คุณหมอเพลย์บอยกับพยาบาลสาวสวย
9.1
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " อุ๊ย" แก้วร้องเมื่อโดนปิดปากแล้วลากเธอเข้ามาในห้องๆ หนึ่ง " ทำบ้าอะไรของคุณนะ ตกใจหมด" แก้วเอ่ยบอกเมื่อหันมาเห็นว่าเป็นใครที่ลากเธอเข้ามาในห้อง " กินข้าวกัน" " กินไปคนเดียวสิ" " กินเถอะนะ อุตส่าห์ออกไปเลือกอาหารมาให้เมียกินนะเนี่ย" " เดี๋ยว ใครเมียคุณ" แก้วเท้าเอวถามชายหนุ่ม " ก็คุณไง ทำไม่ได้เหรอ" " ไม่ใช่" " ใช่ เพิ่งเสร็จกันเมื่อตอนเที่ยงลืมไปแล้วเหรอ งั้นมาเดี๋ยวทบทวนความจำให้" คุณหมอหนุ่มเอ่ยบอกแล้วขยับไปใกล้หญิงสาว " พอๆ จะกินข้าวไม่ใช่เหรอ ไปสิ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปนั่งทานข้าว คุณหมอหนุ่มยิ้มให้ก่อนจะเดินตามมานั่งข้างๆ " ป้อนหน่อยสิ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว " ถ้าไม่กิน ฉันก็ขอตัว" หญิงสาววางช้อนก่อนจะลุกขึ้นยืน " ก็ได้ๆ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะหันไปทานข้าวบ้าง แต่มืออีกข้างก็ยังไม่วายที่จะเลื่อนไปโอบเอวหญิงสาวไว้
หนึ่งอาทิตย์ถัดมาโทโมะมีคำสั่งให้ไปช่วยตรวจและดูแลเด็กๆ บนดอย เพราะที่นั้นมีหมอสองคน พยาบาลสองคน และคุณหมอและพยาบาลก็เป็นไข้หวัดใหญ่ ทางนู้นจึงต้องการคุณหมอและคนที่เหมาะสมที่จะไปก็คือคุณหมอโทโมะ " ผมไปให้ได้ครับ แต่ผมต้องขอเอาพยาบาลผู้ช่วยผมไปด้วย" โทโมะเอ่ยบอกกับผู้อำนวยการโรงพยาบาล " ทางเราไม่มีปัญหา มันเป็นสิ่งที่คุณต้องเลือกอยู่แล้ว" " ดีครับ แล้วจะให้ผมเดินทางไปเมื่อไรครับ" " พรุ่งนี้เช้าครับ ทางโรง'บาลจะขับรถไปส่ง" " ได้ครับ" " รถออกตอนเก้าโมงเช้านะครับ" ผู้อำนวยกานเอ่ยบอกก่อนจะคุณหมอหนุ่มจะเดินออกจากห้องไป โทโมะเดินกลับมายังห้องทำงานตัวเองก่อนจะเรียกหญิงสาวเข้ามาคุยในห้อง " เชิญในห้องด้วยครับคุณพยาบาล" " มีอะไรค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม " พรุ่งนี้เก้าโมงเราทั้งสองจะเดินทางไปต่างจังหวัด" " บนดอยคุณหมอไม่พอ ดังนั้นคุณกับผมจะต้องเดินทางไป" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเก็บของใส่กระเป๋า " ค่ะ" " งั้นไปเตรียมตัวกลับพร้อมผมเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้เข้าจะได้มาพร้อมกัน" โทโมะเอ่ยสั่งพยาบาลสาว " แต่งาน..." " ผู้อำนวยการสั่งมา ไม่ต้องขัด" โทโมะเอ่ยบอก แก้วจึงเดินกลับออกไปเก็บกระเป๋าก่อนจะเดินไปหาชายหนุ่มที่ลานจอดรถอย่างเลี่ยงไม่ได้ " เดี๋ยวไปบ้านผมก่อนนะครับคุณพยาบาล" " ไปทำไม" " ก็ผมจะเตรียกระเป๋าเสื้อผ้าไง เพราะผมจะไปนอนบ้านคุณ" คุณหมอว่าก่อนจะรีบขับรถไปที่บ้านของตัวเองอย่างเร็ว " ฉันไม่ให้คุณไปนอนบ้านฉันนะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม " ทำไม ผะ.." แก้วเอามือมาปิดปากชายหนุ่มไว้ " จะพูดอะไรก็พูดดีๆ หน่อยนะค่ะคุณหมอ" " ก็เธอเป็นของฉัน