Care of you ดูเเลหัวใจยัยทอมจอมเท่ห์

 
 Tomo  Said~
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
 "ถึงเเล้ว...สวยป่ะ"
 
 
"เฮ้ย!!....นายทำได้ไงอ่ะ" 55 หน้าเอ๋อซะไม่มีอ่ะ ว่าเเล้วว่าต้องชอบ(ตอนไหนก็ไม่รู้)ผมก็เเค่เอาดอกกุหลาบสีขาวเเดงเรียงเป็นคำว่า Tomo Love Kaew บนพื้นห้างเท่านั้นเอง อิอิ จะว่าไปก็เขิลเหมือนกันเเหะ^//^
 
 
"นายทำอย่างนี้ฉันอายนะรู้ป่าว >O<ถ้าคนอื่นเห็นเขาจะว่าไง" ยัยตัวเเสบบอกผมก่อนที่เเก้มนวลจะขึ้นสีเเดงระเรื่อ รู้มั้ยมันห้ามใจยากนะ
 
 
"เห็นก็เห็นสิเขาจะไดรู้ว่าเธอน่ะมีสามีเเล้ว" พอผมพูดเสร็จทำเอายัยตัวเล็กในอ้อมกอดหน้าเเดงขึ้นไปใหญ่
 
 
"-///- บ้านายไม่ใช่สามีฉันซักหน่อย"
 
 
"โมะขา...หวายโทรหาทำไมไม่รับคะ" ซวยล่ะสิ ในเมื่อเป็นอย่างนี้เเล้วงั้นผมต้องก็ใช้วิกฤตให้เป็นโอกาสน่ะสิ
 
 
"อ้าว!!หวายมาพอดีเลยเเก้วกับโมะกำลังจะไปกินข้าวกันพอดีไปด้วยกันสิ" ผมพูดพลางหันไปมองคนข้างๆก็เห็นเเก้วยืนทำหน้าบึ้งอยู่
 
 
"ใครจะไปกินข้าวกับนายกัน...เชิญไปกันสองคนเหอะฉันจะกลับบ้าน" หึหึ เข้าทางผมเลย
 
 
"เเก้ว...เเก้วครับ...เเฮ่กๆๆ" เฮ้ย!!นี่มันไอ้หน้าฝรั่งที่ชนเเก้วนี่หว่า มาไมวะเสียเเผนหมด
 
 
"อ้าว..นายที่ชนกันวันนั้นนี่มีอะไรกับฉันงั้นเหรอ" เเหม!!ความจำดีจริงถ้าเธอจำมันไม่ได้ฉันจะดีใจมากเลย --*
 
 
"อ๋อ...ไม่มีอะไรหรอกเราเเค่เห็นเเก้วเลยเข้ามาทักทายน่ะ" ไอ้!หน้าปลาดุกคิดว่าฉันไม่รู้ หรอว่าเเกจะเเอ้มเเฟนฉัน ตานี่เยิ้มเชียวเเล้ว น้ำลายน่ะจะถึงพื้นเเล้ว หงุดหงิดเว้ย!!
 
 
"ทักทายเสร็จเเล้วก็ขอตัว...ไปเเก้ว" ผมจับมือเเก้วให้เดินตามทางที่ดีเรียกว่าลากจะดีกว่าเพราะยัยตัวเเสบนี่ดิ้นไม่หยุด
 
 
"ถ้าเธอดื้อ...ฉันจะจูบกลางห้างเนี่ยเเหละ" ผมพูดพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆทำเอาคนข้างหลังหน้าเเดงอีกรอบ
 
 
"นายมันคนเอาเเต่ใจ" ยัยตัวเเสบบ่นพึมพัม เเต่เสียใจ....
 
 
"ฉันได้ยิน" 55 เเก้วถึงกับหน้าเหวอ โทษทีที่ผมหูดี
 
 
 
(ด้านหวาย-กวิน)
 
 
 
"เอ่อ!!พี่กวินใช่มั้ยคะ"
 
 
"อืม...มีอะไรก็รีบๆพูดถ้าไม่มีฉันขอตัว"
 
 
"กรี๊ดดดดดดดดด~ ทีกับนังเเก้วนี่พูดซะหวานเชียว เเกมันมีอะไรดีนะนังทอม..คอยดูนะชั้นจะทำให้ทุกคนที่เเกรักทรมานดูสิว่าเเกจะทนได้มั้ย 555"