รักนี้ต้องมีลุ้น!!

ตอนที่7 ศึกชิงชาย

แก้วและจองเบ เคนตะเดินไปพร้อมกันเพื่อจะเข้าห้องเรียนแต่ได้ยินเสียงบางอย่างจึงต้องหยุดเดิน

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด~~~

เสียงข้างหน้านั้นมีรถอยู3คัน เป็นรถสปอร์ตสีดำเป็นของโทโมะ สีฟ้าเป็นของป๊อปปี้ สีเหลืองเป็นของเขื่อน

ปัง!!เสียงปิดประตูรถออกแนวประชด

โทโมะ:ที่จะรีบเรียนนี่จะไปหาพวกนี้หลอกหลอ!!??

เสียงตะหวาดของโทโมะทำให้แก้วตัวสั่นแต่ก็ต้องใจกล้า

แก้วใจ:แล้วพี่มาที่นี่ได้ไงพวกพี่ไปเรียนกันซะซิจะมาหาฉันกันทำไมทำข้าวให้กินแล้ว!!!

แก้วขึ้นเสียงบ้าง

โทโมะ:นี่เธอ!!

แก้วเหลือบมองโทโมะที่โกรธจนตัวสั่น

ป๊อปปี้:เห๊ยไอโมะดุแก้วใจเกินไปแล้วนะ!!

หลังจากป๊อปปี้เงียบไปนานเพราะเห็นลุคใหม่ของแก้ว(จอมปลอม)

เขื่อน:นั้นดินั้นเป็นที่เรียนเก่าน้องเขานิ

โทโมะ:แต่ยัยนี่ต้องย้ายโรงเรียน!!ได้เป็นไอดอลแล้วทั้งทีต้องย้าย!!

แก้วใจ:ฉัน-ไม่-ไป!!!

เขื่อน:โมะไปน้องเหอะนะ

เขื่อนอ้อนวอนเพื่อนตัวเอง

โทโมะ:เพราะพวกแกมัวแต่หลงสเน่ห์ยัยนี่อยู่ได้เลิกชอบยัยนี่ได้แล้วเลิกโง่ซะที!!

พลั่วะ!! ปึก!! แก้วสาวน้อยร่างบางโมโหจึงกระต่อยหน้าแล้วกระโดเตะหน้าโทโมะ

แก้วใจ:แล้วไอดอลอย่างพี่จะมีน้ำยาเท่าไหร่กันเชียวเป็นบ้าอะไรพี่!!ฉันยังไม่ได้ทำไรให้ได้เมื่อพี่ต้องการเป็นศัตรู

กับฉันฉันจะจัดให้สาสม!!!

โทโมะมองแก้วก่อนจะปาดเลือดตรงมุมปากก่อนจะโมโหขับรถออกไปด้วยความไวสูง

เขื่อน:พี่ขอโทษแทนเพื่อนพี่ด้วยครับ^^!น้องแก้วใจอย่าลืมทานข้าวด้วยน๊าพี่ไปเรียนกันนะครับ

แก้วใจ:ฮะพี่เขื่อน^^!