เท่ากับว่าเราเป็นคนๆ เดียวกัน แล้วฉันจะไปนอนบ้านเธอไม่ได้ไงครับที่รัก" ชายหนุ่มยิ้มก่อนๆ เมื่อขับรถเข้ามาจอดในบ้าน ก่อนจะเดินอ้อมมาเปิดประตูให้หญิงสาวลงจากรถ " ตาโมะพาใครมานะ" มารดาที่เดินออกมาดูก็เอ่ยถามลูกชาย " พยาบาลผู้ช่วยผมครับ แก้วนี้มาผมเอง" โทโมะแนะนำหญิงสาวกับมารดา " สวัสดีค่ะคุณท่าน" หญิงสาวยกมือไหว้มารดาของคุณหมอหนุ่ม " จ๊ะ เข้ามานั่งในบ้านก่อนสิ" มารดาของโทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินนำเข้าไป " นั่งรออยู่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวผมไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าก่อน" โทโมะกระซิบบอกหญิงสาวก่อนจะแยกเดินขึ้นบ้านไป " จะไปไหนกันเหรอ" มารดาเอ่ยถามหญิงสาวที่เดินมานั่งรอที่ห้องนั่งเล่น " พอดีคุณหมอต้องไปดูแลเด็กๆ บนดอยนะค่ะ ทางนู้นขาดคุณหมอ" " หนูไปด้วยเหรอจ๊ะ" " ค่ะ" " แม่ฝากตาโมะด้วยนะ ไม่รู้ไปอยู่แบบนู้นจะอยู่ได้ไหม ไม่รู้ว่าลำบากหรือเปล่า" มารดาเอ่ยบอกหญิงสาว " ค่ะ" แก้วเอ่ยแล้วยิ้มๆ ให้มารดาของชายหนุ่ม " ผมไปก่อนนะครับแม่ แล้วผมจะโทรกลับมาหา" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินมาหอมแก้มทั้งสองข้างของมารดาแล้วเดินนำพยาบาลสาวเอากระเป๋าไปเก็บที่ท้ายรถ " ขับรถดีๆ ล่ะลูก" มารดาเอ่ยบอกลูกชาย " หนูไปก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะคุณท่าน" แก้วยกมือไหว้มารดาของชายหนุ่มก่อนจะเดินไปนั่งในรถคู่กับโทโมะ
ไม่นานโทโมะก็ขับรถเข้ามาจอดในบ้านของพยาบาลสาวสวยของหญิงสาว ก่อนจะเดินลงมาหยิบกระเป๋ษเดินเข้าบ้านไป ส่วนแก้วเองก็จัดการล็อคบ้านแล้วเดินตามเข้า " บ้านสวยดีนิ" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเดินสำรวจรอบบ้านเสร็จแล้ว " ขอบคุณ" แก้วบอกแล้วเดินเลยขึ้นบ้านไป โทโมะมองก่อนจะเดินตามขึ้นมา
~~ ถ้าคนเม้นเยอะก็จะอัพให้อีกตอนนะจ๊ะ เม้น โหวต ให้ด้วยนะจ๊ะ ~~
หนึ่งอาทิตย์ถัดมาโทโมะมีคำสั่งให้ไปช่วยตรวจและดูแลเด็กๆ บนดอย เพราะที่นั้นมีหมอสองคน พยาบาลสองคน และคุณหมอและพยาบาลก็เป็นไข้หวัดใหญ่ ทางนู้นจึงต้องการคุณหมอและคนที่เหมาะสมที่จะไปก็คือคุณหมอโทโมะ " ผมไปให้ได้ครับ แต่ผมต้องขอเอาพยาบาลผู้ช่วยผมไปด้วย" โทโมะเอ่ยบอกกับผู้อำนวยการโรงพยาบาล " ทางเราไม่มีปัญหา มันเป็นสิ่งที่คุณต้องเลือกอยู่แล้ว" " ดีครับ แล้วจะให้ผมเดินทางไปเมื่อไรครับ" " พรุ่งนี้เช้าครับ ทางโรง'บาลจะขับรถไปส่ง" " ได้ครับ" " รถออกตอนเก้าโมงเช้านะครับ" ผู้อำนวยกานเอ่ยบอกก่อนจะคุณหมอหนุ่มจะเดินออกจากห้องไป โทโมะเดินกลับมายังห้องทำงานตัวเองก่อนจะเรียกหญิงสาวเข้ามาคุยในห้อง " เชิญในห้องด้วยครับคุณพยาบาล" " มีอะไรค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม " พรุ่งนี้เก้าโมงเราทั้งสองจะเดินทางไปต่างจังหวัด" " บนดอยคุณหมอไม่พอ ดังนั้นคุณกับผมจะต้องเดินทางไป" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเก็บของใส่กระเป๋า " ค่ะ" " งั้นไปเตรียมตัวกลับพร้อมผมเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้เข้าจะได้มาพร้อมกัน" โทโมะเอ่ยสั่งพยาบาลสาว " แต่งาน..." " ผู้อำนวยการสั่งมา ไม่ต้องขัด" โทโมะเอ่ยบอก แก้วจึงเดินกลับออกไปเก็บกระเป๋าก่อนจะเดินไปหาชายหนุ่มที่ลานจอดรถอย่างเลี่ยงไม่ได้ " เดี๋ยวไปบ้านผมก่อนนะครับคุณพยาบาล" " ไปทำไม" " ก็ผมจะเตรียกระเป๋าเสื้อผ้าไง เพราะผมจะไปนอนบ้านคุณ" คุณหมอว่าก่อนจะรีบขับรถไปที่บ้านของตัวเองอย่างเร็ว " ฉันไม่ให้คุณไปนอนบ้านฉันนะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม " ทำไม ผะ.." แก้วเอามือมาปิดปากชายหนุ่มไว้ " จะพูดอะไรก็พูดดีๆ หน่อยนะค่ะคุณหมอ" " ก็เธอเป็นของฉัน เท่ากับว่าเราเป็นคนๆ เดียวกัน แล้วฉันจะไปนอนบ้านเธอไม่ได้ไงครับที่รัก" ชายหนุ่มยิ้มก่อนๆ เมื่อขับรถเข้ามาจอดในบ้าน ก่อนจะเดินอ้อมมาเปิดประตูให้หญิงสาวลงจากรถ " ตาโมะพาใครมานะ" มารดาที่เดินออกมาดูก็เอ่ยถามลูกชาย " พยาบาลผู้ช่วยผมครับ แก้วนี้มาผมเอง" โทโมะแนะนำหญิงสาวกับมารดา " สวัสดีค่ะคุณท่าน" หญิงสาวยกมือไหว้มารดาของคุณหมอหนุ่ม " จ๊ะ เข้ามานั่งในบ้านก่อนสิ" มารดาของโทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินนำเข้าไป " นั่งรออยู่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวผมไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าก่อน" โทโมะกระซิบบอกหญิงสาวก่อนจะแยกเดินขึ้นบ้านไป " จะไปไหนกันเหรอ" มารดาเอ่ยถามหญิงสาวที่เดินมานั่งรอที่ห้องนั่งเล่น " พอดีคุณหมอต้องไปดูแลเด็กๆ บนดอยนะค่ะ ทางนู้นขาดคุณหมอ" " หนูไปด้วยเหรอจ๊ะ" " ค่ะ" " แม่ฝากตาโมะด้วยนะ ไม่รู้ไปอยู่แบบนู้นจะอยู่ได้ไหม ไม่รู้ว่าลำบากหรือเปล่า" มารดาเอ่ยบอกหญิงสาว " ค่ะ" แก้วเอ่ยแล้วยิ้มๆ ให้มารดาของชายหนุ่ม " ผมไปก่อนนะครับแม่ แล้วผมจะโทรกลับมาหา" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินมาหอมแก้มทั้งสองข้างของมารดาแล้วเดินนำพยาบาลสาวเอากระเป๋าไปเก็บที่ท้ายรถ " ขับรถดีๆ ล่ะลูก" มารดาเอ่ยบอกลูกชาย " หนูไปก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะคุณท่าน" แก้วยกมือไหว้มารดาของชายหนุ่มก่อนจะเดินไปนั่งในรถคู่กับโทโมะ
ไม่นานโทโมะก็ขับรถเข้ามาจอดในบ้านของพยาบาลสาวสวยของหญิงสาว ก่อนจะเดินลงมาหยิบกระเป๋ษเดินเข้าบ้านไป ส่วนแก้วเองก็จัดการล็อคบ้านแล้วเดินตามเข้า " บ้านสวยดีนิ" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเดินสำรวจรอบบ้านเสร็จแล้ว " ขอบคุณ" แก้วบอกแล้วเดินเลยขึ้นบ้านไป โทโมะมองก่อนจะเดินตามขึ้นมา
~~ ถ้าคนเม้นเยอะก็จะอัพให้อีกตอนนะจ๊ะ เม้น โหวต ให้ด้วยนะจ๊ะ ~~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