ปฏิบัติการรัก นางฟ้าจอมยุ่ง

ตอนที่ 14

“อืมมมม”แก้วดูเหมือนว่าจะรู้สึกตัวแล้วนะ
“โทโมะๆ”แก้วเรียกคนที่อยู่ข้างๆเธอซึ่งตอนนี้กำลังหลับอยู่
“ตื่นแล้วหรอ ? เจ็บแผลมั้ย ?”โทโมะถามอย่างเป็นห่วง
“ก็ไม่เท่าไหร่แล้ว ว่าแต่นายเถอะโดดลงมาทำไมเนี้ย ?”แก้วถาม
“ก็เป็นห่วงนิ”โทโมะพูด
“บ้า แล้วสองคนนั้นล่ะ ?”แก้วชี้นิ้วไปที่เฟย์ฟาง
“ก็โดดตามฉันกับเธอลงมานั้นแหละ”โทโมะพูด
“โอ้โห โคตรรักเพื่อนเลยอ่ะ”แก้วพูดแล้วอดยิ้มไม่ได้
“ตื่นแล้วหรอ ? โทโมะแก้ว”ฟางถามทันทีที่เธอตื่น
“อืมม ขอบใจนะที่เป็นห่วงแล้วโดดตามลงมาน่ะ”แก้วพูด
“ไม่เป็นไรหรอก เราเพื่อนกันนิ”ฟางตอบ
“งั้นสาวๆคุยกันไปนะ เดี๋ยวโทโมะไปหาชาวบ้านแถวนี้ก่อน”โทโมะพูด
“รีบๆกลับมานะเดี๋ยวจะหลง”แก้วพูด
“ทำไม คิดถึงหรอ ?”โทโมะถาม
“บ้าาาาา”แก้วพูดพร้อมกับหน้าที่กำลังแดงขึ้นๆ

“ว่าแต่เธอน่ะ มาได้ไง ? ยังไม่เล่าให้ฉันฟังเลยนะ”แก้วถาม
“ก็คืองี้นะ”ฟางพูด
ย้อนไปก่อนที่เฟย์ฟางจะปรากฏตัว
“คือพวกเรามีเรื่องจะสารภาพค่ะ...”ฟางพูด
“เรื่องอะไรล่ะ ?”ครูใหญ่ถาม
“คือพวกเรา แอบรักมนุษย์คนนึงน่ะค่ะ ครูใหญ่”เฟย์พูด
“อะไรนะ ? นี้มันผิดกฏของสวรรค์นะ พวกเธอก็รู้ว่าบทลงโทษมันคืออะไรไม่ใช่หรอ ?”ครูใหญ่ถาม
“ค่ะ พวกเรารู้ว่า ถ้าเราหลงรักมนุษย์เนี้ยเราก็จะไม่ได้เป็นนางฟ้า”ฟางพูด
“มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ”ครูใหญ่พูด
“แล้วมีอะไรอีกค่ะ ?”เฟย์ถามอย่างหวั่นๆ
“ก็ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คู่แท้เธอ พอเธอสารภาพรักหรือบอกชอบเขาไป ร่างเธอก็จะหายไปทันที”ครูใหญ่พูด
“ห๊า ???”เฟย์อุทานออกมา
“แล้วนี้เธอบอกชอบเค้าไปหรือยัง ?”ครูใหญ่ถาม
“ฟางบอกแค่ว่า คิดว่ารู้สึกดีกับเขา แต่ยังไม่ได้บอกชอบเลย เฟย์ล่ะ ?”ฟางถาม
“เฟย์...บอกไปแล้วอ่ะ แต่ร่างเฟย์ยังอยู่ แสดงว่าคนคนนั้นเป็นคู่แท้เฟย์ใช่มั้ยค่ะ ?”เฟย์ถามด้วยน้ำเสียงดีใจ
“ใช่ แต่ถ้าเธออยากใช้ชีวิตอยู่กับเค้ามากล่ะก็ฉันจะช่วยนะ”ครูใหญ่พูด
“แล้วต้องทำไงค่ะ ?”ฟางถาม
“หลับตาสิ”ครูใหญ่พูด
จากนั้นเฟย์ฟางก็หลับตา พอลืมตาอีกทีก็ปรากฏว่าอยู่หน้าโรงเรียนแล้ว แถมยังใช้เวทมนตร์ไม่ได้อีกต่างหาก
“งั้นแสดงว่าเราไม่ใช่นางฟ้าแต่เป็นมนุษย์แล้ววว เย้ๆๆๆๆ”ฟางพูดแล้วเข้าไปกอดเฟย์

