิ”ฟางตอบ

ผ่านไป 5 ชั่วโมง

“ห๊ะ ? อะไรนะ ยังกลับไม่ได้เพราะเสือมันออกมาเพ่นพล่านหรอ ?”ฟางกับเฟย์ตะโกนพร้อมกัน

“ก็..ชะ..ใช่..น่ะ..สะ...สิ ฮัดชิ้วววว!”แก้วจามอีกแล้ว

“แก้วไหวมั้ย ?”โทโมะถาม

“ไหวๆ สรุปคือคืนนี้เราต้องนอนที่นี้อีก 1 คืนนะ”แก้วพูด

“แก้วขอไปนอนก่อนนะ ปวดหัวน่ะ”แก้วพูดแล้วเดินกลับเต้นท์ไป

โทโมะเดินตามแก้วไป

“ไหวมั้ยแก้ว ? กินยาก่อนนะ”โทโมะพูดแล้วพยุงแก้วให้ลุกขึ้น

“อืมม ไหวๆ”จากนั้นแก้วก็กินยาแล้วนอนต่อ

ตกเย็น

“ว่าไงไอ้โมะ น้องสาวฉันเป็นไงบ้างว่ะ ?”ป็อปปี้ถาม

“ยังไม่ดีขึ้นเลย แล้วแกไปไหนมา ?”โทโมะถาม

“อ๋อ ไปเดินป่ามาน่ะ ไปก่อนนะ ง่วงว่ะ”ป็อปปี้พูดแล้วเดินเข้าไปในเต้นท์

“โทโมะ นอนกันเถอะ นายเปิดเข้าเปิดออกอยู่ได้ฉันนอนไม่หลับ”แก้วพูด

“โอเคๆ งั้นฉันนอนข้างนอกนะ”โทโมะพูด

“ไม่ต้องๆ นอนด้วยกันนี้แหละ เดี๋ยวนายก็ไม่สบายไปอีกคนหรอก”แก้วพูด

“ไม่เป็นไร เธอบอกนอนไม่ได้ไม่ใช่หรอ ? แล้วอีกอย่างถ้านอนด้วยกันเดี๋ยวอากาศมันไม่ถ่ายเทเดี๋ยวเธอก็ไม่หายหรอก”โทโมะพูดแล้วกำลังเดินไป

หมับ!

“บอกไม่ต้องก็ไม่ต้องสิ”แก้วพูดแล้วดึงโทโมะมานั่งลง

“โอเคๆ ไม่ก็ไม่”โทโมะพูดแล้วล้มตัวลงนอน

 

มาทางด้าน เบลล์กันบ้างดีกว่า

“นี้นาย ฉันรอไม่ไหวแล้วนะ ไหนบอกว่ากลับวันนี้ไง ?”เบลล์พูด

“ไม่รู้สิ ตามที่ลูกน้องฉันบอกเค้าบอกว่ากลับวันนี้นะ”พายุพูด

“ตัดสินใจถูกหรือผิดเนี้ย ? ที่กลับมารอในเมืองก่อน”เบลล์พูด

“ก็เธอเป็นคนบอกเองไม่ใช่หรอ ? ว่าเมื่อย เหนื่อยอ่ะ”พายุพูด

“เออๆ รอก็รอ”เบลล์พูด

ทางด้านโทโมะแก้ว

“ทำอะไรอีกแล้วอ่ะ จอตุ๊ จอแต๊ะ”เฟย์ถาม

“ดูคนนอนกอดกัน”จอตุ๊ตอบ

“ไหนๆดูมั้งสิ”เฟย์พูดแล้วเดินมา

“ว้ายยย!นอนกอดกันกลมเลย 5555”ฟางพูดแล้วแอบถ่ายรูปไว้

“โอ้ย เสียงดังอะไรกันนักกันหนาเนี้ย ?”แก้วถาม

“เห้ย!พวกเธอมาทำอะไรกัน”แก้วถาม

“ว้ายยยย!มื่อวานนอนจับมือกัน วันนี้นอนกอดกัน หวานกันเกินไปแล้วมั้ง”เฟย์แซว

“บ้าๆ”แก้วเขิน

และแล้วก็ถึงเวลาออกเดินทาง

 

ณ ในเมือง

“ขอบใจนะที่มาส่งอ่ะ โทโมะ”แก้วพูดทันทีที่ลงจากรถ

“ไม่เป็นไรเต็มใจน่ะ”โทโมะพูด

จากนั้นแก้วก็เข้ามาในบ้านแล้วขึ้นมาบนห้อง

“แก้วๆ”

“เห้ย ? มาได้ไงอ่ะ ? เฟย์ ฟาง ?”แก้วถาม

“ก็ฉันบอกไปแล้วไงว่าฉันเป็นอะไรอ่ะ”เฟย์ตอบ

“อ๋ออ ลิมไปน่ะ โทษทีนะ”แก้วพูด

“แก้ว พรุ่งนี้ฉันต้องกลับไปยังสวรรค์แล้วนะ”เฟย์พูด

“ทำไมเร็วจังเลยอ่ะ ภารกิจเธอยังไม่เสร็จเลยนิ”แก้วถาม

“อืมม ผลก็คือฉันต้องสอบตก”ฟางพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย

“เอาน่า แล้วเรื่องเธอกับป็อปปี้แล้วก็เขื่อนล่ะ ? เอาไง”แก้วถาม

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าฉันบอกไปฉันต้องกลายมาเป็นมนุษย์ถาวรแน่ๆเลย”ฟางพูด

“นี้ฉันถามเธอจริงๆเถอะนะ เธอน่ะคิดว่าอะไรสำคัญกว่ากัน ระหว่างรักแท้กับเวทมนตร์บ้าๆบอๆเนี้ย”แก้วถาม

“ฉันไม่รู้”ฟางตอบ

“งั้นฉันจะบอกให้ถ้าฉันเป็นเธอฉันจะเลือกที่จะเป็นมนุษย์ เพราะมันสามารถรักคนที่เรารักได้โดยไม่มีข้อแม้เหมือนสวรรค์อะไรของเธอนั้น และอีกอย่างนะเธอมาอยู่ที่นี้ตั้ง 1 เดือนแล้ว มันยังทำให้เธอคิดไม่ได้อีกหรอ ? ว่าแบบไหนมันดีกว่ากัน ฉันอยากให้เธออยู่ต่อนะ อยู่กับฉันก็ได้”แก้วพูด

“เฮ้อออ มันก็เหมือนจะง่ายนะแก้ว แต่พ่อแม่ฉันที่สวรรค์ล่ะ ? ท่านจะเป็นยังไง”เฟย์พูดแล้วมองไปบนท้องฟ้า

“ฉันพูดสิ่งที่ฉันอยากพูดออกไปหมดแล้วนะเฟย์ ฟาง ที่เหลือเธอก็คิดเองล่ะกัน”แก้วพูด

“งั้นฉันไปก่อนนะ อย่าบอกเรื่องนี้ให้ป็อปหรือเขื่อนรู้นะ ฉันกะว่าจะไปแบบเงียบๆน่ะ”ฟางพูด

“อืมม”แก้วพูด

“ฉันหวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะ”แก้วพูดแล้วกอดเฟย์กับฟางทำให้ทั้งคู่ร้องไห้ออกมาเพราะอาจจะไม่ได้เจอกันอีก

เช้าวันรุ่งขึ้นที่โรงเรียน

“ไงแก้ว!”โทโมะทัก

“ว่าไง โทโมะ”แก้วทักตอบ

“เฟย์ ฟางล่ะ ไม่มาด้วยกันหรอ ?”โทโมะถาม

“อืมม คงจะไม่มาอ่ะมั้ง”แก้วพูด

“แก้วววววววว”......

“ว่าไงพี่ป็อป ไอ้เขื่อน”แก้วพูดทักทายทันทีเมื่อรู้ว่าเสียงที่เรียกนั้นเป็นของใคร

“เฟย์ ฟางอ่ะ”ป็อปปี้ถาม

“มาทีเดียวกันได้มั้ย ? ขี้เกียจตอบบ่อยๆ ไม่รู้ ไม่ได้เป็นญาติกับมัน จบมั้ย ?”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป

“น้องสาวแกเป็นไรว่ะป็อป ?”เขื่อนถาม

“ไม่รู้สิ สงสัยประจำเดือนมาไม่ปกติ”ป็อปปี้พูด

โป๊กกก!

“ใครปามาว่ะ”ป็อปปี่พูดทันทีที่เห็นว่ามีกระป๋องตรงอยู่ตรงหน้า

“ไม่ได้ปา แต่เตะ ได้ยินนะว่าพูดว่าไร”แก้วพูด

“หูดีเชียวนะ อย่างงี้อ่ะ”ป็อปปี้ตะโกน

ทางด้านเฟย์ฟาง

“ภารกิจของเธอล้มเหลวสินะ อย่างงี้ต้องรอไปอีก 200 ปีเลยนะ รอไหวหรอ ?”ครูใหญ่ถาม

“ค่ะ”เฟย์ตอบ

“ทำไมตอบสั้นจังเลยล่ะ ปกตินี้พูดเป็นต่อยหอยเลยนะวันนี้มาแปลก หรือว่าบนโลกมนุษย์มันสอนให้เธอพูดน้อยลง”ครูใหญ่พูด

“ค่ะ”ฟางตอบ

“เอ้า เป็นงั้นไป”ครูใหญ่บ่น

“ค่ะ”เฟย์พูด

“ฉันยังไม่ได้ถาม ไม่ต้องตอบ”ครูใหญ่พูด

“ค่ะ”ฟางตอบ

“โอ้ย!คุยกับพวกเธอแล้วปวดหัว”ครูใหญ่พูด

“ค่ะ”เฟย์ตอบ

“เฮ้อออออ”ครูใหญ่ถึงกับถอนหายใจเลยทีเดียว

“ค่ะ”ฟางพูด

“ฉันไปดีกว่าก่อนไมเกรนจะกิน”ครูใหญ่พูดแล้วกำลังเดินหนีไป

“เดี๋ยวค่ะ”เฟย์ฟางตะโกนเรียกพร้อมกัน

“อะไร พูดคำอื่นได้แล้วหรอ ?”ครูใหญ่ถาม

“ค่ะ”เฟย์ตอบ

“คือพวกเรามีเรื่องจะสารภาพค่ะ...”ฟางพูด