รักนี้ต้องมีลุ้น!!

ตอนที่7 ศึกชิงชาย
แก้วและจองเบ เคนตะเดินไปพร้อมกันเพื่อจะเข้าห้องเรียนแต่ได้ยินเสียงบางอย่างจึงต้องหยุดเดิน
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด~~~
เสียงข้างหน้านั้นมีรถอยู3คัน เป็นรถสปอร์ตสีดำเป็นของโทโมะ สีฟ้าเป็นของป๊อปปี้ สีเหลืองเป็นของเขื่อน
ปัง!!เสียงปิดประตูรถออกแนวประชด
โทโมะ:ที่จะรีบเรียนนี่จะไปหาพวกนี้หลอกหลอ!!??
เสียงตะหวาดของโทโมะทำให้แก้วตัวสั่นแต่ก็ต้องใจกล้า
แก้วใจ:แล้วพี่มาที่นี่ได้ไงพวกพี่ไปเรียนกันซะซิจะมาหาฉันกันทำไมทำข้าวให้กินแล้ว!!!
แก้วขึ้นเสียงบ้าง
โทโมะ:นี่เธอ!!
แก้วเหลือบมองโทโมะที่โกรธจนตัวสั่น
ป๊อปปี้:เห๊ยไอโมะดุแก้วใจเกินไปแล้วนะ!!
หลังจากป๊อปปี้เงียบไปนานเพราะเห็นลุคใหม่ของแก้ว(จอมปลอม)
เขื่อน:นั้นดินั้นเป็นที่เรียนเก่าน้องเขานิ
โทโมะ:แต่ยัยนี่ต้องย้ายโรงเรียน!!ได้เป็นไอดอลแล้วทั้งทีต้องย้าย!!
แก้วใจ:ฉัน-ไม่-ไป!!!
เขื่อน:โมะไปน้องเหอะนะ
เขื่อนอ้อนวอนเพื่อนตัวเอง
โทโมะ:เพราะพวกแกมัวแต่หลงสเน่ห์ยัยนี่อยู่ได้เลิกชอบยัยนี่ได้แล้วเลิกโง่ซะที!!
พลั่วะ!! ปึก!! แก้วสาวน้อยร่างบางโมโหจึงกระต่อยหน้าแล้วกระโดเตะหน้าโทโมะ
แก้วใจ:แล้วไอดอลอย่างพี่จะมีน้ำยาเท่าไหร่กันเชียวเป็นบ้าอะไรพี่!!ฉันยังไม่ได้ทำไรให้ได้เมื่อพี่ต้องการเป็นศัตรู
กับฉันฉันจะจัดให้สาสม!!!
โทโมะมองแก้วก่อนจะปาดเลือดตรงมุมปากก่อนจะโมโหขับรถออกไปด้วยความไวสูง
เขื่อน:พี่ขอโทษแทนเพื่อนพี่ด้วยครับ^^!น้องแก้วใจอย่าลืมทานข้าวด้วยน๊าพี่ไปเรียนกันนะครับ
แก้วใจ:ฮะพี่เขื่อน^^!
ป๊อปปี้:รักษาสุขภาพด้วยนะแก้วใจ^^
แก้วใจ:ฮะ
ว่าแล้วแก้วก็โบกมือบ๊ายบายลาเจ้าของรถสปอร์ตทั้ง2คันไป
จองเบ:พวกนั้นเป็นไอดอลแกไปเกี่ยวได้ไงวะแก้ว
เคนตะ:นั้นซิ
สองหนุ่มสไตล์เกาหลีทำท่าครุ่นคิดและกดดันให้แก้วตอบมาให้ได้
แก้วใจ:เด๊วฉันจะเล่าให้ฟังก็ได้=[]=
ว่าแล้วแก้วก็เล่าจนจบ
~~~ฮึกๆ...ฮือๆๆ~~~
แก้วใจ:พวกแกเป็นไรแกเนี้ย=__=
เคนตะ:ซึ้งวะตังจะแดกข้าวยังไม่มีเลยไอ้แก้วใจของฉันT^T
พลั่ว!!