ปัจจุบัน
“อ๋ออออ เป็นอย่างี้นี้เอง แสดงว่าเธอก็เป็นมนุษย์เต็มตัวแล้วสิ”แก้วถาม
“ใช่แล้ววววว แล้วพวกเราก็เปลี่ยนชื่อแล้วนะ”ฟางพูด
“หรอ ๆ ชื่ออะไรอ่ะ ?”แก้วถาม
“ฉันชื่อ พรปวีณ์ ส่วนฟาง ชื่อ ธนันต์ธรญ์ เป็นไงๆ เพราะมั้ย ?”เฟย์พูด
“เพราะกว่า ใบหยกกับ รามอินทราเยอะเลย”แก้วพูด
“55555555555555”ทั้ง 3 สาวหัวเราะ
“หัวเราะอะไรกันเนี้ย ?”โทโมะถามเมื่อมาถึง
“เรื่องของผู้หญิง”แก้วพูด
“โอเคๆ เมื่อกี้โทโมะไปเจอชาวบ้านมาด้วยล่ะ ไปกันเถอะไม่ไกลหรอก”โทโมะพูดแล้วยื่นมือไปให้แก้วจับ
“แหมๆๆ กะจะให้แก้วจับคนเดียวเลยหรือไง ?”เฟย์แซว
“บ้า เฟย์พูดอะไร”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
“แหนะๆ มีเขิน”ฟางแซวต่อ
เมื่อทั้งหมดเดินทางมาถึงหมู่บ้าน
“มาแล้วหรอ ? พ่อหนุ่ม พาแฟนกับเพื่อนๆมาแล้วหรอ ?”ชายแก่ถาม
“นี้ นายไปบอกลุงเค้าว่าอะไรเนี้ย ?”แก้วกระซิบถามโทโมะ
“ไม่ได้บอกอะไรเลยนะ บอกแค่ว่ามีเพื่อนผู้หญิงอีก 3 คนเท่านั้นเอง”โทโมะกระซิบตอบ
“อ้าว แล้วทำไมลุงถึงคิดว่านายมีแฟนอยู่ในนี้อ่ะ ?”แก้วถาม
“ไม่รู้สิ”โทโมะตอบ
“มัวแต่คุยกันอยู่นั้นแหละแก้วโทโมะ มาเร็วมาบนบ้าน”ฟางพูดแล้วกวักมือเรียก
“เห้ย! ไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย ?”แก้วถาม
“เอาน่า มาเถอะๆ”ฟางพูดแล้ววิ่งเข้าไปในบ้าน
ตกเย็น
“นายยังไม่นอนอีกหรอ ?”แก้วถาม
“ไม่ง่วงอ่ะ”โทโมะตอบ
“แล้วเธอล่ะ ?”โทโมะถาม
“ก็ไม่ง่วงอ่ะ ขอนั่งด้วยคนนะ”แก้วพูดแล้วลงมานั่งข้างโทโมะ
“อืม ตามสบาย”โทโมะพูด
“แปลกดีนะ”แก้วพูด
“อะไรแปลก ฉันหรอ ?”โทโมะถาม
“ไม่ใช่ๆ ฉันหมายถึงเรื่องของเราเนี้ย”แก้วพูด
“แปลกยังไงอ่ะ ?”โทโมะถาม
“นายไม่เคยคิดบ้างหรอว่า ทำไมเราถึงได้มาเจอกัน ทำไมเราถึงได้มารู้จักกันน่ะ”แก้วพูดพร้อมกับมองดาวบนฟ้า
“นั้นสินะ คงเป็นเพราะคนบนฟ้า ทำให้เราได้มาเจอกันมั้ง”โทโมะพูด
“คงจะเป็นอย่งงั้นจริงๆนั้นแหละ คริคริ”แก้วพูดแล้วแอบขำ เพราะมันเป็นเรื่องจริงนิ ที่คนบนฟ้าส่งเฟย์ฟางมาทำให้พวกเขาได้เจอกันและผูกพันกัน
“นายยังจำคืนนั้นได้มั้ย ?”แก้วถาม
“คืนไหน ?”โทโมะถาม
“คืนที่เราค้างกันวันแรกที่ดอยม้งปู้นนนน่ะ”แก้วพูด
“อ่อออ จำได้สิ ทำไมอ่ะ ?”โทโมะถาม
“นายยังจำคำถามที่ฉันถามนายได้มั้ย ?”แก้วถาม
“จำได้สิ”โทโมะพูดแบบเขินๆ
“แล้วนายคิดว่าไง ?”แก้วถาม
“ก็ไม่รู้สิ ฉันไม่เคยมีความรักมาก่อน”โทโมะตอบ
“งั้นหรอ ?”แก้วพูด
“ว่าแต่เธอเถอะ หายดีแล้วหรอ ? ถึงได้มานั่งอยู่นี้อ่ะ”โทโมะถาม
“ก็ดีแล้วล่ะ ทำไมเป็นห่วงหรอ ?”แก้วถาม
“ก็ใช่น่ะสิ ถามได้”โทโมะตอบไปแบบไม่รู้ตัว


ตัวอย่างตอนต่อไป :
“แต่ฉันรู้สึกดีนะที่มีเธออยู่ข้างๆ”โทโมะพูดแล้วแอบยิ้ม
“นายรู้มั้ย ? เวลานายยิ้มมันดูดีนะ ทำไมไม่ยิ้มบ่อยๆล่ะ ?”แก้วถาม