ป๊อปปี้:รักษาสุขภาพด้วยนะแก้วใจ^^

แก้วใจ:ฮะ

ว่าแล้วแก้วก็โบกมือบ๊ายบายลาเจ้าของรถสปอร์ตทั้ง2คันไป

จองเบ:พวกนั้นเป็นไอดอลแกไปเกี่ยวได้ไงวะแก้ว

เคนตะ:นั้นซิ

สองหนุ่มสไตล์เกาหลีทำท่าครุ่นคิดและกดดันให้แก้วตอบมาให้ได้

แก้วใจ:เด๊วฉันจะเล่าให้ฟังก็ได้=[]=

ว่าแล้วแก้วก็เล่าจนจบ

~~~ฮึกๆ...ฮือๆๆ~~~

แก้วใจ:พวกแกเป็นไรแกเนี้ย=__=

เคนตะ:ซึ้งวะตังจะแดกข้าวยังไม่มีเลยไอ้แก้วใจของฉันT^T

พลั่ว!!

จองเบ:แก้วใจน่ะของฉันอย่างแกน่ะหุบปากไปเลยอย่าได้แอ๊ม!!

แก้วใจ:พวกแกนั้นแหละอย่าได้แอ๊บฉัน!!

เคนตะ จองเบ:อ้าว!!!

แก้วใจ:ฉันเครียดน่ะนะแกต้องเข้าใจฉันมั้งดิโว๊ยยย

พวกจองเบ เคนตะฟังเรื่องราวทั้งหมดถึงกับน้ำตาไหลเพราะซึ้ง

ณ 19.30 น.

แก้วใจ:นี่มันก็ทุ่มกว่าแล้วนะพวกนายกลับได้แล้วน่า

แก้วใจบอกพร้อมจับมือเพื่อนรักทั้ง2 จนเพื่อนทั้ง2ต้องเอามือชักกลับมา

จอบเบ:เอ่อคือวันหลังอย่าทำแบบนี้นะ-//-

เคนตะ:อืมนั้นดิอย่าทำ-//-

แก้วใจ:แกเป็นไรกันเนี้ย0.0??

แก้วใจหันมาถามเพื่อนอย่างสงสัย

ปัง!!เสียงเปิดประตูจากด้านนอกเสียงดังลั่น เนื่องจากสถานที่ที่แก้วอยู่กับพวกจองเบอยู่ที่ร้านเบอเกอรี่

โทโมะ:ฮึ่ม!!แก้วนี่มันอะไรกันคิดจะไม่กลับบ้านเลยใช่ไหมพวกแกคิดทำไรแก้วหะ!!

ว่าแล้วโทโมะก็สู้กับจองเบเคนตะอย่างไม่ออม

กรี๊ดดดดดดดดดด~~~เสียงจากลูกค้าในร้านต่างกรี๊ดออกไปจากร้านกันอย่างชุลมุน

แก้วใจ:พี่ป๊อปปี้ พี่เขื่อนอยู่ไหนนะ

แก้วที่ร้องไห้เดินไปนอกร้านหันซ้ายหันขวา

~ถ้าเธอไม่รักอย่ามายุ่งได้ไหมแค่นี้พอ~~

แก้วใจ:ฮัลไหล!!!

ป๊อปปี้:(น้องแก้วอยู่ไหนครับ??)ก้วใจ:แก้วอยู่ร้านเบอเกอรี่ตรง....มาหาแก้วด่วนเลยนะพี่ป๊อปปี้ ฮือๆT^T

ป๊อปปี้:(ใจเย็นๆนะครับเด๊วพี่ไปละ)

พอแก้ววางสายไปก็มีสายอีกรอบนึงโทรมา

~ถ้าเธอไม่รักิย่ามายุ่งได้ไหมแค่นี้พอ~~

แก้วใจ:ฮือๆ ....ฮัลโหลT^T

เขื่อน:(อ้าวน้องแก้วใจเป็นไรคับ0.0??)

แก้วใจ:พี่มาหาแก้วร้านเบอเกอรี่ตรง...ฮือๆมาหาแก้วหน่อยT__T

เขื่อน:(ครับๆ)

ผ่านไป30 นาที

เอี๊ยดดดดดด~~~รถสปอร์ตสีฟ้าและสีเหลืองก็มาอยู่ตรงหน้าพี่ชายที่แสนดีทั้ง2เข้ามาปลอบใจ

แก้วใจ:พี่ไปห้ามพี่เขาทีนะๆ

ป๊อปปี้ เขื่อน:ไอ้โมะ!!

เมื่อพี่ชายที่แสนดีทั้ง2นึกได้ก็วิ่งเข้าไปห้ามทันทีดูเหมือนคนที่มุงดูคงจะคิดว่าเป็นศึกชิงชายสะละมั้ง!!!