แค่เพื่อน...มันไม่พอหรอก

ตอนนี้เวลา17.20 ทั้งคู่เล่นน้ำเสร็จก็ตกเย็นแล้ว แก้วทิ้งตัวลงไปนอนกับเตียง โทโมะก็นอนอยู่ด้วย

แก้วเลยเอ่ยปากถามโทโมะว่า.........

แก้ว:ถ้าเกิดเราเป็นมากกว่าเพื่อนกันหล่ะเอาไง แก้วรู้สึกออยากบอกความในไปเต็มที่ แต่ก็พูดไม่ได้

โทโมะ:ทำไมถามอย่างนั้นอ่ะแก้ว ไม่มีทางหรอก ยังไงก็แค่เพื่อนเนอะ 55555

แก้ว:อืม ใช่ แค่เพื่อนเนอะ55 แก้วทำหน้าผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ยังฝืนยิ้ม แล้วแอบไปร้องไห้คนเดียวในห้อง

น้ำประมาณ10นาทีได้ โทโมะเริ่มสงสัยเลยเค๊าะประตูเรียก

โทโมะ:แก้วๆ เป็นอะไรหรือป่าว เห็นอยู่ในนั้นตั้งนานแล้วนะ

แก้ว:ป่าว ฮึกก.... ไม่ได้เป็นอะไร ฮึกก........นายไม่ต้องห่วง แก้วพยายามเก็บเสียงมากที่สุด

โทโมะ:รีบๆออกมานะแก้ว เดี๋ยวไม่สบาย เป็นห่วงนะ

แก้ว:นายจะให้ความหวังฉันทำไม ในเมื่อนายไม่ได้รักฉัน ฉันมันไม่สวย ใช่สิ ฉันมันทอม ฮึกกๆ แก้วคิดในใจ

แล้วแก้วก็ออกมานอนหันหลังให้โทโมะโดยมีหมอนข้างกั้นอยู่ แก้วหลับทั้งน้ำตา

วันรุ่งขึ้น

แก้ว:ห๊าวววว โทโมะตื่นแล้วหรอ ห๊าาาาาาาาา เที่ยงแล้วหรอ ถึงว่าทำไมนายนั่นไม่อยู่ โอ้ยย หิวข้าวจัง

นายโทโมะไปไหนนะ หิวข้าวจัง คงออกไปหาข้าวกินมั้ง ไม่ปลุกกันเลย แก้วรอประมาณ1ช.มโทโมะก็มา

แต่ก็ต้องเสียใจอีกครั้งเมื่อโทโมะพาผู้หญิงคนอื่นมาด้วย เป็นใครก็ไม่รู้

โทโมะ:แก้ว นี้พิม แฟนของฉัน ทำความรู้จักสิ

แก้ว:สวัสดีนะ ฉันแก้ว

พิม:สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ

โทโมะ:เอ่อ แก้ว พิม อยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวโมะไปหาจานมาใส่ขนมก่อน ระหว่างที่โทโมะไปในครัว พิมก็แกล้ง

แก้วสารพัด

พิม:เธอนี้หน้าบูดจริงๆนะ ยัยกระดานโต้คลื่น พิมด่าแก้ว

แก้ว:.....แก้วไม่ตอบกลับเพราะกำลังเสียใจ

--------------------------------------------------------------------

เม้นกันเยอะๆน้าาาาาาา