จองเบ:แก้วใจน่ะของฉันอย่างแกน่ะหุบปากไปเลยอย่าได้แอ๊ม!!
แก้วใจ:พวกแกนั้นแหละอย่าได้แอ๊บฉัน!!
เคนตะ จองเบ:อ้าว!!!
แก้วใจ:ฉันเครียดน่ะนะแกต้องเข้าใจฉันมั้งดิโว๊ยยย
พวกจองเบ เคนตะฟังเรื่องราวทั้งหมดถึงกับน้ำตาไหลเพราะซึ้ง
ณ 19.30 น.
แก้วใจ:นี่มันก็ทุ่มกว่าแล้วนะพวกนายกลับได้แล้วน่า
แก้วใจบอกพร้อมจับมือเพื่อนรักทั้ง2 จนเพื่อนทั้ง2ต้องเอามือชักกลับมา
จอบเบ:เอ่อคือวันหลังอย่าทำแบบนี้นะ-//-
เคนตะ:อืมนั้นดิอย่าทำ-//-
แก้วใจ:แกเป็นไรกันเนี้ย0.0??
แก้วใจหันมาถามเพื่อนอย่างสงสัย
ปัง!!เสียงเปิดประตูจากด้านนอกเสียงดังลั่น เนื่องจากสถานที่ที่แก้วอยู่กับพวกจองเบอยู่ที่ร้านเบอเกอรี่
โทโมะ:ฮึ่ม!!แก้วนี่มันอะไรกันคิดจะไม่กลับบ้านเลยใช่ไหมพวกแกคิดทำไรแก้วหะ!!
ว่าแล้วโทโมะก็สู้กับจองเบเคนตะอย่างไม่ออม
กรี๊ดดดดดดดดดด~~~เสียงจากลูกค้าในร้านต่างกรี๊ดออกไปจากร้านกันอย่างชุลมุน
แก้วใจ:พี่ป๊อปปี้ พี่เขื่อนอยู่ไหนนะ
แก้วที่ร้องไห้เดินไปนอกร้านหันซ้ายหันขวา
~ถ้าเธอไม่รักอย่ามายุ่งได้ไหมแค่นี้พอ~~
แก้วใจ:ฮัลไหล!!!
ป๊อปปี้:(น้องแก้วอยู่ไหนครับ??)ก้วใจ:แก้วอยู่ร้านเบอเกอรี่ตรง....มาหาแก้วด่วนเลยนะพี่ป๊อปปี้ ฮือๆT^T
ป๊อปปี้:(ใจเย็นๆนะครับเด๊วพี่ไปละ)
พอแก้ววางสายไปก็มีสายอีกรอบนึงโทรมา
~ถ้าเธอไม่รักิย่ามายุ่งได้ไหมแค่นี้พอ~~
แก้วใจ:ฮือๆ ....ฮัลโหลT^T
เขื่อน:(อ้าวน้องแก้วใจเป็นไรคับ0.0??)
แก้วใจ:พี่มาหาแก้วร้านเบอเกอรี่ตรง...ฮือๆมาหาแก้วหน่อยT__T
เขื่อน:(ครับๆ)
ผ่านไป30 นาที
เอี๊ยดดดดดด~~~รถสปอร์ตสีฟ้าและสีเหลืองก็มาอยู่ตรงหน้าพี่ชายที่แสนดีทั้ง2เข้ามาปลอบใจ
แก้วใจ:พี่ไปห้ามพี่เขาทีนะๆ
ป๊อปปี้ เขื่อน:ไอ้โมะ!!
เมื่อพี่ชายที่แสนดีทั้ง2นึกได้ก็วิ่งเข้าไปห้ามทันทีดูเหมือนคนที่มุงดูคงจะคิดว่าเป็นศึกชิงชายสะละมั้ง!!